LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
Hallo,
Ik wil graag even mijn ervaring met jullie delen. Omdat ik weet dat meer mensen hier mee lopen.
Al heel mijn leven heb ik last van eczeem. Soms was het een paar jaren weg, en dan kwam het in alle hevigheid weer terug. Alles heb ik geprobeerd. Ik heb me laten testen op allergieën, ben extreem gezond gaan eten, heb honderden zalfjes geprobeerd, etc. etc. Op een gegeven moment ben ik weer begonnen met de bekende hormonenzalfjes. Mijn dokter vertelde me dat de enge verhalen die hierover rondgaan overdreven zijn en dat als je er juist mee omgaat de zalfjes geen kwaad kunnen. Ik ging hier maar van uit maar toch smeerde ik telkens met tegenzin. Op een gegeven moment hielpen ook deze zalfjes niet meer en kwam mijn eczeem er gewoon "doorheen".
Een tijdje terug was ik er zo klaar mee dat ik met alles ben gestopt. Eigenlijk van de één op de andere dag. Ik dacht "liever eczeem dan telkens weer nieuwe hoop op iets dat dan niet werkt". Omdat ik het al zo lang heb (altijd al), had ik het gevoel dat ik het ergens ook zelf in stand hield. Hoe gek dat ook klinkt. Maar de eczeem was zo bij mij gaan horen dat ik mezelf echt niet meer zonder kon voorstellen.
Ik ben toen gaan lezen over mindfulness. Ik had er wel al dingen over gehoord maar wist nog niet echt wat het was. Snel kwam ik er achter dat het bij mindfulness gaat over het accepteren van de dingen die gebeuren. En dat het gaat over het leven in het NU. Ik ben toen even in een diep dalletje geraakt. Hoe kon ik mijn eczeem ooit gaan accepteren? Iets dat mij zoveel mentale en fysieke pijn/jeuk oplevert? Met veel huilbuien als gevolg. Niet gezellig, maar ik had wel het gevoel dat er iets los kwam. Na een paar dagen voelde ik dat ik moest loslaten dat ik van mijn eczeem af wilde. Als ik telkens maar aan dat doel dacht, zou ik mijn eczeem nooit kunnen accepteren. Na een tijdje lukte het me om gewoon naar mijn eczeem te kijken, zonder oordeel.
En je wilt het niet geloven, maar mijn eczeem is nu aan het wegtrekken. Zonder enig gebruik van medicijnen (alleen een neutrale zalf zonder medicijnen om mijn huid soepel te houden). Dit is iets wat ik werkelijk nooit voor mogelijk had gehouden. Ik kan soms nog minutenlang naar mijn huid kijken, en denken "ben ik dit???".
Ik vertel dit verhaal om mensen die ook met eczeem (of andere huidproblemen) lopen een soort hoop te geven. Ik ben er van overtuigd dat eczeem iets is dat van binnen komt, dat met emoties te maken heeft. Je hoeft er niet achter te komen waar het vandaan komt, maar zolang je het zelf niet accepteert zal het denk ik niet verdwijnen. Je moet er even wat discipline en kracht voor hebben, want het zal niet van de een op de andere dag weggaan, maar ik ben het levende voorbeeld dat het wel mogelijk is. En dat is iets dat je mij een maand geleden niet had hoeven wijsmaken.
Daarnaast wil ik erbij zeggen dat als je hier zelf niet van overtuigd bent, dat je er volgens mij ook beter niet aan kunt beginnen. Mensen hebben ook eerder tegen mij gezegd dat ze dachten dat mijn eczeem van binnen kwam. Ik had dat diepe gevoel op dat moment nog niet, daar moest ik echt zelf achter komen. Maar als je eenmaal dat gevoel hebt, wil ik met dit verhaal mensen aansporen om door te zetten. Ook al heb je even wat moeilijke momenten. Die horen er bij. En wat eruit is, is eruit!
Ik wil graag even mijn ervaring met jullie delen. Omdat ik weet dat meer mensen hier mee lopen.
Al heel mijn leven heb ik last van eczeem. Soms was het een paar jaren weg, en dan kwam het in alle hevigheid weer terug. Alles heb ik geprobeerd. Ik heb me laten testen op allergieën, ben extreem gezond gaan eten, heb honderden zalfjes geprobeerd, etc. etc. Op een gegeven moment ben ik weer begonnen met de bekende hormonenzalfjes. Mijn dokter vertelde me dat de enge verhalen die hierover rondgaan overdreven zijn en dat als je er juist mee omgaat de zalfjes geen kwaad kunnen. Ik ging hier maar van uit maar toch smeerde ik telkens met tegenzin. Op een gegeven moment hielpen ook deze zalfjes niet meer en kwam mijn eczeem er gewoon "doorheen".
Een tijdje terug was ik er zo klaar mee dat ik met alles ben gestopt. Eigenlijk van de één op de andere dag. Ik dacht "liever eczeem dan telkens weer nieuwe hoop op iets dat dan niet werkt". Omdat ik het al zo lang heb (altijd al), had ik het gevoel dat ik het ergens ook zelf in stand hield. Hoe gek dat ook klinkt. Maar de eczeem was zo bij mij gaan horen dat ik mezelf echt niet meer zonder kon voorstellen.
Ik ben toen gaan lezen over mindfulness. Ik had er wel al dingen over gehoord maar wist nog niet echt wat het was. Snel kwam ik er achter dat het bij mindfulness gaat over het accepteren van de dingen die gebeuren. En dat het gaat over het leven in het NU. Ik ben toen even in een diep dalletje geraakt. Hoe kon ik mijn eczeem ooit gaan accepteren? Iets dat mij zoveel mentale en fysieke pijn/jeuk oplevert? Met veel huilbuien als gevolg. Niet gezellig, maar ik had wel het gevoel dat er iets los kwam. Na een paar dagen voelde ik dat ik moest loslaten dat ik van mijn eczeem af wilde. Als ik telkens maar aan dat doel dacht, zou ik mijn eczeem nooit kunnen accepteren. Na een tijdje lukte het me om gewoon naar mijn eczeem te kijken, zonder oordeel.
En je wilt het niet geloven, maar mijn eczeem is nu aan het wegtrekken. Zonder enig gebruik van medicijnen (alleen een neutrale zalf zonder medicijnen om mijn huid soepel te houden). Dit is iets wat ik werkelijk nooit voor mogelijk had gehouden. Ik kan soms nog minutenlang naar mijn huid kijken, en denken "ben ik dit???".
Ik vertel dit verhaal om mensen die ook met eczeem (of andere huidproblemen) lopen een soort hoop te geven. Ik ben er van overtuigd dat eczeem iets is dat van binnen komt, dat met emoties te maken heeft. Je hoeft er niet achter te komen waar het vandaan komt, maar zolang je het zelf niet accepteert zal het denk ik niet verdwijnen. Je moet er even wat discipline en kracht voor hebben, want het zal niet van de een op de andere dag weggaan, maar ik ben het levende voorbeeld dat het wel mogelijk is. En dat is iets dat je mij een maand geleden niet had hoeven wijsmaken.
Daarnaast wil ik erbij zeggen dat als je hier zelf niet van overtuigd bent, dat je er volgens mij ook beter niet aan kunt beginnen. Mensen hebben ook eerder tegen mij gezegd dat ze dachten dat mijn eczeem van binnen kwam. Ik had dat diepe gevoel op dat moment nog niet, daar moest ik echt zelf achter komen. Maar als je eenmaal dat gevoel hebt, wil ik met dit verhaal mensen aansporen om door te zetten. Ook al heb je even wat moeilijke momenten. Die horen er bij. En wat eruit is, is eruit!
Nou fantastisch meid.
Elk huis z’n kruiswoordraadsels
Iedereen z'n plaats aan tafel
Maar ik kom wat later, ik kom wat later
Iedereen z'n plaats aan tafel
Maar ik kom wat later, ik kom wat later
Goed te horen dat het aan het wegtrekken is voor je ...quote:Op zondag 2 februari 2014 17:13 schreef karin1234 het volgende:
En je wilt het niet geloven, maar mijn eczeem is nu aan het wegtrekken. Zonder enig gebruik van medicijnen (alleen een neutrale zalf zonder medicijnen om mijn huid soepel te houden). Dit is iets wat ik werkelijk nooit voor mogelijk had gehouden. Ik kan soms nog minutenlang naar mijn huid kijken, en denken "ben ik dit???".
Ik heb zelf een milde vorm ervan, maar ik gebruik zelf Cardiflor Forte van VSM... gelukkig helpt dat genoeg bij mij om het in elk geval nauwelijks zichtbaar te maken.
Maar hoe erg had jij het dan ?
Subtiel en stabiliteit zorgen voor een goede balans in het leven.
Dat is fijn! Voor iedereen werkt ook weer iets anders.
Ik had het echt vrij ernstig. Op mijn armen, rug, buik en af en toe ook mijn gezicht. En ik krabte het vooral in mijn slaap open, waardoor het ook nooit kon genezen. Als ik nu stress heb merk ik alsnog dat ik jeukaanvallen krijg hoor! Maar mijn huid is wel sterker en het voelt gewoon zo goed dat mijn lichaam dit "uit zichzelf" oplost.
Ik had het echt vrij ernstig. Op mijn armen, rug, buik en af en toe ook mijn gezicht. En ik krabte het vooral in mijn slaap open, waardoor het ook nooit kon genezen. Als ik nu stress heb merk ik alsnog dat ik jeukaanvallen krijg hoor! Maar mijn huid is wel sterker en het voelt gewoon zo goed dat mijn lichaam dit "uit zichzelf" oplost.
Bij mij was het geen stress, maar heb ontdekt dat het met een gevoeligheid voor kleurstoffen te maken heeft.quote:
Stress kan ook een oorzaak zijn van eczeem, dus dat kan een verklaring zijn.
Als ik iets eet zoals Smarties, nou dan werd de eczeem plek een stuk meer zichtbaar en roder.
Maar dat is het lastige met dit soort dingen, dan het meerdere oorzaken kan hebben en je dus er soms moeilijk vanaf komt daardoor.
Subtiel en stabiliteit zorgen voor een goede balans in het leven.
Ja dat is het absoluut. Daarom ben ik ook meer die stress gaan aanpakken, in plaats van de eczeem van buitenaf te behandelen. Ik heb het idee dat dit veel grondiger en langduriger werkt.quote:
Stress kan ook een oorzaak zijn van eczeem, dus dat kan een verklaring zijn.
Klopt, krabben is 1 ding wat je snel gaat doen idd omdat het jeukt, en dat maakt het alleen maar nog een stuk erger ja...quote:
Dat is fijn! Voor iedereen werkt ook weer iets anders.
Ik had het echt vrij ernstig. Op mijn armen, rug, buik en af en toe ook mijn gezicht. En ik krabte het vooral in mijn slaap open, waardoor het ook nooit kon genezen. Als ik nu stress heb merk ik alsnog dat ik jeukaanvallen krijg hoor! Maar mijn huid is wel sterker en het voelt gewoon zo goed dat mijn lichaam dit "uit zichzelf" oplost.
Maar de wil om eraf te blijven is gelukkig groot bij mij, omdat ik het resultaat niet wil hebben dat het open gaat, want dan is het echt geen mooi gezicht natuurlijk.
Subtiel en stabiliteit zorgen voor een goede balans in het leven.
Waar had je als ik weten mag, dan veel stress door ?quote:
[..]
Ja dat is het absoluut. Daarom ben ik ook meer die stress gaan aanpakken, in plaats van de eczeem van buitenaf te behandelen. Ik heb het idee dat dit veel grondiger en langduriger werkt.
Subtiel en stabiliteit zorgen voor een goede balans in het leven.
Ja en daar was ik dus een beetje klaar mee. De ene dag dacht ik het is chocola, dan is het weer douchen, dan is het de kou. Ik kon voor alles wel een reden verzinnen.quote:
[..]
Bij mij was het geen stress, maar heb ontdekt dat het met een gevoeligheid voor kleurstoffen te maken heeft.
Als ik iets eet zoals Smarties, nou dan werd de eczeem plek een stuk meer zichtbaar en roder.
Maar dat is het lastige met dit soort dingen, dan het meerdere oorzaken kan hebben en je dus er soms moeilijk vanaf komt daardoor.
Maar als ik dan chocola ging ik eten was ik er al weer zo van overtuigd dat er daarna weer eczeem zou komen dat ik het gevoel heb dat het door die stress daarover weer terugkwam telkens. Ik weet dat veel mensen hier niet in geloven, maar ik eet nu wat ik wil en ik heb nergens last van, zolang ik probeer rustig te blijven. Ik geloof dat zoiets van binnen komt. Maar dat is mijn mening en ik snap het ook goed als mensen daar niet in geloven hoor!
En stress hoort bij het leven, maar het gaat erom hoe je er mee omgaat.
Oh van alles! Zware dingen, maar ook gewoon irritaties over een keuken die niet opgeruimd was. En natuurlijk de stress om de eczeem zelf. Omdat ik deze niet accepteerde, zag ik het als iets dat buiten mezelf stond, wat geen onderdeel van mezelf was. Ik verafschuwde het echt. En dat heb ik geprobeerd aan te pakken. Met goede resultaten tot nu toe.quote:
[..]
Waar had je als ik weten mag, dan veel stress door ?
Stress maakt mijn eczeem ook absoluut veel erger (heel duidelijk zelfs), dus ik geloof best dat je er minder druk om maken meewerkt bij het minder worden 
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Het zal voor een deel wel meespelen natuurlijk, ook bij mij.... maar bij mij is het meer een combinatie van dingen, dus het is lastig alles bij te houden en daarnaast ook een ideaal leven te lijden.quote:
[..]
Ja en daar was ik dus een beetje klaar mee. De ene dag dacht ik het is chocola, dan is het weer douchen, dan is het de kou. Ik kon voor alles wel een reden verzinnen.
Maar als ik dan chocola ging ik eten was ik er al weer zo van overtuigd dat er daarna weer eczeem zou komen dat ik het gevoel heb dat het door die stress daarover weer terugkwam telkens. Ik weet dat veel mensen hier niet in geloven, maar ik eet nu wat ik wil en ik heb nergens last van, zolang ik probeer rustig te blijven. Ik geloof dat zoiets van binnen komt. Maar dat is mijn mening en ik snap het ook goed als mensen daar niet in geloven hoor!
En stress hoort bij het leven, maar het gaat erom hoe je er mee omgaat.
Want steeds moeten denken van, ik mag die kleurstoffen niet nemen en dat mag ik weer wel, lijkt net een voedselallergie, dat schiet natuurlijk ook niet op.
Tja, ik kan het altijd ook proberen natuurlijk, om mij minder druk over dingen op het werk te maken en dan kijken of het wegblijft.quote:
[..]
Oh van alles! Zware dingen, maar ook gewoon irritaties over een keuken die niet opgeruimd was. En natuurlijk de stress om de eczeem zelf. Omdat ik deze niet accepteerde, zag ik het als iets dat buiten mezelf stond, wat geen onderdeel van mezelf was. Ik verafschuwde het echt. En dat heb ik geprobeerd aan te pakken. Met goede resultaten tot nu toe.
Niet geschoten is altijd mis natuurlijk.
Gelukkig werkt die zalf ook en niet krabben ook daarnaast een beetje mee.
Subtiel en stabiliteit zorgen voor een goede balans in het leven.
Ja als je er voor open staat kun je het altijd proberen. Ik heb zelf het boek "Mindfulness for dummies" gelezen haha. Heel basic, en begrijpelijk. Misschien vind je het niks, maar als je het wel wat vindt kan het je enorm helpen. En het is echt niet zo dat ik me over niks meer druk maak. Maar het gaat wel minder diep. En als je je eens een paar keer op een dag afvraagt "wat is er op dit moment nou wat een bedreiging vormt?", dan kom je er achter dat er vaak niks aan de hand is. Maakt het leven een stuk makkelijker! :-)quote:
[..]
Het zal voor een deel wel meespelen natuurlijk, ook bij mij.... maar bij mij is het meer een combinatie van dingen, dus het is lastig alles bij te houden en daarnaast ook een ideaal leven te lijden.
Want steeds moeten denken van, ik mag die kleurstoffen niet nemen en dat mag ik weer wel, lijkt net een voedselallergie, dat schiet natuurlijk ook niet op.
[..]
Tja, ik kan het altijd ook proberen natuurlijk, om mij minder druk over dingen op het werk te maken en dan kijken of het wegblijft.
Niet geschoten is altijd mis natuurlijk.
Gelukkig werkt die zalf ook en niet krabben ook daarnaast een beetje mee.
Tja, zo erg is het gelukkig niet.... wanneer ik stress heb, dan komt het wel misschien iets meer naar voren, maar is dan minder zichtbaar bij mij, dan wanneer ik bv smarties zou eten of me huid zou krabben wanneer het vreselijk jeukt.quote:Op zondag 2 februari 2014 17:33 schreef karin1234 het volgende:
[..]
Ja als je er voor open staat kun je het altijd proberen. Ik heb zelf het boek "Mindfulness for dummies" gelezen haha. Heel basic, en begrijpelijk. Misschien vind je het niks, maar als je het wel wat vindt kan het je enorm helpen. En het is echt niet zo dat ik me over niks meer druk maak. Maar het gaat wel minder diep. En als je je eens een paar keer op een dag afvraagt "wat is er op dit moment nou wat een bedreiging vormt?", dan kom je er achter dat er vaak niks aan de hand is. Maakt het leven een stuk makkelijker! :-)
Daarom wrijf ik erover als het jeukt, dat is het enige wat helpt en makkelijk te doen is op dat moment.
Maar wie weet als je anders denkt, dat ontspanning wat meer zorgt ervoor dat het weggaat.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Subtiel en stabiliteit zorgen voor een goede balans in het leven.
heb jij dan vrij veel daarvan op je lichaam, of is het een paar plekken die gewoon opvallen zeg maar ?quote:
Stress maakt mijn eczeem ook absoluut veel erger (heel duidelijk zelfs), dus ik geloof best dat je er minder druk om maken meewerkt bij het minder worden
Subtiel en stabiliteit zorgen voor een goede balans in het leven.
Weinig stress, geef geen neuk om mijn eczeem en toch moet ik hormoonzalf smeren wil het weg gaan. Was het maar zo mooi dat je het weg kan kijken, maar het zit tussen de oren van TS.
Religion is the impotence of the human mind to deal with occurrences it cannot understand. - Karl Marx
Ik geloof best dat het bij jou een andere oorzaak kan hebben. Maar ik vind het een beetje gek om te zeggen dat het tussen mijn oren zit, als ik zelf zie dat mijn eczeem de afgelopen dagen met de dag verder is verdwenen... Ik heb nooit gezegd dat dit bij iedereen zo zou zijn. Ik zeg enkel dat als mensen er voor open staan dat ik hoop dat ze met mijn verhaal door kunnen zetten als ze niet direct verbetering zien. Ik dacht zelf dat ik altijd afhankelijk zou zijn van hormonenzalf om mijn eczeem weg te krijgen, en dat blijkt in mijn geval nu niet zo te zijn. Als dat bij jou wel zo is, dan is dat zo, en ga ik je ook echt niet van iets anders proberen te overtuigen want dat heeft geen zin. Dat had bij mij een jaar geleden ook nog geen zin.quote:
Weinig stress, geef geen neuk om mijn eczeem en toch moet ik hormoonzalf smeren wil het weg gaan. Was het maar zo mooi dat je het weg kan kijken, maar het zit tussen de oren van TS.
Maar denk je niet dat je beredenering misschien wat overhaast is? Het lijkt me namelijk sterk dat zoiets lichamelijks als eczeem verholpen kan worden door een bepaalde mindset.quote:
[..]
Ik geloof best dat het bij jou een andere oorzaak kan hebben. Maar ik vind het een beetje gek om te zeggen dat het tussen mijn oren zit, als ik zelf zie dat mijn eczeem de afgelopen dagen met de dag verder is verdwenen... Ik heb nooit gezegd dat dit bij iedereen zo zou zijn. Ik zeg enkel dat als mensen er voor open staan dat ik hoop dat ze met mijn verhaal door kunnen zetten als ze niet direct verbetering zien. Ik dacht zelf dat ik altijd afhankelijk zou zijn van hormonenzalf om mijn eczeem weg te krijgen, en dat blijkt in mijn geval nu niet zo te zijn. Als dat bij jou wel zo is, dan is dat zo, en ga ik je ook echt niet van iets anders proberen te overtuigen want dat heeft geen zin. Dat had bij mij een jaar geleden ook nog geen zin.
Religion is the impotence of the human mind to deal with occurrences it cannot understand. - Karl Marx
Nee dat denk ik niet, maar dat is enkel gebaseerd op mijn gevoel. Ik ben in het verleden veel vaker gestopt met medicijnen maar raakte toen in zo'n neerwaartse spiraal (psychologisch en lichamelijk) dat het mijn situatie alleen maar verergerde. En ik zag echt geen uitweg.quote:
[..]
Maar denk je niet dat je beredenering misschien wat overhaast is? Het lijkt me namelijk sterk dat zoiets lichamelijks als eczeem verholpen kan worden door een bepaalde mindset.
Ik voel nu diep van binnen dat ik een rust over me heen heb gekregen, ik heb gewoon een helder momentje gehad. Dat kan ik hier wel in woorden uitleggen maar dat heeft denk ik geen zin omdat het zo'n diep gevoel is, wat ik iemand anders toch niet kan aanpraten.
Ik vind het persoonlijk al een klein wonder dat ik nu een week vrijwel geen eczeem heb, en even door de slechte dagen heen ben gegaan zonder te grijpen naar medicijnen waar ik eigenlijk helemaal geen zin in heb. Daar haal ik zoveel kracht uit, dat mocht het over een week terugkomen, ik me daar 10x minder druk om maak dan in het verleden. Het gaat me er niet eens zozeer om dat mijn eczeem nu vrijwel weg is, maar dat ik er zo anders tegen aan kijk zorgt dat mijn leven wat minder beperkt is.
Het zal je verbazen wat je denken voor een invloed kan hebben op je lichamelijke gesteldheid.quote:
[..]
Maar denk je niet dat je beredenering misschien wat overhaast is? Het lijkt me namelijk sterk dat zoiets lichamelijks als eczeem verholpen kan worden door een bepaalde mindset.
Er zijn in het verleden studies geweest naar whiplash en invloed van menselijk denken hierin.
Daar werd een auto ongeluk nagebootst waarna één groep een scholing over whiplash en de gevolgen hiervan kreeg en de andere groep niet. Een groot deel van de groep met whiplash scholing ontwikkelde whiplash klachten.
Terwijl je zou denken dat niets zo lichamelijks is als een auto ongeluk.
Ik kan jammer genoeg dat onderzoek niet meer terug vinden
Faka G
Ja mooi is dat he. Of bijzonder eigenlijk.quote:Op zondag 2 februari 2014 18:25 schreef Atta-boy het volgende:
[..]
Het zal je verbazen wat je denken voor een invloed kan hebben op je lichamelijke gesteldheid.
Er zijn in het verleden studies geweest naar whiplash en invloed van menselijk denken hierin.
Daar werd een auto ongeluk nagebootst waarna één groep een scholing over whiplash en de gevolgen hiervan kreeg en de andere groep niet. Een groot deel van de groep met whiplash scholing ontwikkelde whiplash klachten.
Terwijl je zou denken dat niets zo lichamelijks is als een auto ongeluk.
Ik kan jammer genoeg dat onderzoek niet meer terug vinden
Maar ik moet er ook bij zeggen dat ik denk dat als je er niet zelf volledig achter staat, dat het je ook niet gaat lukken met enkel je gesteldheid. Mijn moeder is hier al jaren van overtuigd, ik zelf bleef beweren dat ik nou eenmaal eczeem had en daar medicijnen voor nodig had. En toch heb ik opeens een omslag gevoeld dat ik dacht "en nu ga ik het zelf doen". Maar daarvoor dacht ik ook "je kan me wat met het komt van binnenuit".
Het schijnt zelfs niet eens voor te komen in landen waar Whiplash niet als aandoening wordt gezien en je er geen schadevergoeding voor kan krijgen (ooit in een college te horen gekregen).quote:
Het zal je verbazen wat je denken voor een invloed kan hebben op je lichamelijke gesteldheid.
Er zijn in het verleden studies geweest naar whiplash en invloed van menselijk denken hierin.
Daar werd een auto ongeluk nagebootst waarna één groep een scholing over whiplash en de gevolgen hiervan kreeg en de andere groep niet. Een groot deel van de groep met whiplash scholing ontwikkelde whiplash klachten.
Terwijl je zou denken dat niets zo lichamelijks is als een auto ongeluk.
Ik kan jammer genoeg dat onderzoek niet meer terug vinden
En wat dacht je van de enorm sterke kracht van het placebo (en nocebo!!) effect.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Heel erg rond mijn ogen = pandaeffect, maar dan knalroodquote:
heb jij dan vrij veel daarvan op je lichaam, of is het een paar plekken die gewoon opvallen zeg maar ?
Dus wel redelijk opvallend ja 
(ook nog wel andere plekken, maar dat zie alleen ik)
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Ja, ikzelf heb het dus bij mijn wenkbrauwen vooral... ik weet hoe je je voelt, het gezicht is toch iets waar de meeste mensen moeilijk langsheen kunnen kijken bij een ander.quote:
[..]
Heel erg rond mijn ogen = pandaeffect, maar dan knalrood
(ook nog wel andere plekken, maar dat zie alleen ik)
Bij mij uit het zich ook in roodheid, gelukkig is het dan maar een wat kleinere plek.
Maar hoe groot het ook is, het is voor niemand fijn zoiets.
1 voordeel is natuurlijk, dat het niet veel energie vergt van je lichaam, want moe wordt je er niet van.
Subtiel en stabiliteit zorgen voor een goede balans in het leven.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |