R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
is het slim om op mezelf te wonen op deze leeftijd en met deze omstandigheden?
ik wil heel graag op mezelf wonen. ik ben nu 17 maar word 18 in mei. dit jaar heb ik een tussenjaar dus ik werk en wil mijn rijbewijs halen. ik woon in lelystad maar wil studeren in amsterdam op de HES (ik heb vorig jaar mijn havo diploma gehaald). ik heb buitenlandse ouders, die gescheiden zijn, mijn moeder woont in lelystad en mijn vader in amsterdam. van mijn moeder mag ik absoluut niet op mezelf maar ik heb zoveel ruzie en er is iets gebroken tussen ons. ik kan volgend jaar met die studie niet bij mijn moeder wonen (heb ook 2 jongere broertjes en een stiefvader). ze bemoeit zich overal en maakt misbruik van haar 'macht' als moeder over mij. ik wil hier vanaf en onafhankelijk zijn en zelf mijn tijd inplannen voor mijn studie. daarom wil ik op mezelf. maar is dit slim qua financiële redenen? en is mijn leeftijd dan goed of ben ik te jong? als ik studeer ben ik 18 namelijk. mijn moeder laat me nooit gaan maar met welke argumenten kan ik haar een beetje overhalen?
ik kan ook bij mijn vader wonen, die woont alleen maar dat zal mijn moeder niet accepteren omdat ze veel gedoe met hem gehad heeft en dat haar enige dochter naar haar vader gaat is niet oké in haar ogen. dus dan heb ik daar veel last mee. ik wil vrijheid. ik moet weg.
veel vragen maar ben zo radeloos
ik wil heel graag op mezelf wonen. ik ben nu 17 maar word 18 in mei. dit jaar heb ik een tussenjaar dus ik werk en wil mijn rijbewijs halen. ik woon in lelystad maar wil studeren in amsterdam op de HES (ik heb vorig jaar mijn havo diploma gehaald). ik heb buitenlandse ouders, die gescheiden zijn, mijn moeder woont in lelystad en mijn vader in amsterdam. van mijn moeder mag ik absoluut niet op mezelf maar ik heb zoveel ruzie en er is iets gebroken tussen ons. ik kan volgend jaar met die studie niet bij mijn moeder wonen (heb ook 2 jongere broertjes en een stiefvader). ze bemoeit zich overal en maakt misbruik van haar 'macht' als moeder over mij. ik wil hier vanaf en onafhankelijk zijn en zelf mijn tijd inplannen voor mijn studie. daarom wil ik op mezelf. maar is dit slim qua financiële redenen? en is mijn leeftijd dan goed of ben ik te jong? als ik studeer ben ik 18 namelijk. mijn moeder laat me nooit gaan maar met welke argumenten kan ik haar een beetje overhalen?
ik kan ook bij mijn vader wonen, die woont alleen maar dat zal mijn moeder niet accepteren omdat ze veel gedoe met hem gehad heeft en dat haar enige dochter naar haar vader gaat is niet oké in haar ogen. dus dan heb ik daar veel last mee. ik wil vrijheid. ik moet weg.
veel vragen maar ben zo radeloos
Fijne moeder, maar dat terzijdequote:Op vrijdag 31 januari 2014 20:39 schreef lisahoi het volgende:
ik kan ook bij mijn vader wonen, die woont alleen maar dat zal mijn moeder niet accepteren omdat ze veel gedoe met hem gehad heeft en dat haar enige dochter naar haar vader gaat is niet oké in haar ogen.
Je kunt natuurlijk alvast naar een kamer op zoek in amsterdam als je daar toch wil gaan studeren. Nu is er meer beschikbaar dan wanneer je je studie begint, dus wat dat betreft zou dit de ideale tijd zijn om op kamers te gaan. Maar goed, je moet het natuurlijk ook kunnen betalen. Wat is je inkomen op dit moment? En als je gaat studeren?
Je mag zonder toestemming van je ouders niet op je17e het huis uit. Wel zou ik zo snel mogelijk een kamer zoeken want dat valt niet mee in Amsterdam
-XOXO-
je moeder heeft er niets over te zeggen wat jij doet als je huis uit gaat (mits 18)
Je kan altijd met je vader gaan praten een keer, kijken wat hij zegt en vind. (tot je 18 bent bij hem gaan wonen?)
kamer zoeken in AMS is sowieso lastig, geloof dat er 3 jaar wachttijd op zit.
succes iig
Je kan altijd met je vader gaan praten een keer, kijken wat hij zegt en vind. (tot je 18 bent bij hem gaan wonen?)
kamer zoeken in AMS is sowieso lastig, geloof dat er 3 jaar wachttijd op zit.
succes iig
hoi lisa
SOMEWHERE THERE IS A TREE, TIRELESSLY PRODUCING OXYGEN SO THAT YOU CAN STAY ALIVE. FIND IT AND APOLOGIZE.
ik zou je moeder trouwens eens proberen duidelijk maken dat het jouw vader is, en dat de problemen die zij als (ex)echtgenoten met elkaar hebben gehad niks te maken hebben met de relatie die jij met je ouders hebt en wil hebben.
Mja. Is het niet zo dat je ouders tot je 21e financieel verantwoordelijk voor je zijn? Dwz. dat als je het helemaal opfucked, je hen met jouw shit opscheept? Lijkt me dat ze dus van je 18e tot je 21e ook nog wel wat over je te zeggen hebben.quote:Op vrijdag 31 januari 2014 20:51 schreef spoorrails het volgende:
je moeder heeft er niets over te zeggen wat jij doet als je huis uit gaat (mits 18)
Leeftijd zou geen probleem moeten zijn lijkt me. Alleen als je het huis uit gaat moet je er wel mee rekening houden dat je moeder dan waarschijnlijk niet meer je collegegeld betaalt. Daarnaast zijn de wachttijden voor een woning in Lelystad ongeveer 3-3,5 jaar. Mocht je dus op jezelf willen wonen dan zal het waarschijnlijk een kamer zijn ergens in Amsterdam of omstreken. Denk goed na over hoe je het gaat financieren voordat je een dergelijke stap neemt. Kijk hoeveel je kunt lenen, hoeveel je kwijt bent aan je zorgverzekering en zo.
Waarschijnlijk zul je een bijbaantje moeten zoeken in Amsterdam, tenzij je een leuk bedrag al op je spaarrekening hebt staan waar je je collegegeld en boekengeld voor de komende jaren mee kunt betalen.
Waarschijnlijk zul je een bijbaantje moeten zoeken in Amsterdam, tenzij je een leuk bedrag al op je spaarrekening hebt staan waar je je collegegeld en boekengeld voor de komende jaren mee kunt betalen.
Nou ik wist het wel, als ik niet met m'n moeder door één deur zou kunnen en de mogelijkheid heb om bij m'n vader te gaan wonen dan is die keus niet zo moeilijk hoor. Als je 18 bent bepaal je dat lekker zelf en dat trok ik mooi bij m'n vader in als hij dat ook goed vindt. Dat scheelt heul veul doekoe, die je mooi voor leuke dingen kunt gebruiken.
ik ben net een week bezig met een baan weer. ontslagen van vorige baan omdat ik van mijn moeder niet naar werk mocht een periode dus kwam niet opdagen en mijn baas vond dit niet kunnen en ik moest weg. ik schaam me dood. ik ga nu 3 keer in de week bij mijn vader in zijn restaurant werken en wil een andere baan in amsterdam. in almere heb je niks voor 17jarigen. dus het lijkt me leuk om in een kleding winkel te werken in amsterdam. dit gaat mijn moeder niet goed vinden. ze vindt het al helemaal klote dat ik bij mijn vader ga werken en herhaalt elke dag weer dat ik dus na werk daar ABSOLUUT NIET bij hem mag gaan slapen daarna maar terug in de trein vanuit amsterdam naar almere moet. en ik werk dan tot laat in de avond dus ik snap niet wat het probleem is om vervolgens lekker in amsterdam te blijven slapen na een avond werken..quote:
[..]
Fijne moeder, maar dat terzijde
Je kunt natuurlijk alvast naar een kamer op zoek in amsterdam als je daar toch wil gaan studeren. Nu is er meer beschikbaar dan wanneer je je studie begint, dus wat dat betreft zou dit de ideale tijd zijn om op kamers te gaan. Maar goed, je moet het natuurlijk ook kunnen betalen. Wat is je inkomen op dit moment? En als je gaat studeren?
ik weet het allemaal niet meer. ik wil zo graag weg. ik mag absoluut niet op kamers als ik 18 ben, NIET.
Ja maar zij laat me dan ook niet. zij heeft zo'n idee dat ik thuisblijf tot mijn 25e en dit meen ik echt. ik wil weg. ik zit soms tot laat in de nacht om sites, kamers te kijken, terwijl ik weet dat het toch niet kanquote:
Je mag zonder toestemming van je ouders niet op je17e het huis uit. Wel zou ik zo snel mogelijk een kamer zoeken want dat valt niet mee in Amsterdam
Je hebt geen toestemming nodig als je 18 bent hoor.quote:
[..]
ik ben net een week bezig met een baan weer. ontslagen van vorige baan omdat ik van mijn moeder niet naar werk mocht een periode dus kwam niet opdagen en mijn baas vond dit niet kunnen en ik moest weg. ik schaam me dood. ik ga nu 3 keer in de week bij mijn vader in zijn restaurant werken en wil een andere baan in amsterdam. in almere heb je niks voor 17jarigen. dus het lijkt me leuk om in een kleding winkel te werken in amsterdam. dit gaat mijn moeder niet goed vinden. ze vindt het al helemaal klote dat ik bij mijn vader ga werken en herhaalt elke dag weer dat ik dus na werk daar ABSOLUUT NIET bij hem mag gaan slapen daarna maar terug in de trein vanuit amsterdam naar almere moet. en ik werk dan tot laat in de avond dus ik snap niet wat het probleem is om vervolgens lekker in amsterdam te blijven slapen na een avond werken..
ik weet het allemaal niet meer. ik wil zo graag weg. ik mag absoluut niet op kamers als ik 18 ben, NIET.
En je moeder wil om de een of andere reden blijkbaar niet dat je een band hebt/opbouwt met je vader, wat ik werkelijk te achterlijk voor woorden vind. Zo duwt ze jou alleen maar bij zich weg.
god het is zo moeilijk. als ik bij mijn vader ga wonen verbant ze me uit haar leven. of niet eens. ze maakt mij kapot dan. heb nog 2 jongere broertjes. zij schuift alles op mij af. ik moet haar helpen als dochter. ik moet niet egoïstisch zijn. ze weet niet hoe ongelukkig ik ben zo. ik durf niet bij hem te wonen omdat ik weet dat zij helemaal door gaat draaien en gaat flippen, maar op een extreme manierquote:
Nou ik wist het wel, als ik niet met m'n moeder door één deur zou kunnen en de mogelijkheid heb om bij m'n vader te gaan wonen dan is die keus niet zo moeilijk hoor. Als je 18 bent bepaal je dat lekker zelf en dat trok ik mooi bij m'n vader in als hij dat ook goed vindt. Dat scheelt heul veul doekoe, die je mooi voor leuke dingen kunt gebruiken.
Sterker nog, volgens mij mag je vanaf 12 of 14 jaar o.i.d. al zelf kiezen of je na de scheiding van de ouders bij je vader of bij je moeder gaat wonen. Dus dat zou nu al kunnen.
Zodra je 18 bent mag je gewoon op jezelf wonen en heeft je moeder daar niks over te zeggen.quote:
[..]
Ja maar zij laat me dan ook niet. zij heeft zo'n idee dat ik thuisblijf tot mijn 25e en dit meen ik echt. ik wil weg. ik zit soms tot laat in de nacht om sites, kamers te kijken, terwijl ik weet dat het toch niet kan
Jij mag trouwens wel, omdat je ouder dan 12 bent, beslissen bij welke ouder je wil wonen, daar kan je moeder niks over zeggen
-XOXO-
Ik denk dat ze er vooral mee zal dreigen, maar verder niet veel doet. Anders raakt ze haar dochter helemaal kwijt.quote:
[..]
god het is zo moeilijk. als ik bij mijn vader ga wonen verbant ze me uit haar leven. of niet eens. ze maakt mij kapot dan. heb nog 2 jongere broertjes. zij schuift alles op mij af. ik moet haar helpen als dochter. ik moet niet egoïstisch zijn. ze weet niet hoe ongelukkig ik ben zo. ik durf niet bij hem te wonen omdat ik weet dat zij helemaal door gaat draaien en gaat flippen, maar op een extreme manier
Overigens had ik altijd enorme ruzie met m'n moeder de laatste jaren dat ik thuis woonde, en zodra ik het huis uit was was onze band gelijk weer heel goed omdat we niet meer steeds op elkaars lip zaten.
ik wou dat het zo makkelijk was. dat ik mijn koffers pakte en kon zeggen 'ja mam, ik ga bij papa wonen in amsterdam doei!'. het is zo moeilijk. als ik dit zeg dan verwijt ze me van alles, vindt ze me egoïstisch omdat ik 2 broertjes heb waar ik voor moet zorgen omdat zij zo druk moet werken en flipt ze helemaal. misschien doet ze zich wel wat aan. het feit dat mijn vader haar vroeger tijdens haar zwangerschap met mij in de steek gelaten heeft doet haar heel veel.quote:
Sterker nog, volgens mij mag je vanaf 12 of 14 jaar o.i.d. al zelf kiezen of je na de scheiding van de ouders bij je vader of bij je moeder gaat wonen. Dus dat zou nu al kunnen.
het liefst wil ik voor niemand 'kiezen' maar gewoon voor mezelf. richten op mezelf en mijn studie en het beste maken van mijn leven. niet met extra verantwoordelijkheden en angsten maar zelf keuzes maken in mijn leven. ik droom hiervan
Je moet je geen schuldgevoel laten aanpraten, jij bent niet verantwoordelijk voor de opvoeding van je broertjes. En in de steek laten doe je ze niet, want ik neem aan dat je gewoon nog contact met je zou houden wanneer je op kamers gaat.quote:
[..]
ik wou dat het zo makkelijk was. dat ik mijn koffers pakte en kon zeggen 'ja mam, ik ga bij papa wonen in amsterdam doei!'. het is zo moeilijk. als ik dit zeg dan verwijt ze me van alles, vindt ze me egoïstisch omdat ik 2 broertjes heb waar ik voor moet zorgen omdat zij zo druk moet werken en flipt ze helemaal. misschien doet ze zich wel wat aan. het feit dat mijn vader haar vroeger tijdens haar zwangerschap met mij in de steek gelaten heeft doet haar heel veel.
het liefst wil ik voor niemand 'kiezen' maar gewoon voor mezelf. richten op mezelf en mijn studie en het beste maken van mijn leven. niet met extra verantwoordelijkheden en angsten maar zelf keuzes maken in mijn leven. ik droom hiervan
Wat je vader heeft gedaan is heel erg voor je moeder, maar ook niet jouw probleem.
Eigenlijk is het wel zo simpel als je koffers pakken en gaan, want het kan gewoon als je wil. Als het niet goedschiks kan dan maar kwaadschiks zou ik zelf denken. Kijk als je nou een kind was dat zeurde over dat ze moest afwassen zou ik zeggen stel je niet aan, maar jij wil studeren, werken en wat rust, dat is heel wat anders. Lijkt mij, op basis van dit verhaal, een verstandige keuze om bij je vader te gaan wonen en wanneer mogelijk op kamers. Dat je moeder dat niet snapt is jammer, maar kies lekker voor jezelf.
wat haar ook enorm dwars zit is het feit dat ik niet zoals ieder anders afghaans meisje ben. ik ben geen meisje dat constant stil zit op haar kamer en niet houdt van uitgaan, vrienden en avontuur in haar leven. ik hou van reizen, mensen ontmoeten, studeren en genieten van elk moment in mijn leven. ik wil dus weg want dit gaat niet langer zo. er worden steeds keuzes voor me gemaakt en ik moet mezelf steeds schuldig voelen. Ik snap dat ik geen 'nederlands' meisje ben (wat ze constant herhaalt) maar ik ben hier geboren en opgetogen dus ik voel me wel nederlands en vrij.quote:
[..]
Je moet je geen schuldgevoel laten aanpraten, jij bent niet verantwoordelijk voor de opvoeding van je broertjes. En in de steek laten doe je ze niet, want ik neem aan dat je gewoon nog contact met je zou houden wanneer je op kamers gaat.
Wat je vader heeft gedaan is heel erg voor je moeder, maar ook niet jouw probleem.
Eigenlijk is het wel zo simpel als je koffers pakken en gaan, want het kan gewoon als je wil. Als het niet goedschiks kan dan maar kwaadschiks zou ik zelf denken. Kijk als je nou een kind was dat zeurde over dat ze moest afwassen zou ik zeggen stel je niet aan, maar jij wil studeren, werken en wat rust, dat is heel wat anders. Lijkt mij, op basis van dit verhaal, een verstandige keuze om bij je vader te gaan wonen en wanneer mogelijk op kamers. Dat je moeder dat niet snapt is jammer, maar kies lekker voor jezelf.
als ik ruzie heb, zegt ze altijd 'waarom denk je anders dat ik je op de wereld heb gezet? zodat je alleen maar lekker kan genieten. je moet je moeder voor altijd helpen, daar zijn dochters voor'. dit doet mij zoveel pijn. als ze dit vroeger zei dacht ik dat ze gelijk had maar afgelopen jaar ben ik zooo erg negatief in alles gaan staan omdat ik gewoon een angst heb voor mijn moeder. dat bij alles wat ik wil doen, zij ertussen komt staan. ook zegt ze dat het nu wel even leuk lijkt bij mijn vader, maar hij vele malen erger is. dat als zij nog samen woonde ik dan haat aan hem zou krijgen.
om al deze redenen wil ik gewoon weg. alleen. klein kamertje en gewoon doen wat ik wil.
trouwens, erg bedankt voor je reacties. ze zetten me erg aan het denken
Het OUDforum is voor ouders om over hun kinderen te praten. Andersom kun je in R&P terecht, ik zal je topic een zetje geven.
Succes!
Succes!
I`m not weird. I`m limited edition.
Goede keus, de HES in A'dam, zit ik zelf ook. 
Wat betreft het uit huis gaan, zou ik zeker doen. Hou wel rekening met een kamer rond de 500 euro. (Dus eerder 550 van 450, maar met goed zoeken, alles in de gaten houden en doorzetten lukt dat wel).
Dat overdreven gedoe van 'Je moet 20 jaar ingeschreven staan anders lukt het nooit!!' moet je niet al te serieus nemen. Gewoon nu vast gaan oriënteren en je op een paar sites inschrijven voor kamers. Wel goed om even na te denken hoe je die kamer gaat financieren. Helpt iemand je met betalen? Moet je je eigen studie ook betalen of kan je gebruik maken van je studiefinanciering+evt lenen?
Wat betreft je moeder.. Tja, als je inmiddels 18 bent heeft ze daar weinig meer over te zeggen. Maar ik zou toch wel even goed er over praten op het juiste moment, met goede argumenten en zonder te ragen ofzo.
Wat betreft het uit huis gaan, zou ik zeker doen. Hou wel rekening met een kamer rond de 500 euro. (Dus eerder 550 van 450, maar met goed zoeken, alles in de gaten houden en doorzetten lukt dat wel).
Dat overdreven gedoe van 'Je moet 20 jaar ingeschreven staan anders lukt het nooit!!' moet je niet al te serieus nemen. Gewoon nu vast gaan oriënteren en je op een paar sites inschrijven voor kamers. Wel goed om even na te denken hoe je die kamer gaat financieren. Helpt iemand je met betalen? Moet je je eigen studie ook betalen of kan je gebruik maken van je studiefinanciering+evt lenen?
Wat betreft je moeder.. Tja, als je inmiddels 18 bent heeft ze daar weinig meer over te zeggen. Maar ik zou toch wel even goed er over praten op het juiste moment, met goede argumenten en zonder te ragen ofzo.
Goedzo je komt advies vragen in een forum waar ze niets van je cultuur weten.quote:
[..]
wat haar ook enorm dwars zit is het feit dat ik niet zoals ieder anders afghaans meisje ben. ik ben geen meisje dat constant stil zit op haar kamer en niet houdt van uitgaan, vrienden en avontuur in haar leven. ik hou van reizen, mensen ontmoeten, studeren en genieten van elk moment in mijn leven. ik wil dus weg want dit gaat niet langer zo. er worden steeds keuzes voor me gemaakt en ik moet mezelf steeds schuldig voelen. Ik snap dat ik geen 'nederlands' meisje ben (wat ze constant herhaalt) maar ik ben hier geboren en opgetogen dus ik voel me wel nederlands en vrij.
als ik ruzie heb, zegt ze altijd 'waarom denk je anders dat ik je op de wereld heb gezet? zodat je alleen maar lekker kan genieten. je moet je moeder voor altijd helpen, daar zijn dochters voor'. dit doet mij zoveel pijn. als ze dit vroeger zei dacht ik dat ze gelijk had maar afgelopen jaar ben ik zooo erg negatief in alles gaan staan omdat ik gewoon een angst heb voor mijn moeder. dat bij alles wat ik wil doen, zij ertussen komt staan. ook zegt ze dat het nu wel even leuk lijkt bij mijn vader, maar hij vele malen erger is. dat als zij nog samen woonde ik dan haat aan hem zou krijgen.
om al deze redenen wil ik gewoon weg. alleen. klein kamertje en gewoon doen wat ik wil.
trouwens, erg bedankt voor je reacties. ze zetten me erg aan het denken
En luister verder naar je moeder, als je over drie jaar nog steeds hetzelfde denkt dan pas moet je een poging wagen en niet nu.
hoi lisa
Superklote dat je thuissituatie is zoals die is. Ik heb zelf een beetje een soortgelijk iets gehad. Nouja, ik kon gewoon niet overweg met mijn stiefvader. Psycholoog alles om mij een beetje te fixen. Die vertelde trouwens doodleuk dat ik emotioneel mishandeld werd door mijn ouders, maar dat terzijde. Contact met mijn vader had ik ook al niet meer, dus naar hem kon ik ook niet gaan.
Superklote dat je thuissituatie is zoals die is. Ik heb zelf een beetje een soortgelijk iets gehad. Nouja, ik kon gewoon niet overweg met mijn stiefvader. Psycholoog alles om mij een beetje te fixen. Die vertelde trouwens doodleuk dat ik emotioneel mishandeld werd door mijn ouders, maar dat terzijde. Contact met mijn vader had ik ook al niet meer, dus naar hem kon ik ook niet gaan.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Anyway, wat ik wilde zeggen. Ga als het moment rijp is. Spaar geld, echt, doe het, want je zult het nodig hebben. Zet desnoods het rijbewijs halen op een lager pitje als sparen niet lukt. Schrijf je in bij sites die kamers aanbieden. Probeer kamernet, probeer anti kraak, doe iets! Vraag rond bij vrienden die al in Amsterdam wonen, misschien kennen zij nog iemand die een huisgenootje zoeken. En verwacht geen balzaal voor een prikkie. Zeker als je nu meteen weg wilt, dan kan je niet kieskeurig zijn.
Als je voor de iets langzamere optie gaat, begin dan nu al met gesprekken hebben met je moeder. Praat over dingen, al is het kut. Leg uit dat je heel graag op kamers wilt, gewoon omdat je er klaar voor bent en je de volgende stap je in leven wilt zetten. (Maak er wat moois van, maar laat niet helemaal merken dat je gewoon keihard weg wilt) Begin ergens in april/mei met rondkijken en met wat geluk heb je in juni iets leuks gevonden. Begin langzaam met een uitzet (ik begon in 2012 met kerstballen in de uitverkoop en bestek) en laat dat ook gewoon merken. Als je in juni iets leuks vindt en je moeder flipt, zeg gewoon dat je het niet kon laten gaan en dat je dan ook nog een paar maandjes hebt om te wennen aan op kamers zijn, in de grote stad wonen en student zijn. Als het goed is, zou je met werk en je eventuele gespaarde geld dit moeten kunnen betalen.
Met wat geluk heb je al een bed en bureau voor je uitzet. Als je niet al te kieskeurig bent, kan je best wat leuke dingen van de kringloop halen (en IKEA is je vriend, keep that in mind!).
Ik hoop dat je hier een beetje wat aan hebt, mocht je je ei kwijt willen,dan mag je me altijd een pm of dm sturen. Ik heb vorig jaar echt heel veel aan fokkers gehad
Succes#TeamMiley
Je bent bijna 18 je laat je leven toch niet kapot maken door je moeder die niet goed bij haar hoofd is. Je wil niet egoïstisch zijn? Wat is je moeder dan? Je moet echt voor jezelf kiezen want je moeder is al begonnen met jou kapot te maken. Als je dan afstand neemt is dat veel minder erg dan als je bij haar blijft wonen. Je staat voor een belangrijke fase in je leven en als je de steun van je vader kunt krijgen en die van je moet niet hebt dan zegt dat genoeg. Maak het jezelf niet te moeilijk.quote:
[..]
god het is zo moeilijk. als ik bij mijn vader ga wonen verbant ze me uit haar leven. of niet eens. ze maakt mij kapot dan. heb nog 2 jongere broertjes. zij schuift alles op mij af. ik moet haar helpen als dochter. ik moet niet egoïstisch zijn. ze weet niet hoe ongelukkig ik ben zo. ik durf niet bij hem te wonen omdat ik weet dat zij helemaal door gaat draaien en gaat flippen, maar op een extreme manier
haha toevallig! ja ik wil ook heel erg op kamers en ik weet dat als je de juiste mensen kent en door blijft zoeken het wel lukt maar zij houdt me tegen. ik kan geen normaal gesprek met haar aangaan hierover en dat is erg.quote:
Goede keus, de HES in A'dam, zit ik zelf ook.
Wat betreft het uit huis gaan, zou ik zeker doen. Hou wel rekening met een kamer rond de 500 euro. (Dus eerder 550 van 450, maar met goed zoeken, alles in de gaten houden en doorzetten lukt dat wel).
Dat overdreven gedoe van 'Je moet 20 jaar ingeschreven staan anders lukt het nooit!!' moet je niet al te serieus nemen. Gewoon nu vast gaan oriënteren en je op een paar sites inschrijven voor kamers. Wel goed om even na te denken hoe je die kamer gaat financieren. Helpt iemand je met betalen? Moet je je eigen studie ook betalen of kan je gebruik maken van je studiefinanciering+evt lenen?
Wat betreft je moeder.. Tja, als je inmiddels 18 bent heeft ze daar weinig meer over te zeggen. Maar ik zou toch wel even goed er over praten op het juiste moment, met goede argumenten en zonder te ragen ofzo.
misschien omdat ik nog nooit zo radeloos ben geweest als nu. en ik ga niet 3 jaar verder leven op deze manier want ik maak mezelf alleen mentaal kapot en dat is helemaal niet goed, toch?quote:
[..]
Goedzo je komt advies vragen in een forum waar ze niets van je cultuur weten.
En luister verder naar je moeder, als je over drie jaar nog steeds hetzelfde denkt dan pas moet je een poging wagen en niet nu.
Waarom niet nu? Moet ze zich nog 3 jaar ellendig voelen terwijl het helemaal niet nodig is?quote:
[..]
Goedzo je komt advies vragen in een forum waar ze niets van je cultuur weten.
En luister verder naar je moeder, als je over drie jaar nog steeds hetzelfde denkt dan pas moet je een poging wagen en niet nu.
Of is dat onderdeel van de cultuur, verplicht tot je 20e kut voelen door hoe je moeder met je omgaat...
quote:
hoi lisa
Superklote dat je thuissituatie is zoals die is. Ik heb zelf een beetje een soortgelijk iets gehad. Nouja, ik kon gewoon niet overweg met mijn stiefvader. Psycholoog alles om mij een beetje te fixen. Die vertelde trouwens doodleuk dat ik emotioneel mishandeld werd door mijn ouders, maar dat terzijde. Contact met mijn vader had ik ook al niet meer, dus naar hem kon ik ook niet gaan.wow dat klinkt ook allemaal heel heftig en ik ben blij dat het nu allemaal goed afgelopen is voor je. zulke nare ervaringen gun ik niemand toe. maar ja. ik wil gaan, ik zit ook steeds op internet te kijken naar kamers maar ik kan haar dit niet zeggen. zij heeft een hele andere verwachting van mijn toekomst en dit is een enorme frustratie voor mij. ik ben een heel ander persoon dan zij is maar dit kan ze gewoon niet accepteren. steeds als we ruzie hebben begint ze over vroeger, hoe moeilijk het voor haar was om mij alleen op te voeden en dat ik daar dankbaar voor moet zijn.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Anyway, wat ik wilde zeggen. Ga als het moment rijp is. Spaar geld, echt, doe het, want je zult het nodig hebben. Zet desnoods het rijbewijs halen op een lager pitje als sparen niet lukt. Schrijf je in bij sites die kamers aanbieden. Probeer kamernet, probeer anti kraak, doe iets! Vraag rond bij vrienden die al in Amsterdam wonen, misschien kennen zij nog iemand die een huisgenootje zoeken. En verwacht geen balzaal voor een prikkie. Zeker als je nu meteen weg wilt, dan kan je niet kieskeurig zijn.
Als je voor de iets langzamere optie gaat, begin dan nu al met gesprekken hebben met je moeder. Praat over dingen, al is het kut. Leg uit dat je heel graag op kamers wilt, gewoon omdat je er klaar voor bent en je de volgende stap je in leven wilt zetten. (Maak er wat moois van, maar laat niet helemaal merken dat je gewoon keihard weg wilt) Begin ergens in april/mei met rondkijken en met wat geluk heb je in juni iets leuks gevonden. Begin langzaam met een uitzet (ik begon in 2012 met kerstballen in de uitverkoop en bestek) en laat dat ook gewoon merken. Als je in juni iets leuks vindt en je moeder flipt, zeg gewoon dat je het niet kon laten gaan en dat je dan ook nog een paar maandjes hebt om te wennen aan op kamers zijn, in de grote stad wonen en student zijn. Als het goed is, zou je met werk en je eventuele gespaarde geld dit moeten kunnen betalen.
Met wat geluk heb je al een bed en bureau voor je uitzet. Als je niet al te kieskeurig bent, kan je best wat leuke dingen van de kringloop halen (en IKEA is je vriend, keep that in mind!).
Ik hoop dat je hier een beetje wat aan hebt, mocht je je ei kwijt willen,dan mag je me altijd een pm of dm sturen. Ik heb vorig jaar echt heel veel aan fokkers gehad
Succes
met oud & nieuw was er een hevige ruzie en toen ben ik weggelopen naar mijn vader. ze is nog nooit zo erg geschrokken. ik kwam weer thuis maar na een paar dagen was er weer een heftige ruzie dus kwam mijn tante me ophalen en ben ik bij haar gebleven een paar nachtjes. tijdens die ruzies zweerde mijn moeder om zichzelf wat aan te doen. dat haar eigen dochter een hoer is die alleen verlangt naar de buitenwereld. ik heb 2 jongere broertjes en een stiefvader in dit huis en ze zijn hier ook de dupe van. soms komt mijn kleine broertje van 5 wel eens met de opmerking 'waarom haat iedereen jou hier thuis? Ik haat jou niet'. dit doet mij zo'n pijn. na die overnachtingen bij mijn tante kwam ze naar dat huis en moesten we van mijn tante even alles uitpraten. dat hebben we gedaan maar ze gedraagt zich zo schijnheilig voor andere mensen. het was voor 2 dagen even goed thuis maar ik merk weer dat ik me opgesloten en steeds negatiever voel. het werkt gewoon niet
het erge is ook dat ze mij behandelt of over me praat alsof ik een of andere losbandige meid ben die elke dag dronken thuis komt. dit is TOTAAL niet zo. als ik uitga sms ik haar elk uur hoe het gaat. ik kom altijd op tijd thuis. laat altijd weten met wie ik ben en waar ik ben. ik ga niet elke week uit want dat mag absoluut niet. ik heb ook een soort angst als ik 'mama' zie staan op mijn telefoon want dan flip ik dat er iets aan de hand is. dat ik weer in problemen ben.
ik ben mijn leven nu gewoon zo erg zat. wil eigen keuzes maken en lekker genieten. ik wil lekker studeren en zelf makkelijk beslissen of ik na mijn laatste les een drankje doe met een paar klasgenoten en vervolgens thuiskom zonder problemen en ga slapen. ik wil niet constante verantwoordelijkheden hebben voor het huis, mijn broertjes, mijn moeder.
al die jaren heeft ze me zo erg gehersenspoeld gewoon met haar opmerkingen over hoe ik zou moeten zijn
bedankt voor het luisteren..
ik ben bang dat als ik dan wegga ze me blijft achtervolgen. er zijn ruzies geweest dat ze schreeuwde dat ze dood wilde door mij. dat ik haar dood wil omdat dat mijn leventje makkelijker zou maken. dat ik egoïstisch ben om zulke keuzes te maken omdat er meer mensen in huis zijn.quote:
[..]
Je bent bijna 18 je laat je leven toch niet kapot maken door je moeder die niet goed bij haar hoofd is. Je wil niet egoïstisch zijn? Wat is je moeder dan? Je moet echt voor jezelf kiezen want je moeder is al begonnen met jou kapot te maken. Als je dan afstand neemt is dat veel minder erg dan als je bij haar blijft wonen. Je staat voor een belangrijke fase in je leven en als je de steun van je vader kunt krijgen en die van je moet niet hebt dan zegt dat genoeg. Maak het jezelf niet te moeilijk.
ik denk dat het ook niet oplost als ik naar mijn vader ga, mijn moeder die wilt hem dan nooit meer spreken en dan zit ik, maar ook mijn broertje er tussen. ik moet gewoon weg en mijn eigen kant op maar ik durf het gewoon niet
Het probleem is je moeder, die heeft hulp nodig, niet jij. Als jij voor jezelf kiest kom je er wel en bij je moeder ben je doodongelukkig.
Dat riep een 'vriendin' van mij ook altijd nadat ik niet meer met haar om wilde gaan omdat ze steeds claimeriger werdquote:
[..]
ik ben bang dat als ik dan wegga ze me blijft achtervolgen. er zijn ruzies geweest dat ze schreeuwde dat ze dood wilde door mij. dat ik haar dood wil omdat dat mijn leventje makkelijker zou maken. dat ik egoïstisch ben om zulke keuzes te maken omdat er meer mensen in huis zijn.
ik denk dat het ook niet oplost als ik naar mijn vader ga, mijn moeder die wilt hem dan nooit meer spreken en dan zit ik, maar ook mijn broertje er tussen. ik moet gewoon weg en mijn eigen kant op maar ik durf het gewoon niet
Dat bleef uiteraard bij roepen, mensen die het echt willen doen schreeuwen dat niet van de daken. En sowieso: wie is er nou egoistisch in dat geval? 
Je moeder zou dan haar 2 andere kinderen in de steek laten 
Laat je daar niet door tegenhouden in ieder geval, verschrikkelijk mensen die zo op het schuldgevoel van anderen proberen in te spelen 
Je kunt dan wel van thuis een andere cultuur meegekregen hebben, maar je moeder kan natuurlijk niet verwachten dat je zelf de cultuur waarin je opgegroeid bent (nederlandse) helemaal links laat liggen. Een kind wordt nou eenmaal ook gevormd door zijn of haar omgeving, als ze niet had gewild dat je 'nederlands' werd, dan had ze er niet moeten gaan wonen. Nu proberen je krampachtig binnen de thuiscultuur te houden werkt natuurlijk niet.
Die kamer regel jij wel, dat weet ik zeker. Grootste probleem is nu dus je moeder..quote:
[..]
haha toevallig! ja ik wil ook heel erg op kamers en ik weet dat als je de juiste mensen kent en door blijft zoeken het wel lukt maar zij houdt me tegen. ik kan geen normaal gesprek met haar aangaan hierover en dat is erg.
Het is erg lastig dat je geen normaal gesprek kan voeren. Komt op mij over als een soort 'cultuur-kloof'. Jullie hebben altijd dezelfde cultuur met normen en waarden gehad maar nu ga je langzaam inzien dat het ook beter kan, leuker kan, de wat meer Westerse cultuur.
Kan me enigzins voorstellen dat je moeder het daar niet makkelijk mee heeft maar neemt niet weg dat dit jouw leven is, jouw toekomst. Kan je haar niet uitleggen hoe je je voelt? Dat je niet gelukkig bent en dat je je gehaat voelt?
Is er echt niets waarmee je je moeder kan raken dat ze écht beseft dat ze gewoon verkeerd bezig is?
Zo niet.. Tja, je moet daar geloof ik gewoon weg. Met of zonder je moeders goedkeuring.
dankjewel voor de reacties. ik heb er echt veel aan.
na lang nadenken ben ik tot de conclusie gekomen dat ik een brief ga schrijven. het is nu al zo lang zo tussen mij en mijn moeder en de ruzies gaan nergens naar. ik kan niks normaals zeggen zonder dat ze me schreeuwend ontbreekt. dus wil ik een brief schrijven met alle redenen waarom ik uit huis wil en zelfstandig op kamers wil. dat ze begrijpt dat het niet alleen is om 'weg te rennen van je ouders' maar ook voor mezelf. ik ben voor mijn leeftijd ook best volwassen ingesteld en heb van huis uit veel dingen mee gekregen wat betreft het huishouden etc.
ik ga vannacht beginnen met de brief te schrijven. even alles eruit gooien. ik moet weg uit dit huis want mijn kamer is de meest negatieve plek voor mij geworden. ik ben klaar voor een nieuwe start en nieuwe mensen.
ik weet alleen niet of het gaat werken want volgens mij gaat ze helemaal doordraaien. mijn enige angst is dat ze zichzelf wat aandoet en ik voor de rest van mijn leven een schuldgevoel krijg.
na lang nadenken ben ik tot de conclusie gekomen dat ik een brief ga schrijven. het is nu al zo lang zo tussen mij en mijn moeder en de ruzies gaan nergens naar. ik kan niks normaals zeggen zonder dat ze me schreeuwend ontbreekt. dus wil ik een brief schrijven met alle redenen waarom ik uit huis wil en zelfstandig op kamers wil. dat ze begrijpt dat het niet alleen is om 'weg te rennen van je ouders' maar ook voor mezelf. ik ben voor mijn leeftijd ook best volwassen ingesteld en heb van huis uit veel dingen mee gekregen wat betreft het huishouden etc.
ik ga vannacht beginnen met de brief te schrijven. even alles eruit gooien. ik moet weg uit dit huis want mijn kamer is de meest negatieve plek voor mij geworden. ik ben klaar voor een nieuwe start en nieuwe mensen.
ik weet alleen niet of het gaat werken want volgens mij gaat ze helemaal doordraaien. mijn enige angst is dat ze zichzelf wat aandoet en ik voor de rest van mijn leven een schuldgevoel krijg.
Lisa, het klinkt alsof jouw moeder jouw in een enorme greep heeft, erg lastig dit soort situaties en niet makkelijk daarmee om te gaan of even uit te stappen. Lastig sowieso omdat het over ouders gaat, loyaliteit is een lastig iets in deze.quote:
[..]
misschien omdat ik nog nooit zo radeloos ben geweest als nu. en ik ga niet 3 jaar verder leven op deze manier want ik maak mezelf alleen mentaal kapot en dat is helemaal niet goed, toch?
Maar vastzitten in een ongelijkwaardige relatie door manipulatie is nog lastiger. Er is maar één oplossing en dat is toch echt je losweken uit dit contact. Niet het contact stopzetten, maar het aanpassen zodat het voor jou leefbaar is.
Het schuldgevoel dat je daarbij zou kunnen voelen komt door de manier waarop je moeder waarschijnlijk tegen je praat en daar moet je niet intrappen. Probeer juist egoistisch te zijn , dat hoeft niet altijd verkeerd te zijn. Kom voor jezelf op, maak goede keuzes en leef het leven dat JIJ wilt.
Aan je reacties te lezen zit het je erg hoog en ben je er echt klaar mee, wees blij dat je bijna 18 bent, dan mag en kan je dus je eigen leven gaan leiden. Begin vast met de voorbereidingen. Het zal een lastige periode worden, maar naderhand zal je hoogstwaarschijnlijk erg blij zijn dat je het hebt gedaan.
Schroom niet of hulp en advies te vragen bij bv een maatschappelijk werker, psycholoog en of huisarts en uiteraard goede vrienden. Echt heel veel sterkte, kracht en succes gewenst!
Dit is echt pertinent niet waar en toch komt het altijd maar weer bovendrijven. Nee je mag niet als je 12 jaar of ouder bent zelf bepalen bij welke ouder je wilt wonen.quote:
[..]
Jij mag trouwens wel, omdat je ouder dan 12 bent, beslissen bij welke ouder je wil wonen, daar kan je moeder niks over zeggen
Daar hebben je ouders zeker wel wat over te zeggen. Als kind mag je aangeven wat je wil, zijn de ouders het daar niet mee eens en komen ze er echt niet uit, dan kan de rechter er aan te pas komen en heeft het kind het recht om zijn of haar voorkeur kenbaar te maken, de rechter zal de ouders en het kind horen, rekening houden met de wens van het kind en een oordeel vellen.
[ Bericht 27% gewijzigd door Sangha op 02-02-2014 02:03:22 ]
'Ik verzamel geen geld, maar mooie momenten...'
Goed idee trouwens een brief, maar verwacht er niet teveel van dat je haar daarmee achter je krijgt. Belangrijk van een brief schrijven is wel dat je daarmee wat concreter naar het probleem kunt kijken, het van een afstandje kunt bezien en soms wat emoties kwijtraakt om dat je het even van je afschrijft.quote:
dankjewel voor de reacties. ik heb er echt veel aan.
na lang nadenken ben ik tot de conclusie gekomen dat ik een brief ga schrijven. het is nu al zo lang zo tussen mij en mijn moeder en de ruzies gaan nergens naar. ik kan niks normaals zeggen zonder dat ze me schreeuwend ontbreekt. dus wil ik een brief schrijven met alle redenen waarom ik uit huis wil en zelfstandig op kamers wil. dat ze begrijpt dat het niet alleen is om 'weg te rennen van je ouders' maar ook voor mezelf. ik ben voor mijn leeftijd ook best volwassen ingesteld en heb van huis uit veel dingen mee gekregen wat betreft het huishouden etc.
ik ga vannacht beginnen met de brief te schrijven. even alles eruit gooien. ik moet weg uit dit huis want mijn kamer is de meest negatieve plek voor mij geworden. ik ben klaar voor een nieuwe start en nieuwe mensen.
ik weet alleen niet of het gaat werken want volgens mij gaat ze helemaal doordraaien. mijn enige angst is dat ze zichzelf wat aandoet en ik voor de rest van mijn leven een schuldgevoel krijg.
Probeer niet teveel haar te overtuigen of haar goedkeuring te vragen, daarmee stel je je juist afhankelijk op. Ik ken niet genoeg details natuurlijk, maar ik acht de kans klein dat ze het honoreert en het dus goedkeurt. Je kan het misschien beter zo brengen dat je besluit al genomen is en je haar kenbaar maakt waarom je het wil.
Hoe zij daarop reageert is niet jouw verantwoording. Ik denk dat de kans klein is dat ze zichzelf wat aandoet, als dat zo zou zijn zou dat toch schandalig zijn? En al helemaal als jij daar je hele leven een schuldgevoel aan zou overhouden. Niet doen hoor. Jij doet haar niets aan door op jezelf te willen gaan, je wil alleen maar 'je vleugels uitslaan', heel normaal, erg krachtig en volwassen en dat moet je vooral doen!
'Ik verzamel geen geld, maar mooie momenten...'
Ik ben na jarenlang ruzie en gedoe (moeilijke puberteit) halsoverkop op m'n 18e vertrokken; destijds beste keuze van m'n leven. Mijn ouders waren er kapot van, maar nu 5 jaar later is onze relatie in ALLE opzichten 100% verbeterd. Ik vermoed dat zoiets ook in het vooruitschiet ligt met jou en je moeder. Ik begrijp absoluut dat je per direct weg wil, maar ik zou echt wachten tot e 18e want zoals al is gezegd mag je gewoon geen contracten ondertekenen als je geen toestemming hebt van je ouders.
Eventueel kun je een poosje bij je pa gaan wonen en misschien wil hij je ondersteunen in het proces?
Eventueel kun je een poosje bij je pa gaan wonen en misschien wil hij je ondersteunen in het proces?
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |