Ik kwam laatst op dit interessant verhaal op het internet, ik geloof dat het gesubsidieerd is door de overheid. Ik ga er van uit dat hun doel is om gedwongen huwelijken te voorkomen. Hoewel het een interessant onderwerp is, gaat mijn vraag vooral over dit stukje:
Is het een algemeen gevoel dat de meeste mensen hebben, dat ze liever niet trouwen met iemand waarmee ze zijn opgegroeid? Of hangt dit per persoon af. Ik heb het idee dat vrouwen sneller afknappen bij het idee dat ze met iemand een relatie beginnen die ze heel lang kennen, maar misschien heb ik het mis. Ik heb het idee dat vrouwen vooral verliefd worden op iemand die ze niet kennen, nieuw en mysterieu. Terwijl mannen makkelijker verliefd worden op iemand die ze lang kennen, omdat ze dan weten wat voor persoon het is.quote:Toen kwam opeens de buurjongen van mijn tante met een aanzoek. Het is een hele lieve jongen, en hij heeft een goede baan. Hij is best leuk ook, maar ik ken hem van kleins af aan, want wij logeerden altijd bij mijn tante. We speelden al verstoppertje toen we net konden lopen. Dus… Ik zie dat echt niet zitten.
Of zie ik dat verkeerd en hangt het af per persoon. Verder stel ik deze vraag niet omdat ik met iets mee zit, ik heb zelf nu een vriendin en dat gaat allemaal prima tot nu toe. Het is alleen dat ik vroeger veel verhalen las waar de jongen en het meisje elkaar van kleins af aan kennen en dat ze samen opgroeiden en helden werden en tegelijkertijd verliefd op elkaar werden (Denk Harry Potter, Percy Jackson, Naruto, enz). Ik vond dat wel een mooi idee, twee personen die met elkaar vanaf het begin alles en nog wat meemaakt en later samenkomen (happily ever after), maar vroeg me af of dat in de werkelijkheid ook echt kan gebeuren bij de meeste mensen.
Iemand hier met een ontwikkelde mening hierover?
quote:Disclaimer
De karakters beschreven in dit blog zijn fictief. De verhalen zijn gebaseerd op echte verhalen van slachtoffers van huwelijksdwang. De blog is onderdeel van de campagne ‘Trouwen tegen je wil’ van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Door deze webpagina’s te gebruiken stemt u in met deze disclaimer. De informatie op deze website is met grote zorgvuldigheid samengesteld. Ondanks deze zorg en aandacht is het mogelijk dat de inhoud onvolledig en/of onjuist is. Aan de inhoud van deze website kunnen op geen enkele wijze rechten of aanspraken ontleend worden. De rijksoverheid is niet aansprakelijk voor schade die voortvloeit uit het gebruik van deze website of uit de onmogelijkheid de website te kunnen raadplegen.
Dat weet ik ook wel. Ik vermeld het ook in de eerste paragraaf.quote:
Je kunt van iemand houden op de broer/zus manier, of als vrienden, óf als geliefden. En hoewel de oversteek van vrienden --> geliefden nog wel gemaakt wordt, kan ik me niet voorstellen dat dit kan zonder verandering van gevoel.
Daar heb je ook groot gelijk in, ik zou niet met iemand een relatie aan kunnen gaan als ik niet verliefd op die persoon ben. Maar ik heb ook vaak genoeg gezien dat mensen die eerst vrienden waren, later op elkaar verliefd werden. Maar zover ik weet niet van kleins af aan. Dus ik heb wel op een middelbare school of op studentenvereniging gezien dat de koppel eerst vrienden waren en een jaar later verliefd op elkaar werden. Gebeurt niet te vaak, maar het gebeurt wel. Van kleins af weet ik niet.quote:Op woensdag 9 april 2014 15:57 schreef Natalie het volgende:
Denk dat het voornamelijk te maken heeft met de verschillende manieren van 'houden van'.
Je kunt van iemand houden op de broer/zus manier, of als vrienden, óf als geliefden. En hoewel de oversteek van vrienden --> geliefden nog wel gemaakt wordt, kan ik me niet voorstellen dat dit kan zonder verandering van gevoel.
Maar in dat paragraaf wat ik citeer, is het argument van dat meisje dat die jongen een hele leuke jongen is, maar doordat ze elkaar vanaf kleins af aan kennen kan zij niet met hem trouwen. Alsof het vanzelfsprekend is dat ze niet op hem verliefd kan worden omdat ze elkaar vanaf hun jeugd kennen, snap je? Dus ik vroeg mij af of dit ook vanzelfsprekend is, of het op waarheid gebaseerd is.
[ Bericht 0% gewijzigd door KingKloon op 09-04-2014 16:21:41 ]
Nee, ik denk dat het in principe weinig verschil maakt of je met iemand in de zandbank hebt gezeten, of elkaar pas op latere leeftijd hebt leren kennen. Vriendschap is vertrouwensband, en volgens mij maakt het daarin niet uit hoe lang die al bestaat. In beide gevallen lijkt het me best mogelijk dat gevoelens veranderen.quote:Op woensdag 9 april 2014 16:05 schreef KingKloon het volgende:
Maar in dat paragraaf wat ik citeer, is het argument van dat meisje dat die jongen een hele leuke jongen is, maar doordat ze elkaar vanaf kleins af aan kennen kan zij niet met hem trouwen. Alsof het vanzelfsprekend is dat ze niet op hem verliefd kan worden omdat ze elkaar vanaf hun jeugd kennen, snap je? Dus ik vroeg mij af of dit ook vanzelfsprekend is, of het op waarheid gabaseerd is.
Schijnbaar is er een mechanisme om inteelt te vermijden waarbij mensen die dicht bij elkaar zijn opgegroeid zich vaak niet erg seksueel tot elkaar voelen aangetrokken.
Persoonlijk herken ik me niet zo in dat "westermarck effect", als nieuwsgierig kind zijn juist degenen met wie je opgroeit degenen met wie je sneller kunt experimenteren qua liefde en/of seksualiteit.
Omdat het bij dieren niet zo gaat, vraag ik me wel af of het echt biologisch is, of dat het alleen maar tussen onze oren zit.
Dit is wat ik zoek. Dank u wel!quote:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Westermarck-effect
Schijnbaar is er een mechanisme om inteelt te vermijden waarbij mensen die dicht bij elkaar zijn opgegroeid zich vaak niet erg seksueel tot elkaar voelen aangetrokken.
Persoonlijk herken ik me niet zo in dat "westermarck effect", als nieuwsgierig kind zijn juist degenen met wie je opgroeit degenen met wie je sneller kunt experimenteren qua liefde en/of seksualiteit.
Dit vind ik vooral zo apart:quote:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Westermarck-effect
Schijnbaar is er een mechanisme om inteelt te vermijden waarbij mensen die dicht bij elkaar zijn opgegroeid zich vaak niet erg seksueel tot elkaar voelen aangetrokken.
Persoonlijk herken ik me niet zo in dat "westermarck effect", als nieuwsgierig kind zijn juist degenen met wie je opgroeit degenen met wie je sneller kunt experimenteren qua liefde en/of seksualiteit.
Ik herken me er overigens wel in. Vriendinnen waarmee ik van kleins af aan omging, zie ik niet op een seksuele wijze. Vriendinnen die ik later heb ontmoet, kan ik wel seksueel aantrekkelijk vinden, maar ik zal er niet verliefd op worden. Vaak neemt de seksuele aantrekkingskracht na een tijdje ook af.quote:Wanneer broers en zussen daarentegen gescheiden van elkaar opgroeien is het echter mogelijk dat ze zich seksueel zeer sterk tot elkaar aangetrokken voelen, een verschijnsel dat bekendstaat als genetische seksuele aantrekking.
Interessant topic.
Zo heb ik ervaren dat ik een doodnormaal meisje uit de klas opeens opmerkte en ging nadenken over haar persoonlijkheid... Uit het niets in wezen zat ik een positief gevoel over haar te ''voeden'' wat je opzicht wel een klein beetje verliefdheid kunt noemen denk ik.
Als je dus niet uit bepaald oogslag kijkt naar iemand zou dat dus nog best kunnen veranderen door dat eens wel bewust te doen denk ik.
Kreeg ze tieten?quote:
Zo heb ik ervaren dat ik een doodnormaal meisje uit de klas opeens opmerkte en ging nadenken over haar persoonlijkheid... Uit het niets in wezen zat ik een positief gevoel over haar te ''voeden'' wat je opzicht wel een klein beetje verliefdheid kunt noemen denk ik.