Helemaal klaar mee. Ik heb al verschillende topics hierover aangemaakt, pakweg 3, in de laatste 12 maanden.
Ik begin maar even met het nogmaals voorstellen van mijzelf. Ik ben 17, zit op het HAVO, nu net een weekje voor m'n examen, en plan om als studie hierna Informatica te gaan doen.
Ik heb ambitieuze plannen, ik wil alles worden, alles weten, alles maken, alles kunnen. Maar ik leer niet, ik doe niets, ik maak niets, en ik kan bijna niets. Ik ben handig met computers, maar bij handig blijft het ook.
Ik wil graag leren programmeren, en ik heb een paar eBooks gedownload over dit onderwerp, een jaar geleden. Ik opende de eBook, heb 3 uur achter elkaar wat gedaan, en daarna dichtgedaan. Dag daarna, met iets meer tegenzin, weer 2 uur achter elkaar wat geleerd en er mee gedaan. Daarna nooit meer naar omgekeken.
Nu kreeg ik zin om eens iets te doen met animatiesoftware. Erg ingewikkeld en professioneel programma, Maya 2014, gedownload en geïnstalleerd. Daarnaast een set video lessen gedownload, die over het programma gaan. 20 van de 80 doorgegeken, elk 3-10min, binnen 2 dagen. Daarna, niets meer aan gedaan.
Een ander voorbeeld. Ik ben voor de helft van Russische nationaliteit, en ga daar jaarlijks naartoe op vakantie. Vorig jaar nam ik een mooi stuk gereedschap mee wat ik ooit had gekocht (2 weken geleden op FOK verkocht

), en begon ik blauwdrukken en werkingen van kruisbogen te bestuderen om er zelf ook van hout te maken, want we hebben een huis, daar in Rusland, in een dorp, aan de bosrand, en alles is redelijk primitief. Je werkt dus vaak met je handen. Ik was goed bezig, maar toen kreeg ik een kleine tegenslag, het was redelijk moeilijk. Ik vond het te veel, deed het apparaat uit, ruimde netjes op, liep weg, nooit meer naar teruggekeken.
Ik zit nu achter mijn PC, nog in een trieste bui van het net eindigen van de serie Breaking Bad, waarbij ik aan 't eind een paar traantjes moest laten.
Da's nog een probleem. Niet dat ik emoties heb, maar dat ik teveel afleiding zoek in series, films, games, alles. Alles wat niet is wat ik moet doen, doe ik. Alles wat ik eigenlijk plan te doen, en wil doen, doe ik niet.
Ik heb soms tijdelijke motivatiekicks van het kijken naar een film waar mensen dingen creëren, zoals Mark Zuckerberg na veel werk Facebook creëert in The Social Network. Toen dacht ik, damn, kijk eens wat hij na discipline en inzet heeft gemaakt. Ik moet dat ook tonen. Helemaal pumped ga ik dan 2 uur keihard weer terug naar het leren van een programmeertaal of wat dan ook.
Het probleem ligt niet alleen bij mij motivatie, want daar ligt het zeker, maar slechts deels, het ligt vooral aan discipline. Ik zet mijn wekker nu in de vakantie altijd om 08:00, en na 7 tot 8 uur slapen wordt ik om 08:00 door mijn wekker dus ook wakker. Echter klik ik hem uit, en ga weer slapen, want ik heb geen discipline.
Ik ben naar m'n ouders gegaan hiermee, en m'n pa zegt eigenlijk niet veel (

), maar m'n ma zegt 'Doe het gewoon. Ga nu naar je kamer en doe precies datgene wat je zo graag wilt doen' . Maar het doet me niets. Ik ga naar m'n kamer, start het animatieprogramma op, en staar ernaar. Ik kijk er gewoon naar. Ik kan gewoon niet een video erbij pakken en gaan leren, het lukt niet. Ik staar gewoon, en klik het uit na verloop van tijd.
Over iets meer dan een week zijn er examens, maar denk maar niet dat ik eerder dan 4 dagen van te voren, wanneer de hete adem der examens mij raakt, iets ga doen.
Ik kan niet 'gewoon iets gaan doen' of mezelf dwingen om iets te doen, het gaat gewoon niet.
Het ergste is dus, ik ben bang dat dit nooit zal veranderen. Ik ben bang dat ik mijn hele leven een standaard belastingkostende burger blijf, uiteindelijk sterf, zonder iets te hebben berijkt, zonder iets te hebben voltooid. En ik ben bang dat dat de waarheid is.
Ik sta bijna elke avond met een heldere hemel van 23:00 tot 24:00 aan m'n raam, doe hem open, en kijk omhoog. Naar de sterren. Ik denk dan terug aan wat ik die dag heb gedaan, en elke dag, elke dag is het hetzelfde verhaal. Niets.
And it scares me that it's going to stay that way, forever.
“Advertising is based on one thing, happiness. Happiness is the smell of a new car. It’s a billboard on the side of the road that screams reassurance that whatever you are doing is okay. You are okay.”
-Don Draper