Ik vraag mij al een tijdje iets af waar ik niet uit kom en wilde daarom ook graag jullie mening erover.
Ik heb op dit moment een beetje een onmogelijke/ lastige relatie met mijn vriend wegens mijn familie en onze achtergronden en culturen. Wij zijn al bijna twee jaar samen en zijn ook niet van plan de relatie snel op te geven.
Hij heeft mij zelfs onlangs ten huwelijk gevraagd en ik heb ja gezegd. Niet om gelijk te trouwen, maar om soort van elkaar te beloven dat we bij elkaar blijven.
Nu is het dus zo dat ik weet dat het heel lastig gaat worden als wij besluiten daadwerkelijk te trouwen en wij vele problemen gaan ondervinden en misschien zelfs uiteindelijk toch uit elkaar moeten. Ik vraag mij daarom geregeld af om het zonde van mijn tijd is om deze relatie voort te zetten of niet.. Ik spendeer veel mijn tijd aan hem en andersom ook, maar is dit wel verstandig als we misschien toch uit elkaar gaan over een tijdje?
Ook zie ik dit soort dingen om mij heen. Een vriendin van mij heeft ook een relatie met een jongen, maar ze zegt nu al te weten dat ze niet voor de rest van haar leven bij hem wil blijven en zeker niet met hem wil trouwen. Toch blijft ze de relatie voortzetten en is al bijna 3 jaar samen met hem.
Kunnen we niet beter een makkelijkere weg kiezen of is het beter om moeite te doen?
Sorry beetje raar verhaal, maar het zit de laatste tijd een beetje in mijn hoofd te dwalen..