Waarom eindigen veel medicijnen en drugs op "ine"?

Da's een indicatie dat het voor zieke en zwakke mensen is.

Waarom 90% niet?

Paracetamol
Metoprolol
Atenolol
Lisinopril
Captopril
Valsartan
Irbesartan
Diazepam
Temazepam
Natalizumab
Rituximab
Ibuprofen
Naproxen
Levetiracetam
Fenobarbital
Etc.

als je veel drugs hebt is dat makkelijker dan het hele ine-mine-mute, je begint gewoon bij eni

quote:

Op zaterdag 14 juni 2014 20:52 schreef zwartja het volgende:

[..]

Dat doet er niet toe. Een hele hoop eindigen er wel op en mijn vraag was waarom dat is. Er zal vast een rede voor zijn, het zal vast iets betekenen en daar ben ik benieuwd naar.

is er een reden dat veel woorden op n eindigen dan?

quote:

Op zaterdag 14 juni 2014 20:59 schreef zwartja het volgende:

[..]

Ongetwijfeld. "Ine" zal denk ik iets uit het Latijns zijn. Ben benieuwd naar wat het betekent. Bij alkaloïden is het als volgt:

"De naam van alkaloïden eindigt op "-ine", meestal gevoegd achter de plantennaam. Atropine bijvoorbeeld, wordt geïsoleerd uit de plant Atropa belladonna. Wanneer meerdere alkaloïden afkomstig zijn van één plant, worden achtervoegsels gebruikt als "-idine", "-anine", "-aline", "-inine" etc."

Zal dus bij medicijnen ook wel een reden hebben.

wait what

jij denk serieus dat het DOEL of gebruik van de stof bepaald welke naam het gaat hebben?

ja dat.

quote:

Op zaterdag 14 juni 2014 20:55 schreef Life2.0 het volgende:

[..]

is er een reden dat veel woorden op n eindigen dan?

Dit dus.

De laatste paar letters bij de triviale namen van stoffen verwijzen meestal naar de groep waartoe de stof behoort. Zo hebben de alcoholen vaak het achtervoegsel -ol, de sachariden vaak het achtervoegsel -ose, de enzymen vaak het achtervoegsel -ase, etc. Dit is trouwens geen concreet systeem, namen voldoen er niet altijd aan. Als je stoffen daadwerkelijk via een systeem namen wilt gaan geven kom je steeds op veel langere namen uit, cocaïne wordt dan bijvoorbeeld methyl (1R,2R,3S,5S)-3-(benzoyloxy)-8-methyl-8-azabicyclo[3.2.1]octaan-2-carboxylaat.

[ Bericht 0% gewijzigd door Rezania op 14-06-2014 21:30:12 ]

quote:

Op zaterdag 14 juni 2014 21:13 schreef zwartja het volgende:
http://quizlet.com/3921406/medications-ending-in-flash-cards/

Eindletters hebben dus inderdaad een betekenis. Jammer alleen dat "ine" er niet bij staat.

Nou ja, het is Engels hè? De statines eindigen ook op -e: simvastatine, atorvastatine etc.

Ook de penicillines, maar doet er niet toe. Het merendeel eindigt niet op een -e, snap ook niet waarom er een verklaring voor moet zijn. Omdat het lekker bekt misschien? Veel meer moet je er niet achter zoeken.

quote:

Op zaterdag 14 juni 2014 21:15 schreef starla het volgende:

[..]

Nou ja, het is Engels hè? De statines eindigen ook op -e: simvastatine, atorvastatine etc.

Ook de penicillines, maar doet er niet toe. Het merendeel eindigt niet op een -e, snap ook niet waarom er een verklaring voor moet zijn. Omdat het lekker bekt misschien? Veel meer moet je er niet achter zoeken.

Er zit wel een soort systeem achter, enkel is het niet concreet en heeft het voldoende uitzonderingen. Chemici verzinnen niet maar gewoon een naam als ze een stof ontdekken, daar denken ze daadwerkelijk over na.

http://en.wikipedia.org/wiki/-ine

quote:

Op zaterdag 14 juni 2014 21:28 schreef zwartja het volgende:

[..]

Kwam dat inderdaad tegen. Me laatste post was daar van.

ah

quote:

-ine [achtervoegsel met de betekenis ‘met de aard van’, ter aanduiding van verkleiningen en in de chemie] {in bv. gelatine 1599} < oudfrans, frans -ine < latijn -inus, -ina, -inum [-achtig] < grieks -inè.

LOL, ik heb nog ooit een paper geschreven over een gelijkaardig onderwerp. Het komt er dus op neer dat wetenschappers in de 16e en 17e eeuw alle woorden (pseudo-)Griekse en (-)Latijnse achtervoegsels gaven, omdat dat chique klonk. In het Frans, Duits en Engels zijn die achtervoegsels 'genaturaliseerd', en het Nederlands heeft die weer overgenomen van vooral het Frans, en in mindere mate van het Duits en het Engels (en soms nog een beetje aangepast).

Die achtervoegsels (en voorzetsels, en invoegsels) kom je overigens in het hele wetenschappelijke taalgebruik voor, en vaak hebben ze nog maar weinig raakvlak met de originele betekenis.

Een meer uitgebreide uitleg kun je vinden in Nota Bene van Nicoline van der Sijs en Jaap Engelsman, en volgens mij staat er een beknopte paragraaf in het Etymologisch Woordenboek van Philippa et al. of dat van Van Dale (dat ook mede samengesteld is door Van der Sijs).