Hallo ik ben man van 29 en heb lang in te maken gehad met hulpverlening. Ik heb een beetje alle diagnoses die maar te verzinnen zijn als mogelijkheid gehad, maar ik heb zelf via een lange weg me problemen goed op een rij kunnen krijgen. uiteindelijk waren de antwoorden hierin voor mij te vinden.
http://www.youtube.com/pl(...)Q-XpkRCXg-8_XiYjhFS3 Ik zou van mezelf kunnen zeggen dat ik zeker wel geleefd hebt als iemand met een manischdepressieve stoornis. maar na jarenlang medicatiegebruik en veel geblowd heb ik dat allemaal nu niet meer nodig.
Er is behoorlijk veel gebeurt in me leven en ik heb echt geleefd in de extreme en het is een wonder dat ik niet dood ben, vast zit of in voorgoed in een inrichting zit. Misschien heeft iedereen dat gevoel bij zichzelf wel maar ik had nooit rust in me leven. Ik ben geboren al met problemen ik had gehoorsproblemen en ging van speciale school naar speciale school en uiteindelijk naar een normale school waar het gewoon niet goed ging door gedrags en emotionele problemen. Ik werd veel gepest en ik kreeg daarin vaak extreme woedeaanvallen waar ik daarna weer verantwoodelijkheid voor moest nemen.
Ik was zo onzeker en op veel plekken waar ik kwam gebeurde steeds hetzelfde en ik was eigenlijk altijd ongelukkig. Ik kon geen bijbaan behouden en op school ging het altijd slecht. uiteindelijk heb ik in veel creativiteit vaak me emoties kunnen demmen. Omdat de medicatie vervelende bijwerkingen hadden stopte ik maar dat leverde zoveel angst op dat ik uiteindelijk op me 21ste in de wajong terrecht kwam. In wilde hoe dan ook uit die wajong en ik heb alles geprobeerd om daaruit te komen en aan mezelf te werken. Ik heb echt voor me gevoel alles geprobeerd om wat te maken van me leven. Ik hou er niet van om hier te koop mee te lopen en ik zie dit als een gift en een vloek, maar ik krijg veel aandacht van vrouwen en gezien me problemen waren ze daar even en gingen ze gelijk weer weg. Ik heb me uiterlijk mee zei me ex(of ik weet niet eens of dat een ex is).Ik kom wel uit een welvarend gezin en me ouders hadden ook een extra huis in frankrijk.
Hoewel ik nooit vrienden had(alleen backsteppers)krijg ik geld mee om daar uit te gaan. Daar op het land tussen de bossen ging ik naar een discotje toen ik 17 was. Ik zat daar alleen en een meisje zat me aan te kijken liet haar vriendin een biertje brengen en was zo lief voor me wat ik nooit kende. Zoveel opluchting dat iemand zo lief voor me kan zijn. Het was me eerste liefde terwijl we niet eens konde praten.
Toen ik haar verliet en gedag zei zag ik de waterige ogen van een verdrietig eendje. In nederland probeerde ik het leger in te gaan daarna, maar ik werd eruit geschopt omdat ik ging knokken met mensen die me zaten uit te dagen. tegelijk in die periode praten iemand over de french forgein legion als een mytholgie en gezien ik zij de enige was wat ik ooit als liefde ervaren had klinkte dat wel intressant.
toen ik natuurlijk eruit was getrapt ging het alleen maar slechter met me en kreeg ik al snel medicatie tegen de depressie die ik had en eigenlijk had ik het vaak over haar bij de psychiater. ik miste dat gevoel dat zij me had gegeven. Voor de rest heb ik eigenlijk al jaren in depressies geleefd en een beetje overal en nergens geleefd. later kwam het nog weleens terug omdat ik in alles faalde in me leven dat ik nog wel d french forgein legion in wilde en sprak dit wel uit. Ik woonde destijds in een saai stad waar niet zoveel gebeurde, maar ik wist niet dat je zo snel een reputatie kan krijgen dat je door iedereen en alles gezien wordt. gelukkig woon ik nu ergens anders. voor ben ik door de depressies altijd geintresseerd geweest in de extremen maar zoals de psyhiater(diegene die mijn het beste aanvoelde) vertelde wilde ik waarschijnlijk rust als ik hier uit ben en zou ik opzich in me leven wel kunnen bereiken wat ik wil.
Zoals de bipolar or wakking up video vertelt heeft alles te maken met de ziel en de ego. Mijn ziel voelde in frankrijk voor het eerst liefde en veiligheid iets wat ik totaal niet kende en eigenlijk alleen daar had ervaren. hoe dat allemaal is gegaan voelde ik gewoon wel enigzins aan dat het bij haar ook diep zat. Als ik nu kijk dat ik nooit echt alleen daar zo die liefde op een mooie manier heb ervaren. En hoewel ik niets van haar weet. wil ik nog bij haar zijn. dat zegt me ziel. ik denk zoiezo dat ik een franse vrouw wil en daar wil wonen omdat hier in nederland zoveel is gebeurd. Ik heb wel daardoor gelijk veel liefde voor het land.
Zou het op een manier via iets, terwijl ik eigenlijk niet zoveel van haar weet mogelijk zijn om haar op te sporen? Ik voel in me ziel aan dat zij het was en na al die jaren dat ik zo verdrietig om haar ben geweest.
[ Bericht 1% gewijzigd door motorbloempje op 01-02-2014 12:17:12 ]