abonnement Unibet Coolblue
pi_139490569
quote:
1s.gif Op vrijdag 2 mei 2014 13:05 schreef RustCohle het volgende:
Een voorbeeld waar ik in de war van raak.

Ontbind de volgende vergelijking in factoren:

27a^2 - 12b^2

Ik zou doen: 3(9a^2 - 4b^2)

echter is het antwoord:

3a (3a + 2b ) (3a - 2b)

Ik snap beide methoden.. maar ik snap niet wanneer ik de methode die ik dacht te moeten gebruiken, moet gebruiken en wanneer ik dus die tweede moet gebruiken?

hetzelfde geldt voor:

8a^2 - 50 is 2(2a + 5) (2a - 5)

Terwijl ik dacht:

2(a^2 - 25)
(a + b) (a - b) = a2 - b2
Een van de merkwaardige producten.

Wat jij doet is de ggd buiten haakjes halen, maar dat is niet ontbinden in factoren.
pi_139492190
quote:
2s.gif Op vrijdag 2 mei 2014 15:44 schreef jordyqwerty het volgende:

[..]

(a + b) (a - b) = a2 - b2
Een van de merkwaardige producten.

Wat jij doet is de ggd buiten haakjes halen, maar dat is niet ontbinden in factoren.
Buiten haakjes halen is ggd dus..? Bijvoorbeeld 4x² + 6... in het boek een opgave mbt ontbinden in factoren, waarom noemen ze dat dan ontbinden in factoren ipv buiten de haakjes zetten?

Antwoord is namelijk 2x(2x + 3).

Ik weet niet wanneer ik dus buiten de haakjes moet gaan werken en wanneer ik moet ontbinden in factoren?
pi_139492378
quote:
0s.gif Op vrijdag 2 mei 2014 16:28 schreef RustCohle het volgende:

[..]

Buiten haakjes halen is ggd dus..? Bijvoorbeeld 4x² + 6... in het boek een opgave mbt ontbinden in factoren, waarom noemen ze dat dan ontbinden in factoren ipv buiten de haakjes zetten?

Antwoord is namelijk 2x(2x + 3).

Ik weet niet wanneer ik dus buiten de haakjes moet gaan werken en wanneer ik moet ontbinden in factoren?
Ontbinden in factoren is hetzelfde als 'buiten haakjes zetten'. Wat ik bedoelde te zeggen, is dat je een begin maakt, maar de som niet zover mogelijk ontbindt in factoren. Je kan er gerust vanuit gaan dat je altijd zover mogelijk moet ontbinden in factoren. Het zijn niet 'twee methoden', het is een en hetzelfde, je moet alleen niet stoppen na de grootste gemene deler te hebben gefactoriseerd.

Neem bijvoorbeeld x2 + 5x + 6, dat levert op (x+2)(x+3).
Neem nu 2x2 + 10x + 12, dat levert op 2(x+2)(x+3), en dus niet 2(x2 + 10x +12).
pi_139492485
quote:
2s.gif Op vrijdag 2 mei 2014 16:34 schreef jordyqwerty het volgende:

[..]

Ontbinden in factoren is hetzelfde als 'buiten haakjes zetten'. Wat ik bedoelde te zeggen, is dat je een begin maakt, maar de som niet zover mogelijk ontbindt in factoren. Je kan er gerust vanuit gaan dat je altijd zover mogelijk moet ontbinden in factoren. Het zijn niet 'twee methoden', het is een en hetzelfde, je moet alleen niet stoppen na de grootste gemene deler te hebben gefactoriseerd.
Meestal is het bij ontbinden in factoren dingen als (a + 3 ) (a + 2 ) echter zet je dingen dan BINNEN de haakjes en er niet buiten. :P
pi_139492519
quote:
2s.gif Op vrijdag 2 mei 2014 16:34 schreef jordyqwerty het volgende:

[..]

Ontbinden in factoren is hetzelfde als 'buiten haakjes zetten'. Wat ik bedoelde te zeggen, is dat je een begin maakt, maar de som niet zover mogelijk ontbindt in factoren. Je kan er gerust vanuit gaan dat je altijd zover mogelijk moet ontbinden in factoren. Het zijn niet 'twee methoden', het is een en hetzelfde, je moet alleen niet stoppen na de grootste gemene deler te hebben gefactoriseerd.

Neem bijvoorbeeld x2 + 5x + 6, dat levert op (x+2)(x+3).
Neem nu 2x2 + 10x + 12, dat levert op 2(x+2)(x+3), en dus niet 2(x2 + 10x +12).

Dit is toch binnen de haakjes zetten en er niet buiten en juist zo'n som laat mij in de war raken... niet die eerste.. die kan ik gemakkelijk. Ik kan beide makkelijk, maar ik weet niet welke ik moet gebruiken.. Dit snap ik gewoon wel.

Maar bij a³ - a denk ik elke keer dat ik a(a² - 1 ) moet doen, maar het is ... (a² + b) (a² - b)
pi_139492599
quote:
0s.gif Op vrijdag 2 mei 2014 16:38 schreef RustCohle het volgende:

[..]

Dit is toch binnen de haakjes zetten en er niet buiten en juist zo'n som laat mij in de war raken... niet die eerste.. die kan ik gemakkelijk. Ik kan beide makkelijk, maar ik weet niet welke ik moet gebruiken.. Dit snap ik gewoon wel.

Maar bij a³ - a denk ik elke keer dat ik a(a² - 1 ) moet doen, maar het is ...
Hou het maar op ontbinden in factoren, met 'buiten haakjes brengen' worden normaliter dingen als 2x + 8 = 2(x+4) bedoeld (en dat kan je ook binnen haakjes brengen hoor, wat dacht je van (1+1)?).

Je moet het zover mogelijk ontbinden, de tweede manier dus.

quote:
Maar bij a³ - a denk ik elke keer dat ik a(a² - 1 ) moet doen, maar het is ...
Ik heb je het merkwaardige product daarvoor gegeven ;)
pi_139492674
quote:
2s.gif Op vrijdag 2 mei 2014 16:41 schreef jordyqwerty het volgende:

[..]

Hou het maar op ontbinden in factoren, met 'buiten haakjes brengen' worden normaliter dingen als 2x + 8 = 2(x+4) bedoeld (en dat kan je ook binnen haakjes brengen hoor, wat dacht je van (1+1)?).

Je moet het zover mogelijk ontbinden, de tweede manier dus.

[..]

Ik heb je het merkwaardige product daarvoor gegeven ;)
Oke top.. Dan doe ik het als volgt zoals jij zegt:

Altijd ontbinden in factoren, anders de ene manier van het naar buiten halen van de getallen (buiten haakjes, dus de aller simpelste methode. )
pi_139492832
Ik merk veel taalfouten in mijn posts.. Maar dat komt doordat ik gehaast typt en snel weer aan de slag wil gaan. ;)
  vrijdag 2 mei 2014 @ 17:03:35 #159
371309 t4rt4rus
Tartarus
pi_139493326
quote:
0s.gif Op vrijdag 2 mei 2014 16:38 schreef RustCohle het volgende:

Maar bij a³ - a denk ik elke keer dat ik a(a² - 1 ) moet doen, maar het is ... (a² + b) (a² - b)
Dat laatste klopt niet.
pi_139493401
quote:
1s.gif Op vrijdag 2 mei 2014 17:03 schreef t4rt4rus het volgende:
(a² + b) (a² - b)
a(a + 1 ) (a - 1)
  vrijdag 2 mei 2014 @ 19:02:56 #161
383325 nodig
ZOEEEEEFF
pi_139496976
quote:
0s.gif Op vrijdag 2 mei 2014 01:44 schreef Riparius het volgende:

[..]

Dat is inderdaad ook de methode van Sridhara. Het lijkt erop dat deze methode in ieder geval in het onderwijs lang was vergeten want in de meeste Nederlandse schoolboeken uit de 20ste eeuw deelt men eerst beide leden door a om de coëfficiënt van de kwadratische term gelijk te maken aan 1, maar dan krijg je nogal wat breuken in je afleiding, zie bijvoorbeeld hier voor een vergelijk van beide afleidingen.

In schoolboeken uit de 19de eeuw kom je de methode van Sridhara wel tegen. In Engelse schoolboeken uit die periode heet dat dan vaak de Hindoo method. Het oudste mij bekende Nederlandse schoolboek waarin de abc-formule in de thans gebruikelijke vorm wordt gegeven en wordt afgeleid volgens de methode van Sridhara is een boekje van Colenso dat omstreeks 1860 voor het eerst verscheen (hier, collectie Nederlands Schoolmuseum). Maar, ongetwijfeld niet toevallig, was dit een bewerking van een Engels origineel. Het zal je opvallen hoe kort de afleiding hier wordt weergegeven. Leerlingen hadden daar toen voldoende aan om te zien hoe het in elkaar zit. De abc-formule speelde verder nauwelijks een rol, kwadratische vergelijkingen die niet zijn op te lossen via ontbinding in factoren werden gewoonlijk opgelost via kwadraatafsplitsing of via de pq-formule (zie hier).

[..]

Het boek van Van de Craats is geen leerboek, het is meer een opfriscursus en oefenboek voor mensen die de stof al wel eens eerder hebben gezien. Het boek wordt echter ook vaak gebruikt door mensen die de stof niet eerder hebben gezien, met alle gevolgen van dien. Dat is één van de redenen waarom ik dit boek nooit aanraad aan mensen die een wiskunde deficiëntie willen wegwerken en zich willen voorbereiden op een toelatingsexamen. Afgezien daarvan vind ik het boek ook in zijn genre niet bijster geslaagd.

[..]

Kwadratische vergelijkingen kreeg je vroeger tegen het einde van de tweede klas van de H.B.S. of het Gymnasium. Maar ja, toen was algebra een apart schoolvak en was er ook echt onderwijs.
Aha, ik wist niet dat er meerdere methoden waren om tot de abc-formule te komen. Weer wat geleerd :)

Ik heb inderdaad ook al gelezen dat het basisboek wiskunde niet echt een leerboek is. Jammer genoeg geeft de universiteit wel een literatuurverwijzing van dat boek. Echter vind ik het icm met filmpjes van de wiskundeacademie en khanacademy goed te doen. Ik vind het jammer dat het boek sommige dingen echt te onduidelijk uitlegt. Neem bijv. de absolute waarde-functie. In een filmpje van khanacademy.org was het mij in een minuut duidelijk.
pi_139534240
Interessant iets:

functievoorschrift:

f(x) = -x² + 4x + 1

Top is (2,5)

met kwadraatafsplitsing is dit direct te zien

-(x² - 4x + 4 ) + 5 ofwel -(x² -2)² + 5

Dus x = 2 en f(x) of yt is dan =5

dus x = 2 en yt (f(x) = 5

Hoe kan f(x) 5 zijn? Het moet toch √5 zijn?


en hoe kan ik de toppen bepalen van y = -3x² +7 ?

[ Bericht 4% gewijzigd door RustCohle op 03-05-2014 21:49:38 ]
pi_139535330
quote:
0s.gif Op zaterdag 3 mei 2014 21:37 schreef RustCohle het volgende:
Interessant iets:

functievoorschrift:

f(x) = -x² + 4x + 1

Top is (2,5)

met kwadraatafsplitsing is dit direct te zien

-(x² - 4x + 4 ) + 5 ofwel -(x² -2)² + 5
Nee, hier heb je een typo. Na kwadraatafsplitsing heb je

f(x) = −(x −2)2 + 5

quote:
Dus xt = 2 en f(xt) of yt is dan 5

dus xt = 2 en yt = f(xt) = 5

Ja, maar let op je notatie. Als je de coördinaten van de top van de parabool aangeeft als (xt;yt) gebruik dan ook consequent xt en yt voor de x-coördinaat resp. de y-coördinaat van de top.

quote:
Hoe kan f(x) 5 zijn? Het moet toch √5 zijn?
Nee. Je raakt kennelijk in de war door je eigen verschrijving, maar je maakt daarnaast ook nog een rare gedachtenkronkel die ik niet echt kan volgen. Als je x = 2 invult in bovenstaand functievoorschrift, dan krijg je f(2) = 5. De coördinaten van de top zijn dus (2;5). De functiewaarde bereikt een maximum van 5 bij x = 2, en de grafiek van deze functie is dan ook een bergparabool.
quote:
En hoe kan ik de toppen bepalen van y = x² - 1 ?
Heel eenvoudig, hier hoef je niet eens kwadraatafsplitsing toe te passen. Of, bekijk het eens als volgt. Er staat eigenlijk y = (x − 0)2 − 1. Een kwadraat van een reëel getal kan niet negatief zijn, dus de uitdrukking x2 − 1 bereikt een laagste waarde als x2 gelijk is aan nul, en dat is het geval als x = 0. De grafiek van y = x2 − 1 is een dalparabool met als top (laagste punt!) het punt met de coördinaten (0;−1).

[ Bericht 0% gewijzigd door Riparius op 03-05-2014 22:14:00 ]
pi_139535382
quote:
0s.gif Op zaterdag 3 mei 2014 21:37 schreef RustCohle het volgende:
Interessant iets:

functievoorschrift:

f(x) = -x² + 4x + 1

Top is (2,5)

met kwadraatafsplitsing is dit direct te zien

-(x² - 4x + 4 ) + 5 ofwel -(x² -2)² + 5

Dus x = 2 en f(x) of yt is dan =5

dus x = 2 en yt (f(x) = 5

Hoe kan f(x) 5 zijn? Het moet toch √5 zijn?


en hoe kan ik de toppen bepalen van y = -3x² +7 ?
Als je 2 invult in de formule krijg je toch echt 5 uit.

Wat weet je over de richtingscoefficient van een top? Wat is een top? Probeer het eens zelf af te leiden uit de formules. Ben je al met afgeleides bezig?
pi_139535547
quote:
0s.gif Op zaterdag 3 mei 2014 22:06 schreef Riparius het volgende:

[..]

Nee, hier heb je een typo. Na kwadraatafsplitsing heb je

f(x) = −(x −2)2 + 5

[..]

Ja, maar let op je notatie. Als je de coördinaten van de top van de parabool aangeeft als (xt;yt) gebruik dan ook consequent xt en yt voor de x-coördinaat resp. de y-coördinaat van de top.

[..]

Nee. Je raakt kennelijk in de war door je eigen verschrijving, maar je maakt daarnaast ook nog een rare gedachtenkronkel die ik niet echt kan volgen. Als je x = 2 invult in bovenstaand functievoorschrift, dan krijg je f(2) = 5. De coördinaten van de top zijn dus (2;5). De functiewaarde bereikt een maximum van 5 bij x = 2, en de grafiek van deze functie is dan ook een bergparabool.

[..]

Heel eenvoudig, hier hoef je niet eens kwadraatafsplitsing toe te passen. Of, bekijk het eens als volgt. Er staat eigenlijk y = (x − 0)2 − 1. Een kwadraat van een reëel getal kan niet negatief zijn, dus de uitdrukking x2 − 1 bereikt een laagste waarde als x2 gelijk is aan nul, en dat is het geval als x = 0. De grafiek van y = x2 − 1 is een dalparabool met als top (laagste punt!) het punt met de coördinaten (0;−1).
Bij kwadraatafsplitsing denk ik gelijk aan wortels.... want dan wil je toch de vergelijking oplossen...

Hier nog een rare:

2x² - 8x

ik heb de kwadraatafsplitsing gebruikt en ik deed het zo:

2x² - 8x

2(x - 2)² = -16

Dus x = 2 of x = -16

toch is het antwoord x = 2 of x = -8 .... :(
pi_139535578
quote:
1s.gif Op zaterdag 3 mei 2014 22:08 schreef jordyqwerty het volgende:

[..]

Als je 2 invult in de formule krijg je toch echt 5 uit.

Wat weet je over de richtingscoefficient van een top? Wat is een top? Probeer het eens zelf af te leiden uit de formules. Ben je al met afgeleides bezig?
Een top is het hoogste of laagste punt van een parabool. Bij een negatieve richtingsco is het een bergparabool en bij een positieve richtingsco is het een dalparabool.
Bij afgeleides ben ik nog niet.

Ik weet wel (na wat googlen) dat de xtop te bepalen is door een simpele methode -b/2a evenals de ytop --> c - b² / 4a

echter wil ik het zonder klakkenloos invullen van de formule het snappen via de kwadraatafsplitsing methode ;)
  zaterdag 3 mei 2014 @ 22:20:33 #167
383325 nodig
ZOEEEEEFF
pi_139535817
quote:
0s.gif Op zaterdag 3 mei 2014 22:13 schreef RustCohle het volgende:

[..]

Bij kwadraatafsplitsing denk ik gelijk aan wortels.... want dan wil je toch de vergelijking oplossen...

Hier nog een rare:

2x² - 8x

ik heb de kwadraatafsplitsing gebruikt en ik deed het zo:

2x² - 8x

2(x - 2)² = -16

Dus x = 2 of x = -16

toch is het antwoord x = 2 of x = -8 .... :(
Wat krijg je als je 2(x - 2)² uitwerkt?
pi_139535948
quote:
0s.gif Op zaterdag 3 mei 2014 22:13 schreef RustCohle het volgende:

[..]

Bij kwadraatafsplitsing denk ik gelijk aan wortels.... want dan wil je toch de vergelijking oplossen...
Nee. Je moet niet vergelijkingen en functievoorschriften met elkaar verwarren. En eerder gebruikte je ook al het woord vergelijking voor een veelterm, en ook dat is niet juist. Let op de juiste terminologie.
quote:
Hier nog een rare:

2x² - 8x

ik heb de kwadraatafsplitsing gebruikt en ik deed het zo:

2x² - 8x

2(x - 2)² = -16

Dus x = 2 of x = -16

toch is het antwoord x = 2 of x = -8 .... :(
Wat je hier doet is onzin. De uitdrukking (tweeterm) 2x2 − 8x is geen vergelijking, er is immers geen =-teken. Maar in je tweede regel introduceer je plotseling out of the blue een =-teken, en dan wil je kennelijk de waarden van x bepalen waarvoor geldt

2(x − 2)2 = −16

Maar dit is equivalent met

(x − 2)2 = −8

en deze vergelijking heeft geen (reële) oplossingen, aangezien het kwadraat van een (reëel) getal immers niet negatief kan zijn.
pi_139536047
quote:
0s.gif Op zaterdag 3 mei 2014 22:23 schreef Riparius het volgende:

[..]

Nee. Je moet niet vergelijkingen en functievoorschriften met elkaar verwarren. En eerder gebruikte je ook al het woord vergelijking voor een veelterm, en ook dat is niet juist. Let op de juiste terminologie.

[..]

Wat je hier doet is onzin. De uitdrukking (tweeterm) 2x2 − 8x is geen vergelijking, er is immers geen =-teken. Maar in je tweede regel introduceer je plotseling out of the blue een =-teken, en dan wil je kennelijk de waarden van x bepalen waarvoor geldt

2(x − 2)2 = −16

Maar dit is equivalent met

(x − 2)2 = −8

en deze vergelijking heeft geen (reële) oplossingen, aangezien het kwadraat van een (reëel) getal immers niet negatief kan zijn.
Oh vanwege die 2 bij 2(x − 2)2 = −16 moet ik dus die 2 weghalen en deze delen met die -16?
pi_139536131
quote:
0s.gif Op zaterdag 3 mei 2014 22:26 schreef RustCohle het volgende:

[..]

Oh vanwege die 2 bij 2(x − 2)2 = −16 moet ik dus die 2 weghalen en deze delen met die -16?
Ik zou bij deze:

-2(x - 2 )² + 1 dan weer het volgende zeggen dat dat gelijk is aan

-2(x - 2 )²= -1

top is (2, 1/2) omdat je die -1 deelt door die -2, maar het antwoordenboek zegt gewoon

top is (2, 1)
pi_139536296
quote:
0s.gif Op zaterdag 3 mei 2014 22:13 schreef RustCohle het volgende:

[..]

Een top is het hoogste of laagste punt van een parabool. Bij een negatieve richtingsco is het een bergparabool en bij een positieve richtingsco is het een dalparabool.

Nee, in een top loopt de raaklijn aan de grafiek juist horizontaal, en dan is de richtingscoëfficiënt van de curve ter plaatse (oftewel de afgeleide) dus gelijk aan nul.
quote:
Bij afgeleides ben ik nog niet.
En zo te zien zal het ook nog heel lang duren voordat je daar aan toe komt.
quote:
Ik weet wel (na wat googlen) dat de xtop te bepalen is door een simpele methode -b/2a evenals de ytop --> c - b² / 4a
Als we een kwadratische functie

f(x) = ax2 + bx + c

hebben (a ≠ 0), dan is de grafiek hiervan een parabool, en zijn de coördinaten van de top

(−b/2a; −D/4a)

waarbij

D = b2 − 4ac

de discriminant is van de kwadratische veelterm ax2 + bx + c.

quote:
echter wil ik het zonder klakkenloos invullen van de formule het snappen via de kwadraatafsplitsing methode ;)


[ Bericht 0% gewijzigd door Riparius op 04-05-2014 07:58:13 ]
pi_139536555
quote:
0s.gif Op zaterdag 3 mei 2014 22:32 schreef Riparius het volgende:

[..]

Nee, in een top loopt de raaklijn aan de grafiek juist horizontaal, en dan is de richtingscoëfficiënt van de curve ter plaatse (oftewel de afgeleide) dus gelijk aan nul.

[..]

En zo te zien zal het ook nog heel lang duren voordat je daar aan toe komt.

[..]

Nou nee, dit klopt niet. Als we een kwadratische functie

f(x) = ax2 + bx + c

hebben (a ≠ 0), dan is de grafiek hiervan een parabool, en zijn de coördinaten van de top

(−b/2a; −D/4a)

waarbij

D = b2 − 4ac

de discriminant is van de kwadratische veelterm ax2 + bx + c.

[..]

Aha, thanks.

Zou je op de twee posts kunnen reageren boven jouw post?
pi_139536598
quote:
0s.gif Op zaterdag 3 mei 2014 22:28 schreef RustCohle het volgende:

[..]

Ik zou bij deze:

-2(x - 2 )² + 1 dan weer het volgende zeggen dat dat gelijk is aan

-2(x - 2 )²= -1
Nee, nu doe je weer precies hetzelfde, namelijk zomaar een =-teken introduceren dat er eerst niet staat. Dat is altijd fout.
quote:
top is (2, 1/2) omdat je die -1 deelt door die -2, maar het antwoordenboek zegt gewoon

top is (2, 1)
Je hebt de functie

f(x) = −2(x − 2 )2 + 1

Deze functie bereikt een maximum van 1 voor x = 2. De grafiek is een bergparabool met als top het punt met de coördinaten (2; 1). Je kunt het maximum alsmede de waarde van x waarbij dit maximum wordt bereikt direct aflezen uit het functievoorschrift. Een kwadraat kan niet negatief zijn, zodat de term −2(x − 2 )2 altijd kleiner dan nul of ten hoogste gelijk aan nul zal zijn. En deze term is nul voor x = 2, en daarbij is de functiewaarde f(2) = 1. Voor alle andere waarden van x zal de term −2(x − 2 )2 negatief zijn, en de functiewaarde dus ook kleiner dan 1.
pi_139536671
quote:
0s.gif Op zaterdag 3 mei 2014 22:43 schreef Riparius het volgende:

[..]

Nee, nu doe je weer precies hetzelfde, namelijk zomaar een =-teken introduceren dat er eerst niet staat. Dat is altijd fout.

[..]

Je hebt de functie

f(x) = −2(x − 2 )2 + 1

Deze functie bereikt een maximum van 1 voor x = 2. De grafiek is een bergparabool met als top het punt met de coördinaten (2; 1). Je kunt het maximum alsmede de waarde van x waarbij dit maximum wordt bereikt direct aflezen uit het functievoorschrift. Een kwadraat kan niet negatief zijn, zodat de term −2(x − 2 )2 altijd kleiner dan nul of ten hoogste gelijk aan nul zal zijn. En deze term is nul voor x = 2, en daarbij is de functiewaarde f(2) = 1. Voor alle andere waarden van x zal de term −2(x − 2 )2 negatief zijn, en de functiewaarde dus ook kleiner dan 1.
Ik denk dat ik het zie waarom ik die = tevoorschijn haal.. Ik denk steeds dat het hetzelfde methode is als kwadraatafsplitsing voor het OPLOSSEN van een vergelijking.
pi_139537065
quote:
0s.gif Op zaterdag 3 mei 2014 22:44 schreef RustCohle het volgende:

[..]

Ik denk dat ik het zie waarom ik die = tevoorschijn haal.. Ik denk steeds dat het hetzelfde methode is als kwadraatafsplitsing voor het OPLOSSEN van een vergelijking.
Je kunt kwadraatafsplitsing gebruiken om een kwadratische vergelijking op te lossen, maar ook om het functievoorschrift van een kwadratische functie om te werken naar een vorm waarbij je direct kunt aflezen voor welke waarde van x de kwadratische functie een minimum of een maximum bereikt, en wat die extreme functiewaarde (minimum of maximum) dan is.

De algebraïsche techniek is precies hetzelfde, maar wat je ermee doet is verschillend. Je kunt ook een functievoorschrift van een kwadratische functie gelijk stellen aan nul, en dan de resulterende kwadratische vergelijking oplossen. Daarmee bepaal je de x-coördinaten van de (eventuele) snijpunten van de grafiek van de kwadratische functie met de x-as. Maar je zult toch hopelijk wel inzien dat het bepalen van de coördinaten van de snijpunten van de grafiek met de x-as iets anders is dan het bepalen van de coördinaten van de top van een parabool die een grafiek is van een kwadratische functie.
abonnement Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')