Gemiddeld iq hoe ver kan je ermee komen?

Even weer on topic:
Hoe zit het met die Mensa online test die aangeeft in welk percentiel je zit? Ik heb hem gedaan (duurt 20 minuten) maar vraag me af of het wel een beetje betrouwbaar is.
Hier te vinden:
http://mensa.nl/lid-worden/doe-de-thuistest

quote:

Op zondag 19 januari 2014 13:22 schreef Kandijfijn het volgende:

[..]

Afhankelijk van je moeders niveau had je al iets dergelijks. Je kon mavo volgen wat niveau D was en dan enkele vakken op niveau C doen . Alleen dat ze vakkundig om zeep geholpen

Dat was alleen in het examenjaar en die keuze deed je pas voor de landelijke examens zelf. De schoolonderzoeken werden zowel op niveau C als D beoordeeld.

quote:

Op zondag 19 januari 2014 13:30 schreef Ryon het volgende:

[..]

Ik heb het precies andersom ervaren, hoewel ik dus ook tegen dit probleem ben aangelopen als puber:

In de derde stond ik voor de maatschappijvakken (geschiedenis, Nederlands, literatuur, aardrijkskunde, economie etc) een negen. Voor de exactevakken een dikke zes en voor de talen (Latijn, Grieks Duits etc.) een krappe 6 of een 5 en als dieptepunt een twee voor Frans.

Ik had al gemerkt dat ik niet goed was in Frans, erg veel tijd kwijt was voor teleurstellende resultaten (met veel zwoegen en zelfs met bijles maximaal een 5.5). Daarnaast vond ik Frans ook niet leuk (wellicht omdat ik er niet goed in was), vond ik Frankrijk een stom land en had ik bedacht dat ik 'later nooit iets met Frans zou willen gaan doen, dus waarom zou ik dan Frans moeten leren??" Feilloze logica van een 15-jarige puber. Valt letterlijk geen speld tussen te krijgen.

Zwaar teleurgesteld was ik ook (zelfs boos) toen ik te horen kreeg van mijn school dat met een twee (of elk cijfer lager dan een vier) je niet over mocht. Het gehele derde jaar moest dus opnieuw. Erg kwaad, omdat ik wist dat ik een E&M pakket fluitend zou afmaken en ik mezelf toch wel als een pienter kereltje zag. Ik vond het een onnodig dom besluit en ik begreep er weinig van.

Pas in dat tweede derde jaar realiseerde ik mij welke extreem domme fout ik had gemaakt in mijn redenering. De school was juist erg teleurgesteld in mij dat ondanks dat alles mij gemakkelijk afging, ik het verdomde om bij een kleine tegenslag (een minder vak) er even de schouders onder te zetten. Ik kon best een uurtje per week minder aan geschiedenis besteden, en een uurtje of twee per week meer aan Frans en ik zou het vak met een vijf kunnen afsluiten en er was niets aan de hand geweest. Dat je iets minder goed kan is niet iets om je voor te schamen, of ervan weg te lopen, maar juist een uitdaging om er meer mee aan de slag te gaan. Wellicht dat je flink moet zwoegen voor een zes, maar dan heb je alsnog een mooi resultaat behaald. Dat is wel de leergierigheid en mentaliteit die van een vwo/gymnasium leerling verwacht mag worden.

Uiteindelijk ben jij er niet voor de school (wat de meeste pubers denken) maar is de school er voor jou. Het interesseert de school uiteindelijk vrij weinig of je wel of niet meedoet. Je hoeft je niet te bewijzen, je moet er alleen voor openstaan. Als je dwars gaat liggen, moet je maar naar een school gaan die beter bij jouw verwachtingen past.

En wat heb je uiteindelijk met je Frans gedaan en hoe vaak gebruik je het in je huidige vak? Stel je zomaar eens voor? Dat je talenten inzetten waar ze horen nu MOET je Frans leren op hoog niveau en dat gaat ten koste van je andere talenten? Talenten waar je waarschijnlijk WEL iets mee wil doen en wat mee gaat bereiken.

Dat is toch contra-intuïtief? Zo verspil je toch talenten en beperk je de ontwikkeling van echte talenten. Natuurlijk moet een pubertje tegen zichzelf in bescherming worden genomen. Maar het huidige systeem werkt als een dwangbuis i.p.v. een duwtje de goede kant op.

Dat duwtje zou je moeten krijgen van leraren, ouders, en hierboven beschreven systeem.

Ps. Feitje het huidige onderwijssysteem van wisselen van lokalen en elk uur een ander vak in ontwikkeld door Pruisen. Niet alleen met de motivatie om burgers iets te leren maar ook met de grote motivatie gehoorzame burgers/werknemers te creëren.

Een typische voorbeeld hiervan is wat nog doorwerkt tot in de 21e eeuw is het constant wisselen van lokalen. Iedere niet volkomen randmongool heeft door dat het verplaatsen van 80 leraren vele malen efficiënter is dan het verplaatsen van 1500 leerlingen. Volgens hierarische Pruisische model was een leerling lager in rang dus hij/zij moest maar lopen.

Ik heb dat zelf ook meegemaakt. Exacte vakken waren voor mij vrij makkelijk, alleen talen waren het probleem. Helemaal toen ik het vak Duits erbij kreeg, omdat ik toen met proefwerken Nederlands Duitse woorden ging gebruiken. Zelf heb ik nooit de oorzaak hiervan gevonden en het is ook gestopt toen ik het vak Duits liet vallen. Zal wel een combinatie van dyslexie en beeldenken geweest zijn.

In ieder geval zorgden al die talen ervoor dat ik me minder ging focussen op de exacte vakken en daardoor overal middelmatig in scoorde. Voor mij werkte dit alleen maar demotiverend en ik was dan ook blij dat ik naar het mbo kon. Later nam ik het mezelf kwalijk dat ik niet meer de moeite had genomen om beter m'n best te doen, maar aan de andere kant werd ik ook niet echt gemotiveerd door de school.

Motivatie en doorzettingsvermogen zijn over het algemeen belangrijker voor het succesvol afronden van een studie of opleiding, dan het IQ. Mits je niet geretardeerd bent.

quote:

Op zondag 19 januari 2014 13:30 schreef Ryon het volgende:

[..]

Ik heb het precies andersom ervaren, hoewel ik dus ook tegen dit probleem ben aangelopen als puber:

In de derde stond ik voor de maatschappijvakken (geschiedenis, Nederlands, literatuur, aardrijkskunde, economie etc) een negen. Voor de exactevakken een dikke zes en voor de talen (Latijn, Grieks Duits etc.) een krappe 6 of een 5 en als dieptepunt een twee voor Frans.

Ik had al gemerkt dat ik niet goed was in Frans, erg veel tijd kwijt was voor teleurstellende resultaten (met veel zwoegen en zelfs met bijles maximaal een 5.5). Daarnaast vond ik Frans ook niet leuk (wellicht omdat ik er niet goed in was), vond ik Frankrijk een stom land en had ik bedacht dat ik 'later nooit iets met Frans zou willen gaan doen, dus waarom zou ik dan Frans moeten leren??" Feilloze logica van een 15-jarige puber. Valt letterlijk geen speld tussen te krijgen.

Zwaar teleurgesteld was ik ook (zelfs boos) toen ik te horen kreeg van mijn school dat met een twee (of elk cijfer lager dan een vier) je niet over mocht. Het gehele derde jaar moest dus opnieuw. Erg kwaad, omdat ik wist dat ik een E&M pakket fluitend zou afmaken en ik mezelf toch wel als een pienter kereltje zag. Ik vond het een onnodig dom besluit en ik begreep er weinig van.

Pas in dat tweede derde jaar realiseerde ik mij welke extreem domme fout ik had gemaakt in mijn redenering. De school was juist erg teleurgesteld in mij dat ondanks dat alles mij gemakkelijk afging, ik het verdomde om bij een kleine tegenslag (een minder vak) er even de schouders onder te zetten. Ik kon best een uurtje per week minder aan geschiedenis besteden, en een uurtje of twee per week meer aan Frans en ik zou het vak met een vijf kunnen afsluiten en er was niets aan de hand geweest. Dat je iets minder goed kan is niet iets om je voor te schamen, of ervan weg te lopen, maar juist een uitdaging om er meer mee aan de slag te gaan. Wellicht dat je flink moet zwoegen voor een zes, maar dan heb je alsnog een mooi resultaat behaald. Dat is wel de leergierigheid en mentaliteit die van een vwo/gymnasium leerling verwacht mag worden.

Uiteindelijk ben jij er niet voor de school (wat de meeste pubers denken) maar is de school er voor jou. Het interesseert de school uiteindelijk vrij weinig of je wel of niet meedoet. Je hoeft je niet te bewijzen, je moet er alleen voor openstaan. Als je dwars gaat liggen, moet je maar naar een school gaan die beter bij jouw verwachtingen past.

Mooie post Ryon.

Frans ging me goed af, maar Engels was hels. Pas toen ik Beavis & Butthead op MTV probeerde te volgen, zonder ondertiteling, ging het me beter af, maar dat was helaas na het VWO. Nu staan mensen verbaasd te kijken dat ik geen Amerikaan ben.

Probleem met die talen is dat de oefencomponent te klein is. Er wordt te veel aandacht besteed aan het aanleren van nieuwe (onlogische) constructies en woordjes die je niet kunt onthouden... omdat je te weinig oefent.

More wax on, wax off, Daniel san. Plus de wax sur, wax sans, Daniel-san.

Heheh, steenkolen Frans.

quote:

Op zondag 19 januari 2014 14:39 schreef totalvamp het volgende:

[..]

Nouja Bush kon zelfs president worden...

Harvard, Yale, sprak twee talen. Obama spreekt maar een taal.

quote:

Op zondag 19 januari 2014 14:04 schreef Kandijfijn het volgende:

[..]

En wat heb je uiteindelijk met je Frans gedaan en hoe vaak gebruik je het in je huidige vak?

Geen kut natuurlijk. Mijn lieve moedertje heeft een mooi bedrag kapotgeslagen op een bijles mevrouw en nog wat andere onzin en met veel ploeteren heb ik mij naar een cijfer toegewerkt dat hoog genoeg was dat men het hele gemekker over Frans liet vallen.

Betekent kortweg dat ik geen woord fatsoenlijk Frans spreek. Lezen kan ik wel vwo 5 niveau, maar dat was ook het probleem niet. Maar om daar even op door te gaan:

quote:

Stel je zomaar eens voor? Dat je talenten inzetten waar ze horen nu MOET je Frans leren op hoog niveau en dat gaat ten koste van je andere talenten? Talenten waar je waarschijnlijk WEL iets mee wil doen en wat mee gaat bereiken.

Dat is toch contra-intuïtief? Zo verspil je toch talenten en beperk je de ontwikkeling van echte talenten. Natuurlijk moet een pubertje tegen zichzelf in bescherming worden genomen. Maar het huidige systeem werkt als een dwangbuis i.p.v. een duwtje de goede kant op.

Dat duwtje zou je moeten krijgen van leraren, ouders, en hierboven beschreven systeem.

Uiteindelijk gaat het om heel veel meer dan het opdoen van bepaalde kennis. De meeste scholieren zullen geen gebruik maken van XX% van de vaardigheden en kennis die zij opdoen tijdens hun schoolperiode. Het is dan heel aanlokkelijk om te denken zoals ik en heel veel andere pubers ook dacht op vijftienjarige leeftijd, namelijk waarom moet ik iets leren als ik er 'later' toch niets mee ga doen?

Je gaat echter voor het totaalplaatje. Als mens ben je meer dan alleen je sterkste eigenschap. Je moet ook leren om te gaan met de elementen waar je minder sterk in bent en ook daar resultaten op hoog niveau in neer te zetten. Dat kan demotiverend werken (ik heb het samen met de rest van Nederland ondervonden) maar dan heb je een andere mentaliteit nodig. Niet in problemen denken, maar in uitdagingen. Dat moet je leren.

Als jij je uit het veld laat slaan doordat er een element is waar je het moeilijk mee hebt dan zal je daar vroeg of laat tegenaan lopen. Op het Montessori onderwijs krijgen kinderen de vrijheid om zelf hun tijd in te delen en te kiezen wat zij daar doen. Dit levert m.i niet de beste resultaten op, hoewel er een solide theorie achter zit. Kinderen die het leuk vinden leren dan al vrij snel goed rekenen, maar bouwen achterstanden op met het spellen. Nog erger is dat een kind een mentaliteit en gedragswijze aangeleerd krijgt waarin deze het normaal vindt om dingen die hij niet goed kan te ontwijken.

Ik vind dit erg lastig, omdat het Montessori onderwijs wel goed past bij mijn eerder gestelde zienswijze (stem je bezigheden af op je sterkste punten, en probeer je zwakke punten te ontlasten, om maximaal resultaat te creëren) maar er niettemin pragmatische problemen ontstaan. Een belangrijke en wellicht zelfs essentiële nuance mist, er hoort wel een bepaalde mentaliteit bij.

quote:

Ps. Feitje het huidige onderwijssysteem van wisselen van lokalen en elk uur een ander vak in ontwikkeld door Pruisen. Niet alleen met de motivatie om burgers iets te leren maar ook met de grote motivatie gehoorzame burgers/werknemers te creëren.

Een typische voorbeeld hiervan is wat nog doorwerkt tot in de 21e eeuw is het constant wisselen van lokalen. Iedere niet volkomen randmongool heeft door dat het verplaatsen van 80 leraren vele malen efficiënter is dan het verplaatsen van 1500 leerlingen. Volgens hierarische Pruisische model was een leerling lager in rang dus hij/zij moest maar lopen.

Dat kan, maar vroeger waren de lokalen ook vrij uniform. Tegenwoordig hebben de meeste scholen themalokalen. Een scheikunde lokaal ziet er wezenlijk anders uit dan het Aardrijkskundelokaal, omdat dit het lesgeven bevordert. Met alle onderwijsvernieuwingen die wij achter de rug hebben geloof ik niet dat er nog een dergelijk uitgesproken gedachte zit achter de keuze.

quote:

Op zondag 19 januari 2014 14:53 schreef totalvamp het volgende:

[..]

2 talen is nou niet iets moeilijks :/ Nederlanders kennen er standaard 2.

Was meer dat je geen hoog IQ nodig hebt om ver te komen. Soms heb je een invloedrijke pa nodig, geluk, doorzettingsvermogen. Tenzij je echt niks kunt is er altijd wel wat te vinden.

Het is een misverstand dat Bush een laag IQ zou hebben (125).

quote:

Op zondag 19 januari 2014 15:07 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Het is een misverstand dat Bush een laag IQ zou hebben (125).

Das wat de amerikaans propaganda ons wil doen geloven

Ik denk dat motivatie belangrijker is. Er is wel een limiet. Je zult het moeilijker hebben dan iemand met een hoger IQ, maar als je het echt wilt is veel mogelijk.

quote:

Op zondag 19 januari 2014 12:34 schreef Ryon het volgende:
Bijna elk mens heeft sterke en zwakkere punten. De truc is om je bezigheden zo af te stemmen dat je sterke punten volledig benut worden, en je zwakke punten zo min mogelijk worden belast. Het is niet erg om in 10 dingen minder goed te zijn, als je maar in één ding wel goed bent. IQ testen vertekenen om die reden heel erg, ze bieden maar beperkt vergelijkingsmateriaal. Ook met een gemiddeld lager IQ kan je topprestaties leveren wanneer je over een paar pieken beschikt.

Een realistisch zelfbeeld helpt hierbij. Natuurlijk zul je ook altijd met je zwakke punten geconfronteerd worden, maar het helpt om dan daar niet door af te schrikken maar gewoon meer tijd daarin te investeren zodat het ook op voldoende niveau zit.

Natuurlijk is het kut om zelf 100 uur te steken in een wiskundevak voor een zes, terwijl iemand anders er 30 uur in steekt en er met een acht van door gaat.. Maar daar moet je dan maar even mee leren leven, aangezien jij dan weer voor andere vakken achten kan halen met relatief weinig inspanning.

Op zich goede post, ik mis alleen even het puntdat jesoms ook enorme winst te maken door juist aan je zwakke punten te werken. Onze intelligentie is niet statisch en je kunt dus door uitdaging aan te gaan gewoon beter worden in iets dat je heel moeilijk vindt. Wiskunde blijkt ook zoiets te zijn; gewoon een kwestie van veel oefenen. Laatst nog grappig onderzoekje over gelezen, op een paar uitzonderingen na zijn degenen die het meest tijd investeren in iets gewoon de besten daarin. Talent helpt, maar geeft niet de doorslag.

quote:

Op zondag 19 januari 2014 12:13 schreef Spongeboss het volgende:

[..]

Depressie is zo goed als voorbij, verder heb ik een alleen een persoonlijkheidsstoornis die schizoïde heet, dat komt met een grote vorm van anhedonie. Hoewel sommige het gek vinden dat een schizoïde persoon op een forum zit, is het vrij logisch daar contact hier vrij mondjesmaat is en ik het kan afsluiten wanneer ik wil. Aan de ene kant is het ook wel fijn wat contact te hebben op deze manier.

Het is inderdaad zo dat mijn verbale IQ boven ietsjes boven gemiddeld zit, terwijl de rest geloof ik onder gemiddeld zit, dit maakt het zo dat ik vrij apart ben IQ technisch.

Ik zal jou als ik dat mag wel even in een prive bericht sturen wat het precies is. Mits je mij wilt helpen.

Het is namelijk zo dat ik bij reken-technische dingen op 2 punten heel laag scoor, maar op een punt juist weer heel hoog.

Ik weet wel het een en ander over schizoïde persoonlijkheidsstoornis en ook over IQ en wat dat allemaal zal kunnen betekenen voor jou. Ik wil je wel helpen, stuur maar een bericht .

Mijn IQ is op mn 16e getest op 126 maar ik kan dus echt geen hbo halen. Qua intelligentie wel maar verder ben ik een aardige ramp.

Conclusie: Een hoger IQ betekent niet dat je academisch hoger zal scoren.