R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik ben een jongen van 17 jaar oud en sinds de zomervakantie ongeveer heb ik last van veel duizeligheid, angst waarvan ik niet weet waarvoor en het gevoel flauw te vallen/out te gaan.
In de zomervakantie heb ik iemand een epileptische aanval zien krijgen. Op het moment dat ik het zag was ik onder invloed van 4-FMP (een research chemical, harddrug) waardoor het allemaal wat heftiger op me af kwam. Sindsdien denk ik regelmatig dat ik een epileptische aanval ga krijgen, op compleet random momenten.
Ik ben overdag vrijwel altijd moe doordat ik heel slecht slaap, en op zo'n momenten wil ik weleens even een paar seconden helemaal wegzakken/verstijven zonder dat ik het door heb en dan ineens wakker schrikken, dan wordt de angst op flauwvallen/epilepsie ineens heel sterk. Waarom ik bang ben voor een aanval? Zou het niet weten, nog nooit gehad. Ik heb zelfs een tijd niet durven uitgaan uit angst voor de stroboscopen maar die angst ben ik inmiddels voorbij.
Wel ben ik nog steeds vaak duizelig/weinig besef waar ik ben/gevoel hebben om out te gaan en ik denk dat dit samenhangt met onder andere mijn vermoeidheid.
Ook krijg ik binnenkort een ADD-onderzoek, ik weet dus niet zeker of ik ADD heb, maar als dat zo is kan dat ook daarmee te maken hebben? (Ben er bijna zeker van dat ik ADD heb, heb echt heel erge concentratieproblemen).
Daarnaast denk ik dat de problemen die ik heb samenhangen met mijn drugsgebruik, hoewel ik helemaal niet vaak gebruik. Ik heb enkele keren speed gebruikt maar hier ben ik mee gestopt vanwege een paranoïde gevoel dat ik elke keer kreeg (laatste keer was in augustus). Daarnaast gebruik ik eens in de 3 maanden ongeveer xtc en eens in de maand/2 maanden 4-FMP.
Niet veel dus, maar zou dit al teveel kunnen zijn waardoor ik bovenstaande problemen krijg?
Ik moet zeggen dat ik de laatste tijd (sinds de jaarwisseling eigenlijk) ook wel echt te veel drink, wel minimaal 3 à 4 dagen per week.
Zou iemand mij kunnen helpen? Ik heb vaak stemmingswisselingen omdat ik me dus niet zo lekker in mijn vel voel en bovenstaande problemen heb en ik zou hier heel graag vanaf willen.
In de zomervakantie heb ik iemand een epileptische aanval zien krijgen. Op het moment dat ik het zag was ik onder invloed van 4-FMP (een research chemical, harddrug) waardoor het allemaal wat heftiger op me af kwam. Sindsdien denk ik regelmatig dat ik een epileptische aanval ga krijgen, op compleet random momenten.
Ik ben overdag vrijwel altijd moe doordat ik heel slecht slaap, en op zo'n momenten wil ik weleens even een paar seconden helemaal wegzakken/verstijven zonder dat ik het door heb en dan ineens wakker schrikken, dan wordt de angst op flauwvallen/epilepsie ineens heel sterk. Waarom ik bang ben voor een aanval? Zou het niet weten, nog nooit gehad. Ik heb zelfs een tijd niet durven uitgaan uit angst voor de stroboscopen maar die angst ben ik inmiddels voorbij.
Wel ben ik nog steeds vaak duizelig/weinig besef waar ik ben/gevoel hebben om out te gaan en ik denk dat dit samenhangt met onder andere mijn vermoeidheid.
Ook krijg ik binnenkort een ADD-onderzoek, ik weet dus niet zeker of ik ADD heb, maar als dat zo is kan dat ook daarmee te maken hebben? (Ben er bijna zeker van dat ik ADD heb, heb echt heel erge concentratieproblemen).
Daarnaast denk ik dat de problemen die ik heb samenhangen met mijn drugsgebruik, hoewel ik helemaal niet vaak gebruik. Ik heb enkele keren speed gebruikt maar hier ben ik mee gestopt vanwege een paranoïde gevoel dat ik elke keer kreeg (laatste keer was in augustus). Daarnaast gebruik ik eens in de 3 maanden ongeveer xtc en eens in de maand/2 maanden 4-FMP.
Niet veel dus, maar zou dit al teveel kunnen zijn waardoor ik bovenstaande problemen krijg?
Ik moet zeggen dat ik de laatste tijd (sinds de jaarwisseling eigenlijk) ook wel echt te veel drink, wel minimaal 3 à 4 dagen per week.
Zou iemand mij kunnen helpen? Ik heb vaak stemmingswisselingen omdat ik me dus niet zo lekker in mijn vel voel en bovenstaande problemen heb en ik zou hier heel graag vanaf willen.
Bang voor het bang zijn en overmatige indrukken icm drugs en drank.. go see a doctor!
T2K; "Je posts zijn leuker dan je lijstje"
-Scorpion_17
-Scorpion_17
Kan ik hiermee ook terecht bij de GGD? Vind het dan denk ik fijner om het gewoon allemaal tijdens mijn ADD-onderzoek er uit te gooien, overigens wel alleen als het geheim gehouden wordt tegenover mijn ouders.
Ik lees net trouwens dit stukje: https://www.helpikhebeenp(...)egatieve%20symptomen
Ik herken me hier eigenlijk precies in, op het stukje van geen zin hebben om dingen te doen en geen interesse meer hebben in contact met vrienden na dan.
Ik lees net trouwens dit stukje: https://www.helpikhebeenp(...)egatieve%20symptomen
Ik herken me hier eigenlijk precies in, op het stukje van geen zin hebben om dingen te doen en geen interesse meer hebben in contact met vrienden na dan.
Je bent jezelf nu gek aan het maken! Elke hulpverlener heeft een zwijgplicht dus ggd of huisarts maakt in die zin niks uit.. Beloof me wel dat je hulp zoekt en even laat weten hoe het gaat? Succes TS!
T2K; "Je posts zijn leuker dan je lijstje"
-Scorpion_17
-Scorpion_17
Ik heb al een afspraak staan bij de GGD en hoop echt snel geholpen te worden want ik word zelf ook helemaal gek van mezelf. Ik hou het up-to-date als ik maar weet, bedankt!
Stop met die drugs knul. Er zijn mensen die 1 keer harddrugs hebben gebruikt, op een verkeerd moment, die daar hun leven lang de gevolgen van moeten ondervinden.
Digo
Sowieso stoppen met de drugs, dat gaat bij voorbaat al verkeerd als je bang bent.
Ik heb zelf ook jaren angstaanvallen gehad, en nu nog af en toe. In combinatie met hyperventilatie.
Heb er zelf nooit hulp voor gezocht, maar goed dat je dat wel doet, maar uiteindelijk ben jij de enige die het kan veranderen.
Ik zelf drink niet vaak, z'on 4x per jaar, ben gestopt met roken en gebruik geen drugs, als ik ook nog gezond eet maakt dat voor mij echt een enorm verschil en is er meer rust in mijn hoofd.
Ik heb zelf ook jaren angstaanvallen gehad, en nu nog af en toe. In combinatie met hyperventilatie.
Heb er zelf nooit hulp voor gezocht, maar goed dat je dat wel doet, maar uiteindelijk ben jij de enige die het kan veranderen.
Ik zelf drink niet vaak, z'on 4x per jaar, ben gestopt met roken en gebruik geen drugs, als ik ook nog gezond eet maakt dat voor mij echt een enorm verschil en is er meer rust in mijn hoofd.
Maar ik gebruik echt niet vaak drugs, ben er totaal niet afhankelijk van en op de momenten zelf heb ik ook geen last van deze problemen, de dagen er na is het ook niet erger of minder erg aanwezig, gewoon zoals ervoor. Is het dan echt noodzakelijk om te stoppen?
Dat is wel een beetje je kop in het zand steken, vind je niet?quote:Op zondag 16 februari 2014 14:55 schreef PRSPCT het volgende:
Maar ik gebruik echt niet vaak drugs, ben er totaal niet afhankelijk van en op de momenten zelf heb ik ook geen last van deze problemen, de dagen er na is het ook niet erger of minder erg aanwezig, gewoon zoals ervoor. Is het dan echt noodzakelijk om te stoppen?
The love you take is equal to the love you make.
Hoezo? Het zou kunnen dat mijn drugsgebruik (deels) de veroorzaker is van bovenstaande problemen, maar als ik er zo over nadenk 'versterkt' het eigenlijk helemaal niks, ook niet op het moment dat ik gebruik zelf.
Ja, weet je. Jij hebt de klachten. Je kunt niet uitsluiten dat er een verband is met je drugs- en drankgebruik. Je wilt vooral dat er geen verband is, want ermee kappen vind je kennelijk te moeilijk.
The love you take is equal to the love you make.
Zoek eens grondig uit wat het effect van drugs (en alcohol) is in je hersenen. Misschien dat je er dan anders tegen aan kijkt. Dat effect is namelijk heel heftig voor je hersenen, en kan langere periodes nasluimeren voordat het effect helemaal weg is. Bovendien verzwakken je hersenen na elk gebruik weer een beetje en worden ze minder gevoelig of juist gevoeliger, afhankelijk van de soort drug. Aangezien je 17 bent en je hersenen nog volop in ontwikkeling zijn (die ontwikkeling loopt door tot begin 20) is drugs gebruiken best wel kritiek nu. Als je ADD hebt behoor je ook nog eens tot een risicogroep wat betreft verslaving. Het kan best zijn dat je er extra gevoelig voor bent.
Ik heb de laatste tijd ook best veel 4-fmp gebruikt, elke maand wel.quote:
Ik ben een jongen van 17 jaar oud en sinds de zomervakantie ongeveer heb ik last van veel duizeligheid, angst waarvan ik niet weet waarvoor en het gevoel flauw te vallen/out te gaan.
In de zomervakantie heb ik iemand een epileptische aanval zien krijgen. Op het moment dat ik het zag was ik onder invloed van 4-FMP (een research chemical, harddrug) waardoor het allemaal wat heftiger op me af kwam. Sindsdien denk ik regelmatig dat ik een epileptische aanval ga krijgen, op compleet random momenten.
Ik ben overdag vrijwel altijd moe doordat ik heel slecht slaap, en op zo'n momenten wil ik weleens even een paar seconden helemaal wegzakken/verstijven zonder dat ik het door heb en dan ineens wakker schrikken, dan wordt de angst op flauwvallen/epilepsie ineens heel sterk. Waarom ik bang ben voor een aanval? Zou het niet weten, nog nooit gehad. Ik heb zelfs een tijd niet durven uitgaan uit angst voor de stroboscopen maar die angst ben ik inmiddels voorbij.
Wel ben ik nog steeds vaak duizelig/weinig besef waar ik ben/gevoel hebben om out te gaan en ik denk dat dit samenhangt met onder andere mijn vermoeidheid.
Ook krijg ik binnenkort een ADD-onderzoek, ik weet dus niet zeker of ik ADD heb, maar als dat zo is kan dat ook daarmee te maken hebben? (Ben er bijna zeker van dat ik ADD heb, heb echt heel erge concentratieproblemen).
Daarnaast denk ik dat de problemen die ik heb samenhangen met mijn drugsgebruik, hoewel ik helemaal niet vaak gebruik. Ik heb enkele keren speed gebruikt maar hier ben ik mee gestopt vanwege een paranoïde gevoel dat ik elke keer kreeg (laatste keer was in augustus). Daarnaast gebruik ik eens in de 3 maanden ongeveer xtc en eens in de maand/2 maanden 4-FMP.
Niet veel dus, maar zou dit al teveel kunnen zijn waardoor ik bovenstaande problemen krijg?
Ik moet zeggen dat ik de laatste tijd (sinds de jaarwisseling eigenlijk) ook wel echt te veel drink, wel minimaal 3 à 4 dagen per week.
Zou iemand mij kunnen helpen? Ik heb vaak stemmingswisselingen omdat ik me dus niet zo lekker in mijn vel voel en bovenstaande problemen heb en ik zou hier heel graag vanaf willen.
Veel van jou genoemde problemen zijn wel herkenbaar voor mij. Alleen heb ik niet het gevoel dat ik out ga, maar had vroeger soms het gevoel dat mijn geest niet meer bij mijn lichaam hoorde. Heel vaag beschreven maar kan het eigenlijk niet beter omschrijven..
Iig heb ik me er niet zo druk om gemaakt en het is vanzelf opgehouden. Moet ook zeggen dat ik nu wel minder gebruik
kerel je bent 17 jaar WTF loop je te expirimenteren met harddrugs.
veel sterkte gewenst verder, zou het idd gewoon met een arts bespreken en niet te veel gaan googlen, dan maak je jezelf gek
veel sterkte gewenst verder, zou het idd gewoon met een arts bespreken en niet te veel gaan googlen, dan maak je jezelf gek
Kap eerst maar even met die drugs. Je hersenen en daarmee je perceptie zijn beide een kwestie van chemie en allerlei rare chemische drugsstofjes daar aan toevoegen is een kwestie van 1+1=2.
Angst voor iets wat zou KUNNEN gebeuren is zo'n naar menselijk trekje. Je kunt elk moment een hartaanval, hersenbloeding, autongeluk of epileptische aanval krijgen. Wie weet krijg je morgen wel een boom of nog gekker, een meteoriet op je kop. Op het moment dat je de angst op voelt komen en daar in mee gaat is het te laat. Realiseer en accepteer dat de angst er is, maar er geen sprake is van daadwerkelijk gevaar. Dit haalt de angel er uit en wellicht in combinatie met rustig ademhalen doet de aanval afnemen.
Angst voor iets wat zou KUNNEN gebeuren is zo'n naar menselijk trekje. Je kunt elk moment een hartaanval, hersenbloeding, autongeluk of epileptische aanval krijgen. Wie weet krijg je morgen wel een boom of nog gekker, een meteoriet op je kop. Op het moment dat je de angst op voelt komen en daar in mee gaat is het te laat. Realiseer en accepteer dat de angst er is, maar er geen sprake is van daadwerkelijk gevaar. Dit haalt de angel er uit en wellicht in combinatie met rustig ademhalen doet de aanval afnemen.
Ignorance is bliss
Zoals iedereen al adviseerd. Stop met drugs. Deze creeren 'ongewenste' verbindingen in je hersenen. Je merkt er niet direct iets van.. ( of wel ). Je bent zo te lezen iemand met aanleg voor psychoses. Wees dan extra op je hoede met ( hallucogene ) drugs. Het kan je levenlang invloed hebben weet ik uit ervaring. Ik nam op mijn 17e ook drugs om te expirimenteren. Het was nog legaal ook. Echter had ik een overdosis LSA genomen. Nu op mijn 29e slik ik hier nog steeds medicatie voor.
Dus kijk nou maar uit, het zou erg zonde zijn. Nu kan je nog stoppen. Drink liever een pilsje o.i.d.
Succes en groeten
Dus kijk nou maar uit, het zou erg zonde zijn. Nu kan je nog stoppen. Drink liever een pilsje o.i.d.
Succes en groeten
Hey hey,
Ik ben een meisje van 18 jaar. Ik heb bijna exact hetzelfde meegemaakt. Ik was op een hardcore feest waarbij ik xtc en drank op had. Een jongen op het feest kreeg een epileptische aanval en sindsdien heb ik hele erge paniekaanvallen. Ben al 2 jaar bij een psycholoog en slik anti-depressiva's (citalopram). Niets helpt... Daarbij heb ik ook niet echt een leuke jeugd gehad. Ik weet niet of het nou komt van de drugs of van de epileptische aanval of mijn jeugd of een combinatie daarvan... Het enige wat ik je kan aanraden is in therapie gaan hoewel het mij niet helpt maar veel andere mensen wel. Ga zeker NIET aan de anti-depressiva's!!! Ik probeer al zolang af te bouwen maar de afkickverschijnselen zijn echt niet leuk... En die dingen zijn nergens goed voor, vind ik.
Ik ben een meisje van 18 jaar. Ik heb bijna exact hetzelfde meegemaakt. Ik was op een hardcore feest waarbij ik xtc en drank op had. Een jongen op het feest kreeg een epileptische aanval en sindsdien heb ik hele erge paniekaanvallen. Ben al 2 jaar bij een psycholoog en slik anti-depressiva's (citalopram). Niets helpt... Daarbij heb ik ook niet echt een leuke jeugd gehad. Ik weet niet of het nou komt van de drugs of van de epileptische aanval of mijn jeugd of een combinatie daarvan... Het enige wat ik je kan aanraden is in therapie gaan hoewel het mij niet helpt maar veel andere mensen wel. Ga zeker NIET aan de anti-depressiva's!!! Ik probeer al zolang af te bouwen maar de afkickverschijnselen zijn echt niet leuk... En die dingen zijn nergens goed voor, vind ik.
Heb/had het zelf ook. Lang traject, maar je kan er weer vanaf komen. Ga even langs bij een doc of psych
|
|
