waarom willen we weten dat aan de andere kant van de wereld rampen zijn?
Waarom willen we weten dat er in Mozambique duizende mensen dakloos zijn?
Het klinkt misschien stom maar ik begin een beetje 'rampenmoe' te worden.
Ik betrap mezelf erop dat ik denk: weer een aardbeving, weer een inzameling.
Misschien komt het doordat je het gevoel hebt dat je toch nauwelijks kan helpen.
Maar ik wil weten waarom jullie denken dat mensen willen weten wat er allemaal voor rampen gebeuren.
Gegroet,
Djeez
Djeez is een literaire grootheid. Hij weet op een poëtische wijze zelfs de schoonheid in een kinderverkrachting bloot te leggen. Tuinbeeld kopen?
En nieuws hoeft niet leuk te zijn.
Slechts actuele informatie.
En op basis van informatie kan je je handelen afstemmen, zoals hulp bieden in dit geval.
Of met westerse kennis rampen in andere gebieden voorkomen. Menslievendheid heet dat.
En da's goed voor ons ego.
(en dit klinkt gemeen enzo, maar geef maar eens een betere verklaring)
With almost all animals you can have a ball, but the hedgehog can never be buggered at all.
We leven met z'n allen op deze planeet. Toch wel handig om te weten wat er gebeurt, niet?
We moeten dit onder ogen zien, en ondanks alle zgn. 'rampmoeheid' toch alert blijven en ook kijken wat er verder op ONZE planeet gebeurd.
Als een bedrijf als BASF (in het buitenland)rotzooi in een rivier gooit waar wij ons drinkwater uithalen....
Als er ergens een ebola uitbraak is, is het handig om te weten om daar voorlopig niet naar toe te gaan.
In de voormailge Sovjet-Unie, en dat is dichterbij dan je denkt, schuilen er nog zoveel gevaren. Afgelopen week nog, een artikeltje in de Volkskrant over de experimenten met de miltvuurbacterien die opgeslagen liggen in de grond en nu vrijkomen en verspreid dreigen te worden door landdieren.
Tsjernobyl was ook zooo ver weg, maar groenten uit je tuin eten?
Welles van het China-syndroom gehoord?
Nou, dan zijn de rapen gaar hoor
En dat er mensen zijn die niet eens weten hoe onze premier heet, soit. Maar ik zou voormezelf niet zonder nieuws, kranten en andere informatiebronnen kunnen. Want dan zou ik wel in een heel klein wereldje leven waarin het voor ikke ikke ikk zou zijn. Zo sta je nog eens stil bij de misstanden en de ongelijkheden op de wereld. En we kunnen niet altijd iets doen, maar de realiteit is dat de mens uiteindelijk ook maar een beest is, een beest dat het doven van de zon bij lange na niet zal halen. De mens is gewoon een passant, net zoals de dinosauriers waren.
[Dit bericht is gewijzigd door beelzebub (Datum 04 April 2000).]
Ik heb gewoon niet zoveel zin om het leed van de hele wereld op mijn schouders te nemen. Ik word er niet vrolijk van en hongerend Afrika heeft er ook geen ruk aan.
En dan hebben we het nog niet eens over natuurrampen. We kunnen ze hoogstens met onze moderne apparatuur waarschuwen maar we kunnen moeilijk elke rivier indammen, elke vulkaan dichtgooien en elk krot in Venezuela met heipalen in de grond verankeren.
En als we dan toch bezig zijn, zullen we dan ook maar niet kijken als er hier op straat iemand in elkaar geslagen wordt?
Uiteindelijk komt het allemaal op hetzelfde neer... Betrokkenheid.
Ik heb gemerkt, in de tijd dat ik in Frankrijk in de middle of nowhere werkte, dat we met het weinig nieuws dat we kregen veel bewuster omgingen. Als er dan een buurman binnenkwam met het nieuws dat er een treinramp was gebeurd in Duitsland, werd daarover nagedacht en nagepraat. Eerlijk gezegd zou m'n reactie, als ik het op het nieuws tussen m'n dagelijkse portie ellende had gezien, meer iets in de trant zijn geweest van "goh, wat rot" en vervolgens zou ik met m'n dagelijkse beslommeringen zijn doorgegaan.
Bovendien merkte ik dat het griepje van de buurvrouw opeens een stuk belangrijker werd. Ik heb wel eens het gevoel dat klein leed ondergesneeuwd raakt door het wereldleed. Ik beschouw mezelf toch wel als een meelevend en belangstellend persoon, maar het was verrassend te merken dat dat toch een stuk intenser kon. Het nadeel is een wel erg sterke sociale controle.....
Misschien is de NAVO-bom op de Chinese ambassade vorig jaar wel een goed voorbeeld van het dilemma op de hoogte gehouden worden versus overkill. Ik deed m'n uiterste best alle beetjes informatie bij elkaar te schrapen, maar die was summier en concentreerde zich op de demonstraties rond de Amerikaanse ambassade in Beijing, terwijl er in de rest van China (en oa hier in Tianjin) toch ook wel het een en ander gebeurde.
Aan de andere kant merkte ik (en met mij bijna al m'n vrienden hier) dat familie en vrienden in onze thuislanden opvallend laconiek reageerden. We zaten hier in de stad toch met 400 buitenlanders waar de 5 miljoen chinese inwoners erg boos op waren (idd voornamelijk ingegeven door de gekleurde berichtgeving van de chinese regering, maar da's weer een ander verhaal). Ik kreeg welgeteld twee mailtjes van mensen die vroegen hoe het met ons ging. De meesten bleken later te denken dat het waarschijnlijk lang niet zo erg was als het op het journaal leek.....
Dat levert een mooie 'fruitautomaat' op, ff eraan trekken en we hebben het nieuws weer samengesteld.
Nou vind ik persoonlijk fruitautomaten niet zo boeiend, en dus het nieuws in die zin ook niet zo. Je wordt idd een beetje rampenmoe. Alleen de echt grote excessen haal je er nog een beetje uit, maar verder gaat het toch vrij snel je ene oor in en je andere uit. En op zich is dat jammer, we zijn immers allemaal mensen en inwoners van de planeet Aarde, aan de andere kant, je kunt je ook niet overal druk om gaan maken natuurlijk...
Ho visto Maradona, ho visto Maradona. Eh, mammà, innamorato son!
A Guinness a day keeps the doctor away
lekker makkelijk praten vanuit onze welvarende positie niewaar?
als ons iets overkomt ben je toch ook blij dat er mensen/landen zijn die te hulp schieten?
quote:
op 04-05-2000 om 02:13 PM schreef Casey het volgende:
Ik ben toch erg blij dat er in de jaren veertig in de VS mensen waren die naar het nieuws keken (toen nog in de bioscoop en in de krant....) en toen besloten dat er iets in Europa moest gebeuren.....Om maar een zijstraat in te slaan.
ben ik ook heel blij om maar dat was wel een groot deel eigenbelang. Iets dat wij niet hebben in het geval van een hongersnood in Ethiopie.
En nog even iets anders: Als er geen rampen meet zouden zijn en er door honger en kindersterfte niemand meer om zou komen, zou Afrika dan niet gigantisch uit z'n voegen barsten? Denk dat het hele probleem van hongersnood eerst maar eens moet worden aangepakt door geboortebeperking. Op het moment dat je bevolkingsaantal min of meer stabiel is, kun je gaan proberen alle monden te gaan voeden en de welvaart omhoog te brengen.
Dat tweede zou namelijk ten koste gaan van de welvaart in de rijke landen, het eerste is ook in ons belang. Afgezien nog van het feit dat het omhoog brengen van de welvaart een zaak is van generaties, het afknijpen van een balzakje slechts van minuten
Mensen nemen vaak ook kinderen als verzekering voor de toekomst, zodat ze kunnen werken op het land/in huis, en later voor de ouders kunnen zorgen. Ik sluit me dus aan bij Bixis, welvaart omhoog, kindertal omlaag.
(heej lijkt wel Economie 1 )
quote:De zin van nieuws en actualiteiten
Op zaterdag 01 april 2000 19:14 schreef Keroppi het volgende:
Laatst had ik het er met vriendinnen over waarom er kranten zijn. Waarom willen we weten dat er mensen worden vermoord? Sensatielust?<BR>Waarom willen we weten dat er in Mozambique duizende mensen dakloos zijn? <P>Het klinkt misschien stom maar ik begin een beetje 'rampenmoe' te worden.<BR>Ik betrap mezelf erop dat ik denk: weer een aardbeving, weer een inzameling. <BR>Misschien komt het doordat je het gevoel hebt dat je toch nauwelijks kan helpen.<P>Maar ik wil weten waarom jullie denken dat mensen willen weten wat er allemaal voor rampen gebeuren.
Ik werd gisteren letterlijk misselijk van de eerste WTC beelden, en heb de hele nacht niet kunnen slapen, dessalniettemin heb ik de feiten onder ogen gezien. De wereld is hard, accepteer dat alsjeblieft. Want er naar handelen als het dicht bij je bed komt is veelal te laat, kijk maar naar America.
Zit in onze aard?
Vandaar ook dingen als wereldgeschiedenis, religie en wetenschap.
quote:Couldn't agree more, je zou je eens ergens druk over maken of over na moeten denken zeg, stel je voor... Voor alle mensen die er moe van worden: gooi je TV het raam uit, ze de krant op en sluit je op in een kamer van 2 bij 2 en houd je alleen nog maar met jezelf bezig...
Op dinsdag 04 april 2000 12:23 schreef webber het volgende:
Hebben we hier ook wel eens van het woord "struisvogelpolitiek" gehoord?
