Soms vrijgezel willen zijn

Ik ga nu slapen, vertel morgen wel verder (net serieus gesprek gehad).

Of mijn vriend begrijpt me gewoon helemaal niet, of hij kent me gewoon niet, of het is iets anders.

Maar man, wat irritant dit.

Ben ik gisteravond uit aan het leggen waarom ik denk/vind dat ik niet geschikt ben voor een relatie (en ook voor kinderen), zegt mijn vriend doodleuk dat ik wél geschikt ben voor een relatie, en wél geschikt voor kinderen.

Qua relatie zei hij dat iedereen weleens dingen heeft, zoals bijv de ander zat zijn en denken aan alleen zijn.

Qua kinderen zegt hij dat hij denkt dat ik wel geschikt zal zijn. Ik heb daarop geantwoord dat hij heeft meegemaakt hoe ik word bij serieus slaapgebrek (en daarmee kun je de zorg voor een kind niet aan). Zegt hij doodleuk dat hij me dan wel helpt en dat het allemaal goedkomt. Daarop zei ik: "Dus jij wil de gok wel nemen dat wij een kranten verhaal worden?"

Zeker wat kinderen betreft ként hij me dus gewoon echt niet... Er zijn genoeg situaties geweest waarin hij had kunnen merken dat ik overduidelijk niet geschikt ben voor kinderen. Zelfde geld trouwens voor een relatie.

Hij vraagt ook iets van mij waar ik niet in geloof. En dat is een monogame relatie.

Ik doe wel monogaam, omdat hij het vraagt en ik dat respecteer, maar ik geloof niet dat mensen monogaam zijn.

Ik heb 'm gisteravond ook gezegd dat ik, na deze relatie - áls het uit zou gaan - geen andere relatie meer aanga. Antwoord hij daarop dat hij zeker weet dat ik wel weer een relatie aan zal gaan. (Terwijl ik daarvoor dus heb uitgelegd dat ik niet zo geschikt ben voor een relatie.)