ADD&ADHD #61

even iets anders

"OCD" door adhd schijnt te kunnen; als in; alles checken om niks te vergeten

maaaar ik MOET altijd m'n handen wassen na iets vies (bijv kat aaien, eten, olie, dagcreme, chips, etc. tijdens het opdoen van m'n make up was ik wel 6x mn handen en veeg ze het aan een schone handdoek af. Dit zodat het resultaat beter wordt denk ik. Tijdens mn werk (helemaal na het snijden van acocado's) was ik m'n handen, denk wel iedere x aantal minuten een keer. Niet altijd m'n hele handen dan volstaan m'n vingertoppen ook.

Etiketten moeten altijd goed naar voren staan (is makkelijker met vinden !)
Alles op een vaste plek
Altijd met het zelfde bestek/bord/etc/ type
bepaalde dranken in bepaalde glazen etc
nou ja ik kan nog wel mega lang doorgaan.
bepaalde routines die voor mij moeten/ok zijn/ik voel mij ongemakkelijk als ik het niet zo doe

Of heb ik geen adhd maar ben ik nu een hoogbegaafde autist

quote:

Op dinsdag 8 april 2014 19:10 schreef Sarasi het volgende:
Morgen laatste tentamen! Dan kan ik daarna lekker in alle chaos verhuizen.

goed gegaan?

quote:

Op woensdag 9 april 2014 19:54 schreef CafeRoker het volgende:

[..]

goed gegaan?

Ja, acht of negen denk ik. Volgend weekend ga ik verhuizen.

quote:

Op woensdag 9 april 2014 19:56 schreef Sarasi het volgende:

[..]

Ja, acht of negen denk ik. Volgend weekend ga ik verhuizen.

quote:

Op dinsdag 8 april 2014 22:48 schreef Probability het volgende:
even iets anders

"OCD" door adhd schijnt te kunnen; als in; alles checken om niks te vergeten

maaaar ik MOET altijd m'n handen wassen na iets vies (bijv kat aaien, eten, olie, dagcreme, chips, etc. tijdens het opdoen van m'n make up was ik wel 6x mn handen en veeg ze het aan een schone handdoek af. Dit zodat het resultaat beter wordt denk ik. Tijdens mn werk (helemaal na het snijden van acocado's) was ik m'n handen, denk wel iedere x aantal minuten een keer. Niet altijd m'n hele handen dan volstaan m'n vingertoppen ook.

Etiketten moeten altijd goed naar voren staan (is makkelijker met vinden !)
Alles op een vaste plek
Altijd met het zelfde bestek/bord/etc/ type
bepaalde dranken in bepaalde glazen etc
nou ja ik kan nog wel mega lang doorgaan.
bepaalde routines die voor mij moeten/ok zijn/ik voel mij ongemakkelijk als ik het niet zo doe

Of heb ik geen adhd maar ben ik nu een hoogbegaafde autist

hoogbegaafde autist is (afgezien van de klassieke autisten zoals Rainman) dubbel, Aspergers en PDD-NOSsers zijn bijna altijd hoogbegaafd.

ADHD en autisme liggen erg dicht bij elkaar, er is overlap qua kenmerken. misschien heb je naast je ADHD ook autistische trekken, misschien heb je ook wel echt autisme.
maak je niet druk om welk label precies, maar maak je druk om de juiste hulp als je die bij je eigenschappen nodig hebt.

ikzelf net een weekje met dexamfetamine(sulfaat) bezig. heb het idee dat het me goed helpt: ik heb minder eetlust (dat scheelt in mijn vet- en geldgehalte) en ik ben niet zozeer rustiger in mijn hoofd maar wel opgeruimder!
erg fijn om te merken dat ik er niet door verander (zie bij een vriendin dat ze er rustiger van wordt.... nu vind ik haar een stuk minder gezellig).

jammer alleen dat een erectie al een hele week niet meer op is komen zetten, niet spontaan en zelfs niet met hulp!
maar ja, het staat idd genoemd in de bijwerkingen....... hoop dat dit een bijwerking is die voorbijgaat, want mijn zin in sex is niks minder geworden!

quote:

Op donderdag 10 april 2014 09:26 schreef Feestkabouter het volgende:

[..]

hoogbegaafde autist is (afgezien van de klassieke autisten zoals Rainman) dubbel, Aspergers en PDD-NOSsers zijn bijna altijd hoogbegaafd.

ADHD en autisme liggen erg dicht bij elkaar, er is overlap qua kenmerken. misschien heb je naast je ADHD ook autistische trekken, misschien heb je ook wel echt autisme.
maak je niet druk om welk label precies, maar maak je druk om de juiste hulp als je die bij je eigenschappen nodig hebt.

als ik naar m'n broertje kijk is hij wel een beetje add/autistisch achtig.. mn vader en moeder beide wel redelijk wat autistische trekjes had ik het er met m'n broertje gister nog over

nee het maakt mij ook niet direct uit,
heb dit gister ook bij m'n psycholoog aangegeven - en gezegd dat ik wel bepaalde 'dwangmatige' trekjes heb maar niet in zo'n grote mate dat ik er last van heb (of langer er over doe om weg te gaan)

het viel de psycholoog op dat ik heel snel dingen oppak, en iets over een negatief copingsmeganisme wat ik nu ongeveer geheel in positieve gedachten omzet. Dat ik opeens bizar goed (te goed) kan plannen enz.

Ik moest haar aanspreken op haar time management, tips geven etc....
Daarnaast tips voor nieuwe literatuur/boeken/etc
Vind ik niet erg hoor niemand kan alles weten maar vond het wel opvallend

Mwach, iedereen heeft wel een OCD'tje op zijn tijd lijkt me, op werk ontstaat er soms kortsluiting bij me als een bewoner uit pure luiheid borden willekeurig door elkaar stapelt waardoor ze niet lekker te pakken zijn als gebruiker bijvoorbeeld.

Ik zal straks even een stukje wat door een collega is doorgestuurd posten over veranderende inzichten over ADHD/Autisme, best interessant.

quote:

Op dinsdag 8 april 2014 22:48 schreef Probability het volgende:
even iets anders

"OCD" door adhd schijnt te kunnen; als in; alles checken om niks te vergeten

maaaar ik MOET altijd m'n handen wassen na iets vies (bijv kat aaien, eten, olie, dagcreme, chips, etc. tijdens het opdoen van m'n make up was ik wel 6x mn handen en veeg ze het aan een schone handdoek af. Dit zodat het resultaat beter wordt denk ik. Tijdens mn werk (helemaal na het snijden van acocado's) was ik m'n handen, denk wel iedere x aantal minuten een keer. Niet altijd m'n hele handen dan volstaan m'n vingertoppen ook.

Etiketten moeten altijd goed naar voren staan (is makkelijker met vinden !)
Alles op een vaste plek
Altijd met het zelfde bestek/bord/etc/ type
bepaalde dranken in bepaalde glazen etc
nou ja ik kan nog wel mega lang doorgaan.
bepaalde routines die voor mij moeten/ok zijn/ik voel mij ongemakkelijk als ik het niet zo doe

Of heb ik geen adhd maar ben ik nu een hoogbegaafde autist

Dat je het fijn vindt dat dingen goed georganiseerd zijn betekent niet dat je OCD hebt Dat ben je hetzelfde aan het doen als die mensen die ook denken dat ze ADD / ADHD hebben maar in feite gewoon wat studie afwijkend gedrag vertonen cq af en toe een beetje lui zijn. Of zeg ik dan iets geks?
Als een maat van me bier in de koelkast zet dan moet ook elk etiket naar voren mja om nou te zeggen dat ie een stoornis heeft

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op donderdag 10 april 2014 14:42 schreef Fes1-2 het volgende:

[..]

Dat je het fijn vindt dat dingen goed georganiseerd zijn betekent niet dat je OCD hebt Dat ben je hetzelfde aan het doen als die mensen die ook denken dat ze ADD / ADHD hebben maar in feite gewoon wat studie afwijkend gedrag vertonen cq af en toe een beetje lui zijn. Of zeg ik dan iets geks?
Als een maat van me bier in de koelkast zet dan moet ook elk etiket naar voren mja om nou te zeggen dat ie een stoornis heeft

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

nou ja het is meer dat ik heel boos word als dingen 'fout' gaan. maar het kan dus zijn dat je ocd-trekjes hebt met adhd - dit om chaos te voorkomen en een soort orde te scheppen en niet omdat je echt werkelijk ocd hebt.

Ik ben weken enthousiast geweest over mijn oorbellen. Nu zijn de zes weken eindelijk voorbij en mag ik andere oorbellen in dan alleen de zweerknopjes, en nu durf ik niet.

quote:

Op donderdag 10 april 2014 09:32 schreef Probability het volgende:

maar niet in zo'n grote mate dat ik er last van heb (of langer er over doe om weg te gaan)

dat is de sleutel in je vraag: als je dermate last hebt van een eigenschap dat het je stoort of belemmert in je gewone bezigheden, is het een stoornis.

jij zegt dat je er geen last van hebt, dus dat is je antwoord.

je zou er misschien anders over kunnen gaan denken als je het van een andere kant bekijkt: hoeveel lekkerder zou ik me misschien kunnen voelen als ik niet dwangmatig steeds dit of dat moet doen?
dit bedoel ik niet als suggestie of hint (ik wil je die gedachten niet aanpraten), maar ik bedoel ermee te zeggen dat als je gedrag an sich niet verandert soms de mening over dat gedrag wel kan veranderen.

Vraagje, ben al mijn hele leven adhd-er en heb eigenlijk prima kunnen functioneren. Ok, met moeite dingen afmaken die op basis van aanleg en intelligente geen probleem zouden moeten zijn maar was nu eenmaal volgens mezelf een lakse luie hond die zich overal makkelijk van af maakt en waar nodig met een sprintje de boel wel fixt.
Met de jaren en groei van gezin begon ik te merken dat ik op mijn pa leek, voor de kinderen onvoorspelbare buien, altijd op het randje van baan kwijt, nooit rustig kunnen ontspannen.

Altijd vervelend gevonden een onvoorspelbare vader dus dacht hier moet ik wat mee. Naar de huisarts, tests, niks afwijkende, door naar psych. Praten, zoeken, vragenlijsten erbij. Mijn moeder erbij. Conclusie dat ik als ik er last van heb het een stoornis mag noemen.

Toch maar aan de meds omdat ik wilde zien of het een verschil uitmaakt. En ja, einde aan roadrage, chaggerijn een stuk minder, kan een boek lezen, geduld opbrengen voor domme vragen, mijn werk voorbeeldig afronden (als ik mijn lijstjes onderhoudt)

Maar er zijn ook nadelen. Ik zie gedragspatronen die me niet bevallen maar die essentieel zijn geworden in mijn relatie. Ik veel energie en doorgaan, partner minder energie en rustig dingen laten gaan want A pakt het wel op. Nu zie ik dit als oneerlijk maar heb ook twijfel hoezeer ik het mijn vrouw kwalijk moet nemen wat ik haar zelf heb aangeleerd. Alleen ben ik het zo zat. Eigenlijk wil ik terug naar het moment dat ik dit probleem niet als probleem zag. Doe toch gvd geen inspanning om goede pa voor de kinderen te zijn en betrouwbare partner om als resultaat van die inspanning te gaan scheiden.

Meer mensen die soms van dingen die je leert niet blij worden en hoe gaan jullie daar mee om?

Ik denk dat het belangrijk is om je te realiseren dat je AAN DE ENE KANT NIET blij bent, maar AAN DE ANDERE KANT tegelijk ook WEL blij.
En soms voelt (bijv door vermoeidheid) de NIET-kant effe wat sterker, en op een ander moment (als je merkt dat je kind blij is dat je minder onvoorspelbare buien hebt) ben je weer dolblij!

Maar dat was niet het antwoord op je vraag.
Ik herken het niet maar ben er wel bang voor, maar ik blijf me erg focussen op de hoofdreden waarom ik dingen wil veranderen uit mezelf en dan neem ik de consequenties (die ik zoveel mogelijk vooraf probeer te overzien) voor lief.
Misschien lukt dat me heel goed en herken ik me daardoor niet in je vraag

Uhmmmmmmm ja ik ben steeds beter op m'n strepen gaan staan of zo
En nu is m'n relatie uit
Misschien ben jij ook gewoon wel veranderd, of is dit nu hoe jij tijdelijk bent

Ben me steeds bewuster van waar mijn strepen horen te liggen.

In het verleden was het duidelijk. Ik maar er een zooitje van door mijn chaos dus is het ook mijn taak dit op te lossen. Niet zo erg, energie zat. Daarnaast moet je anderen helpen als ze dat vragen want zij hebben de boel wel op orde en als ze hulp vragen komt dat omdat ze het écht héél druk hebben. Dat ik het zelf druk heb is mijn eigen stomme schuld, had ik maar eerder moeten beginnen, dus zelf hulp vragen is niet sociaal.

Maar dat is niet zoals het is, wel zoals je sociale omgeving je kent. Nee zeggen als je geen zin hebt om iemand te helpen. Hulp vragen als je het gewoon nodig hebt. Diegenen die er bij stonden toen je van een gezamelijke taak een puinzooi maakte aanspreken dat ze zelf ook hadden kunnen ingrijpen. Soms kijken ze alsof ze water zien branden.

Extern maakt het me geen barst uit, dan maar een 'vriend' minder. Maar in het gezin levert mijn claimen van een evenwichtigere rolverdeling wél een probleem op. Maar ik heb wel een punt. Jammer alleen dat ik een cultuur van om me heen heb georganiseerd waarin de norm is dat ik wel het wel doe/oplos/verantwoordelijk ben ofzo. Het lijkt er op dat ik het conflict moet aangaan, terug kan ik na deze lessen niet. Dat Probability aangeeft dat dat ten koste kan gaan van je relatie vrees ik ook. Bugger...

quote:

Op vrijdag 11 april 2014 12:40 schreef abraham het volgende:
Ben me steeds bewuster van waar mijn strepen horen te liggen.

In het verleden was het duidelijk. Ik maar er een zooitje van door mijn chaos dus is het ook mijn taak dit op te lossen. Niet zo erg, energie zat. Daarnaast moet je anderen helpen als ze dat vragen want zij hebben de boel wel op orde en als ze hulp vragen komt dat omdat ze het écht héél druk hebben. Dat ik het zelf druk heb is mijn eigen stomme schuld, had ik maar eerder moeten beginnen, dus zelf hulp vragen is niet sociaal.

Maar dat is niet zoals het is, wel zoals je sociale omgeving je kent. Nee zeggen als je geen zin hebt om iemand te helpen. Hulp vragen als je het gewoon nodig hebt. Diegenen die er bij stonden toen je van een gezamelijke taak een puinzooi maakte aanspreken dat ze zelf ook hadden kunnen ingrijpen. Soms kijken ze alsof ze water zien branden.

Extern maakt het me geen barst uit, dan maar een 'vriend' minder. Maar in het gezin levert mijn claimen van een evenwichtigere rolverdeling wél een probleem op. Maar ik heb wel een punt. Jammer alleen dat ik een cultuur van om me heen heb georganiseerd waarin de norm is dat ik wel het wel doe/oplos/verantwoordelijk ben ofzo. Het lijkt er op dat ik het conflict moet aangaan, terug kan ik na deze lessen niet. Dat Probability aangeeft dat dat ten koste kan gaan van je relatie vrees ik ook. Bugger...

Nou ja die van mij zei zich te verdiepen in adhd en beloofde steeds mee te gaan maar deed dat nooit....
Ik ben gegroeid, ga verder, pak actief dingen aan.
Hij is nog steeds dezelfde persoon.
En heeft geen idee hoe adhd voor mij is of hoe hij daar mee om moet gaan, hij heeft genoeg kansen gehad maar als hij zich er niet in verdiept.. Tsja.....
En daarnaast ben ik veel verder met m'n leven en hij loopt nog steeds tegen dezelfde dingen aan, wil geen hulp want er is geen probleem, maar legt wel al z'n problemen bij mij.

Ik doe ook m'n best om mij in hem te verdiepen en om hem te begrijpen, en ik verwacht dat ook van hem. Dat we samen dingen doen en van elkaar leren.

Ja vervelend als je merkt dat je meer in een relatie investeerd dan de ander. Als dat begint op te vallen en na aanspreken niet verandert lijkt het een aflopende zaak.

Hier probeer ik maar gewoon te delen waar ik mee zit, helder uit te spreken wat ik verwacht en als ze niet wensen mee te spelen is het zoals het is. Zou het jammer vinden als er veel dingen veranderen maar hetzelfde blijven kan niet.

quote:

Op dinsdag 8 april 2014 18:24 schreef Salmannassar het volgende:

[..]

Ook bipolair? Congrats! Ik vind het btw een prima combi Heb van mijn ADHD geen last omdat bipolair sterker is. Het houdt elkaar in balans.

Ik ben er alles behalve blij mee. Ik heb ADHD uitgevonden de stemmingswisselingen zijn het irritantste van bipolairiteit. Die zelfmoordgedachtes neem ik voor lief

quote:

Op vrijdag 11 april 2014 12:40 schreef abraham het volgende:
Ben me steeds bewuster van waar mijn strepen horen te liggen.

In het verleden was het duidelijk. Ik maar er een zooitje van door mijn chaos dus is het ook mijn taak dit op te lossen. Niet zo erg, energie zat. Daarnaast moet je anderen helpen als ze dat vragen want zij hebben de boel wel op orde en als ze hulp vragen komt dat omdat ze het écht héél druk hebben. Dat ik het zelf druk heb is mijn eigen stomme schuld, had ik maar eerder moeten beginnen, dus zelf hulp vragen is niet sociaal.

Maar dat is niet zoals het is, wel zoals je sociale omgeving je kent. Nee zeggen als je geen zin hebt om iemand te helpen. Hulp vragen als je het gewoon nodig hebt. Diegenen die er bij stonden toen je van een gezamelijke taak een puinzooi maakte aanspreken dat ze zelf ook hadden kunnen ingrijpen. Soms kijken ze alsof ze water zien branden.

Extern maakt het me geen barst uit, dan maar een 'vriend' minder. Maar in het gezin levert mijn claimen van een evenwichtigere rolverdeling wél een probleem op. Maar ik heb wel een punt. Jammer alleen dat ik een cultuur van om me heen heb georganiseerd waarin de norm is dat ik wel het wel doe/oplos/verantwoordelijk ben ofzo. Het lijkt er op dat ik het conflict moet aangaan, terug kan ik na deze lessen niet. Dat Probability aangeeft dat dat ten koste kan gaan van je relatie vrees ik ook. Bugger...

Denk dat ik je verhaal wel herken? Als ik het goed begrepen heb iig.

Ik merk(te) met m'n vriend regelmatig dat hij moeite had met mij bij te houden toen ik door diezelfde "verandering" heen ging.

Ineens moest het netjes, rommel achter je reet opruimen, spullen op zelfde plek terug zetten na gebruik etc.
Dingen die ik eerder ook wilde en nodig had, maar waar ik geen puf voor had. Na therapie en medicatie was die puf er wel.

Uiteindelijk, na talloze discussies en frustratie uitbarstingen (van mij) leken er zo nu en dan momenten te zijn dat hij weer iets meer begrip ervan/voor kreeg. Beetje bij beetje verbeterde het daardoor.
Het was wel een lang proces en heb het idee dat we er nog steeds niet zijn en ook regelmatig beiden een beetje terugvallen, maar tegenwoordig kan ik het vaak veel rustiger en beter aankaarten.

In plaats van het op te kroppen tot het uiteindelijk in een boze bui eruit komt maak ik er een opmerking over. Omdat ik het dan niet in een boze opwelling doe vind ik het ook makkelijker om het op ons ipv op hem te betrekken. (we doen weer iets niet goed ipv. jij maakt er een tering zooi van, doe 's beter je best!).

Daardoor stamp ik hem niet meer zo de grond in door hem de schuld te geven van wat niet op mijn neurotische manier gaat (want door elke keer de ander de schuld te geven dat die gene het niet op jou manier doet krijg je dat een beetje) en kijk ik ook meer naar mezelf als het gaat om die neurotische trekjes en hoe belangrijk die nou eigenlijk zijn.

Heb daardoor ook soms het idee dat ik makkelijker dingen kan laten gaan, omdat ik in zie dat het misschien wel iets te neurotisch is

In ieder geval, m'n oma gaf me ooit een hele goede tip toen ik m'n gal aan het spuien was: "Geduld lieverd, je moet gewoon geduld hebben."

En daarnaast: Het is misschien een cliché, maar clichés zijn niet voor niks clichés geworden: Communicatie.... Heeeel belangrijk!
Praat erover, hoe zou jij het willen zien? Waarom wil je dat? (heel belangrijk die Waarom).
Maar vraag ook aan haar hoe en wat zij zou willen?
Vervolgens moet je een beetje op zoek naar een compromis. Zij komt een beetje meer jou tegemoet door meer moeite te doen, zo nu en dan op jouw manier.
Jij komt haar een beetje tegemoet door zo nu en dan wat dingen los te laten en ze op haar manier te doen.
Wees daarin wel realistisch in wat je van elkaar mag en kan verwachten.

Ach wat klinkt dat toch allemaal makkelijk!
Hoop dat je er wat aan hebt of iig nog iets nuttigs uit kunt halen.

Er in het buitenland achter komen dat je niet genoeg dex meer hebt tot het eind van je verblijf is op zijn zachtst gezegd niet echt handig . Geen idee hoe ik mijn stage goed af ga ronden als ik het einde zonder 'hulp' moet doen.

Ik heb nog wel wat voor je

Kom je het ook brengen dan? Normaal zou ik mn vriend vragen het mee te nemen komend weekend, maar die heeft niet zo'n mooie medische verklaring dat ie opiaten over de grens mee mag nemen . _{Ik zit acuut in de stress, want ik functioneer zonder gewoon eigenlijk niet echt en ik moet echt nog heeeeel veel doen in de tussentijd. Overweeg bijna om hier met mn medische verklaring een apotheek binnen te stappen en te kijken of ik het gewoon kan kopen.}

quote:

Op dinsdag 15 april 2014 16:38 schreef Chicolate het volgende:
Er in het buitenland achter komen dat je niet genoeg dex meer hebt tot het eind van je verblijf is op zijn zachtst gezegd niet echt handig . Geen idee hoe ik mijn stage goed af ga ronden als ik het einde zonder 'hulp' moet doen.

Ik weet niet waar je zit, maar in Zuid Afrika ben ik gewoon naar een random huisarts gegaan, papieren laten zien en ik kreeg zo een recept mee. Proberen waard.

Tip: vraag wel om ritalin, niet om methylfenidaat. In het buitenland wil de hoeveelheid werkzame stof nog weleens anders zijn bij de generieke middelen.

quote:

Op dinsdag 15 april 2014 17:12 schreef Sarasi het volgende:

[..]

Ik weet niet waar je zit, maar in Zuid Afrika ben ik gewoon naar een random huisarts gegaan, papieren laten zien en ik kreeg zo een recept mee. Proberen waard.

Tip: vraag wel om ritalin, niet om methylfenidaat. In het buitenland wil de hoeveelheid werkzame stof nog weleens anders zijn bij de generieke middelen.

Ik ga vanavond eerst de apotheek proberen (originele verpakking + medische verklarint mee) en als dat niet werkt zal het via mijn Nederlandse arts moeten: huisartsen hier schrijven het niet zomaar voor, ook niet als je met een verklaring zwaait, zij weten niet hoeveel 'voorraad' je hebt.