R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Goed punt wel, ik ben het eigenlijk wel met je eens!quote:Op maandag 12 mei 2014 09:51 schreef Abbadon het volgende:
[..]
Ik denk niet eens dat er een echte drang naar rondneuken is...dit is gewoon good, old fashoined bindingsangst......zolang je er niet over nadenkt, kun je makkelijk in een relatie blijven...maar zodra ineens de vraag wordt gesteld om een keuze te maken 'voor de rest van je leven' (hoe relatief dat ook is) ga je ineens nadenken of het wel echt is wat je wil en of je geen andere dingen gemist hebt en hoe je in godsnaam die beslissing kan nemen...en ga je aan alles twijfelen, waar je je niet eens druk over zou hebben gemaakt als de vraag niet gesteld was...
Let's drop some acid and go to a titty bar.
...en dan is er ook nog een kans (/advocaat van de duivel) dat TS' vriend prima weet hoe ze in elkaar zit, en dat hij nooit een ja zou krijgen als hij het haar gewoon gevraagd had...dat hij haar daarom voor het blok zette, en (net als met het samenwonen) hoopt dat ze na enige tijd aan het idee went en zich er niet meer druk over maakt...
...iets wat met zoiets 'groots' als een huwelijk mogelijk niet het beste plan was, overigens...
...iets wat met zoiets 'groots' als een huwelijk mogelijk niet het beste plan was, overigens...
Give a man a fire and he'll be warm for a day. Set a man on fire and he'll be warm for the rest of his life.
Die 'drang naar rondneuken' moet je vertalen naar 'ik wacht op een beter paar schoenen'.quote:
[..]
Ik denk niet eens dat er een echte drang naar rondneuken is...dit is gewoon good, old fashioned bindingsangst...
Soms werkt dit wel hoor..quote:
...en dan is er ook nog een kans (/advocaat van de duivel) dat TS' vriend prima weet hoe ze in elkaar zit, en dat hij nooit een ja zou krijgen als hij het haar gewoon gevraagd had...dat hij haar daarom voor het blok zette, en (net als met het samenwonen) hoopt dat ze na enige tijd aan het idee went en zich er niet meer druk over maakt...
...iets wat met zoiets 'groots' als een huwelijk mogelijk niet het beste plan was, overigens...
Dan is ze getrouwd en al en denkt ze: is dit alles? Hadden we bij het samenwonen al meteen kunnen doen.
En voor je het weet is ze 10 jaar verder
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
2 kindertjes erbij, en dan tot het besef komen dat dit niet is wat ze wil. #genot.quote:Op maandag 12 mei 2014 10:38 schreef Godshand het volgende:
[..]
Soms werkt dit wel hoor..
Dan is ze getrouwd en al en denkt ze: is dit alles? Hadden we bij het samenwonen al meteen kunnen doen.
En voor je het weet is ze 10 jaar verder
Tja, ik vind dat je - ondanks dat je zegt dat weet dat het niet goed van je is - erg veel excuses verzint voor jouw fouten. Samenwonen, omdat het beter uitkomt en 'hij je overhaalde'. Je had nog altijd 'nee' kunnen zeggen. Dat kan en mag je nu niet tegen hem gebruiken of als excuus aangrijpen.
Dat je nu een fout hebt gemaakt door 'ja' te zeggen op zijn huwelijksaanzoek is duidelijk en ook bijzonder egoïstisch. Dat het ergens begrijpelijk is, omdat je 'voor het blok werd gezet', maakt dat niet minder natuurlijk.
Het enige wat je nu kan doen is eerlijk tegen hem zijn, over wat je voelt. Iets wat je in eerste instantie al had moeten doen. Laat je niet leiden door angst. Je weet heel goed wat je wil, alleen durft daar niet voor uit te komen.
Dat je nu een fout hebt gemaakt door 'ja' te zeggen op zijn huwelijksaanzoek is duidelijk en ook bijzonder egoïstisch. Dat het ergens begrijpelijk is, omdat je 'voor het blok werd gezet', maakt dat niet minder natuurlijk.
Het enige wat je nu kan doen is eerlijk tegen hem zijn, over wat je voelt. Iets wat je in eerste instantie al had moeten doen. Laat je niet leiden door angst. Je weet heel goed wat je wil, alleen durft daar niet voor uit te komen.
Ik kan me voorstellen dat je in zo´n situatie ´ja´ zegt vanwege het moment. Hij zet je ook wel in een lastige positie natuurlijk. Maar ik ook het idee dat je sowieso al moeite hebt met nee te zeggen als ik het zo lees.
Ik kan me lastig voorstellen wat ik zou doen in zo´n situatie, maar je kan nog jááááren ´verloofd´ zijn en het in die tussentijd uitmaken. Dus je kan ook half eerlijk tegen hem zijn en zeggen dan het allemaal nog wel even kan wachten natuurlijk.
Ik kan me lastig voorstellen wat ik zou doen in zo´n situatie, maar je kan nog jááááren ´verloofd´ zijn en het in die tussentijd uitmaken. Dus je kan ook half eerlijk tegen hem zijn en zeggen dan het allemaal nog wel even kan wachten natuurlijk.
Mja, ze heeft verteld dat hij nog dit jaar wil trouwen en is al bezig met voorbereidingen.quote:
Ik kan me voorstellen dat je in zo´n situatie ´ja´ zegt vanwege het moment. Hij zet je ook wel in een lastige positie natuurlijk. Maar ik ook het idee dat je sowieso al moeite hebt met nee te zeggen als ik het zo lees.
Ik kan me lastig voorstellen wat ik zou doen in zo´n situatie, maar je kan nog jááááren ´verloofd´ zijn en het in die tussentijd uitmaken. Dus je kan ook half eerlijk tegen hem zijn en zeggen dan het allemaal nog wel even kan wachten natuurlijk.
The love you take is equal to the love you make.
Oh, sorry, zo ver was ik nog niet met lezenquote:
[..]
Mja, ze heeft verteld dat hij nog dit jaar wil trouwen en is al bezig met voorbereidingen.
Hij legt er wel een druk op zeg.. Heb dan maar een gesprek met ´m of ´t allemaal toch wat rustiger aan kan.
Ja stel je voor zeg, dat je snel wil trouwen nadat mevrouw ja heeft gezegd op zijn aanzoek. The horror!quote:
[..]
Oh, sorry, zo ver was ik nog niet met lezen
Hij legt er wel een druk op zeg.. Heb dan maar een gesprek met ´m of ´t allemaal toch wat rustiger aan kan.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 12-05-2014 11:08:41 ]
Hij gaat natuurlijk ook uit van een andere werkelijkheid, of denkt dat hij de deal snel rond moet maken voordat ze gaat twijfelen...quote:
Mja, ze heeft verteld dat hij nog dit jaar wil trouwen en is al bezig met voorbereidingen.
(en dat is misschien nog niet zo dom ook, want zodra TS is getrouwd kan het zomaar zijn dat de druk dan wegvalt (beslissing is dan eenmaal genomen) en dat TS dan weer gewoon gelukkig getrouwd is... het is vaak de mijlpaal die het probleem is...)
Doe maar gewoon, dan doe je al dom genoeg
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
Binnen een jaar is wel snel eigenlijk...quote:Op maandag 12 mei 2014 11:08 schreef Scorpie het volgende:
Ja stel je voor zeg, dat je snel wil trouwen na het ja-woord.
Wij hebben er anderhalf jaar voor genomen en dat hadden we nodig ook om alles prima te regelen naast werk, sociaal leven, enz.
Doe maar gewoon, dan doe je al dom genoeg
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
Binnen 5 jaar samenwonen, ten huwelijk vragen en trouwen. Lekker tempootje toch.quote:
[..]
Ja stel je voor zeg, dat je snel wil trouwen na het ja-woord.
Ja, het is snel, maar om nou te doen alsof meneer er een druk op legt gaat me wat te ver.quote:
[..]
Binnen een jaar is wel snel eigenlijk...
Wij hebben er anderhalf jaar voor genomen en dat hadden we nodig ook om alles prima te regelen naast werk, sociaal leven, enz.
neuh, voor hem is het waarschijnlijk vanzelfsprekend...en op zich is het ook niet raar om ervan uit te gaan dat iemand wil trouwen, als die persoon ja heeft gezegd op een aanzoek...quote:
[..]
Ja, het is snel, maar om nou te doen alsof meneer er een druk op legt gaat me wat te ver.
Give a man a fire and he'll be warm for a day. Set a man on fire and he'll be warm for the rest of his life.
Toch vind ik het logisch om na het ja-woord om tafel te gaan en wederzijds uit te spreken hoe en wanneer.quote:
neuh, voor hem is het waarschijnlijk vanzelfsprekend...en op zich is het ook niet raar om ervan uit te gaan dat iemand wil trouwen, als die persoon ja heeft gezegd op een aanzoek...
Ja, ik wil trouwen is niet hetzelfde als ja, ik wil zsm trouwen.
Maar dat TS en haar verloofde niet helemaal op de juiste wijze communiceren lijkt mij redelijk duidelijk.
Doe maar gewoon, dan doe je al dom genoeg
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
Stom van TS dat ze ja heeft gezegd, maar hij lijkt er totaal niet mee bezig te zijn hoe ze zich hier nu eigenlijk over voelt.quote:
[..]
Mja, ze heeft verteld dat hij nog dit jaar wil trouwen en is al bezig met voorbereidingen.
Heeft hij überhaupt met haar besproken van hoe en wat? Je gaat toch met elkaar aan tafel om te bespreken of je het meteen wilt, of dat het nog kan wachten. Je hebt beiden bepaalde wensen over hoe de bruiloft moet verlopen, locatie, gasten, aankleding en alles. De vriend van TS is alles aan het regelen maar heeft hij haar wel naar haar wensen gevraagd?
Als dat zo is, en TS gaat er in mee, dan ja, eigen schuld. Wees eerlijk. Anders is de vriend van TS best egoïstisch bezig met alles regelen zonder haar daar echt bij te betrekken.
Ik vraag me af of hij dan helemaal niet oppikt dat ze er helemaal niet zo'n trek in heeft. Ik bedoel, dat mérk je toch?
The love you take is equal to the love you make.
Mijn gewoonte is om een topic eerst helemaal door te lezen voordat ik überhaupt erover denk te reageren, maar na het lezen van al deze onwerkelijke en onverwacht negatieve reacties op haar verhaal, reageer ik nu.
Ik herken mijzelf in jouw verhaal, Iseau. Het enige verschil tussen ons nu is dat mijn vriend mij gelukkig niet probeert te verloven. Daarnaast ben ik een jongvolwassen studente.
We zijn al jaren samen en ik ben dol op hem. Hij is een fantastische, bedachtzame en vriendelijke man. Alleen mijn verlangen naar single-zijn werpt een enorme schaduw over onze relatie voor mij. Hij is alles wat ik nodig heb, maar ik kan niet stoppen met denken over andere jongens en over hoe graag ik een avontuurtje met hen zou willen hebben. Dat doet helemaal niets af in mijn liefde voor mijn vriend. Het zegt alleen iets over dat - jij en ik - verlangen naar iets wat wij geprogrammeerd zijn om naar te verlangen. Daar is helemaal niets mis mee, Iseau.
Ik kan je niet verder helpen, want ik kom ook niet van dit gevoel af. Het enige wat ik voor jou kan betekenen is mijn filosofie erover vertellen.
Het voelt alsof je iets 'mist'. Een enorme leuke tijd in je leven die je nu helaas nooit zult hebben, omdat je domweg gebonden bent. Ik wil ook dolgraag de klok in mijn relatie voor 10 jaren stil zetten, om rond te kunnen beesten en daarna weer vredig en voldaan te kunnen settelen bij mijn lieve man. Dat - ontzettend helaas - kan niet. Hij zou dat nooit goed vinden. Ik zit nu in een emotionele spagaat tussen een fijne vriend en een avontuurlijk studentenleven.
Ik heb er veel over nagedacht - speelt al jaren - en ik geloof erin dat de mens een polygaam dier is. De normen en waarden van een 'beschaafde' maatschappij hebben monogamie verheerlijkt en vreemdgaan tot schande geroepen, omdat dat de vroegere kerk beter uitkwam. Mensen zijn geneigd meerdere partners te hebben, dus verlangen naar die ervaringen is strikt natuurlijk en eigenlijk heel prettig als je ze kan vervullen. Je kleren uitdoen en seks hebben met een persoon kan (met) iedereen, maar daarbij vergeet ook iedereen dat echt volledig naakt zijn - het delen van je dromen, wanhoop, toekomst en verleden - met alleen die ene juiste partner kan. Seks wordt tot iets heiligs gemaakt en mensen die vrij in het leven willen staan worden krampachtig beschimpt omdat nou eenmaal met de paplepel is ingegoten. Is seksuele vrijheid hebben met andere leuke partners buiten je hoofdelijke partner echt zo verkeerd, is vreemdgaan principieel verkeerd volgens jou of is dat iets wat je om je heen in de samenleving gehoord hebt en jij hebt aangenomen in je definitie van een goed persoon?
Mijn vriend is absoluut niet vrij in zijn seksualiteit en dat mis ik ontzettend. Ik wil avonturen daarin. Hij is vrij om seks te hebben met andere vrouwen; ik zou ontzettend gelukkig zijn als hij dat deed, want ik geloof met heel mijn hart dat het erg positief voor hem zou zijn. Ik zou het zelfde willen, maar daar kan hij niet mee omgaan. Beiden doen we het nu dus niet. Hij vindt het allesbehalve vervelend, ik nog steeds op zoek naar een manier om dat gevoel van mij te doden of de relatie uit te maken.
Sterkte. Laat je jezelf niet demoniseren.
Ik herken mijzelf in jouw verhaal, Iseau. Het enige verschil tussen ons nu is dat mijn vriend mij gelukkig niet probeert te verloven. Daarnaast ben ik een jongvolwassen studente.
We zijn al jaren samen en ik ben dol op hem. Hij is een fantastische, bedachtzame en vriendelijke man. Alleen mijn verlangen naar single-zijn werpt een enorme schaduw over onze relatie voor mij. Hij is alles wat ik nodig heb, maar ik kan niet stoppen met denken over andere jongens en over hoe graag ik een avontuurtje met hen zou willen hebben. Dat doet helemaal niets af in mijn liefde voor mijn vriend. Het zegt alleen iets over dat - jij en ik - verlangen naar iets wat wij geprogrammeerd zijn om naar te verlangen. Daar is helemaal niets mis mee, Iseau.
Ik kan je niet verder helpen, want ik kom ook niet van dit gevoel af. Het enige wat ik voor jou kan betekenen is mijn filosofie erover vertellen.
Het voelt alsof je iets 'mist'. Een enorme leuke tijd in je leven die je nu helaas nooit zult hebben, omdat je domweg gebonden bent. Ik wil ook dolgraag de klok in mijn relatie voor 10 jaren stil zetten, om rond te kunnen beesten en daarna weer vredig en voldaan te kunnen settelen bij mijn lieve man. Dat - ontzettend helaas - kan niet. Hij zou dat nooit goed vinden. Ik zit nu in een emotionele spagaat tussen een fijne vriend en een avontuurlijk studentenleven.
Ik heb er veel over nagedacht - speelt al jaren - en ik geloof erin dat de mens een polygaam dier is. De normen en waarden van een 'beschaafde' maatschappij hebben monogamie verheerlijkt en vreemdgaan tot schande geroepen, omdat dat de vroegere kerk beter uitkwam. Mensen zijn geneigd meerdere partners te hebben, dus verlangen naar die ervaringen is strikt natuurlijk en eigenlijk heel prettig als je ze kan vervullen. Je kleren uitdoen en seks hebben met een persoon kan (met) iedereen, maar daarbij vergeet ook iedereen dat echt volledig naakt zijn - het delen van je dromen, wanhoop, toekomst en verleden - met alleen die ene juiste partner kan. Seks wordt tot iets heiligs gemaakt en mensen die vrij in het leven willen staan worden krampachtig beschimpt omdat nou eenmaal met de paplepel is ingegoten. Is seksuele vrijheid hebben met andere leuke partners buiten je hoofdelijke partner echt zo verkeerd, is vreemdgaan principieel verkeerd volgens jou of is dat iets wat je om je heen in de samenleving gehoord hebt en jij hebt aangenomen in je definitie van een goed persoon?
Mijn vriend is absoluut niet vrij in zijn seksualiteit en dat mis ik ontzettend. Ik wil avonturen daarin. Hij is vrij om seks te hebben met andere vrouwen; ik zou ontzettend gelukkig zijn als hij dat deed, want ik geloof met heel mijn hart dat het erg positief voor hem zou zijn. Ik zou het zelfde willen, maar daar kan hij niet mee omgaan. Beiden doen we het nu dus niet. Hij vindt het allesbehalve vervelend, ik nog steeds op zoek naar een manier om dat gevoel van mij te doden of de relatie uit te maken.
Sterkte. Laat je jezelf niet demoniseren.
quote:
Alles wat je beschreven hebt is 1 grote goedpraat actie om met andere mannen op stap te gaan. Accepteer het feit dat jouw vriend niet jouw ware is, maak het uit en doe wat je stiekem al lang en breed wil gaan doen. Hij verdient beter dan een continu twijfelende vrouw die steeds maar weer verlangt naar een andere vent. Dat verlangen komt omdat je huidige relatie het niet is, niet omdat je zo graag rondslet. Je zal het vanzelf merken wanneer je de man vindt waardoor je niet meer rond wil sletten met anderen.
En dat weet je vriend? Als mijn vriendin met zo'n gedachte zou zitten, zou 't rap over zijn tussen ons.quote:
maar ik kan niet stoppen met denken over andere jongens en over hoe graag ik een avontuurtje met hen zou willen hebben.
Het is simpelweg een symptoom van een relatie die niet goed zit. Dat ze haar relatie on hold wil zetten is het typische principe dat ze liever niet haar oude schoenen weggooit voordat ze nieuwe heeft.quote:Op maandag 12 mei 2014 11:48 schreef iScream. het volgende:
[..]
En dat weet je vriend? Als mijn vriendin met zo'n gedachte zou zitten, zou 't rap over zijn tussen ons.
[ Bericht 10% gewijzigd door #ANONIEM op 12-05-2014 11:49:44 ]
Dit inderdaadquote:
[..]
Alles wat je beschreven hebt is 1 grote goedpraat actie om met andere mannen op stap te gaan. Accepteer het feit dat jouw vriend niet jouw ware is, maak het uit en doe wat je stiekem al lang en breed wil gaan doen. Hij verdient beter dan een continu twijfelende vrouw die steeds maar weer verlangt naar een andere vent. Dat verlangen komt omdat je huidige relatie het niet is, niet omdat je zo graag rondslet. Je zal het vanzelf merken wanneer je de man vindt waardoor je niet meer rond wil sletten met anderen.
Dat dus.quote:
[..]
Alles wat je beschreven hebt is 1 grote goedpraat actie om met andere mannen op stap te gaan. Accepteer het feit dat jouw vriend niet jouw ware is, maak het uit en doe wat je stiekem al lang en breed wil gaan doen. Hij verdient beter dan een continu twijfelende vrouw die steeds maar weer verlangt naar een andere vent. Dat verlangen komt omdat je huidige relatie het niet is, niet omdat je zo graag rondslet. Je zal het vanzelf merken wanneer je de man vindt waardoor je niet meer rond wil sletten met anderen.
Je wil een open relatie, je vriend niet. Hij is blijkbaar niet de ware, want je mist iets.
Nou, zoek maar een partner die wél een open relatie wil. Ik durf bijna te wedden dat je je huidige vriend zal verlaten zodra je een leuke man tegenkomt die wel een open relatie wil.
Dat is allemaal leuk en aardig natuurlijk, maar als (zoals in het geval van TS) je vriend zo serieus is met de relatie en er zoveel toekomst in ziet dat ie wil trouwen, dan moet je hem vertellen over dit soort gevoelens. Die gast voelt zich straks intens genaaid als je ineens bij hem weggaat zonder dat hij ooit ergens over gehoord heeft, maar dat er kennelijk al lang wat speelde in je hoofd. Dat is iemand aan het lijntje houden.quote:
Mijn gewoonte is om een topic eerst helemaal door te lezen voordat ik überhaupt erover denk te reageren, maar na het lezen van al deze onwerkelijke en onverwacht negatieve reacties op haar verhaal, reageer ik nu.
Ik herken mijzelf in jouw verhaal, Iseau. Het enige verschil tussen ons nu is dat mijn vriend mij gelukkig niet probeert te verloven. Daarnaast ben ik een jongvolwassen studente.
We zijn al jaren samen en ik ben dol op hem. Hij is een fantastische, bedachtzame en vriendelijke man. Alleen mijn verlangen naar single-zijn werpt een enorme schaduw over onze relatie voor mij. Hij is alles wat ik nodig heb, maar ik kan niet stoppen met denken over andere jongens en over hoe graag ik een avontuurtje met hen zou willen hebben. Dat doet helemaal niets af in mijn liefde voor mijn vriend. Het zegt alleen iets over dat - jij en ik - verlangen naar iets wat wij geprogrammeerd zijn om naar te verlangen. Daar is helemaal niets mis mee, Iseau.
Ik kan je niet verder helpen, want ik kom ook niet van dit gevoel af. Het enige wat ik voor jou kan betekenen is mijn filosofie erover vertellen.
Het voelt alsof je iets 'mist'. Een enorme leuke tijd in je leven die je nu helaas nooit zult hebben, omdat je domweg gebonden bent. Ik wil ook dolgraag de klok in mijn relatie voor 10 jaren stil zetten, om rond te kunnen beesten en daarna weer vredig en voldaan te kunnen settelen bij mijn lieve man. Dat - ontzettend helaas - kan niet. Hij zou dat nooit goed vinden. Ik zit nu in een emotionele spagaat tussen een fijne vriend en een avontuurlijk studentenleven.
Ik heb er veel over nagedacht - speelt al jaren - en ik geloof erin dat de mens een polygaam dier is. De normen en waarden van een 'beschaafde' maatschappij hebben monogamie verheerlijkt en vreemdgaan tot schande geroepen, omdat dat de vroegere kerk beter uitkwam. Mensen zijn geneigd meerdere partners te hebben, dus verlangen naar die ervaringen is strikt natuurlijk en eigenlijk heel prettig als je ze kan vervullen. Je kleren uitdoen en seks hebben met een persoon kan (met) iedereen, maar daarbij vergeet ook iedereen dat echt volledig naakt zijn - het delen van je dromen, wanhoop, toekomst en verleden - met alleen die ene juiste partner kan. Seks wordt tot iets heiligs gemaakt en mensen die vrij in het leven willen staan worden krampachtig beschimpt omdat nou eenmaal met de paplepel is ingegoten. Is seksuele vrijheid hebben met andere leuke partners buiten je hoofdelijke partner echt zo verkeerd, is vreemdgaan principieel verkeerd volgens jou of is dat iets wat je om je heen in de samenleving gehoord hebt en jij hebt aangenomen in je definitie van een goed persoon?
Mijn vriend is absoluut niet vrij in zijn seksualiteit en dat mis ik ontzettend. Ik wil avonturen daarin. Hij is vrij om seks te hebben met andere vrouwen; ik zou ontzettend gelukkig zijn als hij dat deed, want ik geloof met heel mijn hart dat het erg positief voor hem zou zijn. Ik zou het zelfde willen, maar daar kan hij niet mee omgaan. Beiden doen we het nu dus niet. Hij vindt het allesbehalve vervelend, ik nog steeds op zoek naar een manier om dat gevoel van mij te doden of de relatie uit te maken.
Sterkte. Laat je jezelf niet demoniseren.
De 'je' is hier even een algemene.
Niet het hele topic doorgelezen maar....
Dat je op het moment van het aanzoek 'ja' zei is begrijpelijk. Het overviel je, er waren veel mensen bij. Dat vind ik helemaal niet raar.
Het is van je vriend op zijn zachtst gezegd niet zo handig om je in deze setting ten huwelijk te vragen.
Ik heb het idee dat hij niet goed begrijpt hoe jij in het leven/relaties staat na je ziekte. Hoeveel vertel je daarover tegen hem? Als hij dat zou begrijpen, had hij je waarschijnlijk (nog) niet gevraagd en zeker niet met veel mensen erbij. Ik denk dat het tijd wordt om (weer) open te zijn tegenover hem...
Als je het dicht bij jezelf houdt, kun je dat best vertellen zonder dat hij gekwetst is. Al zal ie zeker teleurgesteld zijn. Maar hij heeft het recht op duidelijkheid. Het is heel vervelend als mensen in het geheim boos zijn. Dat voelt je vriend ongetwijfeld aan. Dan kan het beter op tafel komen.
Als jij uitlegt dat jij door je ziekte nog even niet toe bent aan een huwelijk, dan is dat begrijpelijk.
Maar als ik het zo lees is een relatie/samenwonen sowieso nu misschien nog erg vroeg. Omdat je nog wat in te halen hebt qua vrij voelen. Het is wel een beetje de vraag of je die behoefte weg kan drukken (onder het mom van: ik ben blij dat we elkaar gevonden hebben en we hebben het leuk samen) of dat het altijd zal blijven knagen. In dat laatste geval denk ik dat je jullie relatie erg tekort doet met een huwelijk. Jij zal je beklemd voelen en hij merkt dat. Dan is het beter om in gesprek te gaan hierover. Is voor iedereen beter.
Als ik het goed begrijp is zijn vader pas geleden overleden? Maakt het dat moeilijker om dit te bespreken (omdat hij al veel pijn heeft)? Of heeft dat geen invloed.
Dat je op het moment van het aanzoek 'ja' zei is begrijpelijk. Het overviel je, er waren veel mensen bij. Dat vind ik helemaal niet raar.
Het is van je vriend op zijn zachtst gezegd niet zo handig om je in deze setting ten huwelijk te vragen.
Ik heb het idee dat hij niet goed begrijpt hoe jij in het leven/relaties staat na je ziekte. Hoeveel vertel je daarover tegen hem? Als hij dat zou begrijpen, had hij je waarschijnlijk (nog) niet gevraagd en zeker niet met veel mensen erbij. Ik denk dat het tijd wordt om (weer) open te zijn tegenover hem...
Als je het dicht bij jezelf houdt, kun je dat best vertellen zonder dat hij gekwetst is. Al zal ie zeker teleurgesteld zijn. Maar hij heeft het recht op duidelijkheid. Het is heel vervelend als mensen in het geheim boos zijn. Dat voelt je vriend ongetwijfeld aan. Dan kan het beter op tafel komen.
Als jij uitlegt dat jij door je ziekte nog even niet toe bent aan een huwelijk, dan is dat begrijpelijk.
Maar als ik het zo lees is een relatie/samenwonen sowieso nu misschien nog erg vroeg. Omdat je nog wat in te halen hebt qua vrij voelen. Het is wel een beetje de vraag of je die behoefte weg kan drukken (onder het mom van: ik ben blij dat we elkaar gevonden hebben en we hebben het leuk samen) of dat het altijd zal blijven knagen. In dat laatste geval denk ik dat je jullie relatie erg tekort doet met een huwelijk. Jij zal je beklemd voelen en hij merkt dat. Dan is het beter om in gesprek te gaan hierover. Is voor iedereen beter.
Als ik het goed begrijp is zijn vader pas geleden overleden? Maakt het dat moeilijker om dit te bespreken (omdat hij al veel pijn heeft)? Of heeft dat geen invloed.
I believe i can fly!
I believe i can touch the sky!
I believe i can touch the sky!
Je hoeft het niet met haar eens te zijn, maar toon een beetje respect. Dat iemand ergens anders over denkt dan jij, is nog geen reden om dat soort taal eruit te gooien.quote:
[ Bericht 12% gewijzigd door #ANONIEM op 12-05-2014 12:11:55 ]
Kan best hoor, als je het er vooraf over gehad hebt en weet van elkaar hoe je erover denktquote:Op zondag 11 mei 2014 03:53 schreef Iseau het volgende:
Hier was ik bang voor.
Sorry hoor, maar wie DOET dat dan ook op zo'n manier.
compact en kleverig.
O jee, iemand heeft het over een open relatie gehad op fok en er zijn weer bedrogen ventjes met veel frustraties uit het verleden die daar niet zo goed mee om kunnen gaan...quote:
[ Bericht 23% gewijzigd door #ANONIEM op 12-05-2014 12:12:02 ]
Doe maar gewoon, dan doe je al dom genoeg
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
