Heb ik een punt of ben ik een zeikerd?

Prima toch, soms moet je banden verbreken als het meer gezeik geeft dan dat het positiefs oplevert.

Dus bij dezelfde gelegenheid dat je haar zegt dat ze je teleurstelt, zet je maar direct een punt achter de vriendschap?

Dus je geeft haar eigenlijk geen kans?

quote:

Op zondag 16 februari 2014 21:29 schreef Lienekien het volgende:
Dus bij dezelfde gelegenheid dat je haar zegt dat ze je teleurstelt, zet je maar direct een punt achter de vriendschap?

Dus je geeft haar eigenlijk geen kans?

Eens met Lienekien.
Sowieso heb je er zelf spijt van zoals je zelf aardig doorhebt, die spijt lijkt mij wel terecht.. Ik zou altijd een deur open laten staan voor iemand ook al zou het contact op dat moment niet zo lekker lopen.

Dat je er zo hard een punt van maakt, het 'uitmaakt' en drama-dingen zegt als 'de vriendschap betekent meer voor mij' maakt je wel een zeikwijf ja. Je had het ook gewoon dood kunnen laten bloeden.

Vriendschappen beëindig je niet, die laat je doodbloeden.

7 alinea's en 2 laffe afsluitende zinnetjes over dit onderwerp.

Daar heb je je antwoord.

quote:

Op zondag 16 februari 2014 21:35 schreef BasEnAad het volgende:
Vriendschappen beëindig je niet, die laat je doodbloeden.

True

Beetje triest dit kerel. Je lijkt wel een wijf. Je had 't ook gewoon even duidelijk kunnen benoemen

Dit heeft niks te maken met een vriendschap waar jij meer in stopt dan zij. Als je écht vrienden bent, dan snap je dat een ander misschien een tijd drukker is met andere dingen, of zijn of haar prioriteiten ergens anders heeft liggen voor een periode. Misschien is het ook wel zo dat het haar minder boeit inderdaad, dat zou goed kunnen, ik weet t niet.

Maar ik denk niet dat het hier om vriendschap gaat. Ik denk dat jij nog steeds hardstikke gek op d'r bent en het doet je nu pijn dat ze afstand neemt van je. Dat laatste snap ik heel goed, maar ik geloof voor geen seconde dat het gevoel dat jij voor haar had weg is.

Ik denk dat dat gevoel er nog steeds keihard is.

quote:

Op zondag 16 februari 2014 21:19 schreef CasperH01 het volgende:

Ik heb soortgelijke situatie meegemaakt als jij, alleen verschilt hier en daar wat details. Maar ik vind je helemaal geen zeikwijf; iedereen heeft gevoelens en emoties.

Zoals je al kan aanvoelen, stond ik in jouw schoenen. Alleen was ik niet degene die het heeft beëindigd en was hij gewoon single, wat dus net iets anders is. Maar hoe kingtoppie het heeft gezegd, het is beter een deur altijd open te laten. En nee, vriendschappen laat je niet doodbloeden, maar doe gewoon iets leuks voor jezelf ondertussen en ga gewoon met anderen om. Dan heb je tenminste nog een band als kennis die je 1x of 2x per jaar spreekt als natuurlijk verloop. Dit is de zachte landing die je kan krijgen. Ik wil niet zeggen dat je iets verkeerd hebt gedaan, want wie weet heb je gewoon het beste gehandeld naar moment.

Maar als er een harde einde is, maakt dat alles gewoon moeilijker. Bijv. toen ik hem weer tegenkwam, was het erg pijnlijk om te zien dat hij omging met mensen die hij ervoor maar 1x of 2x per jaar zag. En dat hij de rest allemaal boven mij verkoos, ik als degene die juist close met hem was. Soms kan je beter accepteren dat iemand jou gewoon niet wilt (op een moment), en dat normen en waarden kunnen verschillen wat zich uit tot een type gedrag. Het heeft geen zin om aan een dode paard te trekken wat ik deed, uiteindelijk kreeg ik te horen -> niet iedereen is gelijkwaardig aan elkaar. Toen ik dit hoorde, brak ik binnenste buiten.

Ik blijf het sneu vinden hoe de status van (vriendschaps)relaties worden getoetst aan de hand van hoe lang iemand er over doet om een digitaal berichtje terug te sturen. Wat een ruggegraatloos zootje sneuheid is het ook. Nog even en we krijgen topics als "Ik heb mijn vriendin een appje gestuurd dat ik met haar wil trouwen, maar ze heeft al 4 minuten niet gereageerd. Zou ze vreemd gaan!?!?"

Niet gelezen maar met zo'n lang verhaal moet het wel zijn dat je een zeikerd bent.

quote:

Op zondag 16 februari 2014 21:19 schreef CasperH01 het volgende:
Ik heb ongeveer 2 weken geleden er voor gekozen om een punt te zetten achter de vriendschap met een vriendin met wie ik heel close was maar ik begin nu te twijfelen of ik niet overhaast heb gereageerd...

In een ver verleden (een jaar geleden hihi) waren er nog romantische gevoelens waar we niks mee hebben gedaan (zij had een vriend) maar hadden toch besloten om vrienden te blijven.
Door deze omstandigheden zijn we behoorlijk close geworden in zoverre dat er we vaak minstens een paar uur contact hadden per dag en er eigenlijk geen dag voorbij ging zonder dat we elkaar spraken.
Nu zijn die gevoelens na een jaar niks doen bij beide kanten wel weg, maar wat er over bleef was een heel hechte vriendschap (kom maar met die friendzone grapjes, ik kan het hebben).

In die tijd dat er nog wel gevoelens waren deed ze veel dingen waaruit voor mij bleek dat ik speciaal voor haar was (ophalen bij werk (voor een kwartier fietsen, ook al moest ze daarvoor een uur wachten), wegbrengen naar verschillende dingen (CBR om 7 uur), voor m'n deur staan als we ruzie hadden (rond een uur of 2 s'nachts) en zij excuses wilde aanbieden, random cadeautjes).

Dit werd de laatste tijd steeds minder en is eigenlijk nu compleet opgehouden sinds ik verhuist ben (van Utrecht omgeving naar Amsterdam), terwijl ik hier zelf wel gewoon mee door ging. Ze bleef weliswaar contact houden maar ik had meer het idee dat ze dit niet voor zichzelf deed (vroeger stuurde ze gelijk iets terug, nu neemt ze eerst rustig 10 minuten de tijd om met andere mensen te praten).

Het gene wat voor mij de doorslag was, was het feit dat ze na een half jaar (oktober) nog niet een keer mij is komen opzoeken. Iedere keer dat ik haar uitnodigde werd ik half afgewimpeld met een ''komt nog wel''. Voor een vriendschap die toch vrij diep vind deed dit toch behoorlijk pijn, zeker aangezien mensen met wie ik veel minder close was wel deze moeite hebben genomen. Tel daarbij nog eens op dat ze die plannen wel met andere mensen ging maken en je hebt behoorlijk het gevoel alsof het haar niet uit maakt.

Ik confronteerde haar hiermee en haar antwoord was dat ze toevallig net wilde afspreken wanneer ze eens langs kon gaan. Ik heb gezegd dat ik er liever een punt achter wilde zetten omdat ik het gevoel had dat deze vriendschap meer betekend voor mij dan voor haar.
Haar antwoord was dat ze het niet zo had bedoeld en of ik voor haar niet een uitzondering kon maken.
Aangezien dit in een chat was kon ik hier moeilijk heel lang over nadenken dus heb ik nee gezegd.

Dus; heb ik gelijk of ben ik een zeikwijf?

PS: ik ben een jongen van 19, zij een meisje van 19

Het enige dat ik me afvraag is waarom dit woord op Fok zo vaak gebruikt wordt en nooit vervangen door een ander Nederlands woord zoals: onverwachte, onbepaalde, toevallige etc

quote:

Ze bleef weliswaar contact houden maar ik had meer het idee dat ze dit niet voor zichzelf deed (vroeger stuurde ze gelijk iets terug, nu neemt ze eerst rustig 10 minuten de tijd om met andere mensen te praten).

quote:

Tel daarbij nog eens op dat ze die plannen wel met andere mensen ging maken en je hebt behoorlijk het gevoel alsof het haar niet uit maakt.

Dit is best wel jaloers pubergedrag.

Je hebt een goed besluit genomen, stoppen hiermee. Zoals een echte vriend zorg je hiermee dat je vriendin verlost is van je claimerige en zelfs jaloerse gedrag.

ze was je vriend niet, maar een surrogaat relatie. anders had je het niet uitgemaakt, en maakt het niet zoveel uit dat je elkaar niet vaak ziet. dan ben je gewoon blij dat je iemand kent en af en toe ziet, en maakt het verder niet uit wat die ander doet.

ja je bent een zeikwijf (hihi)

Vriendschap is onvoorwaardelijk, maar in dit geval gaat dat blijkbaar niet op. Jij hebt nu de schuld bij haar neergelegd. Maar... ze is je niks verplicht, dus dat vind ik eigenlijk niet helemaal eerlijk naar haar toe! Je zadelt haar op met een schuldgevoel voor iets waar ze niet per se veel schuld aan heeft (misschien is ze nou eenmaal niet zo attent of vindt ze treinreizen vermoeiend en is dat voor haar een drempel ofzo, weet jij veel). Ze voldoet niet aan je verwachtingen van vriendschap, prima, maar om iemand dan op deze manier voor het blok te zetten.. Ik weet niet. Ik snap eigenlijk ook niet zo goed wat je wilt met dit topic, want blijkbaar ben jij er al klaar mee. Het probleem is dus in principe opgelost, alleen de vraag is of dit op een eerlijke manier is gebeurt; ze kreeg geen kans en je gaf haar ook nog eens een schuldgevoel omdat zij niet aan JOUW verwachtingen van vriendschap voldeed. Zie je dat dat niet helemaal eerlijk is?

Het was al heel anders geweest als je haar benaderd had met jouw probleem zodat jullie samen konden zoeken naar een oplossing; "Kijk, ik voel dit en dit en dit, en ik voel me daar niet prettig bij, zullen we even rond de tafel zitten en kijken wat we hieraan kunnen doen?" ipv "Kijk, jij doet dit, dat vind ik stom, verander - of wacht, eigenlijk ben ik er al klaar mee". Zeg dan niks en neem gewoon geen contact meer op, of laat het inderdaad lekker doodbloeden, als je er toch niks meer aan wilt doen. Ik zie echt de toegevoegde waarde van zo'n mededeling niet ben ik bang...

Daarnaast vind ook ik je gedrag claimerig (10 minuten niet reageren? Pardon?) en ook ik heb daardoor het idee dat jij nog niet helemaal over haar heen bent. Misschien heb je juist daardoor (bewust of onbewust) teveel hoop/verwachtingen? Het zou niet helemaal eerlijk zijn haar dat aan te rekenen. Dat jij denkt dat zij jouw leegte nu probeert op te vullen versterkt dit idee, tenzij ze normaal echt in een sociaal isolement leeft ofzo... en zelfs dan, so be it, laat haar lekker, wat is de toegevoegde waarde voor jou om van dat idee te genieten? Jij bent niet de belangrijkste persoon in haar leven - dat is zij zelf.

In een vriendschap hoort mijns inziens helemaal niet zoiets te bestaan als een tweede kans; we doen allemaal genoeg domme en irritante dingen. En echte vrienden accepteren je maar zoals je bent, en niet zoals het hun uitkomt. Je kan het best jammer vinden dat ze het zo druk heeft, en dat mag je echt wel tegen haar zeggen natuurlijk... maar op het moment dat je het op deze (toch wel rottige) manier moet oplossen dan pas je blijkbaar gewoon niet zo goed bij elkaar... Mensen en situaties veranderen nu eenmaal, probeer dat te accepteren.

quote:

Op zondag 16 februari 2014 23:15 schreef CasperH01 het volgende:

Ik zal altijd wel wát gevoelens voor haar hebben (zo hoef ik niet te zien hoe ze elkaar aflebberen), maar dat kan ik niet (meer) op die manier uitte omdat het bij haar wel vrijwel over is. Nogal oncomfortabel om het te hebben over de crush die iemand op je heeft terwijl je zelf niks voelt.
Desalniettemin kan ik je wel verzekeren dat 75% weg is

Nou, hier heb je het. Dit maakt dat je alles wat overdreven interpreteert. Denk dat het wel verstandig is de vriendschap even te beëindigen totdat die gevoelens weg zijn.