Reageren op inbreker?

quote:

Op maandag 17 februari 2014 13:08 schreef HCFeestbeest het volgende:

[..]

Een professionele inbreker maakt een schema van hoe lang hij bezig zal zijn. Messen neerleggen doet ie gewoon op weg naar de slaapkamer. Duur niet heel lang hoor.

quote:

Op maandag 17 februari 2014 13:06 schreef Applecreampie het volgende:
2 keer meegemaakt.

eerste keer sliep ik met een vriendin bij haar thuis. Haar ouders waren op een feestje en we sliepen alleen in het huis. Was 15 op dat moment. Misschien ook wel te jong om in dat soort situaties te zitten. Maar toen ik doorhad dat er iemand in het huis was ben ik naar mijn vriendin gegaan en zijn we beide bang in haar bed gekropen. Toen het een tijdje stil was zijn we stil naar beneden geslopen voor een telefoon, eenmaal beneden stond de inbreker rustig de kasten leeg te halen, wij begonnen te gillen/huilen. Die vent draait zich om, ziet ons doodsbang zijn, schreeuwt dat we op moeten donderen of hij vermoord ons en we zijn het huis uitgerent naar de buren. Die zijn direct naar ons huis gegaan maar de inbreker was weg.
Hij had veel sporen achter gelaten, en bleek achteraf ook een bekende, dus gepakt en gestraft gelukkig.

Tweede keer woonde ik op kamers in een vrijstaand herenhuis. Luxe buurt. Gezamelijke huiskamer. Ik hoorde gerommel midden in de nacht en ben met grote waterpijp (ik weet het , maar had niks anders op het moment) er naar toe geslopen. In de huiskamer aankomend zag ik dat de tv al weg was, en 2 jongens van max 18 jaar waren bezig boxjes van de muren te halen. Ik brulde een godverdomme, waar is mijn televisie, hun schrokken zich te pletter, lieten alles uit hun handen vallen en vlogen het huis uit. Ik er nog achteraan,maar ze waren snel en ik haalde mn poten open aan het scherpe grind. Zag ze letterlijk langs mn neus scheuren, kenteken zat niet op de auto en daarmee verwenen hun en mijn televisie.

Nu kan het aan de leeftijd hebben gelegen, maar in mijn geval was angst tonen de slechte keus. De inbreker voelde zich sterker dan ons want wij waren bang, dus hij won op dat moment. Al helemaal door te roepen dat hij ons ging vermoorden, mn vriendin wist toen niet hoe hard ze mij mee moest trekken naar buiten.
De 2de keer hadden ze me eventueeel nog tegen de grond gekregen met zn 2en. Maar door te domineren met een voorwerp in mijn handen en dreigend te schreeuwen schrokken de daders dus zodanig dat ze het dan wel op een lopen zetten.

Het jammere blijft wel, hoe stoer ik mezelf ook vond na die 2de keer, er ligt een hele mooie rode honkbalknuppel in de slaapkamer voor het geval dat. Ik heb een alarm, en 2 extra sloten op de deur, en een vent naast me dus ik ben veilig. Maar de angst blijft. Als ik gerommel hoor, of mijn vriend kan niet slapen en zit 's nachts te rommelen, schiet ik in angst al overeind. In slaap komen lukt me dan ook niet meer. Ook slaap ik nog lichter sinds de inbraken, dus verstoor ik mijn slaapritme onbewust.

Je zou niet denken dat zulke dingen zo'n grote schade geestelijk achterlaten, maar dat doen ze dus wel. Het frustreert, want ik ken ook situaties waarin ingebroken werd uit nood, en dat men het doet om te overleven. Ik snap alleen niet waarom ze dan geen miljoenen bedrijf bestelen. Die slaapt er geen nacht minder om, ik wel.

quote:

Op maandag 17 februari 2014 13:11 schreef HCFeestbeest het volgende:

[..]

Je kan natuurlijk ook gewoon glas neerleggen, dan hoor je 'm aankomen.

quote:

Op maandag 17 februari 2014 13:28 schreef Pokkelmans het volgende:
Heeft TS inmiddels al een flinke hond aangeschaft?

quote:

Op maandag 17 februari 2014 17:35 schreef Mord_Sith het volgende:
Da's wel een hele lange hoor