R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hallo allemaal,
Ik doe normaal nooit aan topics plaatsen op fora maar ben nu toch echt even in nood van wat objectief advies.
Het is een beetje een lang verhaal mag ik ga proberen het zo kort mogelijk neer te zetten, excuses alvast..
Ik zit al sinds een paar jaren in een vaste vriendengroep samen met mijn beste vriendinnetje waarvan ik haar mantelverzorgster ben (ze zit in een rolstoel). Tot deze vriendengroep behoort een vriend van ons die ook een huisgenoot van haar is. Deze jongen heeft last van flinke angststoornissen en slikt daarvoor prozac, het is een erfelijk iets. Mijn vriendinnetje en ik hebben beiden relaties gehad in die jaren, ik een van 4 jaar die 4 maanden geleden geëindigd is. Onze vriend (hierna: X) heeft al in geen jaren relaties gehad en ook geen seksuele contacten. Elke keer als er een vrouw in zijn leven kwam, vluchtte hij de andere kant op.
Net voordat mijn relatie eindigde heeft hij geprobeerd mij een keer te zoenen, ik heb het niet beantwoord maar ook niet afgewezen (met kusjes). Dit is niet de reden dat mijn relatie is geëindigd maar het heeft het ook niet geholpen.
Ik woonde samen met mijn vriend dus ik ben bij mijn beste vriendinnetje in getrokken tijdelijk. In die tijd werden ik en X goeie maatjes. We hebben het over het zoenen gehad, en allebei gezegd dat het gewoon een aantrekkingskracht iets was maar we graag vrienden wilden blijven.
Toch trokken we steeds meer naar elkaar toe, kregen ook heftige ruzies en er ontstond een spanning/passie waarvan we allebei niet wisten wat we er mee aanmoesten. Hij is de meest gesloten persoon ter wereld en praat nooit over zijn gevoelens, dus een gesprek hierover aangaan was moeilijk.
Na een maand werd mijn beste vriendinnetje doodziek en belandde in het ziekenhuis. Ze heeft 3 weken op de IC gelegen en in die 3 weken zag het er naar uit dat ze het niet ging redden. Ik en X trokken nog meer naar elkaar toe en belandden ook met elkaar in bed. Dat is zo doorgegaan voor een maand waarin we fantastische sex hadden maar tussendoor gewoon dezelfde vrienden bleven die we daarvoor ook waren. Tussendoor uitte hij vaak zijn zorgen over dat het niet verstandig was, maar hield er ook niet mee op. Ik zocht hem vaak snachts op voor sex en hij liet mij toe. Ik beantwoordde zijn zorgen altijd met dat ik niet op zoek was naar een relatie en het fijn vond zoals het was. Ik was niks verplicht en ik vertrouwde hem erop dat hij ook niets wilde. Hij zei dat als ik geen verwachtingen had, hij het ook prima vond.
Mijn beste vriendinnetje werd godzijdank weer beter en herstelde langzaam naar haar oude staat.
De dag dat we hoorden dat weer naar huis mocht, zijn we het gaan vieren met onze vriendengroep door flink te gaan zuipen en stappen.
De beste vriend van X kwam ook langs, die ik nog niet had leren kennen. Ik kon ontzettend goed met hem opschieten en we waren meteen 2 handen op 1 buik. Hij heeft zelf al 7 jaar een vriendin.
X gedroeg zich ontzettend jaloers en om hem gerust te stellen vroeg ik aan hem of ik die nacht bij hem mocht slapen. Hij vond dat goed. We gingen uit en ik ben heel vrij in mijn doen en heb veel met de vriend van X gedanst en ook met X zelf.
Ondanks dat we beiden hadden afgesproken ons 'gescharrel' niet met de rest van de groep te delen, zoende hij me vollop in de kroeg.
Die nacht werd hij veelste dronken en werd ziek, ik heb hem naar huis gebracht en verzorgd.
De volgende dag zijn we weer met elkaar naar bed geweest en hebben een gezellige dag gehad, De dag erop barstte opeens de hel los, hij was koud, afstandelijk en erg naar. Hij wilde niet dat ik hem aanraakte en wilde niet met me praten. Hij zei de hele tijd dat hij wilde dat ik wegging, dat hij zich niet goed voelde en niet wist of hij hiermee door wilde gaan. Het was niet verstandig.
Hij had een angstaanval, en normaal kon ik het weghalen met intimiteit, ik vroeg of hij wilde dat ik het weghaalde, maar hij wees me af. Ik werd letterlijk afgestoot.
De dag erna hebben we een lang gesprek gehad waarin ik zei dat ik de situatie prettig vond omdat ik geen verplichtingen had, maar ik wilde weten waarom hij ineens zo raar deed.
Hij zei me dat hij niet wist of hij ok was met de situatie en ermee wilde stoppen. Dat hij erg spijt had van hoe hij had gedaan, dat dat een probleem was van hem, dat hij dat wist, maar dat het wel echt was. Hij vond het fijn met mij, de intieme momenten, maar die angst was erger.
Ik vroeg hem of hij uberhaupt wel gevoelens voor me had gehad, hij zei van wel. Ik zei dat ik die ook had, dat ik het jammer vond dat het zo was gelopen en hij me van zich afstootte. Maar ik wist wie hij was, en dat hij dit uiteindelijk toch zou doen. Dat hij al vanaf het begin roept dat het geen goed idee is maar wel ermee in meegaat.
Nu is het ontzettend ongemakkelijk thuis, en ik heb erg veel spijt van wat er is gebeurd. Ik heb niet nagedacht in die tijd en de sex was een manier voor mij om me beter te laten voelen over alle ellende waar ik doorheen ging.
Mensen om me heen zeggen dat ik naïef en blind ben, dat hij verliefd op me is en ik hem eigenlijk gebruikt heb. Dat niks wat uit zijn mond komt eigenlijk de waarheid is.
Ik weet me nu geen raad meer, ik weet ook niet wat ik eigenlijk voor hem voel. Ik weet dat ik baal dat het voorbij is, maar tegelijkertijd weet ik dat ik niet klaar ben voor een relatie dus dat het beter is zo.
Ik wil niets liever dan weer de vriendschap en het close terugkrijgen, zonder de sex. Hij zei me tijdens het 'uit' maak gesprek dat hij wilde dat we net zoveel met elkaar om zouden blijven gaan en ik heb hem afgewezen. Ik weet eigenlijk niet zo goed meer waarom ik dat gedaan heb.
Dus.. Help! Ik weet niet meer wat te doen en ik voel me erg schuldig als wat mijn vrienden zeggen waar is, en ik hem eigenlijk gebruikt heb. Hierbij moet ik nog zeggen dat mijn vrienden allemaal verbaasd waren over hoe hij was veranderd in de tijd dat ik zoveel met hem omging. In plaats van opgesloten te zitten in zijn kamer, kwam hij veel naar buiten, liep fluitend rond en was ontzettend sociaal en open naar iedereen. Hij was gelukkiger.
Nu zit hij weer opgesloten in zijn kamer en is het oorverdovend stil in het huis. En ik vind de situatie echt zo rot. Ik geef zoveel om hem, en ik ben de eerste persoon die ooit zo dichtbij hem is gekomen sinds zijn problemen. Ik begrijp heel goed dat hij dat doodeng vindt, maar ik heb altijd geloofd dat hij de situatie ook ok vond, omdat er geen verplichtingen of verwachtingen waren.
Wat nu???
Ik doe normaal nooit aan topics plaatsen op fora maar ben nu toch echt even in nood van wat objectief advies.
Het is een beetje een lang verhaal mag ik ga proberen het zo kort mogelijk neer te zetten, excuses alvast..
Ik zit al sinds een paar jaren in een vaste vriendengroep samen met mijn beste vriendinnetje waarvan ik haar mantelverzorgster ben (ze zit in een rolstoel). Tot deze vriendengroep behoort een vriend van ons die ook een huisgenoot van haar is. Deze jongen heeft last van flinke angststoornissen en slikt daarvoor prozac, het is een erfelijk iets. Mijn vriendinnetje en ik hebben beiden relaties gehad in die jaren, ik een van 4 jaar die 4 maanden geleden geëindigd is. Onze vriend (hierna: X) heeft al in geen jaren relaties gehad en ook geen seksuele contacten. Elke keer als er een vrouw in zijn leven kwam, vluchtte hij de andere kant op.
Net voordat mijn relatie eindigde heeft hij geprobeerd mij een keer te zoenen, ik heb het niet beantwoord maar ook niet afgewezen (met kusjes). Dit is niet de reden dat mijn relatie is geëindigd maar het heeft het ook niet geholpen.
Ik woonde samen met mijn vriend dus ik ben bij mijn beste vriendinnetje in getrokken tijdelijk. In die tijd werden ik en X goeie maatjes. We hebben het over het zoenen gehad, en allebei gezegd dat het gewoon een aantrekkingskracht iets was maar we graag vrienden wilden blijven.
Toch trokken we steeds meer naar elkaar toe, kregen ook heftige ruzies en er ontstond een spanning/passie waarvan we allebei niet wisten wat we er mee aanmoesten. Hij is de meest gesloten persoon ter wereld en praat nooit over zijn gevoelens, dus een gesprek hierover aangaan was moeilijk.
Na een maand werd mijn beste vriendinnetje doodziek en belandde in het ziekenhuis. Ze heeft 3 weken op de IC gelegen en in die 3 weken zag het er naar uit dat ze het niet ging redden. Ik en X trokken nog meer naar elkaar toe en belandden ook met elkaar in bed. Dat is zo doorgegaan voor een maand waarin we fantastische sex hadden maar tussendoor gewoon dezelfde vrienden bleven die we daarvoor ook waren. Tussendoor uitte hij vaak zijn zorgen over dat het niet verstandig was, maar hield er ook niet mee op. Ik zocht hem vaak snachts op voor sex en hij liet mij toe. Ik beantwoordde zijn zorgen altijd met dat ik niet op zoek was naar een relatie en het fijn vond zoals het was. Ik was niks verplicht en ik vertrouwde hem erop dat hij ook niets wilde. Hij zei dat als ik geen verwachtingen had, hij het ook prima vond.
Mijn beste vriendinnetje werd godzijdank weer beter en herstelde langzaam naar haar oude staat.
De dag dat we hoorden dat weer naar huis mocht, zijn we het gaan vieren met onze vriendengroep door flink te gaan zuipen en stappen.
De beste vriend van X kwam ook langs, die ik nog niet had leren kennen. Ik kon ontzettend goed met hem opschieten en we waren meteen 2 handen op 1 buik. Hij heeft zelf al 7 jaar een vriendin.
X gedroeg zich ontzettend jaloers en om hem gerust te stellen vroeg ik aan hem of ik die nacht bij hem mocht slapen. Hij vond dat goed. We gingen uit en ik ben heel vrij in mijn doen en heb veel met de vriend van X gedanst en ook met X zelf.
Ondanks dat we beiden hadden afgesproken ons 'gescharrel' niet met de rest van de groep te delen, zoende hij me vollop in de kroeg.
Die nacht werd hij veelste dronken en werd ziek, ik heb hem naar huis gebracht en verzorgd.
De volgende dag zijn we weer met elkaar naar bed geweest en hebben een gezellige dag gehad, De dag erop barstte opeens de hel los, hij was koud, afstandelijk en erg naar. Hij wilde niet dat ik hem aanraakte en wilde niet met me praten. Hij zei de hele tijd dat hij wilde dat ik wegging, dat hij zich niet goed voelde en niet wist of hij hiermee door wilde gaan. Het was niet verstandig.
Hij had een angstaanval, en normaal kon ik het weghalen met intimiteit, ik vroeg of hij wilde dat ik het weghaalde, maar hij wees me af. Ik werd letterlijk afgestoot.
De dag erna hebben we een lang gesprek gehad waarin ik zei dat ik de situatie prettig vond omdat ik geen verplichtingen had, maar ik wilde weten waarom hij ineens zo raar deed.
Hij zei me dat hij niet wist of hij ok was met de situatie en ermee wilde stoppen. Dat hij erg spijt had van hoe hij had gedaan, dat dat een probleem was van hem, dat hij dat wist, maar dat het wel echt was. Hij vond het fijn met mij, de intieme momenten, maar die angst was erger.
Ik vroeg hem of hij uberhaupt wel gevoelens voor me had gehad, hij zei van wel. Ik zei dat ik die ook had, dat ik het jammer vond dat het zo was gelopen en hij me van zich afstootte. Maar ik wist wie hij was, en dat hij dit uiteindelijk toch zou doen. Dat hij al vanaf het begin roept dat het geen goed idee is maar wel ermee in meegaat.
Nu is het ontzettend ongemakkelijk thuis, en ik heb erg veel spijt van wat er is gebeurd. Ik heb niet nagedacht in die tijd en de sex was een manier voor mij om me beter te laten voelen over alle ellende waar ik doorheen ging.
Mensen om me heen zeggen dat ik naïef en blind ben, dat hij verliefd op me is en ik hem eigenlijk gebruikt heb. Dat niks wat uit zijn mond komt eigenlijk de waarheid is.
Ik weet me nu geen raad meer, ik weet ook niet wat ik eigenlijk voor hem voel. Ik weet dat ik baal dat het voorbij is, maar tegelijkertijd weet ik dat ik niet klaar ben voor een relatie dus dat het beter is zo.
Ik wil niets liever dan weer de vriendschap en het close terugkrijgen, zonder de sex. Hij zei me tijdens het 'uit' maak gesprek dat hij wilde dat we net zoveel met elkaar om zouden blijven gaan en ik heb hem afgewezen. Ik weet eigenlijk niet zo goed meer waarom ik dat gedaan heb.
Dus.. Help! Ik weet niet meer wat te doen en ik voel me erg schuldig als wat mijn vrienden zeggen waar is, en ik hem eigenlijk gebruikt heb. Hierbij moet ik nog zeggen dat mijn vrienden allemaal verbaasd waren over hoe hij was veranderd in de tijd dat ik zoveel met hem omging. In plaats van opgesloten te zitten in zijn kamer, kwam hij veel naar buiten, liep fluitend rond en was ontzettend sociaal en open naar iedereen. Hij was gelukkiger.
Nu zit hij weer opgesloten in zijn kamer en is het oorverdovend stil in het huis. En ik vind de situatie echt zo rot. Ik geef zoveel om hem, en ik ben de eerste persoon die ooit zo dichtbij hem is gekomen sinds zijn problemen. Ik begrijp heel goed dat hij dat doodeng vindt, maar ik heb altijd geloofd dat hij de situatie ook ok vond, omdat er geen verplichtingen of verwachtingen waren.
Wat nu???
Ik snap het probleem niet helemaal..
Hij wilt je niet meer, jij wilt ook geen relatie met hem want je bent klaar voor een echte relatie.
Lijkt me dat jullie het redelijk eens zijn?
Hij wilt je niet meer, jij wilt ook geen relatie met hem want je bent klaar voor een echte relatie.
Lijkt me dat jullie het redelijk eens zijn?
dit dusquote:Op vrijdag 21 februari 2014 15:17 schreef _Meredith het volgende:
Ik snap het probleem niet helemaal..
Hij wilt je niet meer, jij wilt ook geen relatie met hem want je bent klaar voor een echte relatie.
Lijkt me dat jullie het redelijk eens zijn?
ga verder met je leven zou mijn advies zijn
Oh boy. Succes en sterktequote:Ik doe normaal nooit aan topics plaatsen op fora maar ben nu toch echt even in nood van wat objectief advies.
jezus wat een onsamenhangend verhaal zeg.
Ga verder met je leven en als vrienden. Beter werk je eerst aan jezelf voordat je iets aangaat met een depressieve knul met angststoornis.
Ga verder met je leven en als vrienden. Beter werk je eerst aan jezelf voordat je iets aangaat met een depressieve knul met angststoornis.
I just had to get that stress off my chest like breast reduction.
Daar kunnen wij toch onmogelijk een (objectief) antwoord op geven. We kennen alleen jouw perspectief (wat sowieso al erg gebrekkig is) en weten veel te weinig af over je vriendschap. Vraag het je andere vrienden eens?quote:
Ik zou graag willen weten of en hoe ik de vriendschap kan redden.
I just had to get that stress off my chest like breast reduction.
Ik vond het anders een prima verhaal hoor Seam, goed te begrijpen. Beter dan menig gebrabbel topics wat hier voorbij komt.
En TS, tsja, als X het toelaat toch wer proberen met hem om te gaan zonder de seks? na een tijd (lees jaar) is hij er vast wel overheen dat hij je niet meer mag nemen, en na een aantal weken ben jij er overheen dat je hem nog wil. Eind goed al goed.
En TS, tsja, als X het toelaat toch wer proberen met hem om te gaan zonder de seks? na een tijd (lees jaar) is hij er vast wel overheen dat hij je niet meer mag nemen, en na een aantal weken ben jij er overheen dat je hem nog wil. Eind goed al goed.
Prof_Hoax heeft gelijk. X wil TS gewoon, ongeacht welke verhaaltjes hij ophangt. TS roept op haar beurt om het hardst dat ze X niet wil, terwijl de realiteit is dat ze hem wel wil. Het is alleen de vraag of ze dat ook aan zichzelf wil toegeven.
Breitling - Instruments for Professionals
Ik geef toe dat ik hem wil, op de manier zoals het was, geen verplichtingen en vooral veel sex. Ik had er alleen niet bij stil gestaan dat hij dat blijkbaar niet wil, omdat hij vrolijk meedeed.
Oh hij wil dat wel, maar hij wil de rest van je ook. Hij wil je helemaal. Maar als ie dat zou zeggen, dan zou het resultaat zijn dat ie je volledig kwijt was, want dat wil jij niet en dus zou t raar worden en dus zou t stoppen.quote:
Ik geef toe dat ik hem wil, op de manier zoals het was, geen verplichtingen en vooral veel sex. Ik had er alleen niet bij stil gestaan dat hij dat blijkbaar niet wil, omdat hij vrolijk meedeed.
Hoe het was gaat t niet meer worden. Hij is stapelgek op je. Maar, ik geloof niet helemaal dat je hem niet wil. Ik WIL ook dat je hem wil cause im a sucker for love stories (maar dan weer geen films)
Ik zie je nl al helemaal naar m toe gaan midden in de nacht en zeggen dat je hem toch wil, waarna hij je vastgrijpt en je nooit meer laat gaan...etc etc.
Breitling - Instruments for Professionals
Ik wil hem niet willen, telt dat ook? Ik ben nooit echt single geweest, altijd relaties gehad die in elkaar over liepen. Ik wil zo graag een keer single zijn en doen waar ik zin in heb.
Daar komt bij dat hij het aantrekken/afstoten gedoe altijd zou blijven doen en ik trek dat echt niet.
Daar komt bij dat hij het aantrekken/afstoten gedoe altijd zou blijven doen en ik trek dat echt niet.
Nee dat telt niet, want dan heb ik dus gewoon gelijk, namelijk dat je hem keihard wil. Ik denk niet dat ie dat zou doen. Hij doet dat nu, ja, omdat hij je wil maar je in zijn ogen niet kan hebben omdat jij m dat verteld.quote:
Ik wil hem niet willen, telt dat ook? Ik ben nooit echt single geweest, altijd relaties gehad die in elkaar over liepen. Ik wil zo graag een keer single zijn en doen waar ik zin in heb.
Daar komt bij dat hij het aantrekken/afstoten gedoe altijd zou blijven doen en ik trek dat echt niet.
De oplossing is simpel.
Breitling - Instruments for Professionals
Ik lees eerste de hele tijd alleen maar ''voel niks voor hem, gaat om de sex, voel niks voor hem, gaat om de sex''
En dan ineens:
En dan ineens:
Kap ermee en stop uberhaupt met scharrels, duidelijk niets voor jou.quote:
Ik vroeg hem of hij uberhaupt wel gevoelens voor me had gehad, hij zei van wel.
Ik zei dat ik die ook had, dat ik het jammer vond dat het zo was gelopen en hij me van zich afstootte.
Let's drop some acid and go to a titty bar.
TS, heb je nooit van die romantische komedies gekeken. Friends with benefits eindigt altijd in gevoelens voor elkaar en in een hoop gezeik daardoor.
Herb is the healing of a nation, alcohol is the destruction.
Dit ja.quote:
[..]
Nee dat telt niet, want dan heb ik dus gewoon gelijk, namelijk dat je hem keihard wil. Ik denk niet dat ie dat zou doen. Hij doet dat nu, ja, omdat hij je wil maar je in zijn ogen niet kan hebben omdat jij m dat verteld.
De oplossing is simpel.
Ja, you fucked up. Als die gast daadwerkelijk meer van je wil en jij niet, moet je zorgen dat je zo ver mogelijk bij m uit de buurt blijft, want anders verneuk je 'm nog verder.
Scharrelen met instabiele mensen is gewoon vragen om gezeik.
Scharrelen met instabiele mensen is gewoon vragen om gezeik.
Ik ga naar huis.
Ik moet hierbij de nadruk leggen op het feit dat ik heel goed weet dat ik niet slim heb gehandeld. Maar geloof mij, als je beste vriendinnetje bijna overlijdt, dan ben je niet echt met denk processen bezig.. Maar erg bedankt voor alle adviezen! Dit helpt!
Over X. Zoals ik zei, ik heb nooit topics geplaatst, moet nog veel leren!quote:
Gaat de 2e helft van het verhaal nou over X of over die maat van X?
Wat een warrig verhaal.
Iemand die aan de prozac zit is sowieso niet de gemakkelijkste in sociale contacten toch? Was hij misschien vergeten zijn prozac te slikken toen 'de bom barstte'? Een uiting van zijn angststoornis dus, waarna hij jou maar ging vervreemden zodat hij zijn angst uit de weg kon gaan?
Ok dus X werd dronken, vervolgens even ziek. En die maat speelt verder ook geen noemenswaardige rol alleen dat X het maar niks vond dat je het goed kon vinden met maat van X.
|
|
