Geen zin meer om naar vriendin te gaan

De laatste tijd heb ik geen/weinig zin meer om naar mijn vriendin te gaan. In tegenstelling tot wat de TT wellicht suggereert, komt dit niet omdat ik haar niet meer leuk vind. Het gaat met name om de situatie bij haar thuis/het huishouden.

In de tijd dat we een relatie hebben (1 jaar) ben ik me steeds meer gaan ergeren aan de situatie bij haar thuis. Als we bij mij thuis zijn is het leuk en gezellig, maar bij haar thuis is dat anders.

Er is altijd wel een conflict/ruzie gaande in haar huis, waardoor er regelmatig geschreeuwd en gehuild wordt. Iedereen is eigenwijs en moet het laatste woord hebben. Er wordt niet meer gedaan dan het huishouden en televisie kijken. Ik zelf ben iemand die vrijwel nooit televisie kijkt. Het gevolg is dat ik met mijn vriendin 's avonds naar programma's moet kijken, die niet te volgen zijn omdat ik ze nog nooit eerder heb gezien, of gewoon saai zijn (utopia, adam zoekt eva, talentenjachtzooi). De eerste paar maanden gingen we nog wel eens naar boven, maar tegenwoordig kijkt mijn vriendin liever haar programma's (nee, we hebben nog steeds voldoende seks). Veel anders valt er niet te doen in haar buurt, dus het wordt vrijwel altijd automatisch televisie kijken. Vreemd genoeg zeurt ze nooit of ze die programma's mag zien als we bij mij zijn. Dan doen we andere dingen zoals hardlopen, terrasje pakken en andere activiteiten die ik een stuk leuker vind dan televisie kijken.

De bovenstaande situatie(s) heb ik tot nu toe altijd genegeerd, tot deze week. De vader van mijn vriendin vindt duidelijk dat we teveel samen zijn (dinsdag, vrijdagavond, zaterdag en zondag) en dat we meer tijd individueel door moeten brengen. Daarom mocht ik niet komen deze week. Het gevolg is dat mijn vriendin zich de hele week heeft verveeld, in tegenstelling tot mij aangezien ik tegenwoordig wel met verveling om weet te gaan. Ondanks dit miste ik haar wel enorm. Toen mijn vriendin aankaartte dat ze de situatie vervelend vond vroeg ik waarom ze niet gewoon tegen haar vader vertelt dat ze dolgraag naar mij wil. Ze werd vervolgens kwaad omdat ik zogenaamd weet dat dat toch niet helpt. Persoonlijk vind ik het belachelijk dat ze op achttien jarige leeftijd niet zelf mag weten wat ze met haar weekend doet.

Door het conflict dat hier ontstond heb ik impulsief gezegd: 'Dan kom ik toch voorlopig niet meer naar jou, kom maar naar mij als het weer mag'. Toen ik dit zei viel er een kleine last van mijn schouders. Ondanks dat ik mijn vriendin erg mis, besefte ik me dat ik nu niet urenlang saaie programma's hoefde te kijken. Ik kan nu lekker thuis met vrienden afspreken, 's avonds een terrasje met ze pakken, enzovoort. De 'zin' om naar haar toe te gaan verdween helemaal. Dit schoot bij mijn vriendin echter in het verkeerde keelgat. Ze werd kwaad en zei dat ze ook niet meer naar mij toe zal komen als ik zo doe. Misschien was mijn reactie wel overdreven, maar het voelt als spanning die er na ruim een jaar eindelijk uitkomt.

Ik krijg nu het gevoel dat ik maandenlang een loser was, die iedere avond bij haar thuis maar heeft gedaan wat zij leuk vond Maar aan de andere kant moet je ook iets voor een ander overhebben. Er is gewoon niets te doen in haar buurt en de situatie bij haar thuis is erg vervelend. Hoe vaker ik bij haar langskom, hoe vaker ik de personen in haar huis hypocriet, onderontwikkeld en eigenwijs begin te vinden. Nu heb ik ook nog eens ruzie met mijn vriendin, die al dagen kortaf en geïrriteerd reageert op whatsapp.

Is er iemand die deze situatie (gedeeltelijk) herkend?. Daarmee bedoel ik vooral jezelf erg irriteren aan je schoonfamilie/het huishouden, waardoor de zin om ernaartoe te gaan steeds minder wordt.

Overigens moet ik nog even vermelden dat ook mijn vriendin zelf het huishouden bij haar thuis klote vindt. Het liefst zou ze wel ieder weekend naar mij toe gaan, maar dit mag niet van haar thuis.

quote:

Op vrijdag 11 april 2014 09:57 schreef Sunshine1982 het volgende:
Ik snap wel dat je die dagen bij haar als leeg en doelloos ervaart. Als je naar talentenjachten moet kijken

Maar wat ik niet snap; waarom is er bij haar niks te doen? Woont ze in the middle of nowhere? Jullie kunnen daar toch ook samen sporten, de bus pakken, in de tuin lekker in de zon zitten etc.

Dit eigenlijk. Er is niet eens een supermarkt.

Samen hardlopen zou net als bij mij thuis, ook in haar buurt kunnen.
Vreemd genoeg is ze thuis altijd moe/uitgeput waardoor ze er geen zin in heeft, terwijl ze bij mij thuis vol energie zit.

quote:

Op vrijdag 11 april 2014 10:06 schreef Sunshine1982 het volgende:
Mja, ze kan niet van jou verwachten dat je constant daar voor de buis hangt. Daar zijn jullie gewoon te jong voor...
Maar is het niet zo dat ze jouw zin doet als ze bij jou is en dat ze dan van jou verwacht dat jij haar zin doet als je bij haar bent? In dat geval zullen jullie compromissen moeten sluiten. Lukt dat niet, dan verschillen jullie gewoon teveel van elkaar denk ik.

Het lijkt er niet op dat ze met tegenzin mee gaat hardlopen, terrasje pakken enzovoort.
Ze wil zelf graag afvallen en ik probeer (nadruk op probeer) haar daarbij te helpen. Hardlopen is dus vooral in haar belang . Toch gek dat ze het in haar eigen woonplaats dan nooit wil doen.

quote:

Op vrijdag 11 april 2014 10:08 schreef Chocovloek het volgende:
Tja, wel wat heftiger dan bij jou natuurlijk, maar ik snap precies wat je bedoelt. Het vervelende is dat je vriendin niet beter weet, voor haar is de situatie dus normaal. Je kan het proberen uit te leggen, maar waar het voor haar op neer zal komen is dat jij je eigenlijk 'te goed' voelt om daar telkens alleen maar TV te gaan kijken. Want dat is immers ook zo. Super vervelend, maar je kan er weinig aan doen.
Wil je vriendin niet liever op kamers binnenkort, als haar thuis situatie zo kut is? En zit je zelf op kamers?

Voor haar is de situatie inderdaad normaal. Ik snap bijvoorbeeld totaal niet dat ze op achttien jarige leeftijd niet zelf mag bepalen hoe ze haar weekend indeelt. Ik was daar destijds (ben nu twintig) heel vrij in. Levert soms wat onbegrip op, deze verschillen. Als ik erover begin krijgt ze het gevoel alsof ik wil dat ze kiest voor mij of haar familie, wat niet aan de orde is.

Ik zelf zit niet op kamers. Start in september met een nieuwe studie en heb nog geen idee wat ik precies allemaal ga doen Mijn vriendin zal niet op kamers gaan waarschijnlijk.

quote:

Op vrijdag 11 april 2014 10:13 schreef GwaiLow het volgende:
En vind jij het ook echt nodig dat ze afvalt? Wat is haar lengte+gewicht? Mja, sporten is sowieso goed. Ook voor je geest.

1.82 vs 92 kilo. Zo ongeveer

Ik vind het niet nodig dat ze afvalt en dit heb heel vaak gezegd. Ze wil het voor haarzelf doen. Ik heb een goede conditie en doe veel krachttraining, dus ze vroeg me of ik haar wilde helpen.

quote:

Op vrijdag 11 april 2014 10:15 schreef CherryOnTop het volgende:
Raar dat ze bij jou wel wil hardlopen en thuis niet Dan zouden jullie in ieder geval iets te doen hebben daar. Ik zou er overigens ook geen zin in hebben om bij zo'n familie in huis te zitten moet ik eerlijk zeggen, kan me goed voorstellen dat je liever gewoon thuis blijft en leuke dingen doet dan. Maar ja zo zie je je vriendin natuurlijk niet meer

Dat is het dilemma dus
Het is overigens nog een wonder dat mijn vriendin zelf niet zoals haar familie is, op wat kleine dingen na af en toe. Anders was het nooit iets geworden. Met haar zus bijvoorbeeld had ik het niet langer dan 3 dagen volgehouden.

quote:

Op vrijdag 11 april 2014 10:18 schreef CherryOnTop het volgende:
Kun je het niet zo doen: zij 1 avond per week naar jou, jij 1 avond per week naar haar, en 1 avond per week ergens anders afspreken om wat te drinken 's avonds/wandeling te maken/bioscoopje pakken/whatever. Dan zit je nog maar hoogstens 1 avond per week bij haar thuis.

Goed idee. Ik denk dat zij dit ook een goed idee vind.
Ben echter wel bang dat haar vader zal gaan zeuren dat ze dan te weinig thuis is, zoals nu ook al het geval was. Toen we iets kregen dacht ik dat het na een tijd wel minder zou worden, mooi niet dus.

quote:

Op vrijdag 11 april 2014 10:20 schreef Sunshine1982 het volgende:
Wat is het ergste wat er kan gebeuren als ze naar jou gaat. Huisarrest?

Een hoop gezeik bij haar thuis, iets dat ze altijd wil voorkomen.
Ze is op dat gebied erg gevoelig.

quote:

Op vrijdag 11 april 2014 10:20 schreef Chocovloek het volgende:
Hmm de beste optie zou zijn dit proberen uit te leggen aan haar. Maar meer in de zin van dat jij gewoon een actiever persoon bent, dat je bang bent voor sleur en dat je graag leuke dingen wil doen met haar nu je nog jong bent en dat gewoon allemaal kan. Trakteer haar een keer op een weekendje/nachtje weg en geef dat als voorbeeld?
Daarnaast tja, dat ligt aan de opvoeding daar kan zij zelf erg weinig aan doen dus is het ook vervelend naar haar toe als jij daar over klaagt. Ik denk dat zij het zelf ook frustrerend vind, maar blijkbaar niet frustrerend genoeg om er iets aan te doen. Jij kunt haar ook niet dwingen zich af te zetten tegen haar ouders, dat zal ze zelf moeten doen. Waarschijnlijk voelt ze wel hoe jij er over denkt en krijgt ze daarom het idee dat je haar 'dwingt' te kiezen.

Klopt. En ik wil juist voorkomen dat ze het gevoel krijgt dat ze moet kiezen tussen mij en haar vader. Ik wil allesbehalve zo'n situatie.

Soms lijken we zo erg op elkaar; mening over bepaalde zaken/interesses/gevoelens
Maar ook weer totaal niet; achtergrond/ambitie/hoe we met bepaalde dingen opgaan.

Juist hierdoor weet ik soms niet welke manier van handelen/reageren het beste is. Soms wordt ze boos om iets heel kleins, en de andere keer blijft ze kalm op momenten waarop ik verwacht dat ze boos wordt.

quote:

Op vrijdag 11 april 2014 10:22 schreef CherryOnTop het volgende:
Het gaat al van 4 dagen elkaar zien naar 3 dagen dan, dus dan heeft ie niet echt reden om te zeuren.
Sterker nog: zeg 'm dat je het snapt dat hij haar iets meer thuis wil zien en dat jullie daarom hebben besloten nog maar 3 dagen af te spreken ipv 4, heb je gelijk pa in de pocket

Hopen dat hij dat snapt, en niet weer hypocriet gaat doen zoals vaker