Vriendin opeens zwanger, wat nu? deel 3

Tja, kut man.
Ik zou haar dumpen.
Beetje achterhouden van informatie met de pil.

Als je echt geen kinderen had gewild had je een condoom gebruikt.

Nu moet je op de blaren zitten, veel succes!

Tjah, ik persoonlijk vind dat het al genoeg over jullie verstandshouding en relatie zegt dat je er een topic over opent op internet..
Lijkt me lastig, verder.

Als ze opeens zwanger is zou ik God de schuld geven, ik gok alleen dat de schuld bij iemand anders ligt

De verantwoordelijkheid ligt ook bij jezelf en als ze geen abortus wil dan moet je maar op de hete kolen zitten.

ik denk overigens ook dat vrouwen niet onbewust de pil vergeten.. zij denkt er klaar voor te zijn en als je een echte vent bent aanvaard je dat.

Vrouwen hebben bijna volledig controle over hun zwangerschap. Kans is groot dat ze het gewoon probeerde hopende dat je het toch wel leuk zou vinden. Nou ziet ze dat dat niet het geval is en jankt ze over hoe abortus moord is. Dat kind gaat er gewoon komen en jij moet er voor betalen. Welkom in de westerse wereld.

Gast het duurt nog 9 maanden. Tijd zat om aan het idee te wennen en dan vind jij dat kind ook leuk.

Jammer joh. Jouw vriendin wil geen abortus en over 9 maanden mag jij er lekker voor betalen. Gefeliciteerd toekomstige vader.

Ik zou het btw niet fijn vinden als mijn vader zo'n topic over mij plaatste op internet.

quote:

Op zondag 23 februari 2014 23:22 schreef Tropanzia het volgende:
Ik zou het btw niet fijn vinden als mijn vader zo'n topic over mij plaatste op internet.

Ik zou het ook niet fijn vinden om er achter te komen dat mijn moeder mijn bestaan bij elkaar heeft gemanipuleerd. Maar dat zou niks af doen aan mijn eigenwaarde.

quote:

Op zondag 23 februari 2014 23:24 schreef SpecialK het volgende:

[..]

Ik zou het ook niet fijn vinden om er achter te komen dat mijn moeder mijn bestaan bij elkaar heeft gemanipuleerd. Maar dat zou niks af doen aan mijn eigenwaarde.

Dan zou ik persoonlijk als kind zijnde de overweging van vader (TS) weer snappen en zou ik inderdaad zelf ook boos worden op mijn moeder.

quote:

Op zondag 23 februari 2014 23:11 schreef clouds88 het volgende:

[..]

In mij ogen moet je er samen compleet achterstaan en als 1 dat niet doet dan gaat het niet door, dat zijn de consequenties van zelf de pil vergeten en laks ermee omgaan.
Ook zie ik het probleem er niet van in als je het nu weg haalt en dan over een poos als nog kinderen hebt, dan is je wens toch alsnog vervult?
Ik vind dat ook een goede compromis.

Je snapt zelf neem ik aan ook wel dat dat niet is hoe het werkt? Er is geen enkele garantie dat ze hierna nog een keer zwanger wordt/kan worden. Volgens mij is er in dit soort gevallen helemaal niet echt een compromis mogelijk. Het kind komt er wel of het kind komt er niet, je kunt elkaar moeilijk tegemoet komen daarin.
Sowieso is het een nogal aparte manier van denken "het is haar schuld dus eigenlijk vind ik dat ik mag beslissen".
En hoe je het ook wendt of keert, ze heeft natuurlijk wel gewoon gelijk dat het haar lichaam is, waardoor het voor haar waarschijnlijk sowieso een stuk ingrijpender zal zijn dan voor jou.
Goed, ik vind het ook dom dat ze zo nonchalant om is gegaan met het slikken van de pil, maar je blijft natuurlijk wel gewoon ook verantwoordelijk, dan had je maar een condoom moeten gebruiken voor de zekerheid.
Als ze daadwerkelijk zo'n "abortus is moord"-type is en je wist dat ook al voordat ze zwanger was, dan had je dus juist extra moeten uitkijken.

quote:

Op zondag 23 februari 2014 23:29 schreef gelestipjes het volgende:

[..]

Je snapt zelf neem ik aan ook wel dat dat niet is hoe het werkt? Er is geen enkele garantie dat ze hierna nog een keer zwanger wordt/kan worden. Volgens mij is er in dit soort gevallen helemaal niet echt een compromis mogelijk. Het kind komt er wel of het kind komt er niet, je kunt elkaar moeilijk tegemoet komen daarin.
Sowieso is het een nogal aparte manier van denken "het is haar schuld dus eigenlijk vind ik dat ik mag beslissen".
En hoe je het ook wendt of keert, ze heeft natuurlijk wel gewoon gelijk dat het haar lichaam is, waardoor het voor haar waarschijnlijk sowieso een stuk ingrijpender zal zijn dan voor jou.
Goed, ik vind het ook dom dat ze zo nonchalant om is gegaan met het slikken van de pil, maar je blijft natuurlijk wel gewoon ook verantwoordelijk, dan had je maar een condoom moeten gebruiken voor de zekerheid.
Als ze daadwerkelijk zo'n "abortus is moord"-type is en je wist dat ook al voordat ze zwanger was, dan had je dus juist extra moeten uitkijken.

Prima verwoord.

quote:

Op zondag 23 februari 2014 23:11 schreef clouds88 het volgende:

[..] ik zou het liefst morgen naar zo'n kliniek gaan en dan is alles als hoe het een week geleden was, klaar.

Als je abortus pleegt is niet opeens alsof er niks gebeurd is hoor Als ze abortus pleegt dan gaat het nog wel heel lang duren voordat jullie relatie weer normaal is als jullie uberhaupt nog bij elkaar blijven.

quote:

Op zondag 23 februari 2014 23:18 schreef Tropanzia het volgende:
Tjah, ik persoonlijk vind dat het al genoeg over jullie verstandshouding en relatie zegt dat je er een topic over opent op internet..
Lijkt me lastig, verder.

Niet mee eens. Het geeft enkel aan dat TS radeloos is. Begrijpelijk, want blijkbaar heeft hij een andere wens dan zijn vriendin.

quote:

Op zondag 23 februari 2014 23:29 schreef gelestipjes het volgende:
gegaan met het slikken van de pil, maar je blijft natuurlijk wel gewoon ook verantwoordelijk, dan had je maar een condoom moeten gebruiken voor de zekerheid.

Condooms binnen een relatie is natuurlijk iets wat niet alleen een dure aangelegenheid wordt maar ook een vermoeiend en plezierbedervend iets is. Als zij zich gewoon netjes aan de regels van de pil had gehouden was er niks aan de hand geweest maar het lijkt er op alsof ze moedwillig fraude aan het plegen is. Voor mannen hebben we nog geen pil (de meestbelovende resultaten zitten in de hoek van de Calcium Channel Blockers maar die zijn nog een aantal jaren verwijderd van publieke toegankelijkheid) maar ik kan je verzekeren dat als die er komt dat mannen over de hele wereld er voor in de rij zouden staan om precies dit soort situaties te voorkomen.

Er zijn al feministen die deze pil aan het beprotesteren zijn overigens. Wat ook veelzeggend is over hoe bepaalde vrouwen in dit debat staan. Het is een ordinaire power grab.

Verder is het natuurlijk onredelijk dat mannen verplicht zijn om financieel op te draaien voor een kind wat ze niet willen. Ik ben het met je eens dat vrouwen het recht hebben om over hun eigen lichaam te beslissen en dat een abortus afdwingen geenszins een bezigheid moet worden maar mijn voorstel is:

1. Een vrouw dient voor het zwanger worden of uiterlijk voor het aflopen van de legale abortusperiode een handtekening te ontvangen van een partner (man of vrouw, kan me niks schelen) die bereid is het kind te onderkennen en te ondersteunen.
2. Kiest ze bij het niet kunnen krijgen van een handtekening toch om het kind te houden krijgt ze geen staatssteun.

Op deze manier voorkom je een hoop fraude en verdriet en dwing je af dat er vooral kinderen geboren worden in positieve gezinssituaties waar beide mensen vrijwillig aanwezig zijn.

quote:

Op zondag 23 februari 2014 23:22 schreef Tropanzia het volgende:
Ik zou het btw niet fijn vinden als mijn vader zo'n topic over mij plaatste op internet.

Laten we hopen dat het kind later niet achter komt dat de vader hem haat(te) en de dood wenste

Maar jaren terug had ik een telefoongesprek opgevangen van mijn moeder met haar vriendin. En toen hoorde ik ook dat ik ongepland was, maar gelukkig dacht ze ook wat ze heeft verwoord: nu het kind er toch in mijn buik is, is het toch een geschenk!

quote:

Op zondag 23 februari 2014 23:50 schreef clouds88 het volgende:

[..]

Ben ik ook bang voor, al wil ik wel gewoon met haar verder en zelfs uiteindelijk ook die kinderen dus.

Ik vraag me af of mensen die een abortus gepleegd hebben en dan later alsnog kinderen kregen er nu nog meezitten? of mensen die op latere leeftijd een abortus gepleegd hebben terwijl ze al kinderen hadden?
Ik snap het bij een miskraam bv maar op dit moment zie ik het als iets erger dan een morning after pil.
Zij zegt dat ik het niet snap en dat het voor haar nu al een heel leven is waar ze van houdt...

Moeder natuur

Lekker hypocriet.. jij hebt besloten dat je voor abortus wil gaan en je overweegt het kindje houden niet eens maar ZIJ moet wel BEIDE opties serieus overwegen..

Als ze 2 weken overtijd is dan is ze nu dus ongeveer 6 weken, dat betekend dat het hartje al klopt.. dus het is wel degelijk een leventje en niet maar een paar cellen..

'dan is haar wens toch alsnog vervult' wat een belachelijk kortzichtige opmerking.. Het gaat hier over een kindje dat zij in haar buik draagt, waar zij een band mee voelt/heeft en waar ze nu al van houdt.. Niet over haar wens om zwanger te worden/moeder te worden. Het kindje IS er nu al, ze IS zwanger en ze IS moeder van dit kindje.. natuurlijk zou ze hoogstwaarschijnlijk later weer zwanger kunnen worden als ze het nu laat weghalen maar DIT kindje, zou ze daar nooit mee terug krijgen.. ze zou onvoorwaardelijk van het nieuwe kindje houden maar het zou nooit de plaats in kunnen nemen van dit kindje.. We hebben het hier over een KIND niet over een auto oid.. Je toont totaal geen respect voor haar en probeert je niet eens in haar in te leven. Het is wel duidelijk dat zij blij is met dit onverwachte wondertje, dus als je ook maar een klein beetje fatsoen in je donder hebt steun je haar en laat je haar niet iets te doen waar ze de rest van haar leven spijt van zal hebben.

quote:

Op zondag 23 februari 2014 23:50 schreef clouds88 het volgende:

[..]

Ben ik ook bang voor, al wil ik wel gewoon met haar verder en zelfs uiteindelijk ook die kinderen dus.

Ik vraag me af of mensen die een abortus gepleegd hebben en dan later alsnog kinderen kregen er nu nog meezitten? of mensen die op latere leeftijd een abortus gepleegd hebben terwijl ze al kinderen hadden?
Zij zegt dat ik het niet snap en dat het voor haar nu al een heel leven is waar ze van houdt...

Natuurlijk zullen er mensen zijn die er jaren later nog steeds mee zitten, zeker als ze zelf helemaal niet achter de abortus stonden, het later alsnog kinderen krijgen neemt dat gevoel niet zomaar weg. Voor iemand met een "abortus is moord"-opvatting zal dat helemaal wel gelden, het druist dan immers in tegen alles waar die persoon in gelooft.

quote:

Op zondag 23 februari 2014 23:50 schreef clouds88 het volgende:

[..]

Ben ik ook bang voor, al wil ik wel gewoon met haar verder en zelfs uiteindelijk ook die kinderen dus.

Ik vraag me af of mensen die een abortus gepleegd hebben en dan later alsnog kinderen kregen er nu nog meezitten? of mensen die op latere leeftijd een abortus gepleegd hebben terwijl ze al kinderen hadden?
Ik snap het bij een miskraam bv maar op dit moment zie ik het als iets erger dan een morning after pil.
Zij zegt dat ik het niet snap en dat het voor haar nu al een heel leven is waar ze van houdt...

een vriendin van me had er in de eerste jaren moeite mee, al stond ze er wel volledig achter op dat moment.
Toen ze kinderen kreeg uiteindelijk, ruim 12 jaar later, kwam dat weer in alle hevigheid terug. Ze had nu een baby en die baby herinnerde haar aan de baby die ze toen níet kreeg. Hij zou nu 12 zijn geweest!!
Ze heeft het er na de geboorte van haar beide kinderen dus ook weer moeilijk mee gehad...

quote:

Op zondag 23 februari 2014 23:11 schreef clouds88 het volgende:

Probleem is dat ze om de 5 minuten in huilen uitbarst en zegt dat ze het met me eens is maar weghalen heel zwaar is want het is immers moord, ze dan heel haar leven achtervolgt wordt erdoor en doet of het nu al een heel leven is ipv een paar cellen.

Voor haar gevoel is het al een leven. Je vergeet in het geheel haar gevoelens en vooral de hormonen die nu al een rol spelen.
Probeer het eens vanuit haar kant te bekijken, ze probeert het ook vanuit jouw kant te bekijken, je komt echt gevoelloos over zo. Zwanger zijn kan een overweldigend gevoel zijn. Ik weet nog dat ik (wel gepland) zwanger was, verstandelijk wist ik prima dat het maar een heel klein friemeltje was, maar toch zou ik hemel en aarde bewogen hebben om dat kleine friemeltje te beschermen en ervaarde ik echt die vonk van leven in me. Dat gevoel was enorm en vaagde al het verstandelijke weg. Voor een fiks deel zijn dat hormomen, onderschat die niet aub. Een soort van "oermoeder" gevoel dat amper te beschrijven is.

quote:

Ik erger me heel erg aan dat ze doet of ze 50/50 aan het overwegen is maar dat het puur lijkt of het door mijn houding komt en of ze zelf blij is ermee.

Of je bekijkt het anders, dat ze probeert het langs jouw kant te zien. Dit is geen kleine beslissing, het is kiezen tussen 2 kwaden.

quote:

ook al is zij diegene die volgens haar slordig met de pil geweest is.

Zou je hier duidelijkheid over willen geven, wat betekend dat slordig met de pil? Gaat dat om in de afgelopen maanden hier en daar een keer een dagje vergeten of gaat het over meerdere dagen of erger vergeten?

quote:

Ook zie ik het probleem er niet van in als je het nu weg haalt en dan over een poos als nog kinderen hebt, dan is je wens toch alsnog vervult?
Ik vind dat ook een goede compromis.

Serieus? Ik vind echt dat je heel erg naar jezelf kijkt en geen enkel begrip voor haar hebt.
Je partner, degene waarvan je zegt zo te houden, barst in huilen uit door hoe jij het brengt, door je complete gevoelloosheid.
Dit gaat niet om over dan is je wens toch vervult, dit is een kutsituatie die pijn doet en goed ook. Erken dat eens, sla je armen om haar heen, zeg dat het een afschuwelijke keuze is waarvoor jullie staan. Zeg dat nu dat kind weghalen een pijnlijk iets is, maar dat het allemaal wel goedkomt uiteindelijk. Zorg eens dat je er voor haar bent.
Als jij je zin krijgt moet zij een abortus ondergaan, daar zal ze lichamelijk pijn van ondervinden, ze zal 6 tot 8 weken bloeden, ze zal verdriet hebben, een rouwproces moeten doorgaan. Er zullen risico's aan vastzitten. Kan jij er echt voor haar zijn als dat zover komt, of blijf je net doen alsof het amper wat voorstelt?

Hoe je het ook wend of keert, dit zal een hele hoge drempel in jullie relatie zijn. Als jij haar zover krijgt dat ze een abortus ondergaat hoop ik dat je beseft dat het dan niet gelijk klaar is, het zal minimaal een aantal maanden duren voordat het weer een beetje normaal wordt, want op z'n minst zolang ze bloed zal ze ermee geconfronteerd worden. Ben je bereid er echt voor haar te zijn, om haar verdriet te erkennen, om te erkennen dat ze zal moeten rouwen om deze baby die ze nooit in haar armen zal houden, ook al wilde zij dat zelf wel?
Bedenk je goed, als ze een abortus zal ondergaan zal dat voor jou zijn, het is vrij duidelijk dat zij liever dit kind wilde houden. Zal je dat op waarde schatten en een echte vent zijn en die (misschien lange periode) er voor haar zijn?

[ Bericht 2% gewijzigd door erodome op 24-02-2014 00:23:38 ]

quote:

Op maandag 24 februari 2014 00:01 schreef madam-april het volgende:
Lekker hypocriet.. jij hebt besloten dat je voor abortus wil gaan en je overweegt het kindje houden niet eens maar ZIJ moet wel BEIDE opties serieus overwegen..

Als ze 2 weken overtijd is dan is ze nu dus ongeveer 6 weken, dat betekend dat het hartje al klopt.. dus het is wel degelijk een leventje en niet maar een paar cellen..

'dan is haar wens toch alsnog vervult' wat een belachelijk kortzichtige opmerking.. Het gaat hier over een kindje dat zij in haar buik draagt, waar zij een band mee voelt/heeft en waar ze nu al van houdt.. Niet over haar wens om zwanger te worden/moeder te worden. Het kindje IS er nu al, ze IS zwanger en ze IS moeder van dit kindje.. natuurlijk zou ze hoogstwaarschijnlijk later weer zwanger kunnen worden als ze het nu laat weghalen maar DIT kindje, zou ze daar nooit mee terug krijgen.. ze zou onvoorwaardelijk van het nieuwe kindje houden maar het zou nooit de plaats in kunnen nemen van dit kindje.. We hebben het hier over een KIND niet over een auto oid.. Je toont totaal geen respect voor haar en probeert je niet eens in haar in te leven. Het is wel duidelijk dat zij blij is met dit onverwachte wondertje, dus als je ook maar een klein beetje fatsoen in je donder hebt steun je haar en laat je haar niet iets te doen waar ze de rest van haar leven spijt van zal hebben.

We hebben het niet over een kind, we hebben het over een zootje cellen wat op dit moment nog helemaal NIKS is.
Jij toont 0,0 respect voor zijn zorgen, zijn wensen en de positie waarin hij nu verkeert.
Hij is geen slaaf van haar...

Wat ik lees in jouw bullshit:
Wees een goede slaaf, doe wat zij wil, neem het kind, betaal voor dit kind en wees er de rest van je leven verantwoordelijk voor ook al wil je niet en ligt de fout volledig bij haar, want zij is een vrouw en derhalve belangrijker.

quote:

Op maandag 24 februari 2014 00:22 schreef TerryStone het volgende:

[..]

We hebben het niet over een kind, we hebben het over een zootje cellen wat op dit moment nog helemaal NIKS is.
Jij toont 0,0 respect voor zijn zorgen, zijn wensen en de positie waarin hij nu verkeert.
Hij is geen slaaf van haar...

Dit is ver van de waarheid. Nee, het is nog geen volledig kind, maar het is ook geen hoopje cellen, het is een kind in wording.

Al met al is het gewoon een klote situatie, een klote keuze, welke kant het ook opgaat.