Vandaag ben ik naar de zonnestudio geweest. Voor vijf euro mocht ik twaalf minuten onder een zonnebank naar 3fm luisteren en kreeg ik daarna een gratis kopje koffie. Het viel me op dat er veel buitenlanders waren; eventjes werd ik overvallen door een bepaalde gedachte, maar ik begrijp dat ze niet kunnen wennen aan de korte, donkere Nederlandse dagen.
Wie denkt dat er in een zonnestudio geen cultuur te vinden is, heeft het mis. Ik raakte in gesprek met een Turkse jongeman en hij schreef twee dichters op een notitieblaadje die in Turkije bijna hun hele leven verboden waren. Eentje schreef daarnaast kinderboeken en die waren na verloop van tijd ook verboden. Ik zou hier inzichten op kunnen loslaten als: wanneer zou een Nederlander twee dichters op een notitieblaadje naar je toeschuiven?; dat het misschien te maken heeft met de identiteit van het land, het gegeven dat Turkije een trede lager op de piramide van Mazlov staat. Maar daar word ik een beetje moe van.
De jongeman had het niet hoog op met Erdogan: 'Hij houdt de verlichting in Turkije tegen.' De aankomende verkiezingen zou Erdogan weer winnen, maar niet met absolute meerderheid, hoopte hij. Daardoor zou Erdogan met een andere partij moeten samenwerken en is het afgelopen met zijn macht. De afgelopen elf jaar heeft hij overal zijn eigen mensen aangesteld, in het onderwijs, de zorg, het ambtenarenapparaat, de politie en het leger. 'Er is veel ongeletterdheid in Turkije, mensen die schone straten en een nieuwe brug zien en denken dat het daardoor goed gaat met het land, dat zijn de mensen die op hem stemmen.'
Ten slotte een gedicht dat hij voor mij vertaalde:
Het zal eindigen
Noch jij begrijpt het
Noch ik
Noch ik kan het verwoorden
Noch jij
Het zal zeker eindigen
Graag op anoniem