depressief

Ik ben echt radeloos. Het gaat slechter en slechter met mij.
Ik ben al maanden depressief. Het gaat al heel lang slecht op school. Op het punt wanneer je denkt alle teleurstellingen gehad te hebben, is er weer een nieuwe en op dit moment ben ik zo diep gezonken dat ik niet meer weet hoe ik terug moet komen en hoe ik alles weer op orde krijg. Op alle fronten in mijn leven gaat het slecht.

Ik geef kortom een samenvatting van mijn problemen dit moment:

Ik heb een oogaandoening, een huidaandoening, al jaren slecht contact met mijn stiefmoeder en sinds 3 jaar ben ik bezig met mijn toekomst verpesten op school. Ik heb al jaren geen contact met mijn 'echte' familie-leden (van mijn vaders en moeders kant) ook heb ik al jaren geen contact met mijn moeder qua zien (sinds kort bellen we regelmatig). Ik heb al drie jaar geen contact met mijn stief familie, sinds een aantal maanden (misschien wel jaren) is mijn relatie verpest tussen mij en mijn vader. Dit laatste is de drempel.

Ik ben zo lang al ongelukkig, alles wat verkeerd kon gaan is verkeerd gegaan. Zodra ik thuis kom, ga ik meteen naar mijn kamer en kom er niet uit. Ik eet niet meer mee. Als ik eet koop ik iets of maak ik het zelf en soms eet ik helemaal niet. Dit komt door de relatie met mij en mijn stiefmoeder. Mijn vader vind het zo triest voor mij. Met mijn vader gaat het psychisch ook niet goed. Hij is nu al in de 60 en mijn stiefmoeder heeft zijn karakter zo veranderd dat ik hem niet meer als de vader herken van vroeger. Ook heb ik continue gezeur aan mijn kop. Als ik een gesprek voer met mijn vader of stiefmoeder is het altijd negatief.

Toch blijf ik af en toe met de illusie in mijn hoofd dat alles goed gaat. Ik lach gewoon en ik probeer gewoon sociaal te zijn, maar ik merk gewoon dat deze problemen mijn communicatieve vaardigheden verpest en dat ik geen vriendschappen meer kan opbouwen. Ik probeer het wel, maar niemand voelt een klik met mij, wat ik ook begrijp want ik ben gewoon 'raar' op het moment. Ik heb ook niet meer echt behoefte aan contacten. Als ik contact leg voel ik dat ik mijzelf niet kan zijn. Bij elke zin die ik verwoord denk ik aan zijn/ haar reactie en soms denk ik zo lang na over een conversatie dat ik gek word. Ik analyseer alles te veel.

Ik wou dat alles voorbij was voor mij, want ik zie het leven echt niet zitten zo. Ik wil niet de rest van mijn leven spijt hebben dat ik mijn relatie met mijn vader verkloot heb. Ik wil niet aan het eind van het jaar zien dat ik niks voor school gedaan heb.

Ik realiseer dat dit mij allemaal overkomt en ik weet natuurlijk de oplossingen, maar om die oplossingen in praktijk te zetten is een ander verhaal.

Ik wil natuurlijk niet zeuren, want iedereen heeft problemen. Maar deze problemen hebben mij als persoon beschadigd. Ik voel soms zoveel leegte en geen emotie.

Nu komt alle emotie eruit. Ik ben mijn bed om 20.30. ingegaan, vervolgens word ik om 00.00. wakker en kan ik niet meer slapen want al deze gedachtes verschijnen in één flits. Ja half negen is vroeg, ik ben pas echt gaan slapen rond 22.30.

Ik voel me echt zo dom, dat ik deze gedachtes toelaat om mijn leven te continueren met verpesten. Maar ja ik ben ook maar een mens.

Enig idee, wat ik zou kunnen doen?

[ Bericht 7% gewijzigd door domynsy op 21-01-2014 11:57:38 ]

quote:

Op dinsdag 21 januari 2014 02:08 schreef zhe-devilll het volgende:
Nr 1: Beter eten!
Heel belangrijk voor je!

Waarom heb je geen contact met je ouders?
Is er iets voorgevallen?
Is dit onoverkomelijk? Lijkt me dat je hun steun toch enorm nodig hebt tijdens je opgroeien in het leven.
Een slechte stiefmoeder goh hoe zou dat nu zo komen.
Wat doe je daar nog dan?
Ga naar je ouders terug....

Ik woon bij mijn vader en stiefmoeder.

quote:

Op dinsdag 21 januari 2014 02:13 schreef zhe-devilll het volgende:

[..]

Ben je down door haar gedrag?
Ga naar je moeder, waarom woon je niet bij je moeder dan?

Ik ben down door al die dingen die ik boven heb genoemd. Mijn moeder woont in een instelling omdat ze schizofrenie heeft.

quote:

Op dinsdag 21 januari 2014 02:16 schreef zhe-devilll het volgende:

[..]

Is het erfelijk...ben je daar bang voor?

Het kan erfelijk zijn, de kans is 50%. Ik ben daar soms wel bang voor.
Door dit alles kan het natuurlijk zijn dat ik misschien in een psychose terecht kom.

quote:

Op dinsdag 21 januari 2014 02:21 schreef dude232 het volgende:
Ik zou als ik jou was zeker proberen je school af te maken.
Ik weet niet hoelang je nog moet maar zou alles erop zetten omdat afteronden.

Zou het misschien een optie om op kamers te gaan? En dat wekelijks je ouders bezoeken zodat je die contacten onderhoudt?

Ik kan alleen tips geven vanuit mijn ervaring, je weet zelf het beste waar je je het prettigst bijvoeld.
Ik zou als ik jou was echt je studie afmaken, want ik heb er aardig de balen van dat ik dat nooit heb gedaan.

Ik ben ook van plan om mijn studie af te maken, alleen niet in mijn volle potentie.
Mijn ouders steunen mij niet financieel. Ik heb twee banen op dit moment en ik kan het mij echt niet veroorloven om op kamers te wonen.

quote:

Op dinsdag 21 januari 2014 02:22 schreef dude232 het volgende:
O en heb je geen hobby voor uitlaadklep?
in mijn geval werkt dat perfect.

Vroeger danste ik en soms zing ik alles eruit hahah.

quote:

Op dinsdag 21 januari 2014 02:27 schreef dude232 het volgende:

[..]

Ik gebruik zelf muziek als uitlaat klep.
Teksten/nummers schrijven help mij vaak met verwerken van mijn problemen.

Haha ja dat is wel een leuke manier.

quote:

Op dinsdag 21 januari 2014 02:27 schreef dude232 het volgende:

[..]

Ik gebruik zelf muziek als uitlaat klep.
Teksten/nummers schrijven help mij vaak met verwerken van mijn problemen.

Het opschrijven van mijn gedachtes d.m.v. dit topic geeft mij wat opluchting

quote:

Op dinsdag 21 januari 2014 02:35 schreef dude232 het volgende:

[..]

Ha, je lacht alweer dat is al een goed teken.

[..]

Zou zeggen probeer is een keer een songtekst te schrijven als je zingen leuk vindt.
Misschien vind je wel een nieuwe passie

Vroeger heb ik weleens teksten geschreven, het is niet echt iets voor mij.
Geloof me. Ik probeer echt veel manieren om de problemen in mijn hoofd wat lichter te maken. Ik luister sinds kort naar metal bijvoorbeeld, waarvan ik nooit verwacht had dat ik dat leuk zou vinden. Ach ja...

quote:

Op dinsdag 21 januari 2014 02:41 schreef HighVolume het volgende:
Hoe oud ben je, is opjezelf wonen een optie?Mij heeft het uit huis gaan destijds ontzettend geholpen,wat een verademing.

Ik ben 18 en op mezelf wonen is geen optie.

quote:

Op dinsdag 21 januari 2014 08:35 schreef Trashcanman het volgende:

[..]

Goed plan, maar aan de OP te zien zal TS eerst weer wat beter voor zichzelf moeten gaan zorgen (eten, opleiding, activiteiten, enz) voor hij zo'n stap kan maken. Kans bestaat dat hij anders in een nog groter gat valt als hij onvoorbereid zoiets gaat doen.

Ik heb niet het hele topic grondig doorgespit, maar TS: heb je dit al eens aan je huisarts voorgelegd?

Mijn huisarts weet een deel. Ik heb vorig jaar met een psycholoog over deze dingen gepraat en het helpt gewoon niet.