R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Relatie werkt niet, maar ik hou te veel van haar om weg te gaan
Hi,
Op dit moment heb ik zo'n 5 jaar een relatie met een leuke meid van wie ik erg veel hou. Toch kom ik maar niet van het gevoel af dat het eigenlijk beter zou zijn voor ons beiden wanneer ik de relatie zou verbreken.
Ik hecht zelf erg veel waarde aan mijn opleiding en carrière, en probeer mijzelf altijd verder te ontwikkelen. Voor mij is bouwen aan mezelf een van mijn grootste doelen in het leven, ik haal er echt plezier uit om meer te weten en meer te kunnen.
Bovendien geloof ik in hard werken om dit te bereiken en ben dan ook vrij streng tegen mezelf. Je kunt mij gerust een moraalridder noemen, want ik stel even hogen eisen aan anderen als dat ik aan mezelf stel, wat voor anderen als hypocriet kan overkomen. Want ook ik voldoe vaak niet aan mijn eigen eisen.
Ik ben hierin overigens wel realistisch; van mij mag iemand eindeloos vaak falen en verdient die persoon altijd een nieuwe kans, zolang diegene het maar oprecht probeert.
Toch, de gemiddelde lezer zal al opgemerkt hebben; ik ben niet makkelijk om mee samen te wonen.
Mijn vriendin is praktisch mijn tegenpool. Het enige wat haar interesseert is op vakantie gaan (vakantie is letterlijk haar nummer 1 prioriteit) en plezier maken. Voor haar kan het leven niet zorgeloos genoeg zijn en ze is dan ook extreem gemakzuchtig, waar ik me behoorlijk aan kan irriteren.
Begrijp me niet verkeerd, een keer de auto pakken voor als het regent is prima, maar soms moet je je ook gewoon over dat gevoel van 'geen zin' heenzetten in plaats van er altijd maar aan toe te geven. Wanneer je zelfs voor afstanden van 500 meter al de auto neemt gaat mij dat een beetje ver.En iedereen heeft wel eens hoofdpijn, daar hoef je dan toch niet de hele dag over te zeuren lijkt me?
Verder heeft ze totaal geen ambitie en dat mis ik behoorlijk. Ik wil graag met haar kunnen praten over interesses, ambitie en visie, maar we verschillen hierin gewoon heel erg veel.
Ik kan gewoon niet met haar praten over het nieuws, politiek, wetenschap, levensvisie of de toekomst (ik vroeg haar laatst hoe ze ons en zichzelf graag ziet over 10 jaar. Verder dan 'veel op vakantie gaan' kwam ze gewoon niet).
Waar ik me misschien nog het meeste aan irriteer is dat ze niet dom is, maar dat dit alles een bewuste keuze voor haar is en voor mij is het in zo'n situatie erg lastig om 'levensvisie interesseert me niet' te onderscheiden van 'jij interesseert me niet'.
Voor mij begint de situatie steeds problematischer te worden nu ik haar laatst vertelde dat ik er over nadenk om een master achter mijn studie aan te doen en zij reageerde met 'maar dan kunnen we niet op vakantie'.
Ik vind dat ontzettend egoïstisch, feitelijk vraagt ze gewoon om mijn toekomst aan de kant te schuiven zodat zij een paar keer extra op vakantie kan. (Verder is het ook gewoon korte termijn denken, want wanneer ik nu hard studeer is er een redelijke kans dat je later meer geld hebt om van op vakantie te gaan.)
Ondanks dit alles vind ik haar ontzettend leuk en hou ik heel veel van haar, en zij van mij. En ook ik heb mijn minderen punten (wat best een waslijst is eigenlijk), die zij van mij accepteert.
Ik ben wel gewoon gelukkig met haar, maar ondertussen blijf ik maar een stemmetje in mijn hoofd hebben wat me zegt dat deze relatie op de lange rit gewoon geen succes gaat worden, ik mis teveel dingen.
We zijn al eens eerder uit elkaar geweest voor een aantal maanden, maar voor mij was die tijd gewoon een en al liefdes verdriet. Ik heb me toen letterlijk maanden lang afgezonderd en dacht aan niets anders dan aan haar.
Sinds ruim een jaar zijn we weer bij elkaar en dezelfde problemen steken weer de kop op.
Ik heb steeds meer het gevoel dat terug bij elkaar komen de verkeerde keuze was, maar ondertussen ben ik te gek op haar om er een einde aan te maken.
Toch, als ik niet zou worden opgeslokt door liefdesverdriet zou ik waarschijnlijk direct mijn spullen pakken. En dat is toch een behoorlijk heftige gedachte.
We hebben al tientallen keren geprobeerd om deze dingen met elkaar te bespreken, maar een wezenlijke verandering van haar kant zie ik gewoon niet. Ondertussen sta ik meer en meer grond af aan haar en we zijn nu op het punt waarop ik eigenlijk niets meer wil opgeven voor de zoveelste klote vakantie, want na al dit gelazer heb ik niet eens meer plezier wanneer ik op vakantie ga met haar.
Samengevat is mijn eigenlijke probleem dat ik haar te leuk vind om zonder haar te zijn, maar gek van haar wordt als ik bij haar ben.
TL:DR, ik ben nu zo'n 5 jaar samen met mijn vriendin, maar heb al die tijd al het gevoel gehad dat ik bepaalde dingen mis in mijn relatie. Ze is een leuke meid en ik hou heel veel van haar, maar ondanks dat kom ik al jaren niet van het gevoel af dat er voor ons allebei iemand anders is die beter bij ons past.
We vinden elkaar te leuk om zonder elkaar te leven, maar bij elkaar zijn lijkt ook niet te werken.
Op dit moment heb ik zo'n 5 jaar een relatie met een leuke meid van wie ik erg veel hou. Toch kom ik maar niet van het gevoel af dat het eigenlijk beter zou zijn voor ons beiden wanneer ik de relatie zou verbreken.
Ik hecht zelf erg veel waarde aan mijn opleiding en carrière, en probeer mijzelf altijd verder te ontwikkelen. Voor mij is bouwen aan mezelf een van mijn grootste doelen in het leven, ik haal er echt plezier uit om meer te weten en meer te kunnen.
Bovendien geloof ik in hard werken om dit te bereiken en ben dan ook vrij streng tegen mezelf. Je kunt mij gerust een moraalridder noemen, want ik stel even hogen eisen aan anderen als dat ik aan mezelf stel, wat voor anderen als hypocriet kan overkomen. Want ook ik voldoe vaak niet aan mijn eigen eisen.
Ik ben hierin overigens wel realistisch; van mij mag iemand eindeloos vaak falen en verdient die persoon altijd een nieuwe kans, zolang diegene het maar oprecht probeert.
Toch, de gemiddelde lezer zal al opgemerkt hebben; ik ben niet makkelijk om mee samen te wonen.
Mijn vriendin is praktisch mijn tegenpool. Het enige wat haar interesseert is op vakantie gaan (vakantie is letterlijk haar nummer 1 prioriteit) en plezier maken. Voor haar kan het leven niet zorgeloos genoeg zijn en ze is dan ook extreem gemakzuchtig, waar ik me behoorlijk aan kan irriteren.
Begrijp me niet verkeerd, een keer de auto pakken voor als het regent is prima, maar soms moet je je ook gewoon over dat gevoel van 'geen zin' heenzetten in plaats van er altijd maar aan toe te geven. Wanneer je zelfs voor afstanden van 500 meter al de auto neemt gaat mij dat een beetje ver.En iedereen heeft wel eens hoofdpijn, daar hoef je dan toch niet de hele dag over te zeuren lijkt me?
Verder heeft ze totaal geen ambitie en dat mis ik behoorlijk. Ik wil graag met haar kunnen praten over interesses, ambitie en visie, maar we verschillen hierin gewoon heel erg veel.
Ik kan gewoon niet met haar praten over het nieuws, politiek, wetenschap, levensvisie of de toekomst (ik vroeg haar laatst hoe ze ons en zichzelf graag ziet over 10 jaar. Verder dan 'veel op vakantie gaan' kwam ze gewoon niet).
Waar ik me misschien nog het meeste aan irriteer is dat ze niet dom is, maar dat dit alles een bewuste keuze voor haar is en voor mij is het in zo'n situatie erg lastig om 'levensvisie interesseert me niet' te onderscheiden van 'jij interesseert me niet'.
Voor mij begint de situatie steeds problematischer te worden nu ik haar laatst vertelde dat ik er over nadenk om een master achter mijn studie aan te doen en zij reageerde met 'maar dan kunnen we niet op vakantie'.
Ik vind dat ontzettend egoïstisch, feitelijk vraagt ze gewoon om mijn toekomst aan de kant te schuiven zodat zij een paar keer extra op vakantie kan. (Verder is het ook gewoon korte termijn denken, want wanneer ik nu hard studeer is er een redelijke kans dat je later meer geld hebt om van op vakantie te gaan.)
Ondanks dit alles vind ik haar ontzettend leuk en hou ik heel veel van haar, en zij van mij. En ook ik heb mijn minderen punten (wat best een waslijst is eigenlijk), die zij van mij accepteert.
Ik ben wel gewoon gelukkig met haar, maar ondertussen blijf ik maar een stemmetje in mijn hoofd hebben wat me zegt dat deze relatie op de lange rit gewoon geen succes gaat worden, ik mis teveel dingen.
We zijn al eens eerder uit elkaar geweest voor een aantal maanden, maar voor mij was die tijd gewoon een en al liefdes verdriet. Ik heb me toen letterlijk maanden lang afgezonderd en dacht aan niets anders dan aan haar.
Sinds ruim een jaar zijn we weer bij elkaar en dezelfde problemen steken weer de kop op.
Ik heb steeds meer het gevoel dat terug bij elkaar komen de verkeerde keuze was, maar ondertussen ben ik te gek op haar om er een einde aan te maken.
Toch, als ik niet zou worden opgeslokt door liefdesverdriet zou ik waarschijnlijk direct mijn spullen pakken. En dat is toch een behoorlijk heftige gedachte.
We hebben al tientallen keren geprobeerd om deze dingen met elkaar te bespreken, maar een wezenlijke verandering van haar kant zie ik gewoon niet. Ondertussen sta ik meer en meer grond af aan haar en we zijn nu op het punt waarop ik eigenlijk niets meer wil opgeven voor de zoveelste klote vakantie, want na al dit gelazer heb ik niet eens meer plezier wanneer ik op vakantie ga met haar.
Samengevat is mijn eigenlijke probleem dat ik haar te leuk vind om zonder haar te zijn, maar gek van haar wordt als ik bij haar ben.
TL:DR, ik ben nu zo'n 5 jaar samen met mijn vriendin, maar heb al die tijd al het gevoel gehad dat ik bepaalde dingen mis in mijn relatie. Ze is een leuke meid en ik hou heel veel van haar, maar ondanks dat kom ik al jaren niet van het gevoel af dat er voor ons allebei iemand anders is die beter bij ons past.
We vinden elkaar te leuk om zonder elkaar te leven, maar bij elkaar zijn lijkt ook niet te werken.
Jullie lijken me allebei vrij onuitstaanbaar, maar ik denk niet dat je dit moet doorzetten. Voor je het weet ben je tien jaar verder en geen zak opgeschoten.
When you're racing, it's life. Anything that happens before or after is just waiting.
Wat wil je eigenlijk precies met dit topic? Je verhaal kwijt? Horen wat mensen van jullie/de situatie vinden (wordt niet leuk: welkom op FOK!)? Advies? Mensen die dit herkennen?
Zonder te weten wat je nu precies wil: accepteer haar zoals ze is of vertrek. Er is geen tussenweg.
Zonder te weten wat je nu precies wil: accepteer haar zoals ze is of vertrek. Er is geen tussenweg.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Ik denk dat ik voornamelijk op zoek ben naar mensen die de situatie herkennen en bereid zijn om hun ervaringen hiermee te delen, maar ik ben dankbaar ieder advies dat ik kan krijgen.quote:Op dinsdag 4 februari 2014 23:30 schreef Isabeau het volgende:
Wat wil je eigenlijk precies met dit topic? Je verhaal kwijt? Horen wat mensen van jullie/de situatie vinden (wordt niet leuk: welkom op FOK!)? Advies? Mensen die dit herkennen?
Zonder te weten wat je nu precies wil: accepteer haar zoals ze is of vertrek. Er is geen tussenweg.
Verder word je wanneer je in een relatie zit vaak verblindt door je eigen emoties (ik wel in ieder geval) en een buitenstaander kan dan een heel ander perspectief bieden.
Ik 22, zei 21.quote:
Op 
Hoe zijn jullie überhaupt tot de beslissing gekomen om te gaan samenwonen?
And if you listen very hard
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
Loosen up.
Btw vaak worden mensen zoals jij niet zo gewaardeerd.. Mensen die het er te dik bovenop leggen hoe gemotiveerd ze wel niet willen zijn en hoe goed het wel niet met ze gaat..
Btw vaak worden mensen zoals jij niet zo gewaardeerd.. Mensen die het er te dik bovenop leggen hoe gemotiveerd ze wel niet willen zijn en hoe goed het wel niet met ze gaat..
Nou, ik herken het harde werken, hoge eisen aan mezelf stellen, altijd iets nieuws willen leren, en de bijbehorende reactie van mensen daarop, inclusief het 'zie je wel dat jij ook niet perfect bent' geneuzel als je zelf de fout in gaat. Ik wil nou eenmaal dingen bereiken, en dat doe je niet door zacht voor jezelf of anderen te zijn.
Maar... Je zegt zelf dat je jezelf altijd verder probeert te ontwikkelen. En je kunt jezelf dus OOK ontwikkelen op persoonlijk vlak. Dat is nog een hele uitdaging die voor je klaar ligt.
Het is prima als een ander andere doelen in het leven heeft. Bedenk dat het voor de meeste vrouwen bijna voor de hand liggend is dat ze kinderen willen. Al is het maar een vaag gevoel ergens diep weg. Ze weten dat wanneer het zo ver is, ze geen leven meer zullen hebben. Al haar aandacht zal naar de kinderen gaan. Dus wil ze nu de leuke dingen doen, en terecht.
Jouw vraag aan jezelf zou moeten zijn: hoe kan ik dat voor elkaar krijgen?
Het lijkt er op dat jij jezelf niet de keuze stelt om wel of niet met haar samen te blijven, maar of je voor je carriere moet gaan of voor iets meer dan dat.
Carriere is leuk, geld is altijd handig. Maar als je 12 uur per dag werkt, heb je geen tijd om het uit te geven. En liefde en een leuk gezin kun je niet kopen.
Balans zoeken. En goed bij jezelf nadenken of je gelukkiger van je werk wordt dan van een gezien, of andersom.
Als je gelukkiger van je werk wordt dan van een gezin met je vriendin, dan is het misschien beter om uit elkaar te gaan. Maar bedenk dat je nu houdt van je vriendin, en dat het leven nu iets goeds heeft. Je moet nog maar zien of je gelukkig van je werk wordt...
Ik heb zelf geen master. De enige keer dat ik er ooit behoefte aan had om dat te halen, was toen ik verder niks had dan mijn opleiding en mijn werk. Als ik een lieve vriendin had gehad, dan had ik er geen punt van gemaakt om die master links te laten liggen en NU te gaan leven.
Maar... Je zegt zelf dat je jezelf altijd verder probeert te ontwikkelen. En je kunt jezelf dus OOK ontwikkelen op persoonlijk vlak. Dat is nog een hele uitdaging die voor je klaar ligt.
Het is prima als een ander andere doelen in het leven heeft. Bedenk dat het voor de meeste vrouwen bijna voor de hand liggend is dat ze kinderen willen. Al is het maar een vaag gevoel ergens diep weg. Ze weten dat wanneer het zo ver is, ze geen leven meer zullen hebben. Al haar aandacht zal naar de kinderen gaan. Dus wil ze nu de leuke dingen doen, en terecht.
Jouw vraag aan jezelf zou moeten zijn: hoe kan ik dat voor elkaar krijgen?
Het lijkt er op dat jij jezelf niet de keuze stelt om wel of niet met haar samen te blijven, maar of je voor je carriere moet gaan of voor iets meer dan dat.
Carriere is leuk, geld is altijd handig. Maar als je 12 uur per dag werkt, heb je geen tijd om het uit te geven. En liefde en een leuk gezin kun je niet kopen.
Balans zoeken. En goed bij jezelf nadenken of je gelukkiger van je werk wordt dan van een gezien, of andersom.
Als je gelukkiger van je werk wordt dan van een gezin met je vriendin, dan is het misschien beter om uit elkaar te gaan. Maar bedenk dat je nu houdt van je vriendin, en dat het leven nu iets goeds heeft. Je moet nog maar zien of je gelukkig van je werk wordt...
Ik heb zelf geen master. De enige keer dat ik er ooit behoefte aan had om dat te halen, was toen ik verder niks had dan mijn opleiding en mijn werk. Als ik een lieve vriendin had gehad, dan had ik er geen punt van gemaakt om die master links te laten liggen en NU te gaan leven.
Maar als ik de OP nog een goed lees beschrijf je hier wel een heel raar meisje eigenlijk 
Alleen op vakantie willen 
Alleen op vakantie willen
Maak het uit. Ze verdient een sociale partner die kan genieten van het leven zoals zij dat ziet en doet.
Ja, logisch, het is nooit leuk om samen met iemand te werken die je iedere keer confronteert met je eigen falen. Daarom worden ook zo veel mensen ambtenaar. Dan heb je dat niet. Iedereen faalt dan even hard.quote:
Btw vaak worden mensen zoals jij niet zo gewaardeerd.. Mensen die het er te dik bovenop leggen hoe gemotiveerd ze wel niet willen zijn en hoe goed het wel niet met ze gaat..
Point provenquote:
[..]
Ja, logisch, het is nooit leuk om samen met iemand te werken die je iedere keer confronteert met je eigen falen. Daarom worden ook zo veel mensen ambtenaar. Dan heb je dat niet. Iedereen faalt dan even hard.
Maar goed, jullie zijn compleet verkeerd voor elkaar. Tegenstellingen in een relatie kunnen leuk zijn maar dit gaat veel te ver. Uit elkaar dus.
And if you listen very hard
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
Gelukkig zijn er plekken waar wel een positieve en constructieve sfeer hangt. Een plek waar iedereen ambitieus is, en iedereen meer wil bereiken dan zijn dagelijks brood.quote:
Ik heb zelf deels een Amerikaanse opleiding gedaan. Na zoiets lijkt geen enkele Nederlander ambities te hebben.
Dat is dan ook waarom Nederland in elkaar zou storten als we de belasting zouden verlagen. Werk hier lijkt vaker op bezigheidstherapie dan op daadwerkelijk werk. En bezigheidstherapie moet nou eenmaal gesubsidieerd worden,
dat is misschien wel de domste opmerking die ik ooit heb gehoord. Ook buiten Fok.quote:
[..]
Ja, logisch, het is nooit leuk om samen met iemand te werken die je iedere keer confronteert met je eigen falen. Daarom worden ook zo veel mensen ambtenaar. Dan heb je dat niet. Iedereen faalt dan even hard.
When you're racing, it's life. Anything that happens before or after is just waiting.
oh nee wacht, deze is nog dommer.quote:
Dat is dan ook waarom Nederland in elkaar zou storten als we de belasting zouden verlagen. Werk hier lijkt vaker op bezigheidstherapie dan op daadwerkelijk werk. En bezigheidstherapie moet nou eenmaal gesubsidieerd worden,
When you're racing, it's life. Anything that happens before or after is just waiting.
Het ligt maar helemaal aan je gezichtspunt. Als je iets niet begrijpt, wil nog niet zeggen dat het dom is. Je kunt het alleen niet begrijpen. Wil ook niet zeggen dat jij dan dom bent. Je begrijpt het alleen maar niet.quote:
[..]
dat is misschien wel de domste opmerking die ik ooit heb gehoord. Ook buiten Fok.
In je andere post praat je nog over balans. Die zie ik nu niet. Je doet net alsof iedereen die niet zoals jij denkt een luie nietsnut is, wat natuurlijk nergens op slaat.quote:
[..]
Gelukkig zijn er plekken waar wel een positieve en constructieve sfeer hangt. Een plek waar iedereen ambitieus is, en iedereen meer wil bereiken dan zijn dagelijks brood.
Ik heb zelf deels een Amerikaanse opleiding gedaan. Na zoiets lijkt geen enkele Nederlander ambities te hebben.
Dat is dan ook waarom Nederland in elkaar zou storten als we de belasting zouden verlagen. Werk hier lijkt vaker op bezigheidstherapie dan op daadwerkelijk werk. En bezigheidstherapie moet nou eenmaal gesubsidieerd worden,
Pffffff. Zucht.quote:
[..]
In je andere post praat je nog over balans. Die zie ik nu niet. Je doet net alsof iedereen die niet zoals jij denkt een luie nietsnut is, wat natuurlijk nergens op slaat.
Luiheid en ambitieloos zijn echt twee verschillende dingen hoor.
Met kinderen. Laat die niet de dupe worden TS.quote:
Jullie lijken me allebei vrij onuitstaanbaar, maar ik denk niet dat je dit moet doorzetten. Voor je het weet ben je tien jaar verder en geen zak opgeschoten.
Doe dan niet zo minachtendquote:
[..]
Pffffff. Zucht.
Luiheid en ambitieloos zijn echt twee verschillende dingen hoor.
Ik begrijp wel wat je zegt hoor. Wat je zegt is niet complex, het is dom.quote:
[..]
Het ligt maar helemaal aan je gezichtspunt. Als je iets niet begrijpt, wil nog niet zeggen dat het dom is. Je kunt het alleen niet begrijpen. Wil ook niet zeggen dat jij dan dom bent. Je begrijpt het alleen maar niet.
When you're racing, it's life. Anything that happens before or after is just waiting.
Aangezien jullie al eens eerder uit elkaar zijn gegaan en nu dezelfde problemen spelen denk ik dat het beter voor beiden zou zijn om ermee te stoppen. Dit zijn verschillen waar je niet omheen kunt.
Ik vind dat een serieuze vrouw met meer ambitie beter bij je past dan je huidige vriendin.
Yo tengo, tú tienes, Él/Ella tiene
Ik kan het natuurlijk mishebben, maar...
Klinkt mij als een spontane, impulsieve dame die buiten de deur opleeft en thuis vooral uitrust van al die leuke uitjes, impulsieve acties en andere activiteiten.
Probleem is in dat gevel dat jij door het samenwonen vooral geconfronteerd wordt met de uitrustende kant van haar en de buitenwereld met die andere kant van haar. Vanuit deze redenatie gezien, is zij op dit moment eigenlijk nog niet toe aan serieuze relatie/samenwonen...
Klinkt mij als een spontane, impulsieve dame die buiten de deur opleeft en thuis vooral uitrust van al die leuke uitjes, impulsieve acties en andere activiteiten.
Probleem is in dat gevel dat jij door het samenwonen vooral geconfronteerd wordt met de uitrustende kant van haar en de buitenwereld met die andere kant van haar. Vanuit deze redenatie gezien, is zij op dit moment eigenlijk nog niet toe aan serieuze relatie/samenwonen...
Je geeft een hele lange lijst met dingen die ze niet goed doet, en dingen waar je je aan ergert, maar ik lees nergens wat haar goede kwaliteiten zijn? Je zegt haar leuk te vinden, maar waarom vind je haar leuk? Waarom werd je verliefd op haar? Grote kans dat ze al dit karakter had toen je haar leerde kennen. Beetje raar dan om het haar nu kwalijk te gaan nemen, toch? Je kiest er zelf voor om bij haar te blijven. Het is niet eerlijk haar te vragen om te veranderen als je van jezelf weet dat je het zelf ook niet kunt. Jij wilt niet veranderen..en kan niet veranderen, maar verwacht het wel van haar. Dat is niet bepaald een goed iets in een relatie..elkaar willen veranderen. Je hoort samen te willen zijn, ondanks de wat mindere eigenschappen van je partner. Dat je die kanten ook gewoon accepteert. Die kanten horen nou eenmaal bij je partner. Daarom hou je van hem/haar als het goed is. Is dat niet meer het geval? Ga het dan niet proberen te veranderen naar je eigen smaak. Praat erover, en werkt dat niet...dan ga je bij elkaar weg. Nooit elkaar proberen te veranderen. Dat vraagt ze ook niet van jou.
|
|
Relatie werkt niet, maar ik hou te veel van haar om weg te gaan
