Vragen, opmerkingen en commentaar graag in Commentaar op de streamverslagen deel 14?. Dat houdt de streamverslagen beter leesbaar.
Vervolg op de Streamverslagen van woensdag 16 oktober 2002.
"Die krijg ik elke dag hier", lacht Mustapha. "Morgen krijg je die shit weer over je. Ik ben het gewend... hier buiten ook. Ik heb altijd gezeik!"
"Maar hoe denkt Ursula hierover?", vraagt Arthur opeens.
"Ze voelt zich opgelaten natuurlijk... maar dat kun je uitpraten!"
"Maar zoals jij doet, doet niemand!", reageert Arthur. "Jij bent Mustapha.!
"Ze denken nu ook dat je samen spant met mij!", zegt Mustapha. "Ik gun dit jou niet!"
"Ik ben net zo sterk als jou... maar ik heb een dame naast me!", meent Arthur.
"Alles komt goed Tuur. Alles komt goed. Als je maar consequent bent! Ik ben mezelf en zeg dingen direct. Soms ben ik gespannen soms heel vrolijk. Soms ga ik om tien uur slapen..boeit me niet, klaar!"
"Als ze dan gewoon zeggen dat ze niet in de bunker willen belanden!", zegt Arthur. "Maar dan met die ogen... en dat achterlijke halfslachtige geshit allemaal! Ze begrijpen ook niet waar deze haat vandaan komt. Maar heel Amsterdam bestaat eruit!"
(En het gaat maar door....)
Mustapha en Arthur staan nog steeds buiten bij het hek.
"Ik zag meteen al, Geesje en Tuur zijn zichzelf...", zegt Mustapha. "Margriet probeert de hele dag pipo de Clown uit te hangen en Dennis zit te slijmen met iedereen!"
Dan zegt Mustapha maar weer voor de 100e keer dat hij helemaal zichzelf is en dat de rest hem niet boeit, klaar.
Laurens is weer bezig Stefan zwart te maken.
"Het is gestuurd op dag 1 en 2. Hij heeft zich een beetje gedragen als de macho man van het huis. Ik weet zeker dat al mijn vriendinnen daar niet intrappen... in zo'n wazig figuur! Ik was ook zo blij dat Carmen er niet intrapte. Die stond er zo bij van 'zoek het even lekker uit'. Maar jij (Geesje) hebt ook een heleboel niet meegekregen wat hier gebeurd is. (het Daniela/Stefan verhaal) Ik ben in de dagboekkamer geweest omdat het niet gezond is. Ik heb ook een nacht lang wakker gezeten om te kijken wat er ging gebeuren. Vanaf dat moment heb ik ook hele andere gedachten erover."
Dan vertelt Laurens nog even in het kort zijn visie van het verhaal over de eerste weken met Stefan in het huis. Het schijnt dat er een nacht is geweest waarin Laurens echt dacht dat Stefan zou verzuipen in bad.
"En wat hij nu met jou doet dat ik echt een kopie van wat hij met Daniela heeft gedaan...", gaat Laurens verder. "Ik vind dat plastic... niet echt. En hij is nu wel een stuk kalmer, maar toch op een bepaalde manier...."
In de woonkamer probeert Stefan nu het gedrag van Mustapha wat uit te leggen. Margriet lijkt er geen begrip voor te hebben. Volgens Dennis gaat Tuur dat gedrag nu overnemen omdat Mustapha er mee weg lijkt te komen.
"Het is soms een hele aardige jongen.", probeert Stefan uit te leggen. "Soms zegt hij ook dingen die niet door de beugel kunnen en daar moet hij ook op aangesproken worden.
"Je voelt je meer betrokken bij hem dan bij ons", zegt Margriet. "Je kiest nooit mijn partij! Als er zoiets als dit gebeurt dan blijf jij er altijd maar niets van vinden... dat ben je neutraal!"
"Tegen mij maakt hij ook kutopmerkigen. Over mijn eros en dat soort dingen!", valt Stefan in de rede.
"Maar waarom ga je dan wel met hem door?", reageert Judith verbaasd.
"Omdat we het altijd meteen weer uitpraten!"
Dan komt het erop dat de gasten van vanavond de hele groep in het huis erg braaf vonden. Dat ze allemaal het 'beat the system' van Martijn Krabbé in de eerste dagen zijn vergeten!
Judith merkt op dat Stefan fungeert als tussenfiguur en dan hij daarom ook wordt aangevallen.
"Wij worden hier alledrie aangevallen dat wij hier anders zijn dan daar!", zegt Joyce kwaad. "Dat ik vuur in mijn ogen had enzo.. en dat dat pas de echte Joyce was. Die dingen hoef ik niet te horen. Ik ben helemaal niet anders als in buitenland!"
Stefan zegt dat hij niet alles heeft meegerkegen en dat hij ook niet weet hoe iedereen in het buitenland was.
"Ik wilde gewoon ook even het verhaal van Arthur horen.", legt Stefan zijn gedrag uit. "Toen kwam ik hier binnen en word ik aangevallen omdat ik niet meteen naar jullie toe kwam! Maar we hebben Tuur aangeraden om eerst zijn roes uit te slapen en dan vertelt hij morgen misschien wel hoe het zat."
"Ik wil morgen best naar zijn verhaal luisteren!", merkt Jeanette opeens op. "Maar ik zal er niets mee doen. Ik had het toen al toen hij mij in het begin zei dat ik die vork in m'n strot moest douwen. Ik ben gewoon klaar met hem en heb absoluut geen zin om er iets meer mee te doen!"
0.18 Stefan is inmiddels naar binnen gegaan. Mustapha en Arthur vallen vooral in herhalingen. Arhur : Ik had al in de bunker gestaan (als hij de taart inderdaad aan arm had gegeven). En die tienduizend gulden interesseert me helemaal niks. Mustapha : Jij blijft hier. Ursula is gespannen. Ze heeft hele andere dingen aan haar hoofd. Ze is gespannen voor morgen.
Stream 5
0.21 In de slaapkamer. Geesje : Ik vind Arthur totaal niet anders als in het buitenland. Het is niet de eerste keer. Ik sta er niet van te kijken. Dit is extreem. Ursula : Het is al een keer eerder gebeurd. Laurens : 'Geesje, godverdomme, luister nou eens.' Vind jij dat normaal ? Geesje : Nee. In het buitenland heb ik er niks mee gedaan. Ik ben weggelopen. In het buitenland kon dat. Laurens : Wat zou jij van mij vinden als ik een maaltijd aan de bunker zou geven ? Geesje : Ik zou het dom vinden. Net als de lolly's, het is lief maar ik vind het dom. Laurens : Stefan is met de camera's bezig, aan zijn haren plukken. Het is plastic. Daar kijk ik doorheen. Hij is uit op bekendheid. Om zijn Porno weetikveel. 'Mijn haar is mijn handelsmerk.' Geesje : Hij is gewoon anders als jij. Laurens : Ik denk niet dat iemand toneelspelen volhoudt. Geesje : Ik denk dat het een heel eind kan maar ik denk niet dat die hier zitten. Zoals seriemoordenaars die al jaren bezig zijn. Ursula : Ik denk dat Stefan juist zichzelf is. In het dagelijkse leven zou hij zich ook zo gedragen in belangrijke situaties. Laurens : Het is gestuurd door dag één en twee. Toen heeft hij zich zo gedragen als de macho man of de kastanova van het huis. Alle vriendinnen om mij heen trappen er gewoon niet in. Met zijn wazige verhaaltjes. Ik was zo blij dat Carmen er niet intrapte. Die stond van, zoek het even lekker uit. Stefan stond even met beide voeten op aarde.
0.27 Geesje : En ik trapte er wel in. Of wilde je dat niet zeggen ? Laurens : Jij hebt niet meegemaakt wat hiet gebeurd is. Geesje : Wat bedoel je ? Daniela ? Laurens : En Judith. Ik ben naar de dagboekkamer geweest omdat het niet normaal was. Ik heb toen een nacht wakker gezeten. Vanaf dat moment heb ik er andere gedachten over. Daniela, Judith en ik hebben dat meegemaakt. Het begon met een discussie in het huis. Hij vond mij te pusherig met schoonmaken. Ik haalde Judith en Daniela er bij en ik vroeg of ze dat gezegd hadden. Judith was helemaal over de zeik. Later discussies, hij was verliefd op Daniela. Daniela was wat hij wou en judith was als zijn ex. Hij hield van Daniela en als zijn ex voor de deur stond ging ie nmee. Ik dacht hij verzuipt, hij liep dronken door het huis heen. Daniela was gewoon echt bang, die durfde niet eens naar de wc toe. Laurens zegt dat Stefan er de volgende dag niet op in ging. Laurens : Met jou vind ik een kopie van wat hij met Daniela heeft gedaan. Ik vind dat plastic, niet echt. Hij is wel een stuk kalmer als sindsdien. Maar toch op een bepaalde manier.
0.32 Laurens : Iedereen zegt dat Mustapha beledigde bij De Zwakste Schakel maar het houdt een keer op. Stefan heeft geen mening. De hand boven het hoofd houden. In het begin was het leuk. Het vlees dat hij jou geeft. Hij zei dat hij hier honger heeft geleden, dan geeft hij zijn vlees aan jou, dan denk ik, wat een geslijm. Toen met die dropjes, ik ga niet door de tralies discussieren. Geesje : Op zo'n moment is dat voor zo'n persoon belangrijk. Laurens : Hij zei, ik hou me in. Judith zei, jij loopt je vier vijf keer per dag te verkleden, wie is hier nu zichzelf.
Stream 3
0.36 Bij het hek. Stefan over Mustapha : Ik probeer op een andere manier met hem te praten buiten. Margriet : Bij jou werkt het ook niet. Stefan bevestigt dat. Judith : Waarom wil jij graag met iemand opschieten die iedereen beledigt ? Stefan : Als we in bed liggen is het een heel leuke jongen. Hij beledigt alleen soms mensen. Margriet : Je geeft geen duidelijke mening. Je trekt ook geen partij voor mij. Judith : Hij doet het nooit bij mij. Stefan : Hij loopt weg. Als ik zie dat hij weg loopt probeer ik het buiten opnieuw. Met een kopje thee. Dan begin ik eerst over iets anders. Margriet : Jij blijft neutraal omdat je met hem door een deur moet. Jij kan hem ook wel eens aanspreken. Stefan : Hij spreekt mij ook aan. Hij maakt opmerkingen over Eros. Ik spreek het uit en dat is het schluss. Judith : Als elf mensen zeggen dat er een telefoon uit een binnenzak wordt getrokken is het zo. Stefan : Wat je gemist hebt is, door van de Brom en van Vossen is gezegd, waarom zijn jullie zo netjes. Margriet : Dan laat ie zich wel erg snel. Stefan : Martijn heeft de eerste avond gezegd, beat the system. Hij pakte het mobieltje om aan te geven, ik wil even bellen. Ik stond buiten een gesprek te voeren over heel andere dingen. Judith : Jij komt terug van buiten. Dan fungeer je als tussenpersoon en daar word je op aangevallen. Is het een reden om Ting, Dennis en Martijn af te pissen ?
0.44 Margriet : Wij worden voor rotte vis uitgemaakt. Joyce zegt iets over een jurkje op de fruitschaal en dat Arthur zei dat zij vuur in haar ogen had.
De streams stoppen.
Hij loopt meteen naar het hek en komt er bij zitten. "Jullie profileren mij als Mustapha twee!"
"Dat doe je zelf!", roepen de dames in keur.
Arthur zegt dat hij beslist geen excuses zal aanbieden. Dennis zegt dat hij zijn verhaal wel mag doen, maar dat het misschien morgen beter is.
"We willen wel weten waarom we door de mangel zijn gehaald!", zegt hij.
"Wat gebeurde er met je"?, vraagt ook Martijn.
"We hadden zo'n leuke avond!', begint Arthur.
"Ja, moest je hem daarom vergallen?", zegt Martijn meteen.
"Was ik hier met een stemming om hem te verpesten...? Ik had gewoone en taartje en krijg een paar ogen in mijn rug van 'hoe kan je dat doen'! Iedereen keek me aan als ze zeggen wilden 'hoe durf je tegen Big Brother in te gaan'!"
"Misschien ben je hier te kort om te weten hoe het hier allemaal werkt!", merkt Margriet op.
"Ik ben Arthur.... zo ben ik!", reageert hij. "Ik kreeg hier iedereen opeens over me heen en verder is er niets.!"
"Dat is jou uitleg?", vraagt Jeanette verbaasd.
Arthur begint dan op hardere toon tegen Jeanette te praten.
"Jij hoeft niet op zo'n toon tegen mij te praten!", reageert Jeanette.
"Maar wie ben jij dan?", vraagt Arthur heel erg uit de hoogte.
Margriet knalt er meteen overheen en leidt de aandacht van Jeanette af voordat het uit de hand loopt.
"Maar voor mij was het alleen een grapje!!", verzekert Arthur.
"Ik vind het niet correct als jij die taart er doorheen jakkert waardoor wij dan allemaal in die bunker terecht komen.", valt Jeanette hem in de rede. "Ik wil niet in die bunker terecht!"
"Daarom zeg ik, wij zitten er al wat langer en weten wat het is om lang in de bunker te zitten!", zegt Margriet. "Dus zulke grapjes vinden wij niet zo leuk, maar dan hoef jij niet te zeggen dat wij onszelf niet zijn en allemaal stakkers zijn!"
"Maar het gaat om die fanatieke ogen!", merkt Arthur weer op.
"Dat is zoals jij het ervaart..", reageert Margriet. "Maar dan nog hoef je mensen niet uit te maken voor stakkers enzo.... en dat wij nep zijn. Als we een keer een leuke avond hebben vind je ons dan ook nep?"
"Nee!", zegt Arthur.
"Dan moet je toch je woorden wat zorgvuldiger kiezen", vindt Margriet. "Want ik zie je misschien nog een tijdlang en dan kan het erg moeilijk worden om met elkaar om te gaan. Aan de ene kant bent je soms zo'n aardige jongen en dan opeens noem je ons stakkers.. dat begrijp ik dan niet."
Arthur legt nogmaals uit dat hij gewoon reageerde op die afkeurende blikken die hij opeens van iedereen kreeg. Dennis merkt nogmaals op dat Ursula daarom heeft liggen huilen in de slaapkamer.
"Ik ben wie ik ben!", zegt Arthur.
"Je bent Mus!", zegt Dennis.
"Het is en blijft een spel hier. Helemaal niemand niemand niemand is zichzelf hier!', roept Arthur. "Alleen Mus is zichzelf!"
Joyce roept dat ze wel degelijk haarzelf is. Jeanette valt ook over de woorden van Arthur en zegt ook dat ze wel zichzelf is.
"En wat denk je wat er straks met dat nomineren gebeurt?", reageert Arthur tegen Jeanette. "Nou, ga je maar schuilen hoor!"
"Waarom zeg je dat tegen mij?", vraagt Jeanette.
Ze wordt fel en valt hem op alle punten aan en dat hij eerst maar eens met zichzelf moet beginnen voordat hij commentaar heeft op anderen.
Margriet komt er weer tussendoor dat hij gewoon niet mensen kan beledigen.
"Je kunt niet roepen dat de hele wereld stom is en jij niet", zegt margriet. "Het is hier een kunstmatige situatie en dan zjn er misschien andere overlevingsvormen. Een taartje maakte gewoon andere dingen los voor iedereen omdat het langdurige consequenties kan hebben! Om je in een groep staande te houden werken er andere wetten dan hierbuiten. Dan kun je roepen 'fok de maatschappij'... maar hier kan dat niet! Want anders krijg je dat een groep zich tegen je keert en dat is het laatste wat jij zou willen denk ik!"
"Mooi gesproken", reageert Dennis.
"Mus gaat niet mee.. ", zegt Arthur. "Ik ga ook niet mee. Ik heb een dame daar liggen.."
"Als het nog je dame is", valt Jeanette hem in de rede.
"Ik ga er gewoon niet in mee! Waarom zou ik het hier leuk moeten hebben. Ik blijf wie ik ben. Ik zie de standpunten bij sommige mensen vervagen!"
"Hoe weet jij nou hoe wij denken?", vraagt iemand.
"En dan word ik maar uitgelachen.. Dat interesseert me geen zak!", zegt Arthur weer.
"Ik vond jou in het buitenland een toffe vent... maar als ik jou hier zo zie.... ", reageert Martijn.
"Toen was er geen animo omdat te doen!", legt Arthur uit.
"Dus omdat er camera's staan doe je nu anders?", valt Joyce hem meteen in de rede.
"Toen jij in een dipje zat en iedereen je had uitgekotst....", begint Arthur....
"Volgens mij was ik niet uitgekotst door Dennis en Carmen", verdedigt Joyce meteen.
"Nou heb je precies de mensen met wie je omging!", glimlacht Arthur. "De rest wel en toen je dat zag ben je gaan veranderen!"
"Beat the system is binnen de regels het zo veel mogelijk naar je zin hebben en gekkigheid uithalen", meent Judith.
Het komt weer op het taartje, maar Arthur zegt dat hij helemaal niet van plan was dat taartje echt er doorheen te duwen.
"Maar zeg dan wat er in je omgaat!", zegt Ting.
"Ik doe niets meer. Je zult van mij niets meer zien!", verzekert Arthur hen.
"Dat willen we niet horen", zegt Ting kalm.
"Je weet vast ook hoe sneu dit klinkt. Kom op zeg!", reageert Dennis.
"Wat wilde je dan met dat mobieltje doen?", vraagt Margriet.
Arthur zegt dat het mobieltje niet eens aanstond en dat hij helemaal niets wilde doen. Judith merkt op dat hij de groep aan het uitdagen was door met dat taartje voor het hek te gaan staan.
"we zijn niet bang voor de regels.. we respecteren de regels. Je moet je gewoon aan bepaalde regels houden. Als je iemand anders in gevaar kunt brengen door een actie dan zou ik er nog een keer over nadenken. Niemand die je hier dood wilde kijken hoor... echt niet. Waar draait het om? Het gaat toch ook om die vrouw daar!"
"Alleen maar", zegt Arthur zacht. "Maar het was m'n opzet niet om commotie te verzorgen. Maar ik zal niets meer doen... ook voor Ursula niet. Ik heb nu een dame in mijn leven en die gaat nu voor alles.!"
"Daar is zij blij mee?", vraagt Ting. "Maar waarom heb je het gedaan?"
"Ik was Arthur... ik was niet Arthur en Ursula! Maar ik heb het nu gedaan omdat ik het saai vind hier.. ik vind het fokking saai hier! Iedereen is veels te braaf."
"En om leven te krijgen doe je dit?", vraagt Ting.
"Dit had daar niets mee te maken!", verzekert Arthur haar. "Maar ik kwam hier in als Arthur maar ga eruit als Arthur en Ursula. Ik bied mijn excuses aan en zal vanaf nu niets meer doen. Ik was hier niet om te schoppen.... het kwam misschien over als schoppen tegen het systeem, maar ik zag gewoon een paar ogen in mijn rug...."
"Ja, hou nou eens op over die ogen!", zegt Dennis.
"Er is hier geen spontaniteit... Jullie zijn heel beredeneerd. Maar dat is de hele maatschappij. Maar ik ben erin gegaan als Arthur, maar er ligt een dame daar. Ik zal op een normale manier aanspreekbaar blijven, maar ga geen gekke dingen meer doen. Ik heb dus ook niet gedaan om in die camera's te komen. Ik ben met niets gekomen en ga met niets weg. Ik weet dat het moeilijk is te bevatten.
Je hebt het voor mij gewoon gedaan.", mertk Jeanette op. "Je kunt praten als brugman, maar voor mij heb je het gewoon gedaan!!"
"Jij zult het in je leven nog heel moeilijk krijgen!", reageert Arthur.
Jeanette begint te lachen.
"Laten we even bij het verhaal blijven", komt Margriet tussenbeide.
"Ik zit alleen nog met Ursula en voor de rest is BB voor mij gewoon over.... schluss!"
"Wij kennen jou zo gewoon niet", zegt Ting.... "En zo willen we je niet eens kennen!"
(even weer een code ingevoerd!)
"Ik probeer jou te begrijpen en waarom je zo reageert!"
"Ben je teleurgesteld in de maatschappij?", vraagt Daniela.
"Het is een zooitje hierbuiten", legt Arthur uit. "Het werkt gewoon niet. Dus daarom moet je een keer schoppen!"
"Maar denk je dat die boodschap overkomt als je gaat schelden?", vraagt Judith. "Ik vond je in het begin een echte vent met een verhaal, maar nu is het helemaal weg. Het kan echt niet door de beugel. Je hebt een mening en iets te vertellen... dat si zo zonde. Maar door alle poep die eruit komt luistert er later niemand meer naar je. Maar dit was niet de manier om iets naar buiten te brengen. Dan haal je Joyce erbij dat ze uitgekotst is in het buitenland.. Wat is dat? Wat heeft dat voor zin?"
"Ik heb jou nooit in de weg gelegen volgens mij!", reageert Joyce.
"Ik denk er over na", zegt Arthur na een tijdje stilte. "Ik ga even bij mezelf te rade. Het zit niet in mijn aard om mensen te kwetsen. Ik wil het nu niet afzwakken en kan sommige reacties ook wel beredeneren. Aan de andere kant... dat dit zoveel teweeg brengt zegt ook wel iets. Als iemand niets voor je betekent stap je makkelijker over dit soort dingen heen. Maar ik kan niet 'stap op de plaats' .... Maar ik vind het allemaal veels te lief gaan hier!"
"Dan ga jij er toch iets aan doen!", merkt Dennis op.
"En niet om op de camera's te komen!", verzekert Arthur hem.
Margriet is pissed dat hij de rest weer te lief noemt.
"Maar ik voel me hier niet in de maatschappij staan!"
"Ik ben geen psycholoog", begint Margriet, "maar dat is iets waar je voor jezelf mee moet gaan praten om dat op een rijtje te krijgen.. zoat je het een plekje kunt geven. We hebben allemaal heftige emoties... en bij jou dus ook!"
Ik respecteer iedereen die hier zit... echt Jeanette... echt Joyce
"Wat jij zei voind ik echt niet prettig. Als jij zegt dat ik niet mezelf ben... daar heb ik veel moeite voor gedaan om echt mezelf te zijn. Bij mij ben je nu gewoon even ....
"Niets", vult Arthur zelf aan.
"Ja, maar als je dat veranderd dan ben ik best bereid om weer naar je te luisteren!", gaat Jeanette verder.
"Dat is goed!", zegt Arthur zacht. "Ik zal mijn best doen. Ik moet mijn verantwoordelijkheid nemen... en dat doe ik bij deze!"
Nou begint Joyce ook te huilen om datgene wat Arthur over haar heeft gezegd.
"Denk echt even na over wat je zegt!", zegt ze.
"Ik vind je gewoon een kanjer!", zegt Arthur nu.
"Maar dat vind ik moeilijk te accepteren nadat je net zoiets zegt!", reageert Joyce. "Je zei net nog dat ik mezelf niet ben!"
"Jij hebt gewoon hele stappen vooruit gedaan", verzekert Arthur haar.
Het valt opeens stil. Iedereen lijkt toch onder de indruk
"Volgens mij ben je nu de Arthur die je eigenlijk bent!", meent Margriet. "Volgens mij ben je nu eerlijker! Denk er toch in het vervolg tien tellen over na voordat je weer zo reageert!"
"Ik weet dat ik een heel groot punt heb waar ik aan moet werken!", herhaalt Arthur weer.
Ting loopt weg.
"Mus zegt keihard dat hij er schijt aan heeft!", zegt Margriet. "Zo ben jij dus niet!"
"Ik denk dat Mus er ook geen schijt aan heeft!", meent Arthur.
"Maar dat blijft hij wel zeggen.", gaat Margriet verder. "Als iemand constant zegt dat hij er schijt aan heeft en dat het hem niet boeit, dus zegt dat dus dat wij hem allemaal niets interesseren.
Jeanette is overstuur naar de slaapkamer gelopen.
"Hij luistert niet! Ik heb geen zin om nog langer met zo'n kerel in een huis te zitten. Daar pas ik voor want ik laat me niet kleineren. Ik ga echt niet gemakkelijk toegeven nu. Ik heb er zo hard voor gewerkt om tot hier te komen! Hij kan voor mij nu echt aan het gas.. echt waar. Godverdomme... Rot toch op! Ik heb het helemaal gehad. Ik ben echt zo boos!"
Jeanette huilt. Ting zegt dat ze 300% gelijk heeft. Daniela komt erbij en wil haar troosten!
"Doe maar niet, want ik ben zo boos. Iedereen doet nu heel begrijpend tegen hem en daar pas ik echt voor. Dat doe ik niet! Voor mij is het niet meteen weer over. Ik ben echt boos nu. Hij ziet het wel, maar hij ziet het te laat!"
"Dat is zijn probleem en niet jouw probleem. Hij maakt ons daar allemaal onderdeel van.", zegt Daniela.
"Maar hij heeft jou diep gekrenkt!", zegt Ting.
"Het is niet aan hem om te zeggen dat jij niet jezelf bent!", zegt Daniela. "Dat heeft hij helemaal niet te zeggen. Hij ziet dit als een spel en het gaat hem wel om dat geld!"
"Ik zeg niets tegen hem morgenochtend.. nog niet eens goedemorgen!"
"Dat mag jij weten!", zegt Daniela.
"Ik wil niet te snel toegeeflijk zijn, want dan ga ik weer op mijn bed en daar heb ik geen zin in!"
"Wij staan achter je!", zegt Ting.
"Doe ik eens een keer mijn best en krijg ik het nog op mijn bord", snikt Jeanette. (ze begint echt hartverscheurend te snikken) "Doe ik het dan nooit en nooit goed...Ik doe hier echt zo mijn best! Hij weet dat ik zwakker ben dan hij is. Hij is veel slimmer... hij is veel gemener... hij pakt mij en Joyce met een bedoeling!'
(Scanman krijgt het nu ook even te pakken... last van natte ogen)
"Ik zou hem echt het liefst heel hard in elkaar timmeren.. echt! Wat geeft hem het recht om dit te zeggen in godsnaam!"
"En dat willen we horen!", reageert Ting meteen. "En niet aan jezelf twijfelen!"
"Kijk ernaar.. lach ermee... en laat het probleem bij hem!", zegt Daniela. "Hij heeft een big mistake gemaakt!"
"Een big mistake!", herhaalt Jeanette. "Echt een big mistake!"
Ting loopt even weg en brengt Jeanette wat doekjes. Vervolgens drukt ze op het koetje van Jeanette, die meteen begint te lachen. Het werkt!
"Ik vind het echt eng!", zegt Daniela.
"Ik ook", zegt Jeanette weer rustig. "Ik hoop echt dat Ursula iets anders nog tegen komt als hij er niet aan gaat werken. Anders gaat ze het nog heel moeilijk krijgen!"
[Dit bericht is gewijzigd door scanman01 op 17-10-2002 03:00]
"Er zat helemaal niets kwaads achter", zegt hij dan zacht.
De tranen rollen nu bij Ursula over de wangen. Arthur wrijft ze een voor een weg. De tranen blijven komen.
"Ik doe niets meer", verzekert hij haar. "Ik ga gewoon mezelf wegcijferen!"
Ursula zegt niets en blijft naar de grond staren. Op de achtergrond klinkt her geroezemoes van de andere bewoners, die de twee bij het hek even met rust laten. Ursula snuift en Arthur pakt even een doekje.
Nog steeds zegt Ursula niets. Ze lijkt wel in shock.
"Ik zal mezelf wegcijferen!", herhaalt Arthur.
"Voor wie?", reageert Ursula opeens. "Ik wil geen sorry, ik wil geen excuus... ik wil alleen maar waarom. Ik hoef het niet nu al te horen, maar ga er maar eens over nadenken. Ik wil met jou verder en daarom wil ik weten waarom. Ik snap dit niet ... ik snap dit gewoon niet. En dan moet je niet zeggen dat je jezelf wilt wegcijferen.. niet voor de groep en al helemaal niet voor mij. Ik wil alleen maar weten waarom.
"Dat krijg je van mij te horen", verzekert Arthur haar.
Ursula: "Ik krijg het van jou te horen, maar ik wil vooral dat je daar over nadenkt! Dat is het enige wat telt! Want dit is niet de eerste keer. Het is al de derde keer dat ik zoiets meemaak en ik wil nu wel eens weten waarom. Ik kan het niet plaatsen!"
"Ik stop het nu gewoon weg!", reageert Arthur.
"Dat moet je niet doen", zegt Ursula meteen. "Daar win je niets mee. Je moet eerst de vrede in jezelf zoeken. Dat is misschien iets wat je al veel te vaak hebt gedaan. Ik wil gewoon het waarom.....Dit komt ergens vandaan. Dit is niet zomaar, dat weet jij ook best. Ik vind dat je daar aan moet gaan werken... op wat voor manier dan ook!"
"Ik wist dat ik me hier in de leeuwenkuil zou gooien", legt Arthur uit. "maar ik wist niet dat ik hier iemand zou ontmoeten die me alles waard is!"
Ursula: "Je kwetst mensen met reden, maar daar wil ik het nu niet over hebben... Ik wil alleen weten waarom, want ik vind het heel erg onprettig. En dat ik erbij werd gehaald terwijl ik daar lag vond ik ook heel erg onprettig!"
Arthur: "Ik zal het een stuk genuanceerder moeten doen! Ik hoop dat je nog geloof ik me hebt. Jij weet alles.. en ook Geesje en ook Mustapha.. Maar jij staat voorop. De omslag in mijnleven en die ga ik met heel veel plezier tegemoed!"
"We praten er morgen wel over verder.. dat lijkt me beter!"
"Okee!
"Welterusten!"
"Hij pakt de mensen aan met wie ik het beste omga...", legt Ursula uit aan Joyce."Jullie drieen. Omdat hij weet dat hij daar reacties van los krijgt. Het was een schreeuw om aandacht. Wat het is weet ik niet, maar het is echt een schreeuw om aandacht. Het was helemaal niet persoonlijk. Arthur is gewoon een goeie jongen.. hij rent voor iedereen! Maar hij zit ergens mee.... ik heb geen idee wat het is! Hij wil gewoon reactie loskrijgen van de groep. Hij meent het niet... het is heel gek, maar zo zit hij blijkbaar in elkaar."
Joyce zegt dat ze het ook niet begrijpt waarom hij Jeanetje zo pakte.
Ursula zegt dat hij zich in het nauw gedreven voelde en daarom zo reageerde.
"Ik hoop dat he begrijpt dat het dieper gaat dan het lijkt!", zegt Ursula. "Hij heeft je heel erg gekwetst, maar dat doet hij met die schreeuw om aandacht. Het is een negatieve schreeuw om aandacht! Ik vind het heel erg vervelend want ik sta er middenin!"
Jeanette legt uit dat ze heel veel moeite heeft gehad zichzelf te wezen in het huis... Voor haar is het een enorme overwinning geweest. Dat Arthur dat met een paar opmerkingen naar beneden haalde kon ze niet verdragen.
Jeanette, Margriet, Joyce en Ursula staan bij het hek!
"Ik ben heel erg geschrokken", zegt Ursula. "Maar ja... de dingen zijn gezegd. Ik wil met hem verder dus.... ik wil geen sorry.. wel naar jullie toe, maar daar komt hij niet zo makkelijk mee af in deze. Maar ik wil gewoon weten waar het weg komt. Wat Judith en Margriet zeiden was heel pakkend. Zo zag ik het zelf ook!"
Joyce legt haar standpunt nog een keer uit en dat ze woest was.
"Hij wilde jou gewoon kwetsen... en Geesje en Ting...", meent Ursula. "Het gaat om mij... hij wil mij veel te veel in bescherming nemen.. hij wil veel te veel voor mij doen!"
"Ik heb hier 3 weken mijn best gedaan om te zijn wie ik ben en daar moeite voorgedaan..", begint Jeanette. "En als ik dan hoor dat ik nep ben dan kwetst mij dat zo diep... Hij zal bij mij heel oprecht moeten zijn om me vertrouwen weer te krijgen.
"Je hoeft dat ook niet zomaar weer te accepteren!", reageert Ursula. "Dat kan ik heel goed begrijpen.
Jeanette: "Er zit bij Arthur iets.... en ik heb hem gezegd dat het me heel erg kwets.. Ik was erg mezelf tot twee uur janken aan toe hierbuiten... Volgens mij heb ik hem wel vertrouwens gegeven en dan schaadt hij dat op deze manier. Ik zal hem niet compleet negeren, maar het moet van zijn kant komen!"
"Absoluut!", reageert Ursula.
"En ik blijf er bij... hoe vervelend dat ook is voor hem.. en voor jou. Maar ik zie jullie los van elkaar!"
Ursula: "Ik hoop dat de rest dat ook nog kan!"
Jeanette: "Voor mij heeft het naar jou toe geen gevolgen... voor wat betreft Arthur weet ik het niet!"
"Dat kun je nu niet zeggen.... Dat heeft tijd nodig!", meent Ursula.
Jeanette: "Hij heeft zijn hart op de goede plek, maar er is echt iets heel goed mis met die kerel... maar hij komt er wel uit!
Ursula: "En ik zal er ook echt voor hem zijn om hem te helpen... en misschien moet hij ook anderen om hulpvragen. Misschien heeft het er ook mee te maken dat er een kans is dat ik morgen weg moet! Het gaat veel verder dan BB.. het gaat veel verder terug!'
Jeanette: "Misschien ben jij de aangewezen persoon die hem kan helpen."
Ursula: "Ik hoop het, want anders stelt het ook niets voor!"
Jeanette: "Hij neemt het van jou ook sneller aan dan van een van ons. Misschien wil hij het wel aan jou vertellen en niet aan ons!"
Ursula: "Maar ik heb er wel vertrouwen in!"
Jeanette vertelt hoe laat het nu is.... waarop Ursula zich rot schrikt!
De meiden praten nog even verder, maar dan zegt jeanette dat ze echt naar bed gaat.
"Welterusten Jeanettepetet....", zegt Ursula.... "Het ging hem echt niet om jou te pakken...vergeet dat niet"
Ursula is nog bang dat hij er zo achteraan gaat als zij er morgen uit moet. Dat zou ze niet willen omdat hij het dan niet goed heeft afgesloten. Volgens Jeanette zou dat best kunnen.... zelfs dat hij dan niet wacht op de 24 uur bedenktijd!
De meiden gaan naar bed. Arthur is in de keuken bezig om koffie te maken en lijkt nog lang niet naar bed te gaan!
"Tsjongejonge... op naar het volgende"
Buiten zitten Ting en Margriet nog in bad. Dennis is in de keuken wat aan het eten. Arthur zit nog steeds op het bankje zijn 'zonden' te overdenken. Het lijkt erop dat we het 'ergste' gehad hebben vannacht.
"Mensen die bij mij het vetrouwen schaden die ban ik normaal uit", verzekert ze hem. "Maar misschien is het ten opzichte van Arthur niet terecht."
"Als je het presteert om meerdere mensen op hun ziel te trappen dan moet je toch even bij jezelf te rade gaan!", zegt Dennis. "Ik vind het prima als hij stennis gaat maken..... maar het gaat om zijn hele gevoel. Iedereen is nu al weer vergeten hoe hij daar stond. Hij had gewoon een grote bek en dat vergeet ik echt nooit! Ik heb ook mijn slechte momenten.. maar ik weet zeker dat het niet zo was! Ik ben bang dat mensen hier heel snel overheen stappen en denken 'ach. het was maar een incident'!"
"Nou, ik niet", reageert Jeanette. "Maar schat, ik ga naar bed.... kom, ga mee!"
"Dit mag ook niet meer", hoor ik hem zeggen. (geen idee wat hij bedoelt) "Ik speel gewoon de onschuld".
In de slaapkamer is weer vanalles aan de gang (er wordt veel gelachen), maar ik heb er geen beeld van helaas. Wel beeld is er van Ting en Margriet in de jacuzzi.
Dan gaat Arthur ook de slaapkamer binnen. Even afwachten wat er nu gebeurt.
Ik hoor iedereen welterusten zeggen en zie nu ook Arthur in beeld. Hij kleed zich uit en gaat dan ook in bed liggen. Niemand die iets tegen hem zegt.
(Voor mij zit het erop vannacht.... welterusten!)
Er is leven in de bungalow. Jeanette zit aan de bar, Martijn staat naast haar ens smeert een broodje. Daan is druk in de weer met grondoefeningen. Ook Arthur zag ik net even rondscharrelen in zijn ochtendjas. Daan is klaar met haar grondoefeningen en is met Quincy naar buiten gegan, hij liep de hele tijd al om haar hoofd te dribbelen en krijgt nu dus eindelijk aandacht van haar. Ze is op een ligbedje gaan zitten,waar Dennis al opzit, ze zit nu tussen zijn benen in ( met haar rug naar hem toe haha)
Zo te zien liggen ze in de bunker allemaal nog in bed.
12.38 Ursula en Arthur bij het hek. Arthur : Er komt zeker nog wel een vervolg. Ursula tegen Geesje en Joyce : Door de hele consternatie kon ik niet slapen. Ik wil straks even met hem praten waar niet al te veel mensen om heen zijn. Ik hoop dat we de gelegenheid krijgen. Met het oog op dat iemand er uit gaat wil ik wel wat dingen besproken hebben. Geesje : Wat zei ie ? Ursula : We hebben nog niet echt gesproken. Mu is een testbeeld te zien.
Stream 5 (heeft eindelijk weer beeld)
12.43 Judith : We zijn helemaal weer into the cleaning. Daniela buiten : Er komen weer gasten.
Stream 3
12.43 Dennis tegen Stefan bij het hek : Het ging een beetje over op jou. Ik hoop niet erg. Nee hè ? Stefan : Nee. Dennis : Wat jullie hebben sta ik buiten. Stefan : Ik word er altijd gewoon bij gehaald. Dennis : Ik wil het ook wel en publique doen. Stefan : Ik hoef niks in het openbaar. Dat doe ik niet. Als ik iets uit wil praten met Jeanette doe ik het met Jeanette. Jeanette is er bij komen staan. Jeanette : Wat is jouw ervaring nou van gisteravond ? Dennis : Moeilijk. Stefan : Ik snap er geen fuck van. Ik zat buiten de bloemetjes te tellen. Jeanette : Met Geesje. Stefan : Ja, het was heel leuk. Dan kom ik binnen in een snelkookpan van emoties terecht. Dan ga ik buiten praten. Dennis : Nu moeten we wel met zijn allen door één deur, ook met Arthur. Dat gaat ook gebeuren natuurlijk. Stefan : Daar gaat tijd overheen. Dennis : Voor jou is het anders. Jeanette : Ja, ik groet hem allen. Dat weet ie. Nog steeds blauwe tenen Steef ? Stefan : Het is echt een blauwe teen.
12.48 Jeanette tegen Geesje : Ik werd om vijf uur wakker, ik dacht van de waterkoker. Toen was Ting aan het spoken. Ik ben gaan slapen, iedere keer dat ik mij omdraaide hoorde ik mmm mmm van Dennis. Ik wilde gaan sporten maar dat heb ik niet gedaan.
Stream 5
12.50 Ineens is dit gesprek op stream 5. Jeanette vertelt nog eens wat Arthur gezegd heeft. Jeanette : Er is iets mis in de schakel daarboven. Het zit heel diep. Ik weet niet wat het is en ik hoef het niet te weten. Geesje : Heb je het er met hem over gehad ? Jeanette : Nee, ik heb gezegd je hebt mijn vertrouwen geschaad. Je hebt mij diep geschaad en diep gekwetst. Op het moment dat jij je bewust wordt wat je mij gekwetst hebt wil ik best met je praten. Anders gewoon niet. Hij krijgt gewoon goeie morgen. Geesje : Kun je het in het totaalplaatje zetten ? Hij geeft iedereen er van langs. Jeanette : Hij pakt Sjois en mij, ik vraag me af waarom. In het heetst van de strijd zeg ik ook dingen maar denk diep na. Hij kan het zelf niet eens onder woorden brengen. Wat moet ik dan ? Ik heb geen zin er energie in te steken. Hij ziet iets in mijn ogen. Dat is bij hem, niet bij mij. Het kan niet. Ik ben er zo van geschrokken. Het is een kerel die echt wel zijn mannetje staat. Als hij uit zijn slof schiet kan iedereen zich bergen. Dat vind ik een onveilig gevoel.
12.56 Jeanette en Geesje gaan naar buiten om naar ene vliegtuig te kijken. Stream 3 gaat de hemel af maar ik zie niets. Nu staat de stream in de dagboekkamerstand.
12.59 Arthur stapt net uit het water van het zwembad. Dennis is maar aab het zingen "It's a beautiful day" Meer kent hij niet van het liedje. Een prietpraatje heeft hij met Stefan,Sjois en Daniela staan, met een kop koffie/thee, toe te kijken.
13.02 Jeanette en Geesje bij het hek: Jeanette is bereid iemand alle tijd te geve en ruimte te geven, maar niet op deze manier. Maar zeggen ik ben als Arthur erin gekomen en jullie krijgen van mij niets meer. Daar kan ik niks mee. Ik sla ermee om, ik heb vertrouwen nodigen respect. Op de vraag van Geesje antwoordt ze: het was zo onrechtvaardig, wat hij de mens aandoet, in mijn ogen is hij niet betrouwbaar. Geesje maakt een samenvatting wat Jeanette voelde en vraagt of zij niet naar Arthur toe kan komen, alles omdraaien dus, een opening naar Arthur geven. Nee, is Jeanette haar antwoord, hij ons gekwetst op een onmenselijke manier, ik kies daar niet voor. Ze vindt hem een toffe peer, maar hij moet naar ons komen. Het zit zo diep bij hem, ik denk niet dat wij daar de personen voor zijn. Het ligt niet aan ons, het ligt aan hem. Dit is je school, je bent sterk genoeg, en als je bij ons kan komen dan ben je op de goede weg. Al zal de rest met hem in het bubbelbad zitten, maar ik niet. Ik zal gewoon tegen hem doen, heb ik vanmorgen ook gedaan, maar verder niet.
13.10 Jeanette zal absoluut geen gewoon gesprek met hem hebben, ik ben zelf ook zo'n persoon die fouten maakt maar die dan wel vraagt heb ik fouten gemaakt? En zo is hij niet, ik ga mezelf niet gekwetst voelen om hem te helpen.
Stream 3
13.04 Nu gaat het gesprek weer naar stream 3. Jeanette : Vertrouwen is voor mij heel belangrijk. Hij moet zijn best doen het terug te winnen. Ik had wat gisteravond is gebeurd had ik absoluut niet verwacht. Doorslaan op zo'n manier had ik niet verwacht. Hij heeft zo'n onrechtgevoel wat er met de maatschappij gebeurt, wat de mens zichzelf aan doet, dan denk ik, in mijn ogen is hij niet betrouwbaar. Geesje : Als je het omdraait. Hij spreekt zich tegen, het was geen actie waar ie over na had gedacht. Zou jij niet naar hem toe moeten stappen om hem te helpen ? Misschien weet hij niet hoe hij het aan moet pakken. Als mensen om hem heen zitten van hij moet komen want ik ben gekwetst. Als je een opening naar hem toe geeft. Jeanette : Nee, want hij heeft mij de grond in geboord. Ik heb tegen Ursula gezegd, ik hoop dat jij het wel kan want ik kan het niet. Geesje : Misschien niet nu, misschien na een tijdje, dan is het bedaard. Jeanette : Het ligt niet aan mij, het ligt aan hemzelf. Ik schijt ook drie kleuren stront als ik iets fout heb gedaan. Geesje : Je gaat hem toch niet negeren ? Jeanette : Nee. Ik zeg goeiemorgen. Ik weet wat het is om genegeerd te worden.
13.11 Joyce zit er inmiddels bij. Jeanette : Ik ben er klaar mee. Ik ben niet de persoon om naar hem toe te stappen en hem te helpen. Hij moet zelf komen. Al vind een ander dat misschien verkeerd. Geesje : Het is niet verkeerd. Het is jouw gevoel. We moeten nog een hele tijd met elkaar. Het lijkt me voor jou niet plezant, omdat het zo klein is hier. Op een gegeven moment, niet morgen, niet overmorgen, zakt het weg. Jeanette blijft hetzelfde standpunt herhalen. Jeanette : Nomineren interesseert me ook geen bal (dat Arthur haar zou nomineren).
13.14 Stream naar Margriet in de rijke keuken. Alle stream staan nu op de rijke keuken.
13.15 Jeanette : Het is puur bekrompenheid. Waar gebeurt het nog meer mee ? Geesje : Ik hoorde jou gisteren zo huilen. Jeanette : Huilen ? Op de slaapkamer ? Geesje : Ja. Joyce : Ik was druk in het begin in het buitenland. Maar iedereen heeft mij uitgekotst ? Was ik dan inderdaad zo verschrikkelijk ? Omdat ik anders ben als de eerste week daar. Geesje : Eén week, waar heb je het over ? Ik vind het niet eerlijk dat het buitenland er bij getrokken wordt. Het had er helemaal niks mee van doen. Daar ging het helemaal niet om. Dat is iets anders blijkbaar dat hem dwars zit. Jeanette : Het kan een bepaald gevoel zijn. Ik heb het gehad met Daniela. Maar daar wordt op een normale manier over gepraat. Stream weer naar de rijke keuken waar over petten gekletst wordt door Margriet, Ting en Dennis.
13.24 Buiten. Judith : Heb je excuses gehad ? Joyce : Nee. Ik heb net naar Jeanette zitten luisteren. Joyce zegt dat haar ongeluk vandaag drie jaar geleden is. Joyce : Daar moet ik over nadenken. Het was zondagmorgen om half acht op 17 oktober. Judith : Dat is niet niks. Joyce : Normaal hou ik me niet met die datum bezig. Judith : Ben je nu al zenuwachtig ? Joyce : Ja, ik wil niet weg. Ik wil er drie weken inzitten. Dan heb ik me kunnen neerzetten zoals ik wil. Ik weet niet hoe ik het uit moet leggen. Ik denk dat een week gewoon te kort is. Judith : Dat hoor ik van iedereen die uit het buitenland komt. Joyce : Met veel mensen heb ik nog geen goed gesprek gehad. Ik wil dat ook met mensen die aan de andere kant zitten. Ursula moet ook eens een keer aan de bungalowkant komen.
Stream 3
13.32 Arthur en Ursula bij het hek. Ursula : Je ziet er erg idioot uit (Arthur heeft een muts op). Ik vind het niet grappig. Arthur : Ik weet niet hoe het gaat lopen. Ursula : Ik ben geblokkeerd. Ik kan niet praten met al die mensen om me heen. Ik word helemaal naar van al die mensen om me heen. Arthur : We spreken straks wel een momentje af. Misschien gaat het regenen. Ursula : Dan kan ik helemaal geen kant uit. We gaan toch niet naar buiten ? Arthur : Afdakje toch ? Ursula : Dan maakt de regen zo veel lawaai dat we moeten schreeuwen. Ik baal er goed van. Ik denk ook wel dat we er samen uitkomen maar ik vind wel dat jij moet praten. Arthur : Ik schuif het op niks af. Het is de laatste keer. Ik heb het hier wel gehad. Ursula : Waar slaat dat op. Eén tegenslag en je geeft het op ? Arthur : Ik ga een andere koers. Ursula : Andere koers ? Je moet gewoon jezelf zijn. Je moet het aan mij kunnen uitleggen. Aan mij moet het meer zijn als sorry en een excuus. Ik denk niet dat zo iets uit te leggen valt, hier, zo, in een dag, in een halve dag. Arthur : Ik wil je niet kwijt. Ursula : Dat gebeurt ook niet zo snel. Ze zoenen.
13.38 Ursula : Al die mensen praten over jou. Ik laat ze maar babbelen. Judith, Margriet en Mustapha zeiden hele rake dingen. Best wel interessant om te horen. Een aantal zijn gedeeltelijk te jong maar ik denk dat ze het zich aangetrokken hebben. Dat moeten ze zelf maar uitzoeken. Ik heb geen zin er tussen in te staan. Arthur : Ik zal het niet meer doen. Ik stond er als Arthur en ik ben geen Arthur meer nu. Ursula : Ik weet dat jij helemaal gek van mij bent. Twijfel je aan mij of zo ? Komt daar ook iets weg ? Ik uit het allemaal niet zo makkelijk. Ik zeg het niet dag en nacht. Arthur : Ik ga me niet wegcijferen. Ik wil niks de schuld geven. Het bevordert niet dat het allemaal een beetje duidelijk wordt. Ik ga je dat gewoon bewijzen. Ursula : Je hoeft me helemaal niks te bewijzen. Daar zit het hem niet in. Je moet naar jezelf kijken. Arthur : Ik ben er al redelijk uit.
13.42 Ursula : Ik weet dat je voor me op wil komen. Ik kan voor mezelf zorgen. Arthur : Dat weet ik. Ursula : Je reageert niet zo. Je rent naar de dagboekkamer om te vragen of ik naar deze kant kan. Je moet zelf genieten. Je rent zo voor iedereen. Je moet zelf ook een beetje genieten. Je moet eens voor jezelf gaan rennen. Misschien ren je wel zo hard om je eigen gevoel voorbij te rennen. Je rent om niet over je eigen gevoel na te denken. Als iemand roept waar is de suiker zeg jij daar en je gaat het nog bijna halen ook. Arthur : Bij elke stap die ik neem ga ik twee keer nadenken. Ik was als de dood dat ik je gisteren in tranen zag. Ursula : Dat is normaal. Arthur : Je moet niet tegen me zeggen dat je van me houdt. Je ogen zeggen me veel meer. Ursula : Goed zo. Je bent er nog lang niet klaar mee.
13.48 Ursula : Ik denk dat ik superzenuwachtig ben vanavond. En Joyce ook. Arthur : Speelt ook allemaal een beetje mee. Ursula : Dat wist ik wel. Arthur : Geen excuus. Heb je lekker geslapen Mus ? Mustapha : Ja, mijn rug is minder krom.
13.51 Arthur tegen Geesje : Het komt goed, het is goed. Geesje : Ik ken jou langer. Geesje : Ik jou ook. Helaas. Nee hoor. Hoe is het nu ? Arthur : Ik heb effentjes met Ting gepraat. Eerst de dagelijkse rompslomp. Ik moet het nemen zoals ik het gegeven heb. Geesje : Het komt ergens vandaan ? Arthur : Dat weet ik bij mezelf. Ik doe het echt niet om op de camera te komen. Eén dingetje triggerde het gewoon. Ze zijn nu nauwelijks te verstaan door keukengeluiden.
13.54 Arthur : Er zijn genoeg mensen die ik wel interessant vind. Geesje : Dan moet je je daar op richten. Arthur : Ik kan respect voor iemand hebben maar hem ook afbranden. Ander niveau gewoon. Geesje : Je moet zeggen wat je denkt maar je moet nadenken, wat is het effect op anderen. Het stapelde op, er kwam een reactie. Arthur : Ik had het zelf moeten afkappen. Geesje : Eén ding snap ik niet. Wat bedoel je nou met saai hier ? Arthur : BB vind ik niet saai.
13.58 Speaker : Willen alle bewoners hun batterijen wisselen ? Arthur : Ik ben helemaal vol. Geesje : Ik ook. (battle ?) Geesje : Zijn de mensen saai ? Arthur : Het was op het randje dat ik het mobieltje pakte. Geesje : Misschien een stuk onrust bij jou van binnen. Ik denk dat het in jou zelf zit dat het saai is. Arthur : Ik mis het ontplooien een beetje. Alles wordt aangereikt. Geesje : Saai is niet het goede woord. Judith komt er even tussen : Quincy heeft gepoept in de slaapkamer. Ze mag er niet meer komen. Arthur en Geesje vertrekken.
14.06 Ursula : Wanneer begon dat gevoel bij jou gisteren ? Was het omdat ik je negeerde of zo ? Bij mijn weten heb ik het niet gedaan. Arthur : Nee. Ik kwam hardstikke vrolijk de tent uit. Ursula : Een beetje te vrolijk.
14.14 Ursula : Als een dolle stier. Ik denk dat het er mee te maken heeft wat er met je ouders gebeurd is. Arthur : Ik moet het in evenwicht brengen. Dat had ik al gedaan. Ursula : Je bent zo uit balans. Arthur : Ik neem niet de woorden terug. Ursula : Dat hoeft ook helemaal niet. Het is helemaal niet nodig dingen zo te zeggen. Arthur : Als ik een discussie met een nieuw iemand begin moet ik het uitleggen. Ik ben tien stappen verder. Dat komt raar over. Ursula : dat komt ook raar over. Ik snap het niet eens. Ze zien jou altijd rennen voor een ander en dan begin je ineens een tirade. Een paar begrijpen het niet, een paar kunnen het relativeren en een paar interesseert het niet. Ik heb een heel groot gevoel van onvrede. Dat ik er niet happy mee ben wat er gezegd is door jou. Dat ik dat nog geen plaats kan geven. Arthur : Dat kan ik hier toch niet allemaal zeggen ? De uitleg die krijg je echt van me. Dat kan ik alleen hier niet doen. Ik zal niemand meer in de positie brengen. Dat doe ik niet meer. Hee ? Ja ? Ik zeg niet dat je het naast je neer moet leggen. Ursula : Je weet wat er in een voorgaande relatie is gebeurd. Ik heb al genoeg drama meegemaakt.
14.21 Arthur : Je krijgt geen verrassingen meer. Mmm ? Ursula : Ik vind wel dat we meer moeten praten. Hier kan ik echt niets mee. Arthur : We zitten toch niet in een normale positie. Je weet toch dat we goed kunnen praten ? Ursula : Tot op zekere hoogte dan. Arthur : We hebben toch hele diepzinnige gesprekken gehad ? Ik wil er helemaal niet overheen stappen. Hee ? Ursula : Mmm.
14.24 Margriet moest naar de dagboekkamer. Ze roept alle rijken naar de slaapkamer. Margriet : We krijgen een teken als we er weer uit mogen.
Stream 5
14.27 Ook de armen zitten in de slaapkamer. Geesje kletst met Laurens over diens vriendin Janneke.
14.32 Ze bespreken wat er buiten op het battlefield is gebouwd, een kooi. Geesje vraagt of er al iets van bungee-jumpen staat. Quincy probeert stiekem de slaapkamer binnen te sluipen, Laurens roept hem terug. Ze overleggen nu hoe de bedden moeten staan, Geesje vraagt hoe het moet als hier 8 mensen zijn. Ze moeten dan niet de illusie hebben om te gaan slapen.
14.34 Volgens Geesje waren ze vanochtend al om 7 uur aan het heien.
14.36 In de rijke slaapkamer meldt Margriet dat de denkt dat ze nooit zal trouwen, ze kan zich niet voorstellen dat een man aan haar blijft hangen. Ting zegt haar dat ze niet te kieskeurig mag zijn.
Stream 3
14.36 Daniela : Ik zei vroeger, ik ga nooit trouwen. Margriet : Ik kan me niet voorstellen dat een man mij vraagt. Ting : Dan moet je niet zo kieskeurig zijn.
De streams stoppen.
14.46 Een stem bedankt de medewerkers voor hun medewerking, iedereen vertrekt uit de slaapkamer. En het kakelt weer allemaal door elkaar.
