De allermooiste klassieke stukken #10

quote:

Op zaterdag 31 mei 2014 06:31 schreef Gewas het volgende:

[..]

De Tiende van Tijl vind ik ook best een leuk programma. Vorige week had ik visite en toen hebben we dat gekeken.

Ik vind dat meepraten bij een klassiek stuk om de sfeer en bedoeling te duiden wel killing. Maar kwam er toevallig langs en hoorde een van mijn favoriete stukjes van het Ave Maria. En was positief verrast door de kwaliteit. Maar zitten veel leuke stukken in dat programma ja.

Weer een geweldig voorbeeld van polyfonie uit de Renaissance:

Dit is ongelooflijk.
Ongelooflijk treurig en meeslepend.

Stravinsky: topper uit de vorige eeuw.

quote:

Op dinsdag 27 mei 2014 22:03 schreef BaajGuardian het volgende:
Brahms, Rachmaninov.

Zelf zou ik je ook nog Chopin en Fauré aanraden. (maar dat is 'voornamelijk' piano en fluit enzo)

Thanks
Ik luister nu veel Vivaldi omdat ik de 4 seizoenen zo ontzettend goed vind. Maar ik vind veel van Vivaldi toch maar saai. Vooral als een fluitje gaat soleren (maar dat kan aan de verzameling liggen)

Het is ook zo.. moeilijk te ordenen. Als ik aan The Beatles, Led Zeppelin, Yes, Elvis Presley of zelfs Abba denk, dan weet ik welke nummers/platen/perioden/discografie/etc ik goed vind en minder goed vind. Ik kan de muzikale decennia vooral vanaf de jaren 50 tot aan deze eeuw redelijk goed plaatsen. Maar die kennis heb ik nog totaal niet bij de klassieke componisten. Ik voel me daar nog echt een blinde, want ik kan helemaal niets plaatsen. Logisch want ik heb helemaal geen binding met RV en dan 3cijfers, dat zegt mij helemaal niks. En de ene violin concerto is zeker de andere niet

Laatst keek ik de film Mozart uit 1984 weer eens en vind de muziek helemaal prachtig, maar ik loop nog te worstelen hoe ik Mozart moet aanpakken. Het is namelijk niet dat hij in die tijd LP's ofzo maakte die ik chronologisch kan bestuderen.

quote:

Op dinsdag 27 mei 2014 22:03 schreef starla het volgende:
Luister eens naar de Brandenburg concerten.

Johann Sebastian Bach. Brandenburg Concerto No. 2 (Full)

Die wil ik zeker gaan beluisteren, maar zoals goede wijn ga ik daar niet zomaar aan beginnen.

quote:

Op woensdag 28 mei 2014 07:44 schreef Gewas het volgende:
Hey,

Misschien vind je dit wat?

Liszt

Beethoven

Ja, dat is Agnetha in mijn avatar.

Thanks.
Ja toch Agnetha, ik wist het wel, maar twijfelde toch nog een beetje

quote:

Op woensdag 28 mei 2014 13:31 schreef Toby56 het volgende:

Händel: Music for the Royal Fireworks (blazers en strijkers, lekkere barokmuziek).

Stravinsky: Petrushka (in de bewerking voor piano 4-handen).

Ten Holt: Canto Ostinato (de laatste decennia een echte minimalistische (cult-)hit).

Canto Ostinato for four piano's, Simeon ten Holt.

Thanks.
Ten Holt?
Dat is de eerste onbekende voor mij.
En Barok? Ik zal eens opletten.

Maar ehm, Ik heb nu genoteerd:
Brahms
Rachmaninov.
Liszt
Beethoven
Händel
Stravinsky
Bach
Die ga ik in ieder geval eens bestuderen

en Ten Holt.. okee ik zal er naar luisteren

Is het misschien algemeen bekend wat de betere werken zijn en de minder goede werken van bovengenoemde componisten?

quote:

Op zondag 1 juni 2014 21:37 schreef CynicusRomanticusRob het volgende:
Die wil ik zeker gaan beluisteren, maar zoals goede wijn ga ik daar niet zomaar aan beginnen

Alsof Beethoven en Brahms die je in je lijstje hebt gezet slechte wijn zijn

Brahms luistert over het algemeen moeilijker weg dan Bach...

En alsof je als leek geen goede wijn mag drinken...

Snap niets van deze opmerking.

quote:

Op donderdag 29 mei 2014 12:52 schreef starla het volgende:
Mooie meid en ik bewonder enorm de openheid van Gewas en dat hij zich hier niet voor schaamt ofzo.

Al die ABBA-haters hebben nooit echt góed geluisterd naar hun muziek. Natuurlijk is niet elk nummer briljant, maar het merendeel van hun nummers zit compositorisch zo verdomd goed in elkaar dat het als muzikant een genot is om naar te luisteren.

On topic:

Bach - Cantate BWV 138 - Warum betrübst du dich, mein Herz?

Echt genieten dit op een regenachtige dag met lekker de verwarming aan

Oh maar daarom wilde ik het niet weten of het Agnetha was. Die nummers van Abba zitten soms ook gigantisch goed in elkaar. SOS zoals je zegt, vind ik 1 van de beste.
Maar je Bach link is behoorlijk bedrukkend en somber. Is wel goed, maar heb je ook iets dynamisch onrustig-druk zoals Vivaldi's 3e Zomer (presto). Klinkt toch beter dan RV315

quote:

Op donderdag 29 mei 2014 13:25 schreef Gewas het volgende:
Ik luister bijna elke dag wel iets van ABBA. Heb de meeste albums van ze zowel op LP als cd, en nog een aantal verzamel LP's. Er zitten idd liedjes bij die zó geweldig in elkaar zitten (voor zover ik verstand heb van composities ).

Elke dag niet, maar zeker wel regelmatig. Naast SOS vind ik de live versie van Im A Marionette ook 1 van de beste Abba nummers.

quote:

Op donderdag 29 mei 2014 14:06 schreef starla het volgende:

S.O.S. is een mooi voorbeeld. Zit goed in elkaar, met een subtiele modulatie van D mineur (couplet) naar de relatieve majeur: F majeur (refrein).

F-C-Gm-Dm
Whatever happened to our love, i wish i understood
Dat vind ik een mooie opbouw na de 'saaie' eerste coupletregels.
Vervolgens dat het refrein eindigt in F en Bmol vind ik ook heel mooi
Maar zo subtiel klinkt de overgang naar F niet zo

en dan F-Bmol-Dmol-Emol-F
When you're gone, how can i even try to go on
Dat vind ik ook een heel mooi stukje

Al met al zit dat nummer vol met mooie akkoordenschema's (nee dat is niet het juiste woord, ehm akkoordenprogressies?). Als je dat vergelijkt met rap En ja dan past dat saaie begin stuk er heel goed in en hadden ze er niet iets anders aan mogen toevoegen. En tekstueel is het ook simpel en mooi.... Toch mis ik een rockgitaar

quote:

Op donderdag 29 mei 2014 15:25 schreef Gewas het volgende:
Zit nu SOS even te luisteren. Enige wat ik hoor is dat het couplet behoorlijk somber klinkt, en het refrein iets vrolijker. Ik zou echt niet hebben geweten of het in D of F is.

Ik heb het ABBA topic een schop gegeven, dus als je nog meer kwijt wil over ABBA...

Dmineur

quote:

Op donderdag 29 mei 2014 15:30 schreef starla het volgende:
Precies, dat komt mede door van een mineur tonaliteit naar een majeur tonaliteit te gaan. Je hebt het nauwelijks door omdat het de relatieve mineur/majeur is. Met andere woorden: precies dezelfde noten en akkoorden, alleen de tonica is anders.

De relatieve mineur/majeur? welke soorten bestaan er nog meer dan?

quote:

Op donderdag 29 mei 2014 15:45 schreef Gewas het volgende:
Thanks voor de uitleg.

Ik volg je muziektheorie topic ook al een hele tijd, maar de dingen die je daar post zijn voor mij een stapje te ver. Ik heb denk ik niet goed opgelet op school.

Ja, ik wist dat ik de naam Starla ergens van kende

quote:

Op zondag 1 juni 2014 21:59 schreef CynicusRomanticusRob het volgende:
Maar zo subtiel klinkt de overgang naar F niet zo

Ik heb het eerlijk gezegd haast niet door. Inherent aan dat het een modulatie is van de relatieve mineur naar majeur (exact dezelfde noten) of vice versa is dat het subtiel klinkt, of althans de meest subtiele modulatie is op misschien de micromodulaties na secundaire dominanten na.

quote:

Op zondag 1 juni 2014 21:59 schreef CynicusRomanticusRob het volgende:
De relatieve mineur/majeur? welke soorten bestaan er nog meer dan?

De parallelle mineur en majeur.

quote:

Op zondag 1 juni 2014 21:43 schreef starla het volgende:
Alsof Beethoven en Brahms die je in je lijstje hebt gezet slechte wijn zijn

Hahaha, nee zo bedoel ik het niet.

quote:

Brahms luistert over het algemeen moeilijker weg dan Bach...

Ja van dit soort uitspraken begrijp ik nu helemaal niks. Hoezo moeilijker wegluisteren? Hoe moet ik dat zien in moderne muziek? Is Brahms dan te vergelijken met Yes en Bach met The Beatles?

quote:

En alsof je als leek geen goede wijn mag drinken...

Snap niets van deze opmerking.

Ik bedoel dat sommige composities 'specialer' zijn dan andere composities, dus niet zomaar mag opzetten als je even loopt te reageren op FOK. Wanneer ik speciale composities opzet, ga ik er goed voor zitten

[ Bericht 0% gewijzigd door CynicusRomanticusRob op 01-06-2014 22:20:38 ]

quote:

Op zondag 1 juni 2014 22:06 schreef starla het volgende:
De parallelle mineur en majeur.

Weet je toevallig een popnummer waar dat in zit? We can work it out van Beatles misschien (gok ik maar hoor, gezien die overgang echt minder subtiel is)

quote:

Op zondag 1 juni 2014 22:08 schreef CynicusRomanticusRob het volgende:
Ja van dit soort uitspraken begrijp ik nu helemaal niks. Hoezo moeilijker wegluisteren? Hoe moet ik dat zien in moderne muziek? Is Brahms dan te vergelijken met Yes en Back met The Beatles?

Bedoel je nu Bach of Beck?

Nou, die vergelijking is wat zwart - wit, maar Brahms is zeker geen makkelijke muziek, vandaar die opmerking. Dat je dan wel wacht met Bach, maar wel overweegt Brahms te luisteren vind ik een bijzondere uitspraak. Bach heeft ook veel lichte stukken gemaakt. Meer dan Brahms i.i.g.

quote:

Op zondag 1 juni 2014 22:08 schreef CynicusRomanticusRob het volgende:
Wanneer ik speciale composities opzet, ga ik er goed voor zitten

Soit.

quote:

Op zondag 1 juni 2014 22:10 schreef CynicusRomanticusRob het volgende:

[..]

Weet je toevallig een popnummer waar dat in zit? We can work it out van Beatles misschien (gok ik maar hoor, gezien die overgang echt minder subtiel is)

Zie dit topic: MUZ / Afwisseling majeur en mineur

quote:

Op zondag 1 juni 2014 22:16 schreef starla het volgende:

[..]

Bedoel je nu Bach of Beck?

Nou, die vergelijking is wat zwart - wit, maar Brahms is zeker geen makkelijke muziek, vandaar die opmerking. Dat je dan wel wacht met Bach, maar wel overweegt Brahms te luisteren vind ik een bijzondere uitspraak. Bach heeft ook veel lichte stukken gemaakt. Meer dan Brahms i.i.g.

Ik weet nog niet wanneer een klassiek stuk licht of zwaar is. Ik vind het gewoon mooi of niet mooi.

En ik bedoelde natuurlijk Bach

Gisteren ben ik voor het eerst naar het koninklijk concertgebouw geweest voor een concert met voornamelijk werk van Gabriël Fauré. Wat een fantastische muziek is dat zeg!

Pavane.

Mijn favoriet, "Cantique de Jean Racine" Wat een krachtige muziek!

quote:

Op zondag 1 juni 2014 22:22 schreef CynicusRomanticusRob het volgende:
En ik bedoelde natuurlijk Bach

Nah goed, Beck had ook gekund, want die maakte ook niet altijd even makkelijke muziek:

quote:

Op zondag 1 juni 2014 22:28 schreef Hi_flyer het volgende:
Gisteren ben ik voor het eerst naar het koninklijk concertgebouw geweest voor een concert met voornamelijk werk van Gabriël Fauré. Wat een fantastische muziek is dat zeg!

Pavane.

Gabriel FAURE': Pavane, Op. 50 - Paintings By "CLAUDE MONET"

Mijn favoriet, "Cantique de Jean Racine" Wat een krachtige muziek!

Fauré: Cantique de Jean Racine Op 11

Hier een andere 'hit' van Fauré:

Gustav Mahler (1860-1911): Chorus Mysticus uit 8e symfonie.

Uitvoerenden (o.a.):
Deutz Chor
Philharmonisches Chor Köln
Kölner Domchor
Collegium Cantandi Bonn
Sinfonie Orchester Wuppertal
Heinz Walter Florin, dirigent.


Das Ewig-Weibliche zieht uns hinan!
(Johann Wolfgang von Goethe)

quote:

Op zondag 1 juni 2014 22:28 schreef Hi_flyer het volgende:

Mijn favoriet, "Cantique de Jean Racine" Wat een krachtige muziek!

Fauré: Cantique de Jean Racine Op 11

Ha, dat is een van mijn favorieten van Fauré.
Wel een van zn meest religieuze stukken overigens, hij heeft ook ongelovelijk mooie pianomuziek gemaakt.

Het Amadeus-verhaal herken ik wel. Toen ik die film voor het eerst zag, kende ik van Mozart vooral een stel pianoconcerten. Maar dankzij de film ben ik meteen op z'n opera's gedoken en uiteraard ook op het Requiem. Die begrafenis-scène was zo verschrikkelijk aangrijpend (hoewel historisch onjuist, zoals veel in de film) dat ik die muziek meteen in huis wilde hebben. Nog steeds is Mozarts Requiem een favoriet van me.

Wat van belang is, volgens mij, is het besef dat de grote componisten gewoon niet onder 1 noemer zijn te vangen. Als je denkt, nadat je het Lacrimosa uit Mozarts Requiem hebt gehoord wat is dit geweldig, Mozart is vast mijn favoriete componist, ik wil meer van dit horen, dan zou je teleurgesteld kunnen worden. Het 26e pianoconcert bijvoorbeeld ("Krönungskonzert" in D-majeur, KV 537) is totaal anders. En luister je daarna naar de sonate voor viool & piano in e-mineur KV 304 (hartelijk aanbevolen trouwens!), dan geloof je bijna niet dat het allemaal door één en dezelfde man is geschreven.

Toch heb ik bij Mozart uiteindelijk voor een chronologische aanpak gekozen. Dat kan namelijk best, ook al heeft-ie zelf geen LPs gemaakt.
En dan krijg je er gewoon lol in om te horen hoe iemand zich van een kindsterretje en groot talent ontwikkelt tot een geweldig componist. Je komt er dan wel achter dat lang niet al zijn werk een 'meesterwerk' is, en dat moet je kunnen accepteren.

Een andere favoriet van mij is Bach. Maar ook daar spreekt niet alles 'vanzelf'.
Bachs Die Kunst der Fuge BWV 1080 is een fenomenaal werk, misschien wel zijn Magnum Opus, maar als je daarvan erg onder de indruk bent zou een vrolijk eerste deel van zijn 4e Brandenburgs Concert je wel eens tegen kunnen vallen. En dan kun je er bijvoorbeeld achter komen dat je heel erg van repetitieve muziek houdt (BWV 1080 leunt 80 minuten lang grotendeels op 1 thema en alle stukken staan in dezelfde toonsoort) in plaats van dat je dol bent op Bach of op barokmuziek. En dan staat je platenkast uiteindelijk vol met bijv. minimalistische en/of seriële muziek uit de 20e/21e eeuw, in plaats van met de complete Bach.

Een aardige anekdote in dit verband: de fameuze clavecinist/organist/dirigent Gustav Leonhardt was een 'barokfreak' en heeft ontzettend veel Bach en andere barok gespeeld en uitgevoerd, maar hij had helemaal niets met de muziek van diens tijdgenoot Händel. In interviews noemde hij het muziek voor massaconsumptie en degradeerde hij Händel tot een componist die weinig besef had van innerlijke structuur en architectuur. Terwijl veel andere Bachkenners en -liefhebbers wel heel erg van Händel houden.

Hoe het ook zij, je moet je er gewoon zo ongecompliceerd mogelijk in durven te storten, in die wereld van klassieke muziek, en er de tijd voor nemen. Dat is althans mijn ervaring. Je kunt je, als je er interesse voor hebt, daarnaast ook verdiepen in het muziektheoretische gedeelte, maar eerlijk gezegd is mij dat nooit echt gelukt. Het is waarschijnlijk te wiskundig voor me.
Niettemin geniet ik al decennia van klassieke muziek, en heb ik zowaar een soort van smaak ontwikkeld.

Overigens is het een aanrader om direct de tekst mee te lezen, indien nodig met vertaling. Dan gaat klassieke muziek zo veel meer spreken. Als je alleen maar een sopraan hoort zingen en je de taal niet eens herkent, wordt het gauw saai.

Hector Berlioz, les nuits d'été, le spectre de la rose:


Tekst: http://www.recmusic.org/lieder/get_text.html?TextId=5958

Een geweldig lief(des)liedje, ook van Berlioz:


Tekst: http://www.recmusic.org/lieder/get_text.html?TextId=52647

quote:

Op maandag 2 juni 2014 11:14 schreef Hi_flyer het volgende:
Overigens is het een aanrader om direct de tekst mee te lezen, indien nodig met vertaling. Dan gaat klassieke muziek zo veel meer spreken. Als je alleen maar een sopraan hoort zingen en je de taal niet eens herkent, wordt het gauw saai.

Ja. Daardoor had ik ontzettend veel lol bij Mozarts komische opera's, vooral bij die geweldige serie die hij samen met librettist Lorenzo Da Ponte heeft geschreven (Le Nozze di Figaro, Don Giovanni, Così fan tutte).
Het herkennen van Duits vond ik wel wat makkelijker (dankzij school), maar toch is het fijn om, bijvoorbeeld bij liederen van Schubert en Schumann, de teksten van Goethe en diens tijdgenoten erbij te hebben.

Mooi combi van Andreas Scholl die het werk zingt van Dowland:


Hoe zuiver hij die M7 zingt, ongelooflijk knap

Om bij Andreas te blijven:

Die vibrato

Hier helemaal: