R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Al heel mijn leven vertellen mensen mij verhalen als: 'als je later ouder bent zie je je vrienden minder vaak, je krijgt dan je eigen leven'. Dit soort klets kennen we allemaal. Destijds kon ik het me echter niet voorstellen. Toen ik jonger was (12 - 18) waren mijn vrienden alles voor me 
Niemand van ons had een vriendin of druk leven, en we hingen uren rond in de stad, thuis enzovoort.
Vandaag de dag is alles anders, en niet alleen ik maar ook zij zijn hiervoor verantwoordelijk. Ik heb een vriendin waar ik het hele weekend plus vaak doordeweeks bij ben. De behoefte om af te spreken met mijn vrienden* is niet meer zo aanwezig als vroeger, ik hang liever met mijn meid op de bank; of eventueel met haar opstap dan.
Ook vanuit de kant van mijn vrienden werkt het zo. Eentje studeert aan de universiteit, zit bij veel verenigingen en heeft daardoor bijna geen tijd meer. Weer een ander heeft zelf een vriendin die boos wordt als hij met vrienden omgaat. Een andere vriend werkt fulltime en rust altijd 's avonds uit. Hierdoor is het dus allen onze schuld dat we bijna niet meer met elkaar optrekken. Hooguit 1x in de maand gaan we ergens iets eten, poolen of een andere activiteit.
Nu is dit natuurlijk allemaal niet zo gek. De mensen die vroeger zeiden dat je later je eigen leven krijgt, hadden achteraf gelijk. Toch heb ik soms het gevoel dat het erg vroeg is, aangezien ik twintig ben. Mijn gevoel zegt dat de personen die dit vroeger tegen mij zeiden, het meer hadden over 25+. Ik voel me namelijk nog jong, en ik weet dat het 'echte leven' pas over een paar jaar zal komen.
Wat ik me nu afvraag: Is twintig een normale leeftijd om 'je vrienden' los te laten, en je meer te focussen op je eigen leven, of is het best vroeg?
En op welke leeftijd kregen jullie meer 'je eigen leven' waardoor je je vrienden/vriendinnen minder zag?
[ Bericht 0% gewijzigd door DeGemiddeldeConsument op 26-02-2014 14:01:12 ]
Niemand van ons had een vriendin of druk leven, en we hingen uren rond in de stad, thuis enzovoort.Vandaag de dag is alles anders, en niet alleen ik maar ook zij zijn hiervoor verantwoordelijk. Ik heb een vriendin waar ik het hele weekend plus vaak doordeweeks bij ben. De behoefte om af te spreken met mijn vrienden* is niet meer zo aanwezig als vroeger, ik hang liever met mijn meid op de bank; of eventueel met haar opstap dan
. Ook vanuit de kant van mijn vrienden werkt het zo. Eentje studeert aan de universiteit, zit bij veel verenigingen en heeft daardoor bijna geen tijd meer. Weer een ander heeft zelf een vriendin die boos wordt als hij met vrienden omgaat. Een andere vriend werkt fulltime en rust altijd 's avonds uit. Hierdoor is het dus allen onze schuld dat we bijna niet meer met elkaar optrekken. Hooguit 1x in de maand gaan we ergens iets eten, poolen of een andere activiteit.
Nu is dit natuurlijk allemaal niet zo gek. De mensen die vroeger zeiden dat je later je eigen leven krijgt, hadden achteraf gelijk. Toch heb ik soms het gevoel dat het erg vroeg is, aangezien ik twintig ben. Mijn gevoel zegt dat de personen die dit vroeger tegen mij zeiden, het meer hadden over 25+. Ik voel me namelijk nog jong, en ik weet dat het 'echte leven' pas over een paar jaar zal komen.
Wat ik me nu afvraag: Is twintig een normale leeftijd om 'je vrienden' los te laten, en je meer te focussen op je eigen leven, of is het best vroeg?
En op welke leeftijd kregen jullie meer 'je eigen leven' waardoor je je vrienden/vriendinnen minder zag?
[ Bericht 0% gewijzigd door DeGemiddeldeConsument op 26-02-2014 14:01:12 ]
Na school, heb met niemand meer intensief contact.
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Door dit ene tikfoutje is er een leuke zin ontstaan 
De behoefte om af te spreken met mijn vriendin is niet meer zo aanwezig als vroeger, ik hang liever met mijn meid op de bank;
De behoefte om af te spreken met mijn vriendin is niet meer zo aanwezig als vroeger, ik hang liever met mijn meid op de bank;
Om antwoord te geven op je topic : Het is erg herkenbaar wat jij zegt, bij mij is dat alleen veel later gebeurd.
Pas rond mijn 30ste a 35ste begon ik mijn vrienden wat minder te zien, en ik heb toch altijd vriendinnetjes gehad.
Deze gingen echter ook altijd om met mijn vrienden.
Maar zelfs nu zie ik ze nog regelmatig, er hangen alleen een berg kinderen van iedereen bij
Het is alleen niet zo veel en intens als vroeger
Pas rond mijn 30ste a 35ste begon ik mijn vrienden wat minder te zien, en ik heb toch altijd vriendinnetjes gehad.
Deze gingen echter ook altijd om met mijn vrienden.
Maar zelfs nu zie ik ze nog regelmatig, er hangen alleen een berg kinderen van iedereen bij
Het is alleen niet zo veel en intens als vroeger
Na mijn studie denk ik, dus zo rond mijn 24e. Vanaf die leeftijd vooral druk met werk en sinds vrij kort ook weer een vriendin. Dan heb je gewoon minder tijd om met vrienden af te spreken om niks te doen.
Overigens zie ik veel van mijn vrienden nog wel minstens maandelijks, maar gewoon niet meer zo intensief als voorheen.
Overigens zie ik veel van mijn vrienden nog wel minstens maandelijks, maar gewoon niet meer zo intensief als voorheen.
HAHA.quote:Op woensdag 26 februari 2014 13:57 schreef Xlarge het volgende:
Door dit ene tikfoutje is er een leuke zin ontstaan
De behoefte om af te spreken met mijn vriendin is niet meer zo aanwezig als vroeger, ik hang liever met mijn meid op de bank;
Ik moest er zelf om lachen!
Niet goed opgelet inderdaad.
20 is wel stuk vroeger dan 30/35 dan!. En er zijn nog niet eens kinderen nu; wat maar goed is ook.quote:
Om antwoord te geven op je topic : Het is erg herkenbaar wat jij zegt, bij mij is dat alleen veel later gebeurd.
Pas rond mijn 30ste a 35ste begon ik mijn vrienden wat minder te zien, en ik heb toch altijd vriendinnetjes gehad.
Deze gingen echter ook altijd om met mijn vrienden.
Maar zelfs nu zie ik ze nog regelmatig, er hangen alleen een berg kinderen van iedereen bij
Het is alleen niet zo veel en intens als vroeger
Nee, hele normale leeftijd eigenlijk. Ik begon ook op mijn 20ste een beetje die kant op te gaan. Nou ja, nog een klein jaartje vol gefeest omdat ik net een relatie van drie jaar had afgesloten, op mijn 21ste weer een vriend gekregen en sindsdien redelijk rustig leven.quote:Op woensdag 26 februari 2014 13:53 schreef DeGemiddeldeConsument het volgende:
Al heel mijn leven vertellen mensen mij verhalen als: 'als je later ouder bent zie je je vrienden minder vaak, je krijgt dan je eigen leven'. Dit soort klets kennen we allemaal. Destijds kon ik het me echter niet voorstellen. Toen ik jonger was (12 - 18) waren mijn vrienden alles voor me
Vandaag de dag is alles anders, en niet alleen ik maar ook zij zijn hiervoor verantwoordelijk. Ik heb een vriendin waar ik het hele weekend plus vaak doordeweeks bij ben. De behoefte om af te spreken met mijn vrienden* is niet meer zo aanwezig als vroeger, ik hang liever met mijn meid op de bank; of eventueel met haar opstap dan
Ook vanuit de kant van mijn vrienden werkt het zo. Eentje studeert aan de universiteit, zit bij veel verenigingen en heeft daardoor bijna geen tijd meer. Weer een ander heeft zelf een vriendin die boos wordt als hij met vrienden omgaat. Een andere vriend werkt fulltime en rust altijd 's avonds uit. Hierdoor is het dus allen onze schuld dat we bijna niet meer met elkaar optrekken. Hooguit 1x in de maand gaan we ergens iets eten, poolen of een andere activiteit.
Nu is dit natuurlijk allemaal niet zo gek. De mensen die vroeger zeiden dat je later je eigen leven krijgt, hadden achteraf gelijk. Toch heb ik soms het gevoel dat het erg vroeg is, aangezien ik twintig ben. Mijn gevoel zegt dat de personen die dit vroeger tegen mij zeiden, het meer hadden over 25+. Ik voel me namelijk nog jong, en ik weet dat het 'echte leven' pas over een paar jaar zal komen.
Wat ik me nu afvraag: Is twintig een normale leeftijd om 'je vrienden' los te laten, en je meer te focussen op je eigen leven, of is het best vroeg?
En op welke leeftijd kregen jullie meer 'je eigen leven' waardoor je je vrienden/vriendinnen minder zag?
Werken, school, sporten. Uitgaan is met fases, maar heb die behoefte veel minder nu. Meestal pak ik een paar weekenden wat feestjes en daarna een maand/twee maanden niet. Dan zijn we thuis de burgerkutjes aan het uithangen. Ben nu 23, dus ja wat jij hebt is heel normaal.
Soms zie je ook mensen van 30 die nog ieder weekend stappen, prima op zich, maar waar sta je dan in het leven vraag ik mij af. Wordt rond die leeftijd toch echt wel tijd voor vrouw en kinderen, anders steven al je vrienden je voorbij en zit jij in je eentje omdat zij geen tijd meer voor je hebben. Ken wel dat soort gasten en die gaan dan om met jongens van 18.
Ja. Sowieso, vriendinnen van de middelbare school zijn verhuisd voor de studie, en hoewel we natuurlijk mailen/whappen/whatever, is er gewoon minder contact. Persoonlijk vind ik dat niet zo erg, ook al zie ik mijn ene beste dinnetje nog maar twee keer per jaar, ik kan altijd bij haar terecht als er iets is en het doet niets af aan de vriendschap. Jammer is het wel, maar het is gewoon lastiger om even te gaan koffiedrinken of lunchen als je 3 uur treinen uit elkaar woont.
Dus tja. Herkenbaar. Maar ik zit er niet zo mee. Uit het oog is hier niet uit het hart.
Dus tja. Herkenbaar. Maar ik zit er niet zo mee. Uit het oog is hier niet uit het hart.
Your opinion of me is none of my business.
Ik snap niet waarom het 'eigen leven' wordt genoemd, het is hoogstens een 'ander leven' want zowel dat van vroeger als nu is je eigen leven lijkt me.
Op je 30e is het inderdaad wel tijd om te gaan 'settelen' vind ik, hoewel ik dit zelfs al wil rond mijn 25e. Heeft toch met ontwikkeling te maken denk ik.quote:
Nee, hele normale leeftijd eigenlijk. Ik begon ook op mijn 20ste een beetje die kant op te gaan. Nou ja, nog een klein jaartje vol gefeest omdat ik net een relatie van drie jaar had afgesloten, op mijn 21ste weer een vriend gekregen en sindsdien redelijk rustig leven.
Werken, school, sporten. Uitgaan is met fases, maar heb die behoefte veel minder nu. Meestal pak ik een paar weekenden wat feestjes en daarna een maand/twee maanden niet. Dan zijn we thuis de burgerkutjes aan het uithangen. Ben nu 23, dus ja wat jij hebt is heel normaal.
Soms zie je ook mensen van 30 die nog ieder weekend stappen, prima op zich, maar waar sta je dan in het leven vraag ik mij af. Wordt rond die leeftijd toch echt wel tijd voor vrouw en kinderen, anders steven al je vrienden je voorbij en zit jij in je eentje omdat zij geen tijd meer voor je hebben. Ken wel dat soort gasten en die gaan dan om met jongens van 18.
Dat verhaal over dertigers die nog feesten doet me altijd denken aan meiden die tussen de 15 - 21 ergens een vaste relatie hebben gehad, en plotseling het uitmaken om vervolgens de beest uit te gaan hangen. Niets mis mee om los te gaan dan natuurlijk, maar het liefst wilde ze het al die tijd al en maken ze het vervolgens uit hiervoor.
Ander leven was inderdaad betere verwoording, maar vaak noemt men het wel zoquote:
Ik snap niet waarom het 'eigen leven' wordt genoemd, het is hoogstens een 'ander leven' want zowel dat van vroeger als nu is je eigen leven lijkt me.
Vandaar dat ik het zo beschreef.
Herkenbaar dus. Verschil is alleen dat mijn vrienden en ik allemaal in dezelfde woonplaats wonenquote:
Ja. Sowieso, vriendinnen van de middelbare school zijn verhuisd voor de studie, en hoewel we natuurlijk mailen/whappen/whatever, is er gewoon minder contact. Persoonlijk vind ik dat niet zo erg, ook al zie ik mijn ene beste dinnetje nog maar twee keer per jaar, ik kan altijd bij haar terecht als er iets is en het doet niets af aan de vriendschap. Jammer is het wel, maar het is gewoon lastiger om even te gaan koffiedrinken of lunchen als je 3 uur treinen uit elkaar woont.
Dus tja. Herkenbaar. Maar ik zit er niet zo mee. Uit het oog is hier niet uit het hart.
Heb niet zo'n excuus, haha!
Je hoeft er geen leeftijd aan vast te hangen, dat gaat gewoon vanzelf als je er aan toe bentquote:
[..]
Op je 30e is het inderdaad wel tijd om te gaan 'settelen' vind ik, hoewel ik dit zelfs al wil rond mijn 25e. Heeft toch met ontwikkeling te maken denk ik.
En 'settelen' kan overigens nog prima samengaan met in het weekend uitgaan met je vrienden of andere leuke dingen doen.
Nouja, ik heb ook nog vijf 'gewone' vriendinnen die ook in/nabij de stad wonen, maar die zie ik eigenlijk alleen nog met sinterklaas... Gewoon geen tijd en net niet genoeg incentive om dan toch die tijd te maken. Misschien moet ik wat vaker gewoon in de groepsapp gooien dat ik 'morgen een uurtje lunchpauze' heb en dan kijken of er iemand wat wil gaan drinken.quote:
[..]
Herkenbaar dus. Verschil is alleen dat mijn vrienden en ik allemaal in dezelfde woonplaats wonen
Your opinion of me is none of my business.
Ligt ook sterk aan of jullie in dezelfde dorp wonen. En er moet een gelegenheid zijn waar jullie elkaar kunnen opzoeken. Bij mij is dat met hond uitlaten. Dan zien we elkaar vrijwel elke avond.
Ik snap nu waarom wat oudere mensen hun verjaardag vaak zo intensief mogelijk proberen te vieren. Je ziet dan iedereen weerquote:Op woensdag 26 februari 2014 14:17 schreef Sarasi het volgende:
Nouja, ik heb ook nog vijf 'gewone' vriendinnen die ook in/nabij de stad wonen, maar die zie ik eigenlijk alleen nog met sinterklaas... Gewoon geen tijd en net niet genoeg incentive om dan toch die tijd te maken. Misschien moet ik wat vaker gewoon in de groepsapp gooien dat ik 'morgen een uurtje lunchpauze' heb en dan kijken of er iemand wat wil gaan drinken.
.Nog over dat ver uit elkaar wonen. Als ik afstudeer verhuis ik waarschijnlijk direct naar een ander dorp, dus dan wordt het nog moeilijker om mijn vrienden nog te zien. Misschien moet ik dan juist nu nog zoveel mogelijk eruit proberen te halen.
Woon in de stad. Niet in dezelfde wijken, wat het ook weer lastiger maakt.quote:
Ligt ook sterk aan of jullie in dezelfde dorp wonen. En er moet een gelegenheid zijn waar jullie elkaar kunnen opzoeken. Bij mij is dat met hond uitlaten. Dan zien we elkaar vrijwel elke avond.
Ik ben 35 en zie mijn beste vrienden nog altijd regelmatig.
Let's drop some acid and go to a titty bar.
Toen je nog op school zat ging je vaak met je vrienden om omdat je in hetzelfde dorp woonde, of op dezelfde school of sport zat. Dat is vaak ook de basis van vriendschap: Het dagelijks leven wat je deelt Je praat bijvoorbeeld over wat er is tijdens de les Duits van vanmiddag is voorgevallen
Als je ouder wordt ga je ieder een eigen kant op, je krijgt ieder een ander dagelijks leven. En dan ben je meer geneigd om met die mensen om te gaan, nu deel je je dagelijks leven met hen.
En dan moet je moeite doen om tijd te maken voor je oude vrienden.
Het is gemakkelijker om met mensen die je heel vaak ziet spontaan iets af te spreken, dan de agenda te moeten trekken voor iemand die in een andere stad woont, is mijn ervaring. Zeker als je allebei 'aanhang' hebt.
Als je ouder wordt ga je ieder een eigen kant op, je krijgt ieder een ander dagelijks leven. En dan ben je meer geneigd om met die mensen om te gaan, nu deel je je dagelijks leven met hen.
En dan moet je moeite doen om tijd te maken voor je oude vrienden.
Het is gemakkelijker om met mensen die je heel vaak ziet spontaan iets af te spreken, dan de agenda te moeten trekken voor iemand die in een andere stad woont, is mijn ervaring. Zeker als je allebei 'aanhang' hebt.
Precies.quote:
[..]
Je hoeft er geen leeftijd aan vast te hangen, dat gaat gewoon vanzelf als je er aan toe bent
Wat een onzin dit topic, je kiest er zelf voor om je vrienden minder te zien en naar je vriendin toe te trekken.
☭☭ You are a traitor to the motherland ☭☭
Dit dus.quote:
Na school, heb met niemand meer intensief contact.
Mijn 'oude' vriendengroep komt een paar keer per jaar bij elkaar, maar tussentijds zeer zelden. Onderling spreken vooral de koppeltjes met kinderen nog wel met elkaar af. De vrijgezellen en stellen zonder kinderen worden er meestal buiten gelaten.
Verder is het stappen ook gereduceerd tot 0, dus meestal ga ik alleen op stap. Gelukkig ken ik her en der mensen zodat ik altijd wel wat aanspraak heb. Leuk is het echter niet, maar ik blijf niet thuis omdat anderen graag thuis blijven.
Let me tell you something, pendejo. You pull any of your crazy shit with us, you flash a piece out on the lanes, I'll take it away from you, stick it up your ass and pull the fucking trigger 'til it goes "click."
Dit onlangs met mijn beste vriend meegemaakt. Heeft al een tijd een vriendin en altijd bij haar en ik ben sindsdien lucht voor hem. Kon niet eens een 'gelukkig nieuwjaar' van af. Heb nu het contact verbroken en geen moment spijt van gehad. Ik vind het wel heel erg jammer, maar blijkbaar betekent vriendschap niet (meer) zo veel voor hem. Ach ja, people come, people goquote:
De behoefte om af te spreken met mijn vrienden* is niet meer zo aanwezig als vroeger, ik hang liever met mijn meid op de bank; of eventueel met haar opstap dan
The ordinary teacher tells. The good teacher explains. The superior teacher demonstrates. The best teacher inspires.
Ja, dat is normaal voor iedereen die na de middelbare school een andere richting op gaat dan hun vrienden bij het studeren.
Ik was dus 18 toen dat begon te veranderen. Ik deed dezelfde studie als 2 van mijn middelbare school vriendinnen, dus die zag ik nog wel regelmatig, alleen zaten ze wel in een andere klas waardoor het contact alsnog niet was wat het geweest was.
Maar wat het voor mij vooral is; het maakt niks uit. Je wordt nou eenmaal ouder en met een hoop vrienden groei je uit elkaar, dat is normaal.
Van het groepje waarmee ik de laatste jaren van mijn middelbare school altijd samen stond spreek ik meer dan de helft nauwelijks meer (een paar likes op Facebook ofzo), maar we spreken dit jaar nog wel met z'n alle weer eens af om wat te gaan drinken. En dat is dan ook genoeg; leuk om elkaar weer eens te zien, en misschien dat we dat het jaar erna nog wel eens doen.
Een aantal daarvan, waarmee ik wat beter bevriend was, zie ik ook nauwelijks meer. Maar daar spreek je dan eens in het (half) jaar nog eens mee af, en dan is het gewoon weer even leuk als het altijd was.
Je weet van elkaar dat je nu een druk studenten/werk leven hebt, en andere zaken (waaronder ook vriendjes, hehe) aan je hoofd hebt. Dus dan maakt het niks uit als je elkaar nauwelijks meer ziet, als het nog maar wel leuk is als je elkaar wél nog eens ziet. En verder kun je gewoon af en toe eens bellen of chatten ofzo.
Je hebt elkaar juist veel meer te vertellen omdat je elke keer halve jaren aan bijklets-werk hebt
Ik was dus 18 toen dat begon te veranderen. Ik deed dezelfde studie als 2 van mijn middelbare school vriendinnen, dus die zag ik nog wel regelmatig, alleen zaten ze wel in een andere klas waardoor het contact alsnog niet was wat het geweest was.
Maar wat het voor mij vooral is; het maakt niks uit. Je wordt nou eenmaal ouder en met een hoop vrienden groei je uit elkaar, dat is normaal.
Van het groepje waarmee ik de laatste jaren van mijn middelbare school altijd samen stond spreek ik meer dan de helft nauwelijks meer (een paar likes op Facebook ofzo), maar we spreken dit jaar nog wel met z'n alle weer eens af om wat te gaan drinken. En dat is dan ook genoeg; leuk om elkaar weer eens te zien, en misschien dat we dat het jaar erna nog wel eens doen.
Een aantal daarvan, waarmee ik wat beter bevriend was, zie ik ook nauwelijks meer. Maar daar spreek je dan eens in het (half) jaar nog eens mee af, en dan is het gewoon weer even leuk als het altijd was.
Je weet van elkaar dat je nu een druk studenten/werk leven hebt, en andere zaken (waaronder ook vriendjes, hehe) aan je hoofd hebt. Dus dan maakt het niks uit als je elkaar nauwelijks meer ziet, als het nog maar wel leuk is als je elkaar wél nog eens ziet. En verder kun je gewoon af en toe eens bellen of chatten ofzo.
Je hebt elkaar juist veel meer te vertellen omdat je elke keer halve jaren aan bijklets-werk hebt
Fuck the EBU.
Na de universiteit eigenlijk vooral. Daarvoor ging ik veelal om met mensen van de desbetreffende studies, nu zijn er nog een paar erg goede vrienden over die ik vaak zie en een groepje waarmee ik een keer of 4 - 5 per jaar afspreek om wat te gaan doen (lees zuipen en ouwehoeren).
Van mijn middelbare school is niemand meer over, van mijn studie dus 1 groep en van mijn basisschool nog 2 vrienden. Voor de rest nieuwe mensen. Als iedereen in je groep (mijzelf inbegrepen) een relatie krijgt houd je gewoon minder tijd over, dat is niet erg
Van mijn middelbare school is niemand meer over, van mijn studie dus 1 groep en van mijn basisschool nog 2 vrienden. Voor de rest nieuwe mensen. Als iedereen in je groep (mijzelf inbegrepen) een relatie krijgt houd je gewoon minder tijd over, dat is niet erg
Een piercing? Nee als ik metaal in mijn lichaam wil, dan ga ik wel in het leger
Ik ben 24, de meeste van mn vrienden zijn zelfs ouder dan ik (denk 28) en ik snap echt niet waar je het over hebt / is bij mij nog totaal geen sprake van. Ik denk echter dat kinderen krijgen de boosdoener wordt.quote:
En op welke leeftijd kregen jullie meer 'je eigen leven' waardoor je je vrienden/vriendinnen minder zag?
Jij had geen vrienden bij je in de buurt wonen?quote:
Ja, dat is normaal voor iedereen die na de middelbare school een andere richting op gaat dan hun vrienden bij het studeren.
Let's drop some acid and go to a titty bar.
Je krijgt gemiddeld om de 5 jaar een verschuiving in je vrienden/kennisen kring.
Een paar vrienden/vriendinnen zal je je levenlang behouden, (Deze zijn vaak maar op een hand te tellen)
Iedereen maakt keuzes in zijn of haar leven, de een vindt een gezin stichten (Settelen) belangrijk, een ander blijft zijn of haar leven lang rond sletten en je hebt mensen die hun leven lang vrijgezel blijven.
Welke keuze je ook maakt, er valt altijd iets van te zeggen. het belangrijkste is dat je voor je gevoel de juiste keuze maakt. Laat je niet een keus forceren omdat de omgeving bepaalde verwachtingen heeft van je. Daar krijg je later spijt van.
Een paar vrienden/vriendinnen zal je je levenlang behouden, (Deze zijn vaak maar op een hand te tellen)
Iedereen maakt keuzes in zijn of haar leven, de een vindt een gezin stichten (Settelen) belangrijk, een ander blijft zijn of haar leven lang rond sletten en je hebt mensen die hun leven lang vrijgezel blijven.
Welke keuze je ook maakt, er valt altijd iets van te zeggen. het belangrijkste is dat je voor je gevoel de juiste keuze maakt. Laat je niet een keus forceren omdat de omgeving bepaalde verwachtingen heeft van je. Daar krijg je later spijt van.
Nopequote:
[..]
Jij had geen vrienden bij je in de buurt wonen?
Mja, ik ben er ook niet zo één die elke week met vrienden wil afspreken ofzo
Fuck the EBU.
Dat vraag ik me ook afquote:
Wat is er mis mee om op je 30e te stappen?En perse moeten settelen op je 30e wtf man.
.Ik ben nu 34 en moet er echt niet denken om de rest van mijn leven op de bank te zitten en voor de kinderen te zorgen. Dat wil niet zeggen dat ik elk weekend straalbezopen thuiskom of dat ik nog steeds in pubercafes mijn drankje sta te doen, want mijn smaak/stijl is inmiddels wel veranderd.
En gelukkig ben ik daarin niet de enige. Dat mag dan wel gelden voor het gehucht waar ik woon, maar ik ken inmiddels genoeg dertigers waaraan niets mankeert (hoger- of hoogopgeleid, niet lelijk, sociaal vaardig) en die een vrolijk, ongebonden, zorgeloos leven lijden en nog regelmatig in een bar te vinden zijn.
Toegegeven: ik zou ook heel graag een vriendin hebben net zoals de rest van mijn vriendengroep, maar om dan ook maar lekker thuis te blijven en voor de kindjes zorgen? Nee, dank je.
Let me tell you something, pendejo. You pull any of your crazy shit with us, you flash a piece out on the lanes, I'll take it away from you, stick it up your ass and pull the fucking trigger 'til it goes "click."
Jij bent zo iemand die een relatie heeft gekregen en vervolgens geen tijd meer maakt voor vrienden?
Succes als het ooit uitgaat, dan heb je niemand meer. Ik vind het niet normaal om op je 20e al geen vriendenkring meer te hebben met wie je regelmatig afspreekt en leuke dingen doet. Een eigen leven is juist dingen doen zonder je vriendin. Je hebt dus geen eigen leven blijkbaar.
Succes als het ooit uitgaat, dan heb je niemand meer. Ik vind het niet normaal om op je 20e al geen vriendenkring meer te hebben met wie je regelmatig afspreekt en leuke dingen doet. Een eigen leven is juist dingen doen zonder je vriendin. Je hebt dus geen eigen leven blijkbaar.
Ik hoef niets meer te zeggen, lees ikquote:
Jij bent zo iemand die een relatie heeft gekregen en vervolgens geen tijd meer maakt voor vrienden?
Succes als het ooit uitgaat, dan heb je niemand meer. Ik vind het niet normaal om op je 20e al geen vriendenkring meer te hebben met wie je regelmatig afspreekt en leuke dingen doet. Een eigen leven is juist dingen doen zonder je vriendin. Je hebt dus geen eigen leven blijkbaar.
.
To see a world in a grain of sand
And a heaven in a wild flower,
Hold infinity in the palm of your hand
And eternity in an hour.
And a heaven in a wild flower,
Hold infinity in the palm of your hand
And eternity in an hour.
Die zit.quote:
Jij bent zo iemand die een relatie heeft gekregen en vervolgens geen tijd meer maakt voor vrienden?
Succes als het ooit uitgaat, dan heb je niemand meer. Ik vind het niet normaal om op je 20e al geen vriendenkring meer te hebben met wie je regelmatig afspreekt en leuke dingen doet. Een eigen leven is juist dingen doen zonder je vriendin. Je hebt dus geen eigen leven blijkbaar.
Unbowed, Unbent, Unbroken.
En de reden dat ze hem gaat dumpen, die is vrijwel zeker dat ze broer en zus zijn geworden. Het is allemaal zo gewoontjes en die nieuwe collega is best knap, maakt leuke grapjes is vorig jaar alleen op vakantie geweest door Azie, heeft ieder weekend goede verhalen. Luistert echt goed naar haar en geeft haar veel meer complimentjes/aandacht. Veel meer dan thuis, waar ze amper nog merkt waarom ze een relatie heeft.quote:
Jij bent zo iemand die een relatie heeft gekregen en vervolgens geen tijd meer maakt voor vrienden?
Succes als het ooit uitgaat, dan heb je niemand meer. Ik vind het niet normaal om op je 20e al geen vriendenkring meer te hebben met wie je regelmatig afspreekt en leuke dingen doet. Een eigen leven is juist dingen doen zonder je vriendin. Je hebt dus geen eigen leven blijkbaar.
Helaas lijkt TS me dan zo'n slappe hap dat hij een kloon aanmaakt over het breakup topic en dat hij het niet met dit account doet. Zodat we niet weten dat we gelijk hebben...
Die Scheiße bleibt gleich, nur die Fliegen ändern sich| Kurt Cobain sagte mir, Ich soll kommen wie ich bin
en de kikker zei: "Je moet me nog kussen!" en ik stak de kikker terug in mijn binnenzak en zei: "Nee, ik heb veel liever een babbelende kikker!"
en de kikker zei: "Je moet me nog kussen!" en ik stak de kikker terug in mijn binnenzak en zei: "Nee, ik heb veel liever een babbelende kikker!"
quote:Op woensdag 26 februari 2014 20:46 schreef XL het volgende:
En de reden dat ze hem gaat dumpen, die is vrijwel zeker dat ze broer en zus zijn geworden. Het is allemaal zo gewoontjes en die nieuwe collega is best knap, maakt leuke grapjes is vorig jaar alleen op vakantie geweest door Azie, heeft ieder weekend goede verhalen. Luistert echt goed naar haar en geeft haar veel meer complimentjes/aandacht. Veel meer dan thuis, waar ze amper nog merkt waarom ze een relatie heeft. Helaas lijkt TS me dan zo'n slappe hap dat hij een kloon aanmaakt over het breakup topic en dat hij het niet met dit account doet. Zodat we niet weten dat we gelijk hebben...
Klein applaus voor dit onverwachte, maar toch geniaal verhaal
On topic: Mijn vriendin zelf heeft bijna geen vriendinnen, ze is de nog extremere versie van mij in dit verhaal (vriendinnen verloren door ruzie en verwatering). Ze zal het dus echt wel snappen.
Daarnaast is het niet alleen mijn fout dat ik niet meer met mijn vrienden optrek. Zij zijn even goed verantwoordelijk en hechten kennelijk evenveel waarde aan onze vriendschap als ik momenteel, spijtig genoeg niet zoveel. De behoefte is gewoon helemaal weg.
Kwestie van gevoel. Ik vind het supergezellig om een keer in de zoveel tijd iets met mijn vrienden te gaan doen, maar meer dan 1x in de maand (hooguit 2) is voor mij niet nodig. Dan heb ik er alweer genoeg van. Vroeger toen ik geen vriendin had, was vrije tijd minder schaars en trok ik automatisch naar hen toe. Ook zij hadden toen minder druk door vriendin/studie/werk, waardoor we vaker samen warenquote:
Jij bent zo iemand die een relatie heeft gekregen en vervolgens geen tijd meer maakt voor vrienden?
Succes als het ooit uitgaat, dan heb je niemand meer. Ik vind het niet normaal om op je 20e al geen vriendenkring meer te hebben met wie je regelmatig afspreekt en leuke dingen doet. Een eigen leven is juist dingen doen zonder je vriendin. Je hebt dus geen eigen leven blijkbaar.
Hoezo kost vriendin zoveel tijd? Als je zovaak op elkaars lip zit wordt je elkaar gauw zat tocH?quote:
[..]
Kwestie van gevoel. Ik vind het supergezellig om een keer in de zoveel tijd iets met mijn vrienden te gaan doen, maar meer dan 1x in de maand (hooguit 2) is voor mij niet nodig. Dan heb ik er alweer genoeg van. Vroeger toen ik geen vriendin had, was vrije tijd minder schaars en trok ik automatisch naar hen toe. Ook zij hadden toen minder druk door vriendin/studie/werk, waardoor we vaker samen waren
Weet niet wat jij (en andere leden) veel vinden, 'veel' is natuurlijk subjectief.quote:
Hoezo kost vriendin zoveel tijd? Als je zovaak op elkaars lip zit wordt je elkaar gauw zat tocH?
Ik ben meestal 1 avond doordeweeks (dinsdag) en van vrijdagavond tot en met zondag bij haar (weekenden dus).
In vakanties vaker uiteraard.
Ik was 19 toen ik echt mijn eigen leven ging leiden. Eigenlijk vanaf het moment dat ik het huis uitging.
Nee. Zij zijn niet verantwoordelijk voor jouw gevoelens hierover. De enige die er wat aan kan veranderen, mits hij dat wil, ben jij zelf. Als jij ontevreden bent met de situatie, zul jij stappen moeten ondernemen om het te veranderen. Initiatief tonen.quote:
Daarnaast is het niet alleen mijn fout dat ik niet meer met mijn vrienden optrek. Zij zijn even goed verantwoordelijk en hechten kennelijk evenveel waarde aan onze vriendschap als ik momenteel, spijtig genoeg niet zoveel. De behoefte is gewoon helemaal weg.
Mocht je het verder helemaal prima vinden (wat ook zo lijkt uit andere posts), dan heb ik niets gezegd. Maar niet met de vinger naar anderen gaan wijzen.
A man once asked me if it hurt my head when I broke through the earth's crust on my ascension from Hell.
Zo overdreven jong is het dus bij mij nietquote:
Ik was 19 toen ik echt mijn eigen leven ging leiden. Eigenlijk vanaf het moment dat ik het huis uitging.
Verschil is wel dat ik thuis woon.
Natuurlijk wel. Ik hoor zo verschrikkelijk vaak leeftijdsgenoten zeggen: 'Goh, sinds X een relatie heeft gaat hij niet meer met ons om'. Ze hebben dus goed in de gaten dat hun vriend die nu in een relatie zit, zijn vrienden verwaarloosd. In mijn situatie hebben zij dat niet eens in de gaten, aangezien ze het zelf ook doen. Ik voel me daardoor minder schuldig als wanneer zij wel nog alle tijd hadden gehad.quote:Op woensdag 26 februari 2014 22:35 schreef Fera het volgende:
Nee. Zij zijn niet verantwoordelijk voor jouw gevoelens hierover. De enige die er wat aan kan veranderen, mits hij dat wil, ben jij zelf. Als jij ontevreden bent met de situatie, zul jij stappen moeten ondernemen om het te veranderen. Initiatief tonen.Mocht je het verder helemaal prima vinden (wat ook zo lijkt uit andere posts), dan heb ik niets gezegd. Maar niet met de vinger naar anderen gaan wijzen.
Ja het was meer vanwege het samenwonen met mijn vriendin. Mijn vriendin was toen 25 en wou toch het huis uit. We hebben besloten om dan maar direct samen te gaan wonen, nu inmiddels al ruim 3 jaar.quote:
[..]
Zo overdreven jong is het dus bij mij niet
Ik ben midden 30 en mijn vrienden en ik zijn vanaf de brugklas bevriend. Relaties, kinderen en opleidingen zijn met vlag en wimpel door de vriendenproof gekomen en ik zie een aantal van ons serieus nog bij elkaar in het bejaardentehuis terecht komen.quote:
Al heel mijn leven vertellen mensen mij verhalen als: 'als je later ouder bent zie je je vrienden minder vaak, je krijgt dan je eigen leven'. Dit soort klets kennen we allemaal. Destijds kon ik het me echter niet voorstellen. Toen ik jonger was (12 - 18) waren mijn vrienden alles voor me
Vandaag de dag is alles anders, en niet alleen ik maar ook zij zijn hiervoor verantwoordelijk. Ik heb een vriendin waar ik het hele weekend plus vaak doordeweeks bij ben. De behoefte om af te spreken met mijn vrienden* is niet meer zo aanwezig als vroeger, ik hang liever met mijn meid op de bank; of eventueel met haar opstap dan
Ook vanuit de kant van mijn vrienden werkt het zo. Eentje studeert aan de universiteit, zit bij veel verenigingen en heeft daardoor bijna geen tijd meer. Weer een ander heeft zelf een vriendin die boos wordt als hij met vrienden omgaat. Een andere vriend werkt fulltime en rust altijd 's avonds uit. Hierdoor is het dus allen onze schuld dat we bijna niet meer met elkaar optrekken. Hooguit 1x in de maand gaan we ergens iets eten, poolen of een andere activiteit.
Nu is dit natuurlijk allemaal niet zo gek. De mensen die vroeger zeiden dat je later je eigen leven krijgt, hadden achteraf gelijk. Toch heb ik soms het gevoel dat het erg vroeg is, aangezien ik twintig ben. Mijn gevoel zegt dat de personen die dit vroeger tegen mij zeiden, het meer hadden over 25+. Ik voel me namelijk nog jong, en ik weet dat het 'echte leven' pas over een paar jaar zal komen.
Wat ik me nu afvraag: Is twintig een normale leeftijd om 'je vrienden' los te laten, en je meer te focussen op je eigen leven, of is het best vroeg?
En op welke leeftijd kregen jullie meer 'je eigen leven' waardoor je je vrienden/vriendinnen minder zag?
Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat de vriendschap toch erg broos is als je op je 20ste al uit elkaar groeit en weekend in weekend uit hokt met je vriendin.
Tof dat je dat toen al kon! Kon ik dat ook maar al.quote:
Ja het was meer vanwege het samenwonen met mijn vriendin. Mijn vriendin was toen 25 en wou toch het huis uit. We hebben besloten om dan maar direct samen te gaan wonen, nu inmiddels al ruim 3 jaar.
Waarschijnlijk is de vriendschap tussen jou en jouw vrienden hechter dan tussen mij en mijn vrienden. Anders had ik waarschijnlijk dezelfde mentaliteit gehad.quote:
zag? Ik ben midden 30 en mijn vrienden en ik zijn vanaf de brugklas bevriend. Relaties, kinderen en opleidingen zijn met vlag en wimpel door de vriendenproof gekomen en ik zie een aantal van ons serieus nog bij elkaar in het bejaardentehuis terecht komen.Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat de vriendschap toch erg broos is als je op je 20ste al uit elkaar groeit en weekend in weekend uit hokt met je vriendin.
Tijd verandert mensen, je gaat andere interesses krijgen, een ander leven opbouwen dus zo vreemd is het niet hoor.quote:
[..]
Ik ben midden 30 en mijn vrienden en ik zijn vanaf de brugklas bevriend. Relaties, kinderen en opleidingen zijn met vlag en wimpel door de vriendenproof gekomen en ik zie een aantal van ons serieus nog bij elkaar in het bejaardentehuis terecht komen.
Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat de vriendschap toch erg broos is als je op je 20ste al uit elkaar groeit en weekend in weekend uit hokt met je vriendin.
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Klopt. De grootste factor is het andere leven opbouwen. Ik ben 22 en ben net als veel leeftijdgenoten wel nog student (laatste jaar), maar al 3 jaar het huis uit is toch anders en wat sinds kort nog erbij is gekomen is dat we bezig zijn om een kindje te krijgen omdat mijn vriendin daar inmiddels wel de leeftijd voor heeft (28). Er zijn er die zeggen dat ik voor mijn leeftijd misschien al wat ver vooruit loop, maar ik ervaar dit gezien onze situatie absoluut niet zo.quote:
[..]
Tijd verandert mensen, je gaat andere interesses krijgen, een ander leven opbouwen dus zo vreemd is het niet hoor.
Het ligt er vooral aan hoe je vriendengroep in elkaar zit.
Ik ben zelf namelijk vrijgezel (31 jaar), maar de meeste van mijn vrienden hebben een vriendin/wonen samen/ hebben al kinderen...
Maar toch zien we elkaar (op enkelen na) zeer regelmatig. Bijna elke week op de voetbal, en wel een 1 of 2 keer per maand een feestje van een van onze vrienden (groep van wel een man of 40).
Onze vrienden en hun vriendinnen zijn allemaal samen eigenlijk 1 leuke, grote vriendengroep, en er is eigenlijk nooit ruzie tussen wie dan ook.
Perfect eigenlijk
Het mooie en speciale aan onze vriendengroep is dat er een vast deel al vrienden zijn vanaf de basisschool en begin van de middelbare school. Dat is vrij uniek als ik dat zo over het algemeen van andere hoor.
Natuurlijk vallen er altijd wel wat af die ver weg gaan wonen of door andere zaken, maar verder zijn er ook in de jaren genoeg bijgekomen die ook in onze vriendengroep blijven hangen.
Ik kan eigenlijk vrijwel niks negatiefs over onze groep vertellen. Het enige puntje is dat de meesten niet (meer) zo reislustig zijn als mij.. dat is af en toe wel jammer.
[ Bericht 15% gewijzigd door Cracker26 op 27-02-2014 00:46:48 ]
Ik ben zelf namelijk vrijgezel (31 jaar), maar de meeste van mijn vrienden hebben een vriendin/wonen samen/ hebben al kinderen...
Maar toch zien we elkaar (op enkelen na) zeer regelmatig. Bijna elke week op de voetbal, en wel een 1 of 2 keer per maand een feestje van een van onze vrienden (groep van wel een man of 40).
Onze vrienden en hun vriendinnen zijn allemaal samen eigenlijk 1 leuke, grote vriendengroep, en er is eigenlijk nooit ruzie tussen wie dan ook.
Perfect eigenlijk
Het mooie en speciale aan onze vriendengroep is dat er een vast deel al vrienden zijn vanaf de basisschool en begin van de middelbare school. Dat is vrij uniek als ik dat zo over het algemeen van andere hoor.
Natuurlijk vallen er altijd wel wat af die ver weg gaan wonen of door andere zaken, maar verder zijn er ook in de jaren genoeg bijgekomen die ook in onze vriendengroep blijven hangen.
Ik kan eigenlijk vrijwel niks negatiefs over onze groep vertellen. Het enige puntje is dat de meesten niet (meer) zo reislustig zijn als mij.. dat is af en toe wel jammer.
[ Bericht 15% gewijzigd door Cracker26 op 27-02-2014 00:46:48 ]
Je vriendin vult die behoefte dan op blijkbaar en dat is best begrijpelijk, maar vriendschappen moet je wel onderhouden. Helemaal omdat je nog zo jong bent, dan lijkt het me niet goed om alles met je vriendin te doen en niks met anderen. Hopelijk zullen je vriendschappen er niet onder lijden maar 1x per maand elkaar zien en ook geen behoefte hebben aan meer lijkt mij persoonlijk geen basis voor een sterke vriendschap.quote:
[..]
Kwestie van gevoel. Ik vind het supergezellig om een keer in de zoveel tijd iets met mijn vrienden te gaan doen, maar meer dan 1x in de maand (hooguit 2) is voor mij niet nodig. Dan heb ik er alweer genoeg van. Vroeger toen ik geen vriendin had, was vrije tijd minder schaars en trok ik automatisch naar hen toe. Ook zij hadden toen minder druk door vriendin/studie/werk, waardoor we vaker samen waren
Je kan jezelf ook afvragen hoe leuk je hen als mensen/vrienden vindt, als je ze blijkbaar weken achtereen niet hoeft te zien.
Vriendschap onderhouden hoeft toch niet per se gepaard te gaan met elkaar wekelijks zien?quote:
[..]
Je vriendin vult die behoefte dan op blijkbaar en dat is best begrijpelijk, maar vriendschappen moet je wel onderhouden. Helemaal omdat je nog zo jong bent, dan lijkt het me niet goed om alles met je vriendin te doen en niks met anderen. Hopelijk zullen je vriendschappen er niet onder lijden maar 1x per maand elkaar zien en ook geen behoefte hebben aan meer lijkt mij persoonlijk geen basis voor een sterke vriendschap.
Je kan jezelf ook afvragen hoe leuk je hen als mensen/vrienden vindt, als je ze blijkbaar weken achtereen niet hoeft te zien.
Meer met er voor iemand zijn als diegene je nodig heeft en je niet van iemand distantiëren (dus bijvoorbeeld niet naar momenten komen die belangrijk zijn voor hem/haar).
Ik denk overigens dat het niet zozeer het krijgen van een eigen leven is, maar gewoon dat je niet meer elke dag met aanwezigheid geconfronteerd wordt zoals bijvoorbeeld op school of als je studeert of bij een sportvereniging zit ofzo.
Als ik een paar maanden niet hoefde te studeren, of in de periode dat ik werkte, sprak ik bijna geen van mijn vrienden omdat ik het gewoon niet opzocht, of de behoefte daaraan voelde ofzo, terwijl ik best makkelijk ben in contact als ik eenmaal bij ze in de buurt ben en het dan altijd wel leuk is.
Maar misschien is dat eerder een teken van initiatiefloosheid van mijn kant, of teveel desinteresse in contact om van echte vriendschap te spreken
Als ik een paar maanden niet hoefde te studeren, of in de periode dat ik werkte, sprak ik bijna geen van mijn vrienden omdat ik het gewoon niet opzocht, of de behoefte daaraan voelde ofzo, terwijl ik best makkelijk ben in contact als ik eenmaal bij ze in de buurt ben en het dan altijd wel leuk is.
Maar misschien is dat eerder een teken van initiatiefloosheid van mijn kant, of teveel desinteresse in contact om van echte vriendschap te spreken
Waarom hebben zoveel mensen 1 beeld van hoe je sociale leven er uit hoort te zien op een bepaalde leeftijd? Ik zie om me heen allerlei verschillende invullingen, soms uit eigen keus, soms noodgedwongen door omstandigheden.
Natuurlijk is de kans groter dat werk en kinderen op hogere leeftijd vaker voor komen en die kosten tijd, maar ook daarin zijn er mensen die keuzes maken: heel gericht op carriere of bewust geen kinderen. Anderen zijn door omstandigheden weer beperkt in hun keuzes: op jonge leeftijd ongepland zwanger of kunnen weinig vrienden maken/houden. Ieder zijn eigen ding denk ik maar.
Zelf ben ik begin 30, heb vanaf mijn 18e 3 lange relaties gehad die in totaal 10 jaar hebben geduurd. Ik heb een drukke, veel tijd kostende baan, maar hoef gelukkig niet te forenzen en woon midden in de stad, heb nu geen partner en geen kinderen. Ik heb vrienden/kennissen in allerlei verschillende situaties, de meeste dichtbij en enkele ver weg.
Voor mij is het makkelijk en vanzelfsprekend om regelmatig te gaan stappen, naar een feest te gaan, een concert te bezoeken, of om met m'n collega's te borrelen. Daarnaast spreek ik ook regelmatig bij vrienden of bij mijzelf thuis af. In tijden dat ik een vriendin had was dit natuurlijk iets minder, aangezien je ook samen quality time moet doorbrengen, maar zeker niet nul. In plaats van 3x per week kan ik nu 5x per week iets met vrienden/kennissen/collega's iets afspreken, de overige twee dagen spendeer ik graag helemaal alleen. Dat laatste probeerde ik ook te doen in tijden dat ik een relatie had. In de jaren dat ik samenwoonde ging ik dan ook iets voor mezelf doen.
Mijn punt is vooral dat je je eigen leven zo invult dat jij zelf er zoveel mogelijk voldoening uit kunt halen voor zover de omstandigheden dat toelaten. Wat 'normaal' is,zit vooral in het hoofd van bekrompen geesten.
Natuurlijk is de kans groter dat werk en kinderen op hogere leeftijd vaker voor komen en die kosten tijd, maar ook daarin zijn er mensen die keuzes maken: heel gericht op carriere of bewust geen kinderen. Anderen zijn door omstandigheden weer beperkt in hun keuzes: op jonge leeftijd ongepland zwanger of kunnen weinig vrienden maken/houden. Ieder zijn eigen ding denk ik maar.
Zelf ben ik begin 30, heb vanaf mijn 18e 3 lange relaties gehad die in totaal 10 jaar hebben geduurd. Ik heb een drukke, veel tijd kostende baan, maar hoef gelukkig niet te forenzen en woon midden in de stad, heb nu geen partner en geen kinderen. Ik heb vrienden/kennissen in allerlei verschillende situaties, de meeste dichtbij en enkele ver weg.
Voor mij is het makkelijk en vanzelfsprekend om regelmatig te gaan stappen, naar een feest te gaan, een concert te bezoeken, of om met m'n collega's te borrelen. Daarnaast spreek ik ook regelmatig bij vrienden of bij mijzelf thuis af. In tijden dat ik een vriendin had was dit natuurlijk iets minder, aangezien je ook samen quality time moet doorbrengen, maar zeker niet nul. In plaats van 3x per week kan ik nu 5x per week iets met vrienden/kennissen/collega's iets afspreken, de overige twee dagen spendeer ik graag helemaal alleen. Dat laatste probeerde ik ook te doen in tijden dat ik een relatie had. In de jaren dat ik samenwoonde ging ik dan ook iets voor mezelf doen.
Mijn punt is vooral dat je je eigen leven zo invult dat jij zelf er zoveel mogelijk voldoening uit kunt halen voor zover de omstandigheden dat toelaten. Wat 'normaal' is,zit vooral in het hoofd van bekrompen geesten.
Zeg jij het mij, dan zeg ik het jou.quote:
Wat is er mis mee om op je 30e te stappen?
Daar kan ik mij wel wat bij voorstellen, niemand wil met een dramaqueen/aansteller omgaan als je de keuze hebt.quote:
[..]
Klein applaus voor dit onverwachte, maar toch geniaal verhaal
On topic: Mijn vriendin zelf heeft bijna geen vriendinnen, ze is de nog extremere versie van mij in dit verhaal (vriendinnen verloren door ruzie en verwatering). Ze zal het dus echt wel snappen.
Aangezien de vriendin van TS afgelopen tijd 20 kilo is aangekomen lijkt me dit sterk.quote:
[..]
En de reden dat ze hem gaat dumpen, die is vrijwel zeker dat ze broer en zus zijn geworden. Het is allemaal zo gewoontjes en die nieuwe collega is best knap, maakt leuke grapjes is vorig jaar alleen op vakantie geweest door Azie, heeft ieder weekend goede verhalen. Luistert echt goed naar haar en geeft haar veel meer complimentjes/aandacht. Veel meer dan thuis, waar ze amper nog merkt waarom ze een relatie heeft.
Helaas lijkt TS me dan zo'n slappe hap dat hij een kloon aanmaakt over het breakup topic en dat hij het niet met dit account doet. Zodat we niet weten dat we gelijk hebben...
Duidelijk, maar ik lees hier vooral over vrienden van school die een andere richting uit gaan en zo uit het oog worden verloren.quote:
[..]
Nope
Mja, ik ben er ook niet zo één die elke week met vrienden wil afspreken ofzo
Dat herken ik helemaal niet, al mijn vrienden komen uit mijn oude buurt, mensen op school waren niet meer dan klas/schoolgenoten.
Let's drop some acid and go to a titty bar.
Het is natuurlijk ook afhankelijk van de definitie van vrienden van de mensen waarover je leest.quote:
[..]
Duidelijk, maar ik lees hier vooral over vrienden van school die een andere richting uit gaan en zo uit het oog worden verloren.
Dat herken ik helemaal niet, al mijn vrienden komen uit mijn oude buurt, mensen op school waren niet meer dan klas/schoolgenoten.
Uiteraard!quote:
[..]
Het is natuurlijk ook afhankelijk van de definitie van vrienden van de mensen waarover je leest.
Let's drop some acid and go to a titty bar.
Ik begrijp die mensen nooit die op hun 20e al beginnen te roepen dat ze het wel gehad hebben met uitgaan en dergelijke en je ze nooit meer ziet bij sociale activiteiten. Gevolg: ze krijgen nooit meer iets mee, zie je ze nog eens een keer, hebben ze werkelijk niets te vertellen en kunnen ze ook echt nergens over mee praten. Ik ben inmiddels 31, maar ik ga nog graag regelmatig op stap met vrienden (al is het inderdaad wat minder dan vroeger), soms met, soms zonder vriendin. Ik moet er niet aan denken om elk weekend met haar op de bank te moeten zitten en braaf om half 12 naar bed te gaan. Af en toe kan dat ook wel eens fijn zijn, maar alleen maar dat? Ik moet er echt niet aan denken.
Maar je vriendin heeft dus bijna geen vriendinnen om zelf iets leuks mee te doen? Vind je dat niet storend? Die van mij heeft dat naar mijn mening ook te weinig, maar ik stimuleer altijd dat ze wel iets moet gaan doen met anderen. Ik noem het geen "eigen leven" als je continu afhankelijk van elkaar bent.
Maar je vriendin heeft dus bijna geen vriendinnen om zelf iets leuks mee te doen? Vind je dat niet storend? Die van mij heeft dat naar mijn mening ook te weinig, maar ik stimuleer altijd dat ze wel iets moet gaan doen met anderen. Ik noem het geen "eigen leven" als je continu afhankelijk van elkaar bent.
Don't let my username fool you...
Zit ook in mijn twintiger jaren en heb hetzelfde probleem. Waar ik als 14-18 jarige nog vrienden had om bijna dagelijks mee om te gaan, merk ik nu dat iedereen erg druk is. Zie ze nog weleens op verjaardagen en soms hebben we een avond waar we naar de film gaan. Maar daar houd het ook verder mee op...
Want alles in de wereld gebeurd tijdens het stappen?quote:
Gevolg: ze krijgen nooit meer iets mee, zie je ze nog eens een keer, hebben ze werkelijk niets te vertellen en kunnen ze ook echt nergens over mee praten.
Let's drop some acid and go to a titty bar.
Zag je de toevoeging "sociale activiteiten" iets verderop niet?quote:
[..]
Want alles in de wereld gebeurd tijdens het stappen?
Don't let my username fool you...
Ik zal het herformuleren:quote:
[..]
Zag je de toevoeging "sociale activiteiten" iets verderop niet?
Want alles in de wereld gebeurd tijdens sociale activiteiten?
Let's drop some acid and go to a titty bar.
Zie je het echt als een probleem? Vanaf dat ik mijn eigen leven ging leiden heb ik het nooit als een echt probleem gezien. Misschien ook omdat ik al iets vooruit loop op leeftijdsgenoten door het samenwonen en bezig zijn met kinderen krijgen, maar echt een probleem ... nee.quote:
Zit ook in mijn twintiger jaren en heb hetzelfde probleem. Waar ik als 14-18 jarige nog vrienden had om bijna dagelijks mee om te gaan, merk ik nu dat iedereen erg druk is. Zie ze nog weleens op verjaardagen en soms hebben we een avond waar we naar de film gaan. Maar daar houd het ook verder mee op...
Veel wel ja, of je moet zelf iets ondernemen, maar daar zie ik in de OP niets van terug. Als hij met zijn meid op de bank ligt denk ik niet dat er veel gebeurt.quote:Op donderdag 27 februari 2014 09:13 schreef PBateman1978 het volgende:
[..]
Ik zal het herformuleren:
Want alles in de wereld gebeurdt tijdens sociale activiteiten?
Don't let my username fool you...
Dan heb je imo een hele kleine wereld.quote:
[..]
Veel wel ja, of je moet zelf iets ondernemen, maar daar zie ik in de OP niets van terug. Als hij met zijn meid op de bank ligt denk ik niet dat er veel gebeurt.
Let's drop some acid and go to a titty bar.
Storend niet. Als ik niet bij haar ben vult ze haar eigen vrijetijd wel op met weet ik veel wat; meestal thuis vervelen. Ze heeft overigens ruzie met een vriendin en weer een andere vriendschap is verwaterd. Ze heeft nog 1 vriendin over waar ze sowieso niet veel mee doet. Ik weet dat ze er mee zit maar ze praat er weinig over.quote:
Maar je vriendin heeft dus bijna geen vriendinnen om zelf iets leuks mee te doen? Vind je dat niet storend? Die van mij heeft dat naar mijn mening ook te weinig, maar ik stimuleer altijd dat ze wel iets moet gaan doen met anderen. Ik noem het geen "eigen leven" als je continu afhankelijk van elkaar bent.
Wat jij beschrijft zie je ook in dorpjes waar dan de mensen met een relatie (met ook iemand van het dorp) naar de kroeg gaan een paar keer in de week of weetikveel wat terwijl de dikke vriendin thuis zit (niet te letterlijk nemenquote:
Ik begrijp die mensen nooit die op hun 20e al beginnen te roepen dat ze het wel gehad hebben met uitgaan en dergelijke en je ze nooit meer ziet bij sociale activiteiten. Gevolg: ze krijgen nooit meer iets mee, zie je ze nog eens een keer, hebben ze werkelijk niets te vertellen en kunnen ze ook echt nergens over mee praten. Ik ben inmiddels 31, maar ik ga nog graag regelmatig op stap met vrienden (al is het inderdaad wat minder dan vroeger), soms met, soms zonder vriendin. Ik moet er niet aan denken om elk weekend met haar op de bank te moeten zitten en braaf om half 12 naar bed te gaan. Af en toe kan dat ook wel eens fijn zijn, maar alleen maar dat? Ik moet er echt niet aan denken.
Maar je vriendin heeft dus bijna geen vriendinnen om zelf iets leuks mee te doen? Vind je dat niet storend? Die van mij heeft dat naar mijn mening ook te weinig, maar ik stimuleer altijd dat ze wel iets moet gaan doen met anderen. Ik noem het geen "eigen leven" als je continu afhankelijk van elkaar bent.
). Die gaan dan ook uit maar toch steeds in hetzelfde wereldje, lijkt mij enigzins benauwend..
Lijkt me ook vreselijk, maar gelukkig kom ik uit de stad !quote:
Die gaan dan ook uit maar toch steeds in hetzelfde wereldje, lijkt mij enigzins benauwend..
Nee maar het is soms wel gewenst. Het contact hoeft echt niet meer dagelijks.. maar een keer in de twee weken zou wel fijn zijnquote:
[..]
Zie je het echt als een probleem? Vanaf dat ik mijn eigen leven ging leiden heb ik het nooit als een echt probleem gezien. Misschien ook omdat ik al iets vooruit loop op leeftijdsgenoten door het samenwonen en bezig zijn met kinderen krijgen, maar echt een probleem ... nee.
En met contact bedoel ik niet een keer een like op facebook of een beetje chatten, maar gewoon naar de bios, poolen of bankhangen met wat pizza ofzo.
Waarom doe je overal een smiley achter?quote:
[..]
Lijkt me ook vreselijk, maar gelukkig kom ik uit de stad !
Maakt de quote niet zo monotoon vind ik.quote:
Waarom doe je overal een smiley achter?
Ik woon in zo'n dorp, herken het wel. De keren per jaar dat ik in die dorpskroegen kom zijn misschien op 1 hand te tellen (nou, vooruit, misschien 2 handen), maar áls je er dan een keer komt, zitten er altijd exact dezelfde mensen dezelfde verhalen te houden. Die mensen daar komen ook nooit verder dan het einde van hun straat.quote:
[..]
Wat jij beschrijft zie je ook in dorpjes waar dan de mensen met een relatie (met ook iemand van het dorp) naar de kroeg gaan een paar keer in de week of weetikveel wat terwijl de dikke vriendin thuis zit (niet te letterlijk nemen
Die gaan dan ook uit maar toch steeds in hetzelfde wereldje, lijkt mij enigzins benauwend..
Don't let my username fool you...
En toch denken die mensen dat ze een spannend leven hebbenquote:
[..]
Ik woon in zo'n dorp, herken het wel. De keren per jaar dat ik in die dorpskroegen kom zijn misschien op 1 hand te tellen (nou, vooruit, misschien 2 handen), maar áls je er dan een keer komt, zitten er altijd exact dezelfde mensen dezelfde verhalen te houden. Die mensen daar komen ook nooit verder dan het einde van hun straat.
Het mooie van saai zijn is dat je er zelf geen last van hebtquote:
[..]
En toch denken die mensen dat ze een spannend leven hebben
(heb je wel last van saaiheid dan ben jij minder saai dan je leven is, en dat past niet)
Buiten het feit dat er maar verrekte weinig mensen zijn die echt een spannend leven leiden.quote:
[..]
Het mooie van saai zijn is dat je er zelf geen last van hebt
(heb je wel last van saaiheid dan ben jij minder saai dan je leven is, en dat past niet)
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Meeste mensen leiden een gemiddeld spannend leven, maar de meeste mensen zijn ook maar gemiddeld spannend.quote:
[..]
Buiten het feit dat er maar verrekte weinig mensen zijn die echt een spannend leven leiden.
Ja wat noem je spannend?quote:
[..]
Buiten het feit dat er maar verrekte weinig mensen zijn die echt een spannend leven leiden.
Maar mensen denken vaak dat ze of zelf spannend zijn of een spannend leven leiden.quote:
[..]
Meeste mensen leiden een gemiddeld spannend leven, maar de meeste mensen zijn ook maar gemiddeld spannend.
Ik doe dat dus niet maar gelukkig weet ik dat ook.
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Ik doe gewoon waar ik zin in heb en doe mijn activiteiten i.i.g. niet posten op social media of weet ik veel wat zoals anderen die moeten bewijzen(?) dat ze wat leuks hebben gedaan.quote:
[..]
Maar mensen denken vaak dat ze of zelf spannend zijn of een spannend leven leiden.
Spannend is voor iedereen anders natuurlijk, ik noem het liever afwisselend.
In de wildernis leven en contant vechten tegen Moeder Natuur om in leven te blijven?quote:
Op Anderen noemen het spannend als ze elk weekend zo dronken als een lor de tijd doorbrengen. 
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Of tegen jezelf vechten om te kijken hoeveel je aankan, dit is voor meerdere interpretaties vatbaar.quote:
[..]
In de wildernis leven en contant vechten tegen Moeder Natuur om in leven te blijven?
Ik doe ook waar ik zin in heb (en kan me dat ook veroorloven als alleenstaande en binnen de financiële grenzen die ik heb) maar om het spannend te noemen, ik zou het inderdaad meer afwisseld noemen en niet in een supervast stramien zitten waar je niet uit kan komen door je leefomstandigheden (kinderen, partner etc).quote:
[..]
Ik doe gewoon waar ik zin in heb en doe mijn activiteiten i.i.g. niet posten op social media of weet ik veel wat zoals anderen die moeten bewijzen(?) dat ze wat leuks hebben gedaan.
Spannend is voor iedereen anders natuurlijk, ik noem het liever afwisselend.
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Daarom, wie weet heeft die huisvader met twee kinderen ook wel zo'n gevecht zonder dat je het weet.quote:
[..]
Of tegen jezelf vechten om te kijken hoeveel je aankan, dit is voor meerdere interpretaties vatbaar.
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Ach ja. Spannend is ook maar een statussymbool wat we om de een of andere reden mee willen showen. Dus maken we het graag spannender dan het is.quote:
[..]
Maar mensen denken vaak dat ze of zelf spannend zijn of een spannend leven leiden.
Zie bijvoorbeeld outdoor sport docu's. Die hemelen levensgevaar helemaal op. In je eentje de oceaan of de berg op, en als je leven dan af hangt van 1 kabeltje, als het weer zomaar om kan slaan of een foutje je leven kan kosten.. nou dat is het hélemaal. Dan leef je pas echt.
Ik heb wel eens in zo'n situatie gezeten, en ik vroeg me af : wat is hier nou mooi aan? Als het verkeerd af loopt ben ik verdomme gewoon dood!
Was best een opluchting om weer terug te kunnen keren naar het veilige idiot-proof burgerleven.
Maar tegelijkertijd wil je na een tijdje dan ook wel weer weg... Maar voor mij is het één met de natuur zijn wat leuk is. Niet het gevaar of de spanning.
quote:
[..]
Ach ja. Spannend is ook maar een statussymbool wat we om de een of andere reden mee willen showen. Dus maken we het graag spannender dan het is.
Zie bijvoorbeeld outdoor sport docu's. Die hemelen levensgevaar helemaal op. In je eentje de oceaan of de berg op, en als je leven dan af hangt van 1 kabeltje, als het weer zomaar om kan slaan of een foutje je leven kan kosten.. nou dat is het hélemaal. Dan leef je pas echt.
Ik heb wel eens in zo'n situatie gezeten, en ik vroeg me af : wat is hier nou mooi aan? Als het verkeerd af loopt ben ik verdomme gewoon dood!
Was best een opluchting om weer terug te kunnen keren naar het veilige idiot-proof burgerleven.
Maar tegelijkertijd wil je na een tijdje dan ook wel weer weg... Maar voor mij is het één met de natuur zijn wat leuk is. Niet het gevaar of de spanning.
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Zomaar doodgaan is zo 1930.quote:
[..]
Jah, ik ben best wel een mietje. maar soms is dat goed
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Haha, precies, maar nu maken ze die documentaires wel vaak spannender dan het is. Op Discovery hebben ze er een handje van om het meest saaie beroep nog neer te zetten als een levensgevaarlijke onderneming (*kuch* Ice Road Truckers *kuch*quote:
[..]
Ach ja. Spannend is ook maar een statussymbool wat we om de een of andere reden mee willen showen. Dus maken we het graag spannender dan het is.
Zie bijvoorbeeld outdoor sport docu's. Die hemelen levensgevaar helemaal op. In je eentje de oceaan of de berg op, en als je leven dan af hangt van 1 kabeltje, als het weer zomaar om kan slaan of een foutje je leven kan kosten.. nou dat is het hélemaal. Dan leef je pas echt.
Ik heb wel eens in zo'n situatie gezeten, en ik vroeg me af : wat is hier nou mooi aan? Als het verkeerd af loopt ben ik verdomme gewoon dood!
Was best een opluchting om weer terug te kunnen keren naar het veilige idiot-proof burgerleven.
Maar tegelijkertijd wil je na een tijdje dan ook wel weer weg... Maar voor mij is het één met de natuur zijn wat leuk is. Niet het gevaar of de spanning.
) Het bewust opzoeken van écht gevaarlijke situaties is wat mij betreft eerder krankzinnig dan spannend.
Don't let my username fool you...
Haha, ik ken discovery ja!quote:
[..]
Haha, precies, maar nu maken ze die documentaires wel vaak spannender dan het is. Op Discovery hebben ze er een handje van om het meest saaie beroep nog neer te zetten als een levensgevaarlijke onderneming (*kuch* Ice Road Truckers *kuch*
Toch zijn er genoem mensen die echt het gevaar op zoeken.
Kijk sommige snowboard films maar eens. Lekker voor de lawine uit boarden. En dan iedere keer herhalen hoe bijzonder en ultiem het wel niet is. En dan ook nog de film op dragen aan 'degenen die hun leven verloren toen ze deden waar ze van hielden'.
Maar ja, ik denk dat je verslaafd raakt aan zo iets.
Mijn vrienden zijn ook allemaal gesetteld, kinderen, stationwagen en alles. Doordeweeks geen tijd dus je moet wat meer plannen om elkaar te zien, maar als we elkaar zien zijn dat juist de leukste dagen. Gamen, voetballen, pizza bestellen, stappen en slap ouwehoeren. Gewoon zo nu en dan een dag met de mannen onder elkaar.
Dit overkomt (bijna) iedereen. Ik ben zelf direct na mijn studie verhuist naar Spanje en een jaar later naar Schotland. Ik heb veel minder contact met mijn vrienden alhoewel mijn beste maat regelmatig op bezoek komt.
In prinicipe maakt het ook niet zoveel uit. Ik woon hier samen en we hebben onze eigen vriendengroep hier.
In prinicipe maakt het ook niet zoveel uit. Ik woon hier samen en we hebben onze eigen vriendengroep hier.
Huh? Cause I can't keep track of your professions honey! Last month you were a wine connoisseur, and now you're an aspiring landscape architect, Isn't that right?
Dan heb je wel een toffe buurt gehadquote:
[..]
Duidelijk, maar ik lees hier vooral over vrienden van school die een andere richting uit gaan en zo uit het oog worden verloren.
Dat herken ik helemaal niet, al mijn vrienden komen uit mijn oude buurt, mensen op school waren niet meer dan klas/schoolgenoten.
Ik had sowieso nauwelijks leeftijdsgenoten hier, dus de meeste vrienden die ik had waren klasgenootjes/schoolgenootjes. Die zie je daar dan toch elke dag.
Wel had ik hier de kleindochter van een oude buurman, is na 15 jaar nog steeds een van mijn beste vriendinnen
Fuck the EBU.
quote:
Jij bent zo iemand die een relatie heeft gekregen en vervolgens geen tijd meer maakt voor vrienden?
Succes als het ooit uitgaat, dan heb je niemand meer. Ik vind het niet normaal om op je 20e al geen vriendenkring meer te hebben met wie je regelmatig afspreekt en leuke dingen doet. Een eigen leven is juist dingen doen zonder je vriendin. Je hebt dus geen eigen leven blijkbaar.
goedzo strawberry.En echt iedereen, wtf... settelen op je 30e? Dat maak ik zelf wel uit of het daar dan tijd voor is
.Ik ben 26 en zie m'n vrienden sowieso elke week wel, en doordeweeks ook wel eens. Daar maak je gewoon tijd voor; ik vind 't zelfs erg belangrijk.
Op zich wel herkenbaar, maar bij mij verliep dat wel pas op wat latere leeftijd zo en ik vind 20 jaar idd wel aardig jong voor "zo'n" leven eigenlijk...
Toen de relatie tussen mijn huidige partner en ik "serieuze" vormen aan ging nemen werd het contact met vrienden al wel iets minder (ja, ik was er ook zo één ). Na de universiteit en toen het gros inmiddels wel zo'n beetje fulltime aan het werk was, werd dat contact nóg weer minder. Een hoop (op zich overigens hele leuke/lieve ) vrienden (zowel een aantal met partner, als zonder) hebben nog lang geprobeerd om contact te houden, maar ik was zelf degene die zich toch steeds wat meer "terugtrok". Dat lag overigens ook wel aan een paar andere dingen die op dat moment in mijn leven speelden, maar desondanks is het ook weer geen "beslissing" geweest waar ik nu spijt van heb.
Ik weet niet hoe het zou zijn gelopen als ik mij zelf anders had opgesteld, of ik nu dan nog steeds dat toch wel uitgebreide sociale netwerk van weleer zou hebben gehad of dat de meeste vriendschappen/contacten inmiddels alsnog verwaterd zouden zijn. Ik denk voor een groot deel toch het laatste.
Either way, ik vind het eigenlijk wel prima zo. (maar ik heb dan ook nog steeds wel een soort van leven naast dat van mijn partner ).
Toen de relatie tussen mijn huidige partner en ik "serieuze" vormen aan ging nemen werd het contact met vrienden al wel iets minder (ja, ik was er ook zo één
). Na de universiteit en toen het gros inmiddels wel zo'n beetje fulltime aan het werk was, werd dat contact nóg weer minder. Een hoop (op zich overigens hele leuke/lieve ) vrienden (zowel een aantal met partner, als zonder) hebben nog lang geprobeerd om contact te houden, maar ik was zelf degene die zich toch steeds wat meer "terugtrok". Dat lag overigens ook wel aan een paar andere dingen die op dat moment in mijn leven speelden, maar desondanks is het ook weer geen "beslissing" geweest waar ik nu spijt van heb.Ik weet niet hoe het zou zijn gelopen als ik mij zelf anders had opgesteld, of ik nu dan nog steeds dat toch wel uitgebreide sociale netwerk van weleer zou hebben gehad of dat de meeste vriendschappen/contacten inmiddels alsnog verwaterd zouden zijn. Ik denk voor een groot deel toch het laatste.
Either way, ik vind het eigenlijk wel prima zo. (maar ik heb dan ook nog steeds wel een soort van leven naast dat van mijn partner ).
Tails tell tales
Sommige dingen vind ik misschien wel een beetje "sneu", maar uiteindelijk maakt het mij geen reet uit, wie wat op welke leeftijd wel of niet doet. Als diegene er maar gelukkig mee is en mij er niet mee lastigvalt.
Tails tell tales
Iedereen kent die nobody's die al hun vrienden ditchen nadat ze voor de eerste keer hun vriendinnetje krijgen en gaan dan elke avond op de bank zitten. Dat zijn vaak ook direct dezelfde mensen die 10 jaar later klagen dat hun leven zo saai en degelijk is.
Dat zijn vaak ook direct dezelfde mensen die 10 jaar later klagen dat hun leven zo saai en degelijk is.
It's my life, it's now or never, I ain't gonna live forever.
-
Headstrong to take on anyone.
-
Headstrong to take on anyone.
Dit. Die trieste lui komen na het op de klippen lopen van hun relatie ineens weer fanatiek terug. Om ze vervolgens nooit weer te zien zodra ze iemand anders hebben.quote:
Jij bent zo iemand die een relatie heeft gekregen en vervolgens geen tijd meer maakt voor vrienden?
Succes als het ooit uitgaat, dan heb je niemand meer. Ik vind het niet normaal om op je 20e al geen vriendenkring meer te hebben met wie je regelmatig afspreekt en leuke dingen doet. Een eigen leven is juist dingen doen zonder je vriendin. Je hebt dus geen eigen leven blijkbaar.
It's my life, it's now or never, I ain't gonna live forever.
-
Headstrong to take on anyone.
-
Headstrong to take on anyone.
|
|
