Feit.
Kan prima.
Je belicht het wel, maar er zijn nog geen goede omschrijvingen voor de verschillende vormen. Er zit een verschil tussen seksueel en emotioneel. En ook of je elkaars partner deelt of niet etc.
Maar technisch gezien kan het allemaal prima.
Ik ben enorm goed in monogaam zijn, maar mijn voorkeur gaat uit naar polygaam. En absoluut niet omdat ik seks met anderen wil. Ik heb relaties gehad waar mijn partner(s) met anderen seks hadden, en ik niet. Ik had daar geen behoefte aan. Ik vind geestelijke trouw belangrijker. Er voor elkaar zijn wanneer het nodig is, op elkaar kunnen bouwen, dan met wie je wilt seksen/ook geestelijk trouw wil zijn/etc,
Ik denk dat kinderen met polygame ouders heel veel voordelen kunnen ervaren. Meer volwassen rolmodellen, meer volwassenen die er voor je zijn en om je geven, een betere financiële basis kan tot de mogelijkheden behoren, etc. In ieder geval zijn ze niet slechter af dan elke andere vorm van ouderschap.
De vrienden die ik heb met meer dan twee ouders, lijken ook helemaal niks anders te ervaren dan mensen zoals ik met 2 ouders. Van een gingen laatst de ouders nog scheiden, moeder 1 wou niet meer verder met moeder 2 en vader 1 (langdurige gelijkwaardige driehoeksverhouding van 20 jaar). Moeder 2 en vader 1 kapot natuurlijk, de dochter ook, zoals bij elke scheiding. Ze gaat bij moeder 1 wonen, moeder 2 is de biologische moeder, maar dat maakt niet uit als er meerdere ouders zijn die voor jouw gevoel ouder zijn. Als je van al je ouders houd komt de keuze doorgaans aan op 'hoe handig het is' om waar te wonen. Moeder 1 woont dichter bij school, voila.
Andere mensen vinden, die er ook zo over denken, zonder dat ze denken dat je gewoon alles wat los en vast zit wil neuken is het grootste probleem