R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Beste Fokkers,
Het is een heel en misschien enigszins onsamenhangend verhaal, alvast excuses daarvoor.
ik heb al tijden een probleem maar stel elke x uit om er iets mee te doen. Ik stel het uit omdat het op korte termijn veilig is, maar op de lange termijn schiet ik er niets mee op.. Me telkens voorgenomen om het probleem aan te pakken maar steeds niet gedaan. Heb echt het gevoel dat ik er nu echt mee aan de slag moet als het niet te laat is. Maar wil graag weten hoe jullie hier over denken en of dit nog op te lossen is.
Na mijn HBO opleiding na te hebben afgerond na 3 x mijn afstudeerscriptie opnieuw te hebben moeten doen vanwege faalangst, deze opleiding dan eindelijk afgerond.
Na deze HBO opleiding gaan werken bij het bedrijf waar ik mijn scriptie met een voldoende heb afgerond. Bij dit bedrijf werk ik inmiddels al ruim 7 jaar. Eigenlijk al vanaf het begin vind ik het werk wat ik doe niet geweldig (dat vond ik van mijn opleiding overigens ook niet). Doordat dit mijn eerste serieuze baan is en ik in eerste instantie er ook wel leuke dingen waren er mee doorgegaan. Je moet tenslotte ook werkervaring op doen en werken kan nooit kwaad, dacht ik toen.
In de loop der jaren is mijn functie enigszins veranderd en doordat een collega vertrok kwam het werk wat zij deed ook op mijn bordje. Dit extra werk sloot helemaal niet aan op mijn opleiding maar omdat ik samen met mijn chef er de meeste affiniteit mee hadden, dit samen opgepakt. Deze werkzaamheden gingen ook steeds meer tijd in beslag nemen .
Op een gegeven moment is het werk gewoon te veel geworden en zag ik door de bomen het bos niet meer. Hierdoor heb ik bepaalde zaken niet opgepakt en heb ik aan klanten beloftes gedaan om vervolgens niets meer van me te laten horen (wat natuurlijk echt niet kan). Nu heeft de berg van werk wat ik niet gedaan in de afgelopen paar jaar zich beetje bij beetje opgestapeld. Hier is wel eens wat aan het oppervlak gekomen maar dit is tot nu toe nog redelijk opgelost.
Ik voel ik me echt enorm schuldig over wat ik allemaal had moeten doen en niet gedaan heb en heb het gevoel het niet meer op te kunnen lossen. Heb echt het idee dat alles wat ik verdien een ontslag is (wat in mijn ogen meer dan terecht zou zijn).
In de tussentijd heb ik ook een relatie gekregen met een geweldige partner (snap niet wat ze in me ziet, maar dit even terzijde). We wonen nu samen en dit gaat in mijn ogen best wel goed. Ook met haar heb ik het over mijn werk gehad, al denkt zij dat het allemaal wel mee valt en zij zegt dat ik niet zo zwaar aan moet tillen. Daar verschillen we van mening over. Ze merkt de laatste tijd wel dat ik er echt mee zit.
Nu komt het punt in zicht dat een huis kopen financieel gezien verstandig is, aangezien we nu ook een hoge huur hebben en een hypotheek hier niet zo heel veel van zal verschillen. Ook het stichten van een gezin hoort hierbij en ik wil dit graag met haar. Ik durf deze stap eigenlijk niet goed te nemen aangezien ik bang ben om mijn baan te verliezen en dan zitten we samen in de penarie. Maar als ik het probleem niet op los komen we nooit verder en dan verdient mijn vriendin ook niet.
In mijn ogen moet er dus eigenlijk een oplossing komen. Dit wil ik vooral omdat ik verder wil en ik het gevoel heb dit niet te kunnen omdat ik in een vicieuze cirkel blijf hangen. Nu kan het vinden van een andere baan een oplossing zijn, al vind ik het laf van mezelf om nu de handdoek te gooien.
Misschien zie ik het allemaal wel erg negatief of til ik er veel te zwaar aan. Ik hoor graag van jullie hoe jullie hier over denken en alle tips of opmerkingen met betrekking tot mogelijke oplossingsrichtingen zijn welkom.
Het is een heel en misschien enigszins onsamenhangend verhaal, alvast excuses daarvoor.
ik heb al tijden een probleem maar stel elke x uit om er iets mee te doen. Ik stel het uit omdat het op korte termijn veilig is, maar op de lange termijn schiet ik er niets mee op.. Me telkens voorgenomen om het probleem aan te pakken maar steeds niet gedaan. Heb echt het gevoel dat ik er nu echt mee aan de slag moet als het niet te laat is. Maar wil graag weten hoe jullie hier over denken en of dit nog op te lossen is.
Na mijn HBO opleiding na te hebben afgerond na 3 x mijn afstudeerscriptie opnieuw te hebben moeten doen vanwege faalangst, deze opleiding dan eindelijk afgerond.
Na deze HBO opleiding gaan werken bij het bedrijf waar ik mijn scriptie met een voldoende heb afgerond. Bij dit bedrijf werk ik inmiddels al ruim 7 jaar. Eigenlijk al vanaf het begin vind ik het werk wat ik doe niet geweldig (dat vond ik van mijn opleiding overigens ook niet). Doordat dit mijn eerste serieuze baan is en ik in eerste instantie er ook wel leuke dingen waren er mee doorgegaan. Je moet tenslotte ook werkervaring op doen en werken kan nooit kwaad, dacht ik toen.
In de loop der jaren is mijn functie enigszins veranderd en doordat een collega vertrok kwam het werk wat zij deed ook op mijn bordje. Dit extra werk sloot helemaal niet aan op mijn opleiding maar omdat ik samen met mijn chef er de meeste affiniteit mee hadden, dit samen opgepakt. Deze werkzaamheden gingen ook steeds meer tijd in beslag nemen .
Op een gegeven moment is het werk gewoon te veel geworden en zag ik door de bomen het bos niet meer. Hierdoor heb ik bepaalde zaken niet opgepakt en heb ik aan klanten beloftes gedaan om vervolgens niets meer van me te laten horen (wat natuurlijk echt niet kan). Nu heeft de berg van werk wat ik niet gedaan in de afgelopen paar jaar zich beetje bij beetje opgestapeld. Hier is wel eens wat aan het oppervlak gekomen maar dit is tot nu toe nog redelijk opgelost.
Ik voel ik me echt enorm schuldig over wat ik allemaal had moeten doen en niet gedaan heb en heb het gevoel het niet meer op te kunnen lossen. Heb echt het idee dat alles wat ik verdien een ontslag is (wat in mijn ogen meer dan terecht zou zijn).
In de tussentijd heb ik ook een relatie gekregen met een geweldige partner (snap niet wat ze in me ziet, maar dit even terzijde). We wonen nu samen en dit gaat in mijn ogen best wel goed. Ook met haar heb ik het over mijn werk gehad, al denkt zij dat het allemaal wel mee valt en zij zegt dat ik niet zo zwaar aan moet tillen. Daar verschillen we van mening over. Ze merkt de laatste tijd wel dat ik er echt mee zit.
Nu komt het punt in zicht dat een huis kopen financieel gezien verstandig is, aangezien we nu ook een hoge huur hebben en een hypotheek hier niet zo heel veel van zal verschillen. Ook het stichten van een gezin hoort hierbij en ik wil dit graag met haar. Ik durf deze stap eigenlijk niet goed te nemen aangezien ik bang ben om mijn baan te verliezen en dan zitten we samen in de penarie. Maar als ik het probleem niet op los komen we nooit verder en dan verdient mijn vriendin ook niet.
In mijn ogen moet er dus eigenlijk een oplossing komen. Dit wil ik vooral omdat ik verder wil en ik het gevoel heb dit niet te kunnen omdat ik in een vicieuze cirkel blijf hangen. Nu kan het vinden van een andere baan een oplossing zijn, al vind ik het laf van mezelf om nu de handdoek te gooien.
Misschien zie ik het allemaal wel erg negatief of til ik er veel te zwaar aan. Ik hoor graag van jullie hoe jullie hier over denken en alle tips of opmerkingen met betrekking tot mogelijke oplossingsrichtingen zijn welkom.
ga met je leidinggevende om de tafel en zeg dat je het idee hebt dat het werk je wat teveel wordt, en dat je wel wat hulp zou waarderen?
Doorbreken van negatieve vicieuze cirkel kan nooit kwaad. Zorg dat je er hulp bij krijgt van iemand waar je goed mee kan praten (psycholoog, ook handig om je te helpen bij je faalangst).
Blijf open en praten met je partner, dan komt het helemaal goed!
Succes TS, je kan het, als je echt wilt 
Blijf open en praten met je partner, dan komt het helemaal goed!
Succes TS, je kan het, als je echt wilt
Precies.quote:Op vrijdag 21 maart 2014 15:39 schreef perro. het volgende:
ga met je leidinggevende om de tafel en zeg dat je het idee hebt dat het werk je wat teveel wordt, en dat je wel wat hulp zou waarderen?
Aangeven dat het toch teveel werk is, de werkdruk in jouw ogen te hoog is. Kijken naar oplossingen. En als dat probleem afgenomen is (het probleem dat je het ook niet leuk lijkt te vinden niet meegenomen) zou je in principe, met zicht op langere werkzaamheden binnen dit bedrijf, prima een koophuis kunnen overwegen.
Gewoon praten met uw patron en als hij/ze niet bereidt is om de werkcondities te veranderen zou ik daar weggaan. Maar dat ben ik.quote:
Is HBO eigenlijk master niveau ?
Wat wonen betreft, kan jouw vriendin niet parttime gaan werken? Of is er een speciaal reden dat ze niet gaat werken?
Verder weet ik niet of colocatie misschien een goede optie zou zijn voor jullie?
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
Of een dedicated server?quote:Op vrijdag 21 maart 2014 15:48 schreef complicate het volgende:
Verder weet ik niet of colocatie misschien een goede optie zou zijn voor jullie?
Ik in een aantal worden omschreven: Ondernemend | Moedig | Stout | Lief | Positief | Intuïtief | Communicatief | Humor | Creatief | Spontaan | Open | Sociaal | Vrolijk | Organisator | Pro-actief | Meedenkend | Levensgenieter | Spiritueel
sorry maar kwenie wat het is.quote:
1) No love without freedom, no freedom without love
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
2) Dansen is mijn grootste passie
3) "Simplicity is the keynote of all true elegance" , Coco Chanel
Maak een lijst met de dingen die opgelost moeten worden op je werk?
Kijk wat je daarvan alleen voor elkaar krijgt en voor de rest zul je toch naar een leiding gevende of zo moeten gaan
En niet uitstellen, gewoon dit weekend al beginnen met een opsomming op papier zetten
Kijk wat je daarvan alleen voor elkaar krijgt en voor de rest zul je toch naar een leiding gevende of zo moeten gaan
En niet uitstellen, gewoon dit weekend al beginnen met een opsomming op papier zetten
He said how many sugars do you like in your tea?
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
daarom is het ook goed om zeker eens in de 3 a 4 jaar van baan te wisselen. Je bouwt toch her en der wat losse eindjes op en die zijn in een nieuwe werkomgeving allemaal weer weg. Bovendien heeft je werkgever je bordje veel te vol gestapeld, dus moet hij ook niet zeuren als er wat over de rand gevallen is.
7 jaar in je eerste baan blijven hangen is op HBO niveau niet gezond...
7 jaar in je eerste baan blijven hangen is op HBO niveau niet gezond...
Nah, ik zou er niet te zwaar aan tillen maar je moet er wel wat aan gaan doen.
Je redt het niet, dus doe eens een analyse waar je mee bezig bent. Wat doe je nu eigenlijk de hele dag? Zijn dat ook de dingen waar je mee bezig moet zijn?
Ja? Goed bezig. Tegen de andere dingen, met minder prioriteit, ga je dan 'nee' zeggen. Nee, dat hoort niet bij mij. Nee, ik heb nu geen tijd, maar ik kan het wel dan en dan oppakken.
Nu ga je zeggen: maar dat kan niet. Ja, dat kan wel.
Nee? Denk na hoe je je werk moet indelen. Wat heeft de meeste prioriteit? Wat kan snel, wat kost tijd. Etc etc. Dat is je nieuwe aanpak. Wat daar dan uit valt moet je herbeleggen, dus spreek het indien nodig met je baas door.
Lukt dit allemaal niet, weet je het ook allemaal niet..: ga naar je baas. Hij kan je helpen.
Je redt het niet, dus doe eens een analyse waar je mee bezig bent. Wat doe je nu eigenlijk de hele dag? Zijn dat ook de dingen waar je mee bezig moet zijn?
Ja? Goed bezig. Tegen de andere dingen, met minder prioriteit, ga je dan 'nee' zeggen. Nee, dat hoort niet bij mij. Nee, ik heb nu geen tijd, maar ik kan het wel dan en dan oppakken.
Nu ga je zeggen: maar dat kan niet. Ja, dat kan wel.
Nee? Denk na hoe je je werk moet indelen. Wat heeft de meeste prioriteit? Wat kan snel, wat kost tijd. Etc etc. Dat is je nieuwe aanpak. Wat daar dan uit valt moet je herbeleggen, dus spreek het indien nodig met je baas door.
Lukt dit allemaal niet, weet je het ook allemaal niet..: ga naar je baas. Hij kan je helpen.
En verder: ga op zoek naar een andere baan. Los van je huidige problemen, klinkt het alsof je het sowieso vrij kut vindt. Een leuke baan maakt echt echt echt een wereld van verschil. Echt.
Ik zou in ieder geval geen hypotheek nemen of een gezin stichten zolang dit nog boven je hoofd hangt. De enige oplossing is gaan praten met je chef, want als je het zelf kon oplossen dan had je dat inmiddels wel gedaan. Zoals je het hieronder verwoordt, verwacht ik dat er wel begrip zal zijn, maar je kan wel het verwijt krijgen dat je al veel eerder aan de bel had moeten trekken.quote:
In mijn ogen moet er dus eigenlijk een oplossing komen. Dit wil ik vooral omdat ik verder wil en ik het gevoel heb dit niet te kunnen omdat ik in een vicieuze cirkel blijf hangen. Nu kan het vinden van een andere baan een oplossing zijn, al vind ik het laf van mezelf om nu de handdoek te gooien.
quote:In de loop der jaren is mijn functie enigszins veranderd en doordat een collega vertrok kwam het werk wat zij deed ook op mijn bordje. Dit extra werk sloot helemaal niet aan op mijn opleiding maar omdat ik samen met mijn chef er de meeste affiniteit mee hadden, dit samen opgepakt. Deze werkzaamheden gingen ook steeds meer tijd in beslag nemen .
Op een gegeven moment is het werk gewoon te veel geworden en zag ik door de bomen het bos niet meer. Hierdoor heb ik bepaalde zaken niet opgepakt. [...] Nu heeft de berg van werk wat ik niet gedaan in de afgelopen paar jaar zich beetje bij beetje opgestapeld. Hier is wel eens wat aan het oppervlak gekomen maar dit is tot nu toe nog redelijk opgelost.
Ik voel ik me echt enorm schuldig over wat ik allemaal had moeten doen en niet gedaan heb en heb het gevoel het niet meer op te kunnen lossen.
Ik zou sowieso het huis kopen; Je hebt nog een baan, redelijk wat arbeidsjaren (en dus ook WW, mocht je je baan verliezen)
En je bent (waarschijnlijk) goedkoper uit dan wanneer je nu huurt.
Afgezien van het feit dat de rente voor nu voor 10 jaar vast aardig laag staat.
Daarna kun je altijd nog op je gemak gaan kijken naar een andere baan. Zeker met HBO én 7 jaar werkervaring móet je iets kunnen vinden.
Mochten ze je overigens op den duur confronteren met een mogelijk ontslag, ontken alles, of je het nou wel of niet zou verdienen (Maar da's meer een WGR topic).
Mijns inziens faalt de werkgever namelijk ook.
Ik heb daarbij wel het gevoel dat er wat meer speelt, ook ik heb wel eens met m'n baan in m'n maag gezeten, maar mijn partner heeft me hoe dan ook altijd gesteund en mijn problemen op dat gebied zeker niet gebagatelliseerd.
En je bent (waarschijnlijk) goedkoper uit dan wanneer je nu huurt.
Afgezien van het feit dat de rente voor nu voor 10 jaar vast aardig laag staat.
Daarna kun je altijd nog op je gemak gaan kijken naar een andere baan. Zeker met HBO én 7 jaar werkervaring móet je iets kunnen vinden.
Mochten ze je overigens op den duur confronteren met een mogelijk ontslag, ontken alles, of je het nou wel of niet zou verdienen (Maar da's meer een WGR topic).
Mijns inziens faalt de werkgever namelijk ook.
Ik heb daarbij wel het gevoel dat er wat meer speelt, ook ik heb wel eens met m'n baan in m'n maag gezeten, maar mijn partner heeft me hoe dan ook altijd gesteund en mijn problemen op dat gebied zeker niet gebagatelliseerd.
Ze mogen je nu btw helemaal niet ontslaan. Dan moeten ze je eerst zeggen dat het beter moet; een verbetertraject ingaan etc etc.
Beter is ook geen dingen te zeggen als dat je nooit wat doet (bijvoorbeeld dan, ik zeg niet dat je niks doet :p), maar zeggen dat je nu teveel werk hebt.
Beter is ook geen dingen te zeggen als dat je nooit wat doet (bijvoorbeeld dan, ik zeg niet dat je niks doet :p), maar zeggen dat je nu teveel werk hebt.
Iedereen bedankt voor de reacties.
Ben bezig met een checklist wat ik allemaal nog moet doen en wat prioriteit heeft. Punt is alleen wel dat mijn reguliere werk er ook bij komt. Ik wil alles op korte termijn afgehandeld proberen te hebben, dan wel van mijn lijstje af te strepen aangezien dit waarschijnlijk niet meer nodig is. Wat mij niet lukt zal ik inderdaad aan mijn chef voorleggen. Als ik dit gedaan heb, begin ik enigszins met een schone lei, afhankelijk hoe het uitpakt natuurlijk.
Als dit allemaal opgelost is kan ik pas gaan denken aan het kopen van een huis. Daarom wil ik het zo snel mogelijk gedaan hebben.
En niet uitstellen, gewoon dit weekend al beginnen met een opsomming op papier zetten.quote:
Maak een lijst met de dingen die opgelost moeten worden op je werk?
Kijk wat je daarvan alleen voor elkaar krijgt en voor de rest zul je toch naar een leiding gevende of zo moeten gaan
En niet uitstellen, gewoon dit weekend al beginnen met een opsomming op papier zetten
Ben bezig met een checklist wat ik allemaal nog moet doen en wat prioriteit heeft. Punt is alleen wel dat mijn reguliere werk er ook bij komt. Ik wil alles op korte termijn afgehandeld proberen te hebben, dan wel van mijn lijstje af te strepen aangezien dit waarschijnlijk niet meer nodig is. Wat mij niet lukt zal ik inderdaad aan mijn chef voorleggen. Als ik dit gedaan heb, begin ik enigszins met een schone lei, afhankelijk hoe het uitpakt natuurlijk.
Als dit allemaal opgelost is kan ik pas gaan denken aan het kopen van een huis. Daarom wil ik het zo snel mogelijk gedaan hebben.
Vraag is alleen wat is een leuke baan. Denk dat het inmiddels wel tijd is voor een andere baan maar om nou te weten wat je echt leuk vindt, vind ik lastig. Dat is denk ik een van de redenen waarom ik hier nog steeds werk.quote:
En verder: ga op zoek naar een andere baan. Los van je huidige problemen, klinkt het alsof je het sowieso vrij kut vindt. Een leuke baan maakt echt echt echt een wereld van verschil. Echt.
Stop met het extra werk, en wel onmiddelijk. Als jij met een burn out thuis zit heeft je vriendin immers ook niets aan je? Ga meteen naar je baas, zeg dat je er echt enorm lang tegen op hebt gezien om het te vertellen maar dat je zo niet verder kan.
"...en altijd als ik een schreeuwer zie, met een alternatief voor de democratie dan denk ik: jouw paradijs, hoeveel ruimte is daar, voor ben ali libi de tovenaar..."
|
|
