Ik heb al lange tijd gezondheidsproblemen, en ondanks dat ik dmv een bloedtest keihard bewijs in handen heb dat dit een lichamelijk oorzaak heeft, denken mijn ouders nog steeds dat alles tussen mijn oren zit.
Nu is het zo dat de ziekte die ik heb ook emotionele processen in je lichaam in de war schopt, daarvoor slik ik antidepressiva(ben nu aan het afbouwen en verwacht er binnen een week of twee helemaal vanaf te zijn).
Omdat ik al verschillende artsen gezien heb en eigenlijk steeds zonder succes, wil mijn moeder nu per sé mee naar een afspraak.
Ik zie daar enorm tegenop omdat niemand weet dat ik AD slik, omdat ze dan weer gaan denken dat ik gek ben en alles tussen mijn oren zit. Onder die afspraak samen met mijn moeder kom ik niet uit, dus mijn vraag is, wat kan ik nu het beste doen.
Het meest simpel voor jullie lijkt waarschijnlijk gewoon alles opbiechten maar dat is voor mij echt geen optie(ik woon nog thuis en lichamelijk ziek zijn is al moeilijk genoeg en het word zeker niet makkelijker als je omgeving denkt dat je gek bent)
Ik kan dus bij de eerstvolgende afspraak (zonder m'n moeder) uit leggen wat het probleem is en hem vragen dat aspect weg te laten.
Ook kan ik de huisarts en internist vragen dit uit mijn dossier te verwijderen maar omdat ik er nog niet helemaal vanaf ben zullen ze dit wss niet doen.
Je arts mag zonder jouw toestemming toch niks loslaten over jouw dossier, dus dat kan je vast bespreken.
quote:Op zondag 30 maart 2014 18:54 schreef euphoria19 het volgende:
Het wordt sowieso niet uit je dossier verwijderd. Dan hebben ze later ook niks meer aan je dossier als hij incompleet is.
Je arts mag zonder jouw toestemming toch niks loslaten over jouw dossier, dus dat kan je vast bespreken.
je mag als patiënt je hele dossier laten verwijderen, dat is je recht. Of het ook handig is is een tweede.Ik zou het met de arts bespreken en vragen niets over de antidepressiva te zeggen en het puur bij de lichamelijke klachten te houden in het gesprek waar je moeder bij is.
Het is heel simpel hoor. Gewoon effe bellen maandag.
Ik heb dinsdag een afspraak(waarbij m'n moeder als het goed is nog niet meegaat dus dan kan ik het dan bespreken).quote:Op zondag 30 maart 2014 19:06 schreef Noin het volgende:
Je kunt gewoon je arts bellen en zeggen dat het stuk van je AD bij een gesprek met je moeder weggelaten moet worden.
Het is heel simpel hoor. Gewoon effe bellen maandag.
Zeker wel, je neemt je natuurlijke recht erop alleen niet. Medische zaken zijn privé. Dit is echt een kwestie van even voor jezelf opkomen.quote:
Maar ik woon nog thuis, ben financieel afhankelijk dus ik heb niks te vertellen.
Antidepressiva zijn er oa. als je depressief bent, niet als je gek bent. Maar denk je zelf dat je geen psychisch probleem hebt? En wat is er lichamelijk aan de hand dan?quote:
Maar ze vertrouwen me dus al niet(dat het lichamelijk is) dus als ik zeg dat ik dat niet wil worden ze alleen maar achterdochtiger.
Je moeder heeft overigens geen enkel recht om jou medisch dossier in te zien dus zij kan daar ook niet aan komen. Tenzij jij je eigen medische dossier opvraagt zal je moeder hier in principe niet aan kunnen komen.
Vervolgens zou ik dan deze problematiek met de internist bespreken. Als de aandoening zowel een fysieke als psychische component bevat kan je vragen of hij de problematiek uitsluitend op fysieke basis wil bespreken.
Ik wil overigens nog eens zeggen dat je moeder 0,0% recht heeft op deze informatie als jij dit niet wilt.
om even advocaat van de duivel te spelen: we horen nu wel maar 1 kant van het verhaal. Misschien heeft moeders wel gelijk en maak je er zelf een onverantwoordelijke puinhoop van, maar zelfs dan nog blijven dit soort dingen prive. Maar misschien moeten we ervoor waken dat ze als een bemoeizuchtige heks afgeschilderd gaat worden.
zal vast een reden voor zijn ja, haar zoon zit totaal niet lekker in zijn vel en daarom wil ze meequote:
Kun je die afspraak niet juist aangrijpen om die arts je moeder te laten uitleggen dat er een lichamelijke oorzaak is?
om even advocaat van de duivel te spelen: we horen nu wel maar 1 kant van het verhaal. Misschien heeft moeders wel gelijk en maak je er zelf een onverantwoordelijke puinhoop van, maar zelfs dan nog blijven dit soort dingen prive. Maar misschien moeten we ervoor waken dat ze als een bemoeizuchtige heks afgeschilderd gaat worden.
niet zo gek hoor.
verder valt het prima te bespreken met de arts dat deze niet alles vertelt aan derden, zelfs vrij normaal.