Jurrgirl | zondag 2 februari 2014 @ 20:31 |
Je kan het onzekerheid of overgevoeligheid noemen, maar ik ben erg kritisch over mezelf wanneer het op sociale contacten en interacties aankomt... Ik probeer dan iedereen te pleasen en niks verkeerds te zeggen om mij van mijn beste kant te laten zien. Wanneer dit niet lukt dan baal ik heel erg en word ik er bijna angstig van. Ik voel me dan heel erg onzeker over mezelf en voel me heel erg awkward. Ik denk dan gelijk dat mensen me raar vinden of erover beoordelen. Ik merk ook dit vaak erger wordt wanneer ik er teveel druk op leg of te veel erop let. Ik weet dat dit (grotendeels) nergens op slaat, maar toch houdt het me ook wel bezig. Hoe leer ik dit af? | |
Tropanzia | zondag 2 februari 2014 @ 20:32 |
Als je er schijt aan hebt, moet je er ook schijt aan hebben maar blijkbaar heb je er niet echt schijt aan. De keuze is schijt. | |
aequus | zondag 2 februari 2014 @ 20:34 |
hoe leer je dit af? structureel te veranderen, uiteindelijk geen fuck meer geven maar iedereen snapt dat je dat niet van de 1 op andere dag kan doen. | |
aequus | zondag 2 februari 2014 @ 20:34 |
en onthouden dat je niet iedereens vriend kan zijn, en daardoor juist vijanden maakt | |
nosmo_king | zondag 2 februari 2014 @ 20:36 |
leer je niet af. ik heb dat ook, ik vind het ook vervelend als ik het idee heb dat iemand "mij niet mag". Ik probeer ook altijd om het mensen naar de zin te maken, en cijfer mezelf daar te vaak bij weg. De laatste jaren heb ik wel geleerd er mee om te gaan, maar afleren: vergeet het maar. Dit is gewoon een karaktertrek, en voor jou erg belangrijk. | |
Jurrgirl | zondag 2 februari 2014 @ 20:40 |
Hoe doe je dat? Geen fuck geven? andermans mening over je niet belangrijk vinden? Hoe doe jij dat zelf? | |
Jurrgirl | zondag 2 februari 2014 @ 20:41 |
Kun je ff uitleggen wat je daar precies mee bedoelt? Dat je juist vijanden maakt als je probeert iedereens vriend te worden? Thanks! | |
Buffell | zondag 2 februari 2014 @ 20:42 |
Ik denk altijd maar; niet iedereen mag mij en ik mag niet iedereen. Daarom zeg ik altijd tegen iedereen eerlijk wat ik denk en geef ik eerlijk mijn mening. Dat kunnen ze op prijs stellen, maar sommigen ook niet. Maar dat is hoe ik omga met mensen en zo vind ik het ook fijn als er met mij omgegaan wordt. Ik kan heel slecht tegen mensen die in je gezicht heel aardig doen maar achter je rug om zeggen dat je een lul bent of wat dan ook. Je kan niet met iedereen beste vriendjes zijn. Je hoeft je geen zorgen te maken dat iemand je niet aardig vindt, want er zijn er minstens net zoveel die je wél mogen, en daar moet je dan je aandacht aan schenken. | |
aijumu | zondag 2 februari 2014 @ 20:42 |
Je kunt niet met iedereen vrienden zijn. | |
Jurrgirl | zondag 2 februari 2014 @ 20:42 |
Ja doe ik ook, heel vermoeiend! Maar ik weet niet wat de onderliggende redenen/angsten daarvan zijn... | |
Buffell | zondag 2 februari 2014 @ 20:43 |
Bijvoorbeeld door te denken; waarom zou ik me druk maken om jou, ik hoef mijn tijd niet aan jou te verdoen. Dat doe ik wel aan mensen die ik wél mag. | |
nosmo_king | zondag 2 februari 2014 @ 20:44 |
volgens mij zijn die er niet echt, en is ons enige probleem dat we graag aardig gevonden willen worden, en niemand een rotgevoel willen bezorgen. te sociaal-voelend? hebben jullie ook (vaak) het gevoel dat niemand wat voor je terug doet? of anders: iets voor jou doet? | |
Jurrgirl | zondag 2 februari 2014 @ 20:44 |
Daar zit idd wat in...maar ik denk dat het wel even duurt voordat ik zo'n gedachtepatroon in mijn leven kan implementeren. | |
aijumu | zondag 2 februari 2014 @ 20:46 |
Maar niet zo'n drama van maken ![]() | |
nosmo_king | zondag 2 februari 2014 @ 20:47 |
dat zeker niet. het is een soort gegeven. | |
Jurrgirl | zondag 2 februari 2014 @ 20:47 |
DIT is dus idd ook! Dan ga ik echt helemaal terug denken aan hoe ik gehandeld heb en hoe die ander het opgevat heeft...dus ook een beetje alles voor de ander invullen... Dat 2e heb ik soms...ik voel me vaak wel minder speciaal voor anderen dan dat zij voor mij zijn... Misschien komt het gewoon omdat we te hoge verwachtingen hebben omdat we daar zelf zo bewust van zijn? | |
aijumu | zondag 2 februari 2014 @ 20:47 |
Yups ![]() | |
Jurrgirl | zondag 2 februari 2014 @ 20:48 |
Nee ik maak daar zeker geen drama van...maar het is voor mij heel vermoeiend dat ik me zo goed mogelijk wil profileren in andermans bijzijn en dit vaak de mist in gaat, omdat ik er té veel bezig mee ben... | |
Buffell | zondag 2 februari 2014 @ 20:48 |
Kijk, je weet zelf heel goed wat voor mensen jij mag en je merkt ook heel snel bij nieuwe mensen of je ze mag of niet. Geef de mensen die je mag gewoon de aandacht, wees bij hun gewoon zoals je bent. En de mensen die je niet mag? Wat moet je daar dan eigenlijk mee? Alleen contact wanneer nodig, als het collega's bijvoorbeeld zijn. Houd het dan lekker zakelijk, wees niet opzettelijk onvriendelijk o.i.d. En dan merk je vanzelf dat het je ook niet zoveel boeit wat die mensen van je denken, omdat je ook niet betrokken bij ze raakt. | |
aijumu | zondag 2 februari 2014 @ 20:50 |
Nogmaals heb der wat meer schijt aan, je bent geen kameleon toch? | |
Adames | zondag 2 februari 2014 @ 20:50 |
het helpt wel om in te zien dat je niet de enige bent die zo denkt, uiteindelijk hebben veel mensen toch weer een kleine angst als ze weer in een nieuwe groep zitten. uiteindelijk is het moeilijk om echt geen fuck te geven, dat is veelal een rol. | |
nosmo_king | zondag 2 februari 2014 @ 20:53 |
Ik denk dat je me je laatste zin het probleem te pakken hebt. | |
vera166 | zondag 2 februari 2014 @ 20:56 |
Ik heb dit ook een beetje ![]() Ik leg mezelf ook heel vaak uit zodat mensen het niet verkeerd opvatten, als ik denk dat ik iets verkeerd heb gezegd zeg ik vrijwel meteen 'maar ik bedoel het niet verkeerd'. Daarentegen kan ik wel dikke kutopmerkingen maken tegen mensen die me niet aan staan, dat moet ik net zo goed afleren ![]() Een aantal mensen die ik beter ken probeer ik duidelijk te maken dat ze alles wat ik zeg niet op moeten vatten alsof ik ze wil beledigen en dat ze het maar gewoon moeten vragen. Ze hebben gezegd dat dat oké is en nouja, helemaal gerust ben ik niet maar ik denk dat mensen me alleen maar vervelender gaan vinden als ik er nu weer steeds over begin ![]() | |
Jurrgirl | zondag 2 februari 2014 @ 20:57 |
Dat leg je mooi uit! En ik vind het ook grappig dat je het over collega's hebt, want contacten met hun vind ik het lastigst (en dat is ook de aanleiding van dit topic). Vooral ook door een nare ervaring op een stageplek... Ik voel me bij sommigen echt niet op mijn gemak en weet niet hoe ik me moet opstellen.. Ook kan ik niet goed tegen de stiltes die er soms valllen en voel me dan verplicht om iets leuks/grappigs/gevats te zeggen om het leuk te houden. | |
Jurrgirl | zondag 2 februari 2014 @ 20:58 |
Dus uiteindelijk ligt het aan ons en niet aan hen? Voel jij je daardoor soms ook (onterecht) afgewezen? | |
nosmo_king | zondag 2 februari 2014 @ 20:58 |
Heel erg herkenbaar. Ik ben wel verrast dat er toch nog zoveel mensen zijn die zo in elkaar steken, zou er ergens een verband zitten? Waar zou dit vandaag komen? Of denken we misschien teveel na bij wat we doen? | |
Jurrgirl | zondag 2 februari 2014 @ 20:59 |
Ik denk vooral dat en ervaringen uit het verleden/jeugd? | |
Buffell | zondag 2 februari 2014 @ 21:01 |
Het is misschien handig om jezelf proberen te leren dat het niet per sé aan jou is om een stilte te doorbreken. Je hoeft niet verplicht met iedereen altijd in gesprek te gaan. ![]() Denk maar zo, jij hoeft niet wakker te liggen van andere mensen en wat ze van je denken, want dat doen ze hoogstwaarschijnlijk ook niet van jou toch? ![]() | |
nosmo_king | zondag 2 februari 2014 @ 21:07 |
Het doorbreken van stiltes had ik ook, maar daar ben ik niet meer zo mee bezig. Ik besefte me dat het inderdaad niet altijd goed is om de stiltes te doorbreken, en heb me dat echt aangeleerd niet te doen. | |
nosmo_king | zondag 2 februari 2014 @ 21:10 |
mjah..in mijn geval denk ik niet dat het met het verleden/jeugd te maken heeft. Kan zo niets bedenken wat dit tot gevolg heeft gehad, jij? Ik zie het ook niet als een reactie op een opgelopen trauma of vervelende ervaring. ik zie het meer als onderdeel van mijn karakter. Wat ik wel weet is dat dit vooral voorkomt bij mensen die qua intellect wat hoger eindigen in de reeksen, zeg maar. | |
nosmo_king | zondag 2 februari 2014 @ 21:15 |
maar voor het te psychologisch wordt: ik denk dat de volgende zin onze manier van denken weergeeft wie goed doet, goed ontmoet | |
vera166 | zondag 2 februari 2014 @ 21:24 |
Ben ook wel blij dat ik niet de enige schijn te zijn ![]() Ik denk dat het voortkomt uit onzekerheid, dat wordt ondertussen minder maar ben ik altijd erg geweest en nouja, de mensen waar ik om geef wil ik ook gewoon echt niet kwetsen. Daarbij heb ik ook nog eens de pech dat sommige dingen die ik zeg ontzeeeettend sarcastisch over komen ![]() Ik heb het dan ook vooral bij mensen waar ik om geef of als ik ergens ben waar ik wel graag wil dat mensen me aardig vinden. Let altijd te erg op wat ik zeg, waardoor het tegen me werkt (want ik heb een kwaad-kijkend hoofd (hoor ik tenminste) dus denken mensen dat ik maar gewoon arrogant ben ![]() Wat een ellende hahaha ![]() | |
vera166 | zondag 2 februari 2014 @ 21:25 |
Dit is echt een topic voor mij ![]() Wist helemaal niet dat er zoveel mensen waren die dit ook hebben. Of nouja, zo veel valt ook wel mee maar er is dus nu een topic over geopend. | |
nosmo_king | zondag 2 februari 2014 @ 21:30 |
jemig, alsof ik over mezelf lees! | |
nosmo_king | zondag 2 februari 2014 @ 21:30 |
Sta er zelf ook van te kijken, eigenlijk. | |
nosmo_king | zondag 2 februari 2014 @ 21:31 |
We zijn een bijzonder clubje | |
Jurrgirl | zondag 2 februari 2014 @ 21:35 |
Hebben jullie dat ook, dat het helemaal de mist in gaat als je te veel erop let en geforceerd je best gaat doen? Dat je dan de meest awkward dingen zegt en niet uit je woorden komt? | |
nosmo_king | zondag 2 februari 2014 @ 21:37 |
Nee, dat heb ik niet. Ik krijg regelmatig te horen dat ik me juist zo duidelijk kan uitdrukken.. | |
Buffell | zondag 2 februari 2014 @ 21:43 |
Wel opvallend hoeveel mensen die toch dit herkennen. Het is ook wel een interessant iets denk ik. Misschien heeft het ook iets te maken met de mate van zelfvertrouwen bij jezelf? Als je erg onzeker bent is de kans groot dat men zich druk gaat maken over wat anderen van je denken. | |
aequus | maandag 3 februari 2014 @ 17:03 |
Het is een proces, langzaam aan weer een stapje verder komen. Meningen waardeer ik altijd, maar mijn dag hangt er niet vanaf. Ik heb een tijd gehad dat ik wilde dat iedereen mij aardig vond, maar dat is onmogelijk en je maakt je zelf in feite een slaafje van de anderen. Zelf was het proberen te accepteren dat dit onmogelijk was, en ging handelen naar wat ik wilde. Natuurlijk moet je wel rekening houden met anderen, maar uiteindelijk maak jij de beslissingen. [Balans vinden is 1 van de belangerijkste dingen op deze aardbol] En als je iedereen wilt pleasen is het vaak juist zo dat mensen je niet aardig vinden omdat je maar op alle stromingen meegaat. [Geen eigen mening/persoonlijkheid] | |
Postbus100 | maandag 3 februari 2014 @ 17:30 |
Kan het te maken hebben met een groot verantwoordelijkheidsgevoel voor het welzijn van anderen? Pas als anderen zich op hun gemak voelen, ben jij aan de beurt? Tot die tijd probeer je anderen te pleasen en jezelf op te offeren? | |
Fleischmeister | maandag 3 februari 2014 @ 19:07 |
Herkenbaar, dat je bijvoorbeeld eens een beetje kortaf was omdat je het gewoon druk had met iets anders en daar dan de dag erop over gaat zitten malen en je in je hoofd die persoon op een gegeven moment heel zwaar beledigd hebt ![]() | |
Banaan_ | maandag 3 februari 2014 @ 20:04 |
Ik denk dat iedereen tot een zekere mate hier 'last' van heeft. Wanneer je iemand aardig/leuk vind doe je (onbewust) je best om zo leuk mogelijk over te komen. | |
Stefanovich | maandag 3 februari 2014 @ 20:22 |
Herken het ook heel erg. Ik heb perioden dat ik er minder last van heb en perioden dat het behoorlijk ''erg'' is. Als ik alcohol drink of veel energie heb door (te) veel koffie heb ik er bijna geen last van. Het zijn je gedachten, waar je je op focust. Besef dat jij niet de enige bent die verantwoordelijk is voor het sociale contact, het moet van twee (of meerdere) kanten komen! Je legt te veel druk op jezelf, nergens voor nodig. Besef je ook dat anderen niet in jouw hoofd kunnen kijken en niet echt weten wat jij voelt of denkt. Anderen zijn net zo goed vooral met HUN problemen, onzekerheden en gedachten bezig, ze zijn niet zo op jouw gefocust hoe je bent of doet. Dit zijn meer reële gedachten. Besef je dat het je aandacht is wat het ''probleem'' veroorzaakt, je bent sterk gefocust op die specifieke gedachten. Daarnaast zit het grootste ''lijden'' in je verzet tegen die gedachten en gevoelens. Je accepteert ze (en jezelf) niet. Verzet je er niet meer tegen, accepteer ze en laat ze zijn. Dan valt het vanzelf al van je af. Wanneer je je verzet tegen je gedachten ben je nog steeds op ze gefocust en gaan ze niet weg, waardoor je nog meer gefrustreerd raakt. Kortom, het probleem is dus niet eens zozeer je gedachten, maar je aandacht op dat denken. Verplaats je aandacht. Dit kan je ook trainen door bijvoorbeeld mediatie, of een mindfullness training. Dan leer je je aandacht te sturen en zo geen ''slaaf'' meer te zijn van je gedachten. [ Bericht 2% gewijzigd door Stefanovich op 03-02-2014 20:29:59 ] | |
Solo14 | maandag 3 februari 2014 @ 20:53 |
Ik heb er vroeger ook wel last van gehad. Je moet je gaan realiseren dat er ergere dingen zijn dan dat iemand je niet aardig vind of niet goed ontvangt. Meer zelfvertrouwen helpt, maar dat is echt kut advies. Wat mij hielp was dat ik een groot ego heb gecreëerd wat ook niet goed is maar in ieder geval beter dan dat ik me druk ga maken om wat andere van mij denken. Dat doe je door jezelf beter te gaan vinden dan andere mensen. Je laat mensen wel in hun waarde, maar denk in je achterhoofd dat je beter bent dan iedereen. Sta achter je meningen en laat mensen niet over je heen lopen. |