Voor mij is dit ook herkenbaar. In het verleden heb ik hiervoor ook Seroquel gehad. Voornamelijk tegen de slaaphallucinaties. Die had ik niet alleen 's ochtends, maar ook als ik 's nachts wakker werd. Het verschil alleen is dat ik me wel gewoon kon bewegen. Ik snap het probleem van TS dan ook wel, want op dat moment is het echt angstaanjagend. Ik heb zelf wel eens in de ochtend m'n moeder gebeld, omdat ik in bed een mannenstem hoorde. Gelukkig heb ik, nadat ik gestopt was met Seroquel bijna geen last meer van.
Enge dromen kan ik sinds een paar jaar stop zetten. Het is niet echt lucide dromen, maar het lijkt wel of ik mezelf heb geleerd dat wanneer ik iets engs droom, mijn onderbewust dan aangeeft dat dit niet meer leuk is. Een bekende truc is om de droom zoals een film terug te spoelen. Om een voorbeeld te geven, zo heb ik ooit gedroomd dat ik in een huis was waar uit de kranen allemaal geesten kwamen. Uiteindelijk kwam ik er niet meer uit, met het gevolg dat ik weer aan het begin van de droom was. (Vind het moeilijk om dit goed uit te leggen.) Wel had ik nog de kennis van voorheen en ben ik dus ook gelijk dat huis uitgegaan. Ik weet alleen niet meer hoe ik mezelf dit geleerd heb.
Volgens mij heb ik op een gegeven moment gewoon geaccepteerd dat ik nare dromen heb, omdat er tegenin gaan alleen maar averechts werkte.
Verder heb ik in het verleden ook Mirtazapine gehad, maar dat werkte bij mij niet. Ik werd alleen de volgende dag knetterstoned wakker.