R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Sinds een paar jaar ben ik erg bezig met hoe ik loop. Of dit door ADHD of sociale angst komt weet ik niet..
Ik ben er achter gekomen dat wanneer je loopt je verschillende bewegingen kan maken (meer met enkels, kleine stappen, grote stappen, je lichaam zelf het werk laten doen, elke beweging controleren)
Wat ik me afvraag is hoe het, voor jullie de 'normale loper', is om op straat te lopen.
In detail; zet je bewust elke voet voorruit en beweeg je daarbij je bekken en romp?
Loop je vanuit je enkels als een rollende beweging?
Of is het van 'En loop!' en je begint te lopen, als een soort automatische reflex die je lichaam maakt?
Ik ben er achter gekomen dat wanneer je loopt je verschillende bewegingen kan maken (meer met enkels, kleine stappen, grote stappen, je lichaam zelf het werk laten doen, elke beweging controleren)
Wat ik me afvraag is hoe het, voor jullie de 'normale loper', is om op straat te lopen.
In detail; zet je bewust elke voet voorruit en beweeg je daarbij je bekken en romp?
Loop je vanuit je enkels als een rollende beweging?
Of is het van 'En loop!' en je begint te lopen, als een soort automatische reflex die je lichaam maakt?
Ik denk er om heel eerlijk te zijn nooit bij na hoe ik loop.. Maak je jezelf niet een beetje gek beste TS?
T2K; "Je posts zijn leuker dan je lijstje"
-Scorpion_17
-Scorpion_17
Ik denk dat bij 'normale lopers' het lopen geautomatiseerd is. En dat ze daar niet vaak bij nadenken. Misschien dat je je wel bewust bent van je loopje wanneer je je bekeken voelt. Maar zeker niet zoals jij dat doet.
Zou je denken. Probleem is misschien een onhandige motoriek, wat vaak een onderdeel is van ADHD...quote:Op donderdag 27 februari 2014 21:21 schreef houdjemond het volgende:
Ik denk er om heel eerlijk te zijn nooit bij na hoe ik loop.. Maak je jezelf niet een beetje gek beste TS?
Maar... je ziet het trouwens ook vaak bij 'normale' mensen, overcompenseren door extra breed of stoer te lopen.
[ Bericht 1% gewijzigd door 1ndividual op 27-02-2014 21:30:14 ]
Ik moet dus echt moeite doen om voorruit te komenquote:Op donderdag 27 februari 2014 21:23 schreef KipScary het volgende:
Ik denk dat bij 'normale lopers' het lopen geautomatiseerd is. En dat ze daar niet vaak bij nadenken. Misschien dat je je wel bewust bent van je loopje wanneer je je bekeken voelt. Maar zeker niet zoals jij dat doet.
Als ik loop doe ik dat meestal in een fors tempo, 7-8 km/u, en dat lukt alleen als je regelmatig nadenkt op de manier waarop je loopt. Ik gebruik hierbij mijn bekken weinig, voor zover mijn bekken draait volgt dat de beweging van mijn benen, mijn romp blijft stil omdat ik meestal een vrij zware rugzak heb, als die gaat bewegen gaat het ritme kapot.
Heb ik echt haast, dan kan ik naar 10 km/u opschalen, en dan ga ik snelwandelen waarbij ik mijn heupen bewust ga draaien.
Heb ik echt haast, dan kan ik naar 10 km/u opschalen, en dan ga ik snelwandelen waarbij ik mijn heupen bewust ga draaien.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Maar wat bedoel je met geautomatiseerd?quote:
Ik denk dat bij 'normale lopers' het lopen geautomatiseerd is. En dat ze daar niet vaak bij nadenken. Misschien dat je je wel bewust bent van je loopje wanneer je je bekeken voelt. Maar zeker niet zoals jij dat doet.
Dat je benen vanzelf bewegen?
Dus je kijkt naar beneden en je ziet ze bewegen zonder dat ze stoppen?
ik snap denk ik enigszins wat ts bedoeld. Ik ben vorig jaar bij cesar therapie geweest na het idee dat ik gewrichtspijn had door verkeerd te lopen. (ik moest voor m'n werk 8 uur per dag vrijwel constant lopen.)
Daar kwamen we er achter dat m'n 'loopje' niet optimaal was, en daarna dus weken lang heb opgelet op hoe ik loop en hoe ik sta als ik niet loop. tegenwoordig loop ik nog steeds niet perfect maar wel veel beter. Heeft toch meer dan een half jaar geduurd en erg veel energie om het aan te passen!
Daar kwamen we er achter dat m'n 'loopje' niet optimaal was, en daarna dus weken lang heb opgelet op hoe ik loop en hoe ik sta als ik niet loop. tegenwoordig loop ik nog steeds niet perfect maar wel veel beter. Heeft toch meer dan een half jaar geduurd en erg veel energie om het aan te passen!
Ik ga daar ook maar eens kijken. Wat heb je er voorral geleerd? Lichaam meer relaxen en z'n werk laten doen of echt zelf een bepaalde beweging?quote:
ik snap denk ik enigszins wat ts bedoeld. Ik ben vorig jaar bij cesar therapie geweest na het idee dat ik gewrichtspijn had door verkeerd te lopen. (ik moest voor m'n werk 8 uur per dag vrijwel constant lopen.)
Daar kwamen we er achter dat m'n 'loopje' niet optimaal was, en daarna dus weken lang heb opgelet op hoe ik loop en hoe ik sta als ik niet loop. tegenwoordig loop ik nog steeds niet perfect maar wel veel beter. Heeft toch meer dan een half jaar geduurd en erg veel energie om het aan te passen!
Ik liep met verkeerde stand in m'n onderrug (geen rechte rug) en zeg maar iets achter m'n benen aan, niet met elke stap boven m'n voeten.
Nu geleerd hoe ik recht op moet lopen met minste inspanning en minste druk op gewrichten. Klinkt heel suf allemaal maar het is echt een wereld van verschil. Ik kreeg zelfs opmerkingen van mensen die nergens van af wisten die zeiden dat ik meer zelfverzekerd liep, dat was wel grappig
Maar je leert er eigenlijk gewoon optimale houding te hebben als je staat, zit of loopt. Zodat het idd meest ontspannen en stabiel is.
Nu geleerd hoe ik recht op moet lopen met minste inspanning en minste druk op gewrichten. Klinkt heel suf allemaal maar het is echt een wereld van verschil. Ik kreeg zelfs opmerkingen van mensen die nergens van af wisten die zeiden dat ik meer zelfverzekerd liep, dat was wel grappig
Maar je leert er eigenlijk gewoon optimale houding te hebben als je staat, zit of loopt. Zodat het idd meest ontspannen en stabiel is.
Dat ik helemaal niet aan het lopen denk, maar aan hele andere dingen. Ik bekijk mijn benen ook niet tijdens het lopen.quote:
[..]
Maar wat bedoel je met geautomatiseerd?
Dat je benen vanzelf bewegen?
Dus je kijkt naar beneden en je ziet ze bewegen zonder dat ze stoppen?
Maar ben jij je zo bewust van je 'lopen' omdat je het gewoon interessant vindt? Of omdat je onzeker bent over hoe je zou moeten lopen?
Dat klinkt een beetje als een dwanggedachte maar dat kan ook aan mij liggen . Het is volgens mij niet helemaal goed om je daar zo mee bezig te houden
Dat zou ook kunnen ja. Maar die gedachtens komen voorral omdat ik vroeger 'awkward' liep, alsof ik me niet comfortabel voel met het gevoel van lopen.quote:
Dat klinkt een beetje als een dwanggedachte maar dat kan ook aan mij liggen . Het is volgens mij niet helemaal goed om je daar zo mee bezig te houden
Bedankt voor de diagnose! Scheelt me weer een wandeling naar de psycholoogquote:
ADHD
Motorische stoornis
OCD
Sociale angst
Heftig autisme
Gefeliciteerd, dit zijn je labeltjes
Ooit zei iemand tegen me dat ik contact moest maken met de wereld als ik liep, en liet me oefeningen daarvoor doen enzo jk moest voelen waar mijn voeten constant contact mee maakten
Nu kan ik niet anders, word er echt gek van
jk moest voelen waar mijn voeten constant contact mee maaktenNu kan ik niet anders, word er echt gek van
Op woensdag 25 maart 2015 09:49 schreef TARDIS. het volgende: 'eend112', een vrolijke doch nuchtere user die bekend staat om zijn vriendelijkheid, goedwilligheid en af en toe onverwacht scherpe opmerking.
Ja aarden heet dat. Werkt fijn om relaxter te worden maar tijdens het lopen is het zwaar irritant.quote:
Ooit zei iemand tegen me dat ik contact moest maken met de wereld als ik liep, en liet me oefeningen daarvoor doen enzo
Nu kan ik niet anders, word er echt gek van
Alleen de witte strepen aanraken op het zebrapad...jwzzz, als een eckte autist...
Of bij elke stap uitkomen op de "snare" van de muziek op m'n MP3
Dat zijn wel zo'n beetje de raarste dingen die ik doe op het gebied van lopen
Of bij elke stap uitkomen op de "snare" van de muziek op m'n MP3
Dat zijn wel zo'n beetje de raarste dingen die ik doe op het gebied van lopen
dat was je toch allang?quote:
Ooit zei iemand tegen me dat ik contact moest maken met de wereld als ik liep, en liet me oefeningen daarvoor doen enzo
Nu kan ik niet anders, word er echt gek van
Ja, maar niet tijdens het lopen!quote:
Op woensdag 25 maart 2015 09:49 schreef TARDIS. het volgende: 'eend112', een vrolijke doch nuchtere user die bekend staat om zijn vriendelijkheid, goedwilligheid en af en toe onverwacht scherpe opmerking.
Behalve wijquote:
Als ik het goed begrijp loopt IEDEREEN hier dus automatisch?
Op woensdag 25 maart 2015 09:49 schreef TARDIS. het volgende: 'eend112', een vrolijke doch nuchtere user die bekend staat om zijn vriendelijkheid, goedwilligheid en af en toe onverwacht scherpe opmerking.
Ik welquote:
Als ik het goed begrijp loopt IEDEREEN hier dus automatisch?
quote:
Alleen de witte strepen aanraken op het zebrapad...jwzzz, als een eckte autist...
I like
[youtube]http://www.dailymotion.com/video/x2eul_monty-python-ministry-of-silly-walk_fun[/youtube]
Hmmmm weet niet meer hoe ik m moet plakken, maar moest meteen aan dit filmpje denken
Hmmmm weet niet meer hoe ik m moet plakken, maar moest meteen aan dit filmpje denken
Grote talenten weten wanneer ze moeten stoppen
Is wel zo handig.quote:
Als ik het goed begrijp loopt IEDEREEN hier dus automatisch?
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Edit: m'n tekst viel weg.quote:
Nieuwe poging:
Nog steeds leuk
Ook wel herkenbaar hoor
Niet met zebrapaden, maar ik had dat vroeger wel met tegels; de ene wel en de andere mocht echt niet
Ik loop automatisch, inderdaad. Over het algemeen loop ik vrij snel, dit omdat ik vaak de bus, metro of trein moet halen. Daar denk ik dus eigenlijk niet over na. Het enige waar ik aan zou kunnen denken is dat ik niet rechtop loop, dus recht ik mijn rug en stap verder.
Waar geen menselijkheid heerst, is het aan u om te streven naar humaniteit.
Ik denk dat lopen vanzelf moet gaan. Als je zelfbewust gaat lopen zal het er meestal raar uitzien of in ieder geval raar voelen.
Het kan natuurlijk zijn dat je een verkeerde houding hebt bij het lopen. Daar zijn wel oefeningen voor. Krachttraining kan helpen, of yoga, je kan zelfs naar een specifieke therapeut gaan die je kan helpen je houding te corrigeren. In het geval van overgewicht kan je 'loopje' daar ook onder lijden. Dan is het een kwestie van afvallen.
Ach, zo gek als dit zal het iig niet zijn:
Het kan natuurlijk zijn dat je een verkeerde houding hebt bij het lopen. Daar zijn wel oefeningen voor. Krachttraining kan helpen, of yoga, je kan zelfs naar een specifieke therapeut gaan die je kan helpen je houding te corrigeren. In het geval van overgewicht kan je 'loopje' daar ook onder lijden. Dan is het een kwestie van afvallen.
Ach, zo gek als dit zal het iig niet zijn:
Ik heb wel eens momenten dat ik erop, vooral als ik aan het werk ben. van die kleine pasjes de hele tijd stralen gewoon een bepaalde drukte en onzekerheid uit.
Op straat o.i.d. loop ik gewoon zonder er echt bij stil te staan
Op straat o.i.d. loop ik gewoon zonder er echt bij stil te staan
* iedereen die dit leest wordt zich bewust van zijn/haar ademhaling en gaat vanaf nu een tijdje manueel ademhalen
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 28-02-2014 10:54:03 ]
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 28-02-2014 10:54:03 ]
Ja, door dit topic kwam ik er achter dat er schijnbaar nog een andere manier is dan lopen zonder er bij na te denkenquote:
Als ik het goed begrijp loopt IEDEREEN hier dus automatisch?
American ninja, Ninja Gaiden, Real Motherfucking ninja shit.
Waar ik soms wel last van heb, is dat ik me tijdens een film af ga vragen hoe het mogelijk is dat ik de ondertitels kan lezen terwijl ik de film 100% aan het volgen ben. Met als gevolg dat ik 10 minuten lang alleen of de film kan volgen, of alleen de ondertiteling kan lezen voordat het weer een 'automatisch' proces isquote:Op vrijdag 28 februari 2014 10:47 schreef zarGon het volgende:
* iedereen die dit leest wordt zich bewust van zijn ademhaling en gaat vanaf nu een tijdje manueel ademhalen
American ninja, Ninja Gaiden, Real Motherfucking ninja shit.
Ik krijg de laatste tijd steeds vaker de bijna onbeheersbare neiging om te gaan 'spelen' als ik loop. Hinkelen, huppelen of, als er veel obstakels zijn, dat de grond lava is. Het lopen zelf gaat automatisch, maar toch ben ik er mee bezig.
Merk inderdaad wel als ik mijn benen train, dat het lopen wat soepeler gaat. Ook als ik xtc oid gebruik (hoe dat komt geen flauw idee).quote:Op vrijdag 28 februari 2014 01:16 schreef -Strawberry- het volgende:
Ik denk dat lopen vanzelf moet gaan. Als je zelfbewust gaat lopen zal het er meestal raar uitzien of in ieder geval raar voelen.
Het kan natuurlijk zijn dat je een verkeerde houding hebt bij het lopen. Daar zijn wel oefeningen voor. Krachttraining kan helpen, of yoga, je kan zelfs naar een specifieke therapeut gaan die je kan helpen je houding te corrigeren. In het geval van overgewicht kan je 'loopje' daar ook onder lijden. Dan is het een kwestie van afvallen.
Ach, zo gek als dit zal het iig niet zijn:
Misschien toch maar een bezoekje aan de therapeut dus..
Dat filmpje
Ik dacht dat ik de enige wasquote:
[..]
Waar ik soms wel last van heb, is dat ik me tijdens een film af ga vragen hoe het mogelijk is dat ik de ondertitels kan lezen terwijl ik de film 100% aan het volgen ben. Met als gevolg dat ik 10 minuten lang alleen of de film kan volgen, of alleen de ondertiteling kan lezen voordat het weer een 'automatisch' proces is
Maar hoe ziet dat lopen er bij jou dan uit, TS? Een beetje zoals QWOP?
http://www.foddy.net/Athletics.html
http://www.foddy.net/Athletics.html
American ninja, Ninja Gaiden, Real Motherfucking ninja shit.
ik ben een snelle loper... heb een maat en die gaat altijd met de fiets met me mee omdat ie me anders niet bij kan houden... tevens liep ik eerder krom (na mijn weten nu niet meer)quote:
Sinds een paar jaar ben ik erg bezig met hoe ik loop. Of dit door ADHD of sociale angst komt weet ik niet..
Ik ben er achter gekomen dat wanneer je loopt je verschillende bewegingen kan maken (meer met enkels, kleine stappen, grote stappen, je lichaam zelf het werk laten doen, elke beweging controleren)
Wat ik me afvraag is hoe het, voor jullie de 'normale loper', is om op straat te lopen.
In detail; zet je bewust elke voet voorruit en beweeg je daarbij je bekken en romp?
Loop je vanuit je enkels als een rollende beweging?
Of is het van 'En loop!' en je begint te lopen, als een soort automatische reflex die je lichaam maakt?
koekkoek jonguh
Hmm, beetje obsessief TS?
Maar als je goed Googled kom je op het volgende verhaal uit:
-lopen is bij de mens een grotendeels geautomatiseerd proces met ruggemergsreflexen, die gecoordineerd worden van uit de grote hersenen, om precies te zijn de basale ganglia, frontale schors en het cerebellum (kleine hersenen). De start wordt gegeven vanuit de primaire motorische schors. Dit in tegenstelling tot "lagere" diersoorten: snij bij een kat zijn grote hersens eruit en hij loopt rond alsof er niets aan de hand is (behalve dat hij overal tegenaan botst omdat hij niets meer kan zien) en als volgende voorbeeld de "kip zonder kop" die mensen in de slagerij kennen: hak een kip zijn kop eraf en zet hem weer op zijn poten en hij loopt nog even rond, voordat hij ter aarde stort door het gebrek aan bloed&zuurstof in zijn poten.
Mensen kunnen dit helaas niet en dat zien we bij 2 bekende aandoeningen: als het cerebellum eruit ligt zoals bij overmatig alcohol gebruik gaan mensen met grote slordige stappen lopen en nog vaker struikelen: de dronkemansloop. Het lopen verloopt dan zonder gecoordineerde stappen.
De andere aandoening kan door medicatie komen (met name die tegen psychoses zoals Haldol of Zyprexa) of door een Parkinson(achtige) ziekte: mensen moeten nadenken bij het starten van het lopen: het begint met kleine stapjes totdat de automatische reflex geactiveerd is en men goed loopt. Het stoppen kost ook moeite, alsof men moet stoppen na hard gerend te hebben en vaak struikelt men over de eigen voeten. Hierbij liggen de basale ganglia eruit door de medicatie of de ziekte (het dopaminerg systeem, Google maar verder). Visuele hulpmiddelen helpen vaak hierbij: tegelpatronen of zebrapaden vergemakkelijken het neerzetten van de voeten. Indien men emotioneel is kunnen de basale ganglia toch zo sterk gestimuleerd worden dat het hele systeem opeens weer werkt: blije of boze Parkinson patienten (of de mensen met anti-psychose medicatie) kunnen opeens gaan rennen of blij rondhuppelen
Ik hoop dat ik je enigszins geholpen heb bij je antwoord en weet in welke hoek je moet Googlen Succes
Maar als je goed Googled kom je op het volgende verhaal uit:
-lopen is bij de mens een grotendeels geautomatiseerd proces met ruggemergsreflexen, die gecoordineerd worden van uit de grote hersenen, om precies te zijn de basale ganglia, frontale schors en het cerebellum (kleine hersenen). De start wordt gegeven vanuit de primaire motorische schors. Dit in tegenstelling tot "lagere" diersoorten: snij bij een kat zijn grote hersens eruit en hij loopt rond alsof er niets aan de hand is (behalve dat hij overal tegenaan botst omdat hij niets meer kan zien) en als volgende voorbeeld de "kip zonder kop" die mensen in de slagerij kennen: hak een kip zijn kop eraf en zet hem weer op zijn poten en hij loopt nog even rond, voordat hij ter aarde stort door het gebrek aan bloed&zuurstof in zijn poten.
Mensen kunnen dit helaas niet en dat zien we bij 2 bekende aandoeningen: als het cerebellum eruit ligt zoals bij overmatig alcohol gebruik gaan mensen met grote slordige stappen lopen en nog vaker struikelen: de dronkemansloop. Het lopen verloopt dan zonder gecoordineerde stappen.
De andere aandoening kan door medicatie komen (met name die tegen psychoses zoals Haldol of Zyprexa) of door een Parkinson(achtige) ziekte: mensen moeten nadenken bij het starten van het lopen: het begint met kleine stapjes totdat de automatische reflex geactiveerd is en men goed loopt. Het stoppen kost ook moeite, alsof men moet stoppen na hard gerend te hebben en vaak struikelt men over de eigen voeten. Hierbij liggen de basale ganglia eruit door de medicatie of de ziekte (het dopaminerg systeem, Google maar verder). Visuele hulpmiddelen helpen vaak hierbij: tegelpatronen of zebrapaden vergemakkelijken het neerzetten van de voeten. Indien men emotioneel is kunnen de basale ganglia toch zo sterk gestimuleerd worden dat het hele systeem opeens weer werkt: blije of boze Parkinson patienten (of de mensen met anti-psychose medicatie) kunnen opeens gaan rennen of blij rondhuppelen
Ik hoop dat ik je enigszins geholpen heb bij je antwoord en weet in welke hoek je moet Googlen
Succes
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Ik wel, totdat ik last krijg van m'n hielen of rug. Meestal ben ik dan moe en moet ik letten op een rechte rug.quote:
Als ik het goed begrijp loopt IEDEREEN hier dus automatisch?
Zover ik weet heb ik geen parkinsonquote:
Hmm, beetje obsessief TS?
Maar als je goed Googled kom je op het volgende verhaal uit:
-lopen is bij de mens een grotendeels geautomatiseerd proces met ruggemergsreflexen, die gecoordineerd worden van uit de grote hersenen, om precies te zijn de basale ganglia, frontale schors en het cerebellum (kleine hersenen). De start wordt gegeven vanuit de primaire motorische schors. Dit in tegenstelling tot "lagere" diersoorten: snij bij een kat zijn grote hersens eruit en hij loopt rond alsof er niets aan de hand is (behalve dat hij overal tegenaan botst omdat hij niets meer kan zien) en als volgende voorbeeld de "kip zonder kop" die mensen in de slagerij kennen: hak een kip zijn kop eraf en zet hem weer op zijn poten en hij loopt nog even rond, voordat hij ter aarde stort door het gebrek aan bloed&zuurstof in zijn poten.
Mensen kunnen dit helaas niet en dat zien we bij 2 bekende aandoeningen: als het cerebellum eruit ligt zoals bij overmatig alcohol gebruik gaan mensen met grote slordige stappen lopen en nog vaker struikelen: de dronkemansloop. Het lopen verloopt dan zonder gecoordineerde stappen.
De andere aandoening kan door medicatie komen (met name die tegen psychoses zoals Haldol of Zyprexa) of door een Parkinson(achtige) ziekte: mensen moeten nadenken bij het starten van het lopen: het begint met kleine stapjes totdat de automatische reflex geactiveerd is en men goed loopt. Het stoppen kost ook moeite, alsof men moet stoppen na hard gerend te hebben en vaak struikelt men over de eigen voeten. Hierbij liggen de basale ganglia eruit door de medicatie of de ziekte (het dopaminerg systeem, Google maar verder). Visuele hulpmiddelen helpen vaak hierbij: tegelpatronen of zebrapaden vergemakkelijken het neerzetten van de voeten. Indien men emotioneel is kunnen de basale ganglia toch zo sterk gestimuleerd worden dat het hele systeem opeens weer werkt: blije of boze Parkinson patienten (of de mensen met anti-psychose medicatie) kunnen opeens gaan rennen of blij rondhuppelen
Ik hoop dat ik je enigszins geholpen heb bij je antwoord en weet in welke hoek je moet Googlen
Maar goed dat van dopamine kan ik me wel in vinden (is ook een adhd gerelateerd iets, en heb ook weleens gelezen dat je met adhd motorische wat houterig kan zijn).
Rennen en huppelen is allemaal geen probleem, alleen bij lopen word ik me zo bewust van mijn benen dat ik er haast moet concentreren. Dat het obsessief is kan ook, heb soms momenten van hé ik heb er niet op gelet (wat weet een trigger is)..
Zolang je geen lichamelijke klachten aan je benen/rug of zoiets hebt... Is het niet belangrijk. Andere letten er toch niet op.
Ohja, ik kreeg van een oud werkgever wel eens te horen dat ik raar liep, en van mijn gymlerares dat ze mij herkende 'aan m'n loopje'. Toen ben ik er op gaan letten, een tijd lang, om beter te gaan lopen. Ik merk het nu nog wel eens! Maar mensen herkennen me nu niet meer aan m'n loopje 
|
|
