Meningen rondom zelfmoord..

Als iemand zelfmoord wil plegen prima; doe vooral wat nodig is maar doe het dan ik één keer goed en op zo'n manier dat niemand er last van heeft; spring niet voor de trein, spring niet van een flat en val er vooraf vooral niemand lastig mee.

Wel is gedacht, wat gebeurt er als ik het doe. Nooit echt serieus overwogen. Ik vind het eigenlijk een laffe uitweg, je zadelt mensen op met vragen die je nooit meer zal kunnen beantwoorden. En je doet er veel mensen een hoop verdriet mee.

quote:

---

Op donderdag 10 oktober 2002 21:57 schreef Wolkje het volgende:
Gezien de vaak felle reacties over dit thema, ook in het topic
suicide on the i-net, op tv.., ben ik benieuwd naar serieuze
onderbouwde meningen over dit onderwerp.
Waarom vind je het wel of niet kunnen?
Zou je het je voor kunnen stellen, dat anderen zoiets doen?
Heb je het zelf weleens willen doen, en wat heeft je tegengehouden?

Persoonlijke mening:
Ik kan het me van sommige mensen goed voorstellen.
Ik heb er zelf ook weleens diep over nagedacht..

Gaarne alleen ontopic en serieuze reakties!!!

Wolkje

---

Op zich kan ik het me wel voorstellen dat mensen het doen ja. Stel je bv. eens voor dat je helemaal alleen bent, niemand om je heen hebt en echt dood ongelukkig bent?! Wat voor nut heeft het leven voor zo'n persoon dan nog? Helemaal niks toch?
Of ik het eens ben met die mensen of niet maakt niks uit, ik denk dat je het gewoon moet accepteren als iemand dat wil, hoe moeilijk het ook is.
Om antwoord op je andere vraag te geven, ikzelf heb hier nooit aan gedacht en heb het ook nooit willen doen, maar als je echt heel erg in de put zit begrijp ik het wel denk ik, zal het wel heel moeilijk vinden maarja je moet iemand gewoon respecteren vind ik! En dan niet aan jezelf denken over hoe moeilijk dat jij dat dan wel niet vind, al is dat makkelijk om te zeggen natuurlijk, want natuurlijk ben je heel erg ongelukkig als je hoort dat iemand hier over nadenkt, maar vaak kan je er niks aan doen. Het enige wat je doen kan is gewoon luisteren en praten met zo iemand en vragen waarom hij/zij dat wil.

quote:

---

Op donderdag 10 oktober 2002 22:05 schreef BlackJack het volgende:
Wel is gedacht, wat gebeurt er als ik het doe. Nooit echt serieus overwogen. Ik vind het eigenlijk een laffe uitweg, je zadelt mensen op met vragen die je nooit meer zal kunnen beantwoorden. En je doet er veel mensen een hoop verdriet mee.

---

Oke ik snap wat jij bedoelt maar denk je niet dat het voor de persoon die het doet nog veel moeilijker is?! Ik bedoel het zal vast niet makkelijk zijn, hoe ze het ook doen.

Zelfmoord is geen oplossing, maar een vlucht en vluchten lost niets op, maar stelt uit. Ik vind het dus een laffe oplossing, en zoals al eerder gezegt zadel je veel andere mensen op met vragen, en nog erger, met een hoop verdriet...

ik heb er ook ooit wel is aan gedacht hoe het zou zijn, maar ik vind het net zoals BlackJack gewoon heel erg laf, vooral voor de nabestaande, die mensen krijgen me een verdriet te verwerken, maar als je toch zo maf bent om het te doen doe het dan met pillen, zo kunnen de naabestande nog ff goed naar je kijken zonder een half verminkt iemand te zien liggen en je valt niemand er mee lastig, en je doet de apotheek er een pleziertje mee maar ff serieus, ik vind het gewoon laf en ziek ik hoop dan ook dat nooit iemand het doet in mijn naaste omgeving.

quote:

---

Op donderdag 10 oktober 2002 22:08 schreef Wolkje het volgende:

[..]

Dus: prima wat jij wil doen met je leven, zolang je maar zorgt dat je anderen erbuiten houdt..
In hoeverre is dat mogelijk? Betrek je niet altijd mensen erin?
Je naasten, mensen die om je geven?

Even ter verduidelijking: ik ben niet tegen zelfmoord!

Wolkje

---

Zolang er maar geen mensen van de flat vallen en voor me neer vallen, dus als anderen er maar geen last van hebben.
Ik kan me voorstellen dat machinisten er een trauma van krijgen als ze weer eens iemand onder de trein hebben.
Ik vind het een beetje egoistisch.
Je geeft iemand een ontzettende trauma mee voor de rest van zijn/haar leven.

quote:

---

Op donderdag 10 oktober 2002 22:08 schreef Wolkje het volgende:

[..]

Dus: prima wat jij wil doen met je leven, zolang je maar zorgt dat je anderen erbuiten houdt..
In hoeverre is dat mogelijk? Betrek je niet altijd mensen erin?
Je naasten, mensen die om je geven?

Even ter verduidelijking: ik ben niet tegen zelfmoord!

Wolkje

---

Ik ook niet, op welke partij moet ik dan stemmen?

WDV

quote:

---

Op donderdag 10 oktober 2002 22:08 schreef quincy het volgende:

[..]

Oke ik snap wat jij bedoelt maar denk je niet dat het voor de persoon die het doet nog veel moeilijker is?! Ik bedoel het zal vast niet makkelijk zijn, hoe ze het ook doen.

---

Natuurlijk is het voor die persoon niet een makkelijke beslissing, maar ik ben ervan overtuigt dat er altijd een betere uitweg is, ook al ziet die persoon die op dat moment niet.

Ik vind dat een mens zelf moet mogen beschikken over zijn eigen leven. Het probleem bij zelfmoord vind ik dat er soms andere mensen betrokken raken die daar een trauma aan overhouden ( denk maar aan een machinist ).
Echter als iemand van mening is dat zijn leven niets meer waard is dan dien je die menig toch te respecteren en hem niet jou mening op te willen legen, waarom ben jij beter dan die ander ?? , dus mag hij als hij dat wilt zelfmoord plegen.
Het is wel heel vervelend voor de familie maar het is toch zijn leven en iemand proberen tegen te houden vind ik dan iemand jou mening opdringen waar je dus geen recht op hebt aangezien we allen gelijkwaardig zij qua mening.
Ik kan me ook best goed voorstellen dat er mensen zijn die om een of andere rede vinden dat hun leven niets meer waard is en ik zal ook niet als ik het zou weten deze mensen fysiek tegen houden, proberen om te praten zou ik wel doen.
Ik hoop eigenlijk dat er snel een middel komt voor mensen die zelfmoord willen plegen waardoor ze dit op een menswaardige manier kunnen doen en er geen mensen meer lastig mee moeten vallen.

Dit is een deel van een posting n.a.v. GBoy's posting toendertijd.

quote:

---

Op donderdag 05 september 2002 10:11 schreef slakkie het volgende:
Ik heb een aantal waarden voor mezelf over het leven en de maatschappij. Ik ben een groot voorstander van het zelfbeschikkingsrecht. Je mag als persoon beslissen wat jij met je leven doet. Het is jouw leven en niet die van iemand anders. Zelfdoding is een realiteit en geen taboe, het moet openlijk besproken kunnen worden, euthenasie ook ook zelfdoding. Een legale vorm daarvan, als iemand een posting doet omdat hij dodelijk ziek is (of iemand anders wmb) en daarin afscheid neemt moet dat kunnen. De dood van iemand zal altijd een indruk op mensen achterlaten, hoe dit ook gebeurd.
Het is jammer dat ik iets nooit heb opgenomen, B&W op Ned3 met Joost Zwagerman en zijn zus. Vertellen over hun moeder en euthenasie, daarin beslist de moeder ook voor zelfdoding. De familie had het niet anders gewild, de manier zoals zij afscheid genomen van het hun moeder, en de moeder van het leven. Respect, geen ander woord voor.

Door duidelijk te maken aan de buitenwereld dat je van plan bent zelfdoding te plegen is dus niet gelijk een roep voor hulp, alleen verplicht de wet je om hier tegen op te treden door geen hulp te bieden aan de poging zelf. In het geval van euthenasie gaat het alleen om lichamelijke ziektes, de psychische kant daar moet iemand altijd maar uit kunnen komen. Deze mensen komen nooit in aanmerking voor euthenasie. Waarom is dit recht tot zelfdoding en het aankondigen daarvan zoveel minder?
Het respect voor mensen die zelfmoord willen plegen is bij mij groot. Het is niet een beslissing die je dagelijks maakt, hier gaat vaak een proces van jaren overheen.

---

quote:

---

Op donderdag 10 oktober 2002 22:08 schreef Wolkje het volgende:

[..]

Dus: prima wat jij wil doen met je leven, zolang je maar zorgt dat je anderen erbuiten houdt..
In hoeverre is dat mogelijk? Betrek je niet altijd mensen erin?
Je naasten, mensen die om je geven?

Even ter verduidelijking: ik ben niet tegen zelfmoord!

Wolkje

---

zelfmoordaankondigingen wordt ik doodziek van; ken genoeg mensen in mijn omgeving die zelfmoord gepleegd hebben maar die hebben het niet vooraf aangekondigd.
Die hebben mij er dus van te voren niet mee belast en ik voelde me niet geroepen om ze of aan te moedigen of tegen te houden!
In 6 weken tijd hebben 2 meisjes op de middelbare school van mijn zoon zelfmoord gepleegd, één had het tevoren op CU2 aankondigd

Op zich is het misschien ieders goed recht om er een einde aan te maken als hij/zij dat wil, maar dan is het ook mijn goed recht om die persoon een klootzak te vinden omdat ie zijn omgeving zo verschrikkelijk veel pijn aandoet.

Als iemand het dan toch wil, en echt wil, doe het dan effectief en op een manier dat zo min mogelijk mensen er last van hebben. En schrijf een fatsoenlijke brief zodat mensen niet met onterechte schuldgevoelens achterblijven.

Dreigen met zelfmoord of halfslachtige pogingen doen om de aandacht vind ik ontzettend gemeen en een soort van chantage.

quote:

---

Op donderdag 10 oktober 2002 22:12 schreef BlackJack het volgende:

[..]

Natuurlijk is het voor die persoon niet een makkelijke beslissing, maar ik ben ervan overtuigt dat er altijd een betere uitweg is, ook al ziet die persoon die op dat moment niet.

---

Tja ik weet het niet hoor, ligt er denk ik ook wel aan in wat voor situatie dat zo iemand zit.

Het is vaak zo onnodig...
Meestal hebben mensen pas in de gaten dat er iets mis is, op het moment dat het te laat is..
Ik denk dat een suicidale gedachte nooit nodig hoeft te zijn.

Ik ben voor zelfbeschikking. Als jij aan kunt geven waarom je leven een hel is, dan moet je daar hulp bij kunnen krijgen van een arts. Die moet dan maar uitmaken of het uitzichtloos lijden is. Ik kan me situaties voorstellen dat mensen idd geen reden meer zien om verder te leven. Die moeten op eervolle wijze een einde kunnen maken aan hun leven.

Maar zo als iedereen het recht heeft over zijn leven te beslissen hebben de andere het recht deze persoon anders te doen inzien.

een vriendin van mij heeft zelfmoord gepleegd, ze woonde op dat moment in een psychiatrisch ziekenhuis, nadat ze een mislukte poging had gedaan.
het leek weer beter met haar te gaan en ze mocht van de gesloten afdeling af.
op een avond is ze niet meer terug gekomen, de volgende dag is ze gevonden...
ik weet niet, en zal het ook niet te weten komen, wat er precies gebeurt is.
ik was als enige vriend bij haar begrafenis, samen met haar famillie, op de rouwkaart stond dat ze om het leven was gekomen door een noodlottig ongeval. Ik heb daar altijd mijn twijfels overgehad, mede omdat niemand me kon/wilde vertellen wat er nou precies gebeurt is.

dat ze het niet meer zag zitten, dat wist ik, maar ze laat wel heel veel mensen achter met veel verdriet, en met vragen die misschien nooit beantwoord zullen worden.
en daarom hoop ik dat mensen die dit lezen en erover denken zelfmoord te plegen, dit bovenstaande goed mee zullen nemen in hun beslissing.

Ik vind het altijd jammer als mensen zeggen dat ze het prima vinden als ze anderen er maar niet mee lastig vallen, dit is namelijk niet mogelijk naar mijn idee

[Dit bericht is gewijzigd door jojo27 op 10-10-2002 22:19]

quote:

---

Op donderdag 10 oktober 2002 21:57 schreef Wolkje het volgende:

Waarom vind je het wel of niet kunnen?
Zou je het je voor kunnen stellen, dat anderen zoiets doen?

---

Persoonlijk denk ik niet dat het een juiste oplossing is, voor welk probleem dan ook, echt niet, maar die mening is gebasseerd op mijn eigen onvermogen me in de schoenen van iemand te kunnen plaatsen die zelfmoord overweegt. Ik kan er dus ook geen waarde oordeel over vellen. Zelfmoord is noch goed noch slecht en heeft alleen betrekking op de persoon die het overweegt of daadwerkelijk de hand aan zichzelf slaat.

iedereen heeft daar uiteraard wel eens over nagedacht denk ik

zelfmoord is geen optie, behalve als je terminaal ziek bent

al heb je zulke grote problemen of zit je nog zo in de put,
er komt altijd wel een dag dat het weer beter gaat

da's mijn instelling wat dat betreft