Ik heb een vrij heftige jeugd achter de rug (ben nu 22) met veel huiselijk geweld en kindermishandeling. Zo heb ik een moeder die zowel psychisch niet helemaal in orde was en een alcoholverslaving had. Het gevolg van deze combinatie was dat zij soms dingen 'hoorde' en 'zag' die er niet waren. Zo heeft ze me een keer met een mes bedreigd omdat ik volgens haar 'zwarte magie tegen haar zou gebruiken'. Zo zijn er wel meer dingen gebeurd maar al met al was het een heftige tijd, woon ik sinds kort op mezelf en heb ik het contact verbroken.
Mijn jeugd heeft wel zijn sporen achter gelaten. Zo heb ik een paniekstoornis ontwikkeld. Hiervoor ben ik in behandeling bij een psycholoog. Eén keer per week heb ik met haar een gesprek en dit gaat super!
Zij weet van mijn verleden af en we bespreken dit elke week. Zij helpt mij met het verwerken van mijn jeugd. Nog een belangrijk punt dat jullie moeten weten is dat ik een sociale studie volg om hulpverlener te worden (welke studie zeg ik niet ivm herkenning). Ik heb zelf al gewerkt met mensen die ook te maken hebben gehad met kindermishandeling en dit ging allemaal goed. Ik loop natuurlijk tegen de gewone dingen aan waar je als stagiaire ook tegenaan loopt maar daarom ben ik niet tijdelijk met mijn studie gestopt.
In mijn tweede jaar heeft mijn moeder mijn broer dakloos gemaakt en werden de mishandelingen steeds erger. Ik kon het allemaal niet meer aan en heb mijn studie tijdelijk onderbroken. Ik wou er ook niet meer mee beginnen totdat ik op mezelf zou wonen en gewoon rust in mijn leven had.
Nu woon ik al een tijdje op mezelf en heb ik al veel therapie gevolgd. Ik zit daarom stukken lekkerder in mijn vel. Ik wil ook graag in september weer naar school.
Tot zover een deel inleiding op mijn verhaal.
Nu was er vandaag een situatie op het werk waar ik best nog wel mee zit.
Ik zat in de pauze in de kantine met een leidinggevende en nog een vrouwelijke collega van circa 19 jaar. Ik had al het gevoel dat die collega en ik elkaar niet echt lagen. Ik begroette haar wel altijd en vroeg altijd naar haar vriend en haar weekend etc. maar soms kon ze van gedrag veranderen...
Nou in elk geval zeg ik tegen mijn leidinggevende dat ik vanaf september nog maar parttime ga werken want ik ga weer naar school. Hierop zegt de leidinggevende dat het hem geen verstandig idee lijkt dat ik een hulpverlener word want hij vond mij emotioneel niet stabiel genoeg.
Ik vond het sowieso al raar dat hij dit zo deed vermelden waar collega's bij zaten en ik begon me ongemakkelijk te voelen. Dus ik vroeg waarom hij vond dat ik de opleiding niet kon afmaken. Hij reageerde hierop dat het gewoon zijn mening was en dat ik er niet naar hoefde te luisteren. Die vuile collega van mij zit daar echter met een steeds grotere grijns naar ons te luisteren.
Mijn pauze is dan voorbij en ik wil weer aan het werk gaan. Ik weet niet of het een natrappertje was of niet maar mijn leidinggevende vraagt aan een andere collega die binnenkomt wat voor HBO studie (ik volg ook een HBO studie) bij hem zou passen.. Hij wou zich namelijk verder ontwikkelen
.Ik spreek mijn leidinggevende even later aan met waarom hij die opmerking maakte. Hij zegt dan dat hij volgens hem vrij veel mensenkennis heeft en dat zijn nieuwe vrouw (ze zijn sinds kort getrouwd) al 15 jaar hulpverlener is. Hij zei toen dat hulpverleners een bepaalde houding moesten hebben en dat ik die volgens hem niet had.
Ik moet hierbij wel vermelden dat ik altijd heel open aan mijn leidinggevenden heb verteld dat ik in therapie zit en een angststoornis heb. Zij weten ook hoe mijn moeder was en mijn broer werkt bij hetzelfde bedrijf. Zij hebben dus meegemaakt dat hij op een gegeven moment niet naar het werk kwam want hij zat tijdelijk ergens ondergedoken. En je merkt helemaal niks van mijn angststoornis zolang ik maar dagelijks een pilletje bij het ontbijt inneem. Maar ik schaam mij dus niet voor mijn jeugd of voor mijn stoornis. En ik zag deze leidinggevende ook als een soort 'vriend' dus ik was zeker naar hem toe heel open over mijn jeugd. Nu maakte hij wel vaak grapjes over het feit dat ik in therapie zat. Volgens hem was een psycholoog grotendeels bullshit. Hij had zelf ook een tijdje bij eentje gelopen en vond dit maar niks.
Ik negeerde dit altijd maar. Ik heb wel eens bij hem geklaagd als ik op de dag werd ingeroosterd dat ik therapie heb en hij reageerde hierop 'o dan praat je maar wat sneller bij de psycholoog'.
Ik zag hem dus als iemand die niet veel begrip voor dit soort dingen kon opbrengen.
Veel andere collega's zeggen dat ik me niks van deze leidinggevende moet aantrekken. Hij is namelijk het type dat iedereen een autist vind. Ben je ietswat verlegen? AUTIST. Ik was een keer helemaal in gedachte met mijn werk terwijl hij iets tegen me zei. Ik zei dat ik het niet goed gehoord was en toen was ik een autist want ik kon niet meerdere dingen tegelijkertijd.
Hij is ook het type dat iemand of wel aardig vond of niet en daar moest je het maar mee doen. Diegene die hij niet aardig vond werkte er vaak ook niet lang. En hij is altijd heel vol over zichzelf. Ik heb hem ook verteld dat hij me maar 2 dagen per week op het werk ziet. Hij weet dus niet hoe ik met cliënten ben of thuis. Ik vertelde hem ook dat hij me maar deels kent. Maar hij bleef zeggen 'nou dan heb ik dus niet de mensenkennis die ik dacht die ik had. Nou ik zal Helma (zijn vrouw) wel vragen om je eens te observeren). Dit zei hij sarcastisch.
Nu weet ik dat jullie me natuurlijk maar beperkt tips kunnen geven want jullie waren niet bij de situatie aanwezig maar toch zou ik het op prijs stellen. Ik merk namelijk dat ik nog steeds met de situatie bezig ben. Als een volslagen vreemde of een cliënt zoiets tegen me zou zeggen zou ik het zo van me af kunnen schudden. Maar ik zag deze man als een vriend. En ook die andere collega zit me dwars. We mogen elkaar niet altijd even lekker liggen maar je gaat toch niet lachen als iemand de grond in word geboord?
tx
Trek je toch niks van hem aan, misschien is ie gewoon jaloers omdat jij wel wat van je leven weet te maken
Ik in principe ook, maar goed er zijn altijd uitzonderingen en wij weten natuurlijk niet of ts die uitzondering is, en die vulploeg chef net zo min waarschijnlijk.quote:Op dinsdag 4 maart 2014 19:36 schreef Inverted_World het volgende:
Die gast mag inderdaad wel een botte lul zijn, echter vind ik ook dat hij een punt heeft, een ontzettend groot deel van mensen die psychologie etc. gaan studeren, daar valt me altijd bij op dat ze niet eens hun eigen leven fatsoenlijk op de rit hebben, en dan moet je vervolgens anderen gaan vertellen wat te doen etc.? Je kunt het zien als ervaring, ik zie het juist niet zo, onverstandig.
Blijf bij jezelf.
Inderdaad, ik baseer het ook puur op een scroll door TS' postgeschiedenis. Dat maakt mij in die zin niet anders dan de chef in kwestie natuurlijk. Ik probeer het alleen niet als een botte lul te vertellen. Een uitzondering zou mogelijk kunnen zijn inderdaad.quote:Op dinsdag 4 maart 2014 19:40 schreef kwiwi het volgende:
[..]
Ik in principe ook, maar goed er zijn altijd uitzonderingen en wij weten natuurlijk niet of ts die uitzondering is, en die vulploeg chef net zo min waarschijnlijk.
Maar dit zegt meer over zijn persoonlijkheid dan de jouwe. Probeer het van je af te zetten en probeer gewoon de opleiding te volgen. Wie weet ben je een kei vanwege je levenservaring. Misschien past de opleiding niet bij je. Dan kun je alsnog naar een andere kijken.
TS het is maar werk en je collega's echt geen vrienden hoor.
Hij mag dit soort dingen zeggen, en bedoelt het wellicht niet eens heel vervelend. Misschien zit het in zijn karakter zo met mensen om te gaan, en gaat hij er vanuit dat mensen er niet zo zwaar aan tillen. Maar evengoed heb jij het recht zijn woorden 200% naast je neer te leggen en er niet zo mee bezig te zijn.
Als jij deze opleiding wil afmaken moet je dat gewoon doen. Als jij vindt dat je nog wat moet bijspijkeren op bepaalde punten moet je dat ook doen, en is daar vast wel ruimte voor. Maar alleen als jij dat vindt.
Niks van aantrekken.
Iddquote:
Leidinggevende in een supermarkt. Zegt genoeg.
Niks van aantrekken.
Dat zijn de ergste....die hebben zelf nooit iets gepresteerd, vaak nog niet eens een studie afgemaakt en doen dat nou omdat ze nergens anders aan de bak kunnen. Vriend van me kon zonder een enkel diploma hoger dan vmbo gewoon gelijk aan de bak als assistent bedrijfsleider bij een Lidl.
Hij heeft het twee maand volgehouden en toen heeft hij ontslag genomen omdat het zo extreem kut en saai was. Iedereen kan dat doen, overal zijn regeltjes voor en alles wat je doet ligt vast, moet op een bepaalde manier.... aka echt zo'n robot baan.
Aan de andere kant, als iemand jou niet emotioneel stabiel genoeg vind is dat toch gewoon een mening die iemand mag hebben.
Dat je het zo opblaast is bijna een bevestiging van zijn punt zeg maar.
[ Bericht 4% gewijzigd door DEVIEZEMAN. op 04-03-2014 20:47:35 ]
Oh, beetje jammer zulke mensen. Hopelijk is ze later niet zo in d'r werk: mensen hun verhaal laten doen en vervolgens weglopenquote:Op dinsdag 4 maart 2014 21:00 schreef Lienekien het volgende:
Ik weet niet, hoor. Je opent steeds topics met een heel persoonlijk verhaal in de OP, maar reageren in je eigen topic? Ho maar.
Een psychologisch hulpverlener die zelf nog met onverwerkte dingen uit zijn verleden kampt (ook op onbewust vlak) zal een soort "blinde vlek" houden voor bepaalde aspecten van de behandeling van zijn cliënten. Of juist gefocust zijn op bepaalde stokpaardjes - beide komen de behandeling vanzelfsprekend niet ten goede.
Open en onbevooroordeeld naar je patiënt/cliënt kunnen kijken zonder dat je eigen oude zeer in de weg zit is een vereiste.
TS, je zult wel een olifantenhuid moeten ontwikkelen. Leren om uitspraken van mensen op waarde te schatten, je niet blootgeven aan anderen en je assertief te gedragen. Je bent nog jong, maar jouw leidinggevende heeft zeker wel een punt: als je je zoals nu gedraagt tijdens je stage als hulpverlener, heb je een grote kans om op je bek te gaan. Verder kan ik je geen tips geven, want zelf ben ik ook geen bikkel.
Aan de andere kant snap ik ook niet waarom jij in die situatie met hem in overleg gaat of mededeelt dat je na de vakantie minder uren wilt maken.
Plus wat Lienekien zegt, je opent een topic en reageert dan niet meer.
Is dat omdat de reacties niet bevallen of kan het je gewoon niet zoveel schelen?
Dit dusquote:
Ik weet niet, hoor. Je opent steeds topics met een heel persoonlijk verhaal in de OP, maar reageren in je eigen topic? Ho maar.
Geef TS even wat tijd om dit te plaatsen. Het is niet zomaar wat als iedereen haar toekomstbeeld op drijfzand zet.
Bovendien weet niemand, behalve TS, of die emotionele instabiliteit iets tijdelijks vanwege onstandigheden is geweest. Haar persoonlijke ervaring hoeft geen struikelblok te zijn, het kan zelfs een toegevoegde waarde zijn. Ze moet misschien wel wat tijd nemen om de vervelende periode achter haar te laten zodat ze uit gewoonte niet te betrokken raakt.
Professioneel afstand houden TS, dan wordt het ook minder persoonlijk en dus makkelijker om terug te reageren als iemand iets zegt wat minder leuk voor je is. Maar daar heeft iedereen last van, dat hoort bij het volwassen worden en heeft m.i. verder niet per se iets met de persoonlijke ervaring van TS te maken.
Sterker nog, ik vind zelfs dat je je een beetje aanstelt.
Emotioneel onstabiele meisjes horen niet in de sociale zorg of wat dan ook.
ga jezelf eerst op orde krijgen en kijk daarna nog eens naar je studie.
Wel lijkt me dat als jij al zo ondersteboven bent van een paar (wellicht niet eens serieus bedoelde) opmerkingen van een of andere vulploegchef je wellicht niet stabiel genoeg bent om dat werk vol te houden. Daar zul je dus aan moeten werken.
Wel vertel je dat je al je hele jeugd lastige omgang met je moeder gehad hebt en je merkt dat je vastloopt bij meer stress, ondanks praten en een pilletje.
Hoe de toekomst gaat lopen weet je niet, maar het is wel goed om continu kritisch te blijven kijken. Je liep namelijk niet vast op je stage door je thuissituatie, maar door de manier waarop je ermee omging.
Stage is altijd confronterend in het begin, maar uiteindelijk moet je daar juist je zelfverzekerdheid en professionaliteit ontwikkelen, tijdens je echte baan wordt je nog wat meer i het diepe gegooid.
Als parttimers weggingen om te studeren, lachte ik altijd om hun studierichting.
Maar dat kwam uit jaloezie, want ik bleef leveloos valjes vullen en de kwaliteit van appeltjes controleren.
Waarschijnlijk heeft hij het zelfde.
Vaak stelt het kwaliteit van het fruit teleur.quote:
Ik hsb ook fulltime gewerkt in een supermarkt
Als parttimers weggingen om te studeren, lachte ik altijd om hun studierichting.
Maar dat kwam uit jaloezie, want ik bleef leveloos valjes vullen en de kwaliteit van appeltjes controleren.
Waarschijnlijk heeft hij het zelfde.
Mischien een gat in de markt supermarktkwaliteitschecker.
De lamme helpt de blinde. Lijkt mij geen goed uitgangspunt. Ze mogen voor die studies weleens een psychologische toelatingstest gaan invoeren.
Stel jezelf eens de vraag of jij naar een financieel adviseur zou gaan die zelf onder curatele staat wegens wanbeheer van de eigen financiën.
[ Bericht 20% gewijzigd door Ouder1 op 06-03-2014 10:07:15 ]
Deze vergelijking klopt niet. Financieel wanbeheer is grotendeels te danken aan zijn eigen onvermogen en hij kan dus anderen niet adviseren. De TS heeft het niet aan zichzelf te danken dat hij een slechte jeugd had. Vergelijk een verpleger die een been breekt, en die daarvan hersteld is kan daarna ook gewoon meer mensen met een gebroken been verplegen.quote:
Ik vind dat je leidinggevende groot gelijk heeft. Te veel mensen die dergelijke studies doen doen dat omdat ze 'ervaringsdeskundigen' zijn.
De lamme helpt de blinde. Lijkt mij geen goed uitgangspunt. Ze mogen voor die studies weleens een psychologische toelatingstest gaan invoeren.
Stel jezelf eens de vraag of jij naar een financieel adviseur zou gaan die zelf onder curatele staat wegens wanbeheer van de eigen financiën.
OT
Je leidinggevende beoordeeld jou op: "zijn mensenkennis, eigen ervaring met psycholoog, en de mening van zijn vrouw". Lijkt mij niet iemand die een goede maatstaf hanteert. Anders gezegd: hij heeft de ballen verstand van hulpverlening dus luister niet naar hem. Jouw baas is een leidinggevende in een supermarkt, hij heeft dus (mag ik hopen) verstand van supermarkten. Je laat je belastingformulieren toch ook niet invullen door de groenteboer en je bestelt je appels toch ook niet bij een belastingadviseur?
Samenvatting: je baas is een kortzichtige lamlul waar je alleen iets van moet aantrekken als het met je werk te maken heeft!
Daarbij geldt: in de hulpverlening zijn ervaringsdeskundige juist heel waardevol omdat ze het zelf hebben meegemaakt en niet theorie uit een boekje hebben geleerd..
Ik vind jouw vergelijking anders ook niet zo sterk. Dat gebroken been heeft maar weinig direct verband met het verplegen van mensen met een gebroken been. Terwijl zelf geestelijk een lastig verleden hebben wel degelijk in de weg kan gaan zitten als je andere mensen met hun geestelijke problemen moet gaan helpen.quote:
[..]
Deze vergelijking klopt niet. Financieel wanbeheer is grotendeels te danken aan zijn eigen onvermogen en hij kan dus anderen niet adviseren. De TS heeft het niet aan zichzelf te danken dat hij een slechte jeugd had. Vergelijk een verpleger die een been breekt, en die daarvan hersteld is kan daarna ook gewoon meer mensen met een gebroken been verplegen.
OT
Je leidinggevende beoordeeld jou op: "zijn mensenkennis, eigen ervaring met psycholoog, en de mening van zijn vrouw". Lijkt mij niet iemand die een goede maatstaf hanteert. Anders gezegd: hij heeft de ballen verstand van hulpverlening dus luister niet naar hem. Jouw baas is een leidinggevende in een supermarkt, hij heeft dus (mag ik hopen) verstand van supermarkten. Je laat je belastingformulieren toch ook niet invullen door de groenteboer en je bestelt je appels toch ook niet bij een belastingadviseur?
Samenvatting: je baas is een kortzichtige lamlul waar je alleen iets van moet aantrekken als het met je werk te maken heeft!
Daarbij geldt: in de hulpverlening zijn ervaringsdeskundige juist heel waardevol omdat ze het zelf hebben meegemaakt en niet theorie uit een boekje hebben geleerd..
Ja, ervaringsdeskundigen kunnen zinvol zijn, maar je hebt ervaringsdeskundigen en professionals. TS wil professional worden. Haar ervaringsdeskundigheid gaat haar in de weg zitten als ze niet genoeg professionele afstand leert nemen.
TS kan er nog helemaal niet mee omgaan, en lijkt mij, zolang ze nog zo onder haar verleden lijdt en in therapie is, daardoor vooralsnog ongeschikt.
Leg eens uit waarom je topics maakt en dan niet meer reageert?quote:
Op Pff, ik ga ff me fles whiskey testen.
Tip was al door anderen gegeven, maar zorg dat jezelf weer stabiel bent en wees niet zo open tegens mensen die niet je familie / vriend zijn ts!
En betreft je opleiding: dit had je in een ander topic al bekend gemaakt, alleen de school (nog) niet, daar ga ik achteraan zodra de whiskey test goed is bevallen
Weet je wat het is? Deze man heeft best het één en ander gezien van mijn omstandigheden. Hij heeft meegemaakt hoe mijn broer op straat is gezet, hij heeft verhalen gehoord over mishandelingen etc. Ik vertrouwde hem dus best wel veel (ook al kan hij soms een botte lul zijn). Ik vertelde hem ook over hoe raar het voor mij soms voelde om zo'n jeugd te hebben gehad.quote:
Die ironie wil dat die kerel mogelijk gelijk heeft, niet omdat hij mensen kennis heeft, maar omdat jij het kennelijk nodig vindt om je wat aan te trekken van zo'n twat.
Ik lees veel reacties van fokkers over 'jeez ze opent heel veel topics over haar jeugd'. Nou sorry hoor maar tijdens de jaren dat ik mishandeld werd heb ik regelmatig een topic geopend op fok om mezelf er doorheen te slaan. Ik dwing niemand om ze te lezen. En dit is pas één van mijn eerste posts sinds dat ik op mezelf woon. Ik wou graag was achtergrond info geven.
Het klopt dat ik vaak schommelde in vrolijkheid/somberheid voordat ik op mezelf woonde. Dat is nu over hoewel ik soms best nog wel last heb van vermoeidheid. Ik praatte wel eens met deze leidinggevende over hoe het nu met me ging als ik bijv. bedreigd werd (ja ook dat is gebeurd). Hij leek dan altijd heel erg betrokken met mijn verhaal. Maar nu maakte hij dus een hele botte opmerking waar andere collega's bij waren. Dat heeft mij op een verkeerd punt geraakt.
MAAR: Vernedering en intimidatie hoef je niet te pikken, dat zijn namelijk vormen van mishandeling. Ontneem hem de kans om jou te mishandelen, maar ga zelf niet mishandelen. Desnoods benoem je, recht in zijn gezicht, letterlijk wat hij aan het doen is op het moment dat hij het doet (doet pijn bij hem, maar na verloop van tijd zal hij het begrijpen).
Je hebt met mishandeling te maken gehad in je jeugd, dus de kans is best aanwezig dat je een vertekend beeld van wat normaal gedrag is hebt. Misschien kan je dat aankaarten bij jouw therapeut.
Het is aan jou om grenzen te stellen bij jouw chef en duidelijk aan te geven wat jouw grenzen zijn. Dat hij jou geholpen heeft in lastige situaties (iets waar je best dankbaar voor mag zijn) geeft hem nog niet het recht om jou te mishandelen, misbruiken of uit te buiten. Laat je niet chanteren door deze man (hoogst waarschijnlijk één van de eerste dingen die hij zal proberen).
Stel sancties in (Of je hem over de sancties informeert is aan jou, maar je kan ze gewoon ten uitvoer brengen als je het er de tijd voor vind). Jij kan klagen over zijn gedrag bij zijn chef (een disciplinaire maatregel zal hij niet leuk vinden), daarnaast kan jij op zoek gaan naar een andere baan (met achterlating van een klacht bij een vakbond en zijn chef) en misschien zijn er nog andere dingen die jij kan verzinnen.
BELANGRIJK: Blijf kalm en ga vooral niet schelden en vloeken. Als je boos wordt, concentreer je dan op je ademhaling en laat de woede los, die zal namelijk alleen maar averechts werken. Laat je niet meeslepen in zijn woede en doe vooral je best om kalm te blijven als hij gaat razen en tieren.
Iemand vertelt je zijn mening en je word boos. De manier waarop vind ik idd asociaal en dat zou ik hem wel even vertellen. Hij had je niet voor schut hoeven zetten waar iedereen bijstaat.
Aan de andere kant vind ik het ook behoorlijk onhandig om zo'n mededeling over minder werken te doen waar collega's bijzitten.quote:
Als je je hierdoor al laat op de kast laat jagen krijg ik ook twijfels. Niet lullig bedoeld. Maar je moet zelfverzekerd zijn en stabiel zijn.
Iemand vertelt je zijn mening en je word boos. De manier waarop vind ik idd asociaal en dat zou ik hem wel even vertellen. Hij had je niet voor schut hoeven zetten waar iedereen bijstaat.
Geen enkele reactie van de leidinggevende was goed geweest, behalve een enthousiaste reactie.
Daarmee heeft ze hem ook voor het blok gezet.
Offtopic: Leidinggevende functie hebben bij de,Lidl of bij AH, daar zit een inmens verschil in. Bij AH heb je gewoon HBO nodig omdat er veel meer in je takenpakket zit. Bij de lidl wordt alles voor je voorgekauwd, je mag niet eens zelf sollicitatiegesprekken doen.quote:
[..]
Idd
Dat zijn de ergste....die hebben zelf nooit iets gepresteerd, vaak nog niet eens een studie afgemaakt en doen dat nou omdat ze nergens anders aan de bak kunnen. Vriend van me kon zonder een enkel diploma hoger dan vmbo gewoon gelijk aan de bak als assistent bedrijfsleider bij een Lidl.
En nu ontopic: TS, als je mensen wilt helpen, moet je zelf voor de volle 100 % geholpen zijn. Jouw leidinggevende had het wat tactischer moeten zeggen, maar ik geef hem wel gelijk.
Voor de rest veel waardering voor jou, lees af en toe jouw posts
