BenjaminLinus | woensdag 15 januari 2014 @ 17:06 |
Al van kinds af aan ben ik op de een of andere manier best wel gevoelig aangelegd. Ben gauw in de stress, was vooral vroeger erg paniekerig (kon vanuit het niets komen, dat ik bang was een enge ziekte te hebben, of dat mijn ouders dood zouden gaan). Dit beheerste dan een periode mijn hele dag.. In de loop der tijd is dat bang zijn voor zaken waar je geen enkele invloed op hebt er wel een beetje verdwenen, maar alsnog sta ik erg ''gespannen'' in het leven, zeker wanneer ik dit vergelijk met mijn vrienden/leeftijdsgenoten. Natuurlijk heeft iedereen zijn of haar zorgen, maar bij mij beheerst dit echt mijn dag en ik had ook al veel verder kunnen zijn in het leven, wanneer ik me niet zo druk had gemaakt om eigenlijk van alles wat het niet waard is om je druk over te maken. Ik woon al een tijdje met 2 vrienden in Amsterdam op kamers, maar vooral als ik in de stad ben voel ik me eigenlijk altijd gestrest. Zo ben ik nu al aan het piekeren over een debat training die ik over 7 weken heb, in een groepje van in totaal 5 mensen. Stelt helemaal niet zoveel voor, en er zijn ook geen consequenties aan het halen of niet halen van die training, maar toch ben ik nu al gespannen, en zit er de hele dag mee in mijn hoofd.. Terwijl ik niet eens weet waarom : Want ookal gaat het totaal mis en sta ik te stotteren voor die groep ; Zou me ook weer niet zo veel uitmaken als ik weet dat ik er mijn best voor heb gedaan. Maar of het specifiek daar aan ligt weet ik niet, zou ook niet weten wat het anders is. Al een paar jaar lang heb ik mijn leven expres vrij leeg ingericht, omdat ik snel in de stress raak als ik te veel dingen moet doen op een dag. Het bestaat uit een beetje studeren, chillen met vrienden, naar college gaan, naar de sportschool gaan. Veel meer doe ik niet. Echter zelfs in een periode waarin ik verder niets bijzonders te doen heb (zoals nu), heb ik altijd de zenuwen. Al mijn huisgenoten zijn ook gewoon veel rustiger dan ik : Zetten 's avonds een filmpje op, zakje chips, en een beetje slap ouwehoeren. Maar ik vind zoiets al heel moeilijk : Zit altijd wel met mijn hoofd ergens waar ik beren zie, zie altijd wel op tegen iets al is het nog weken/maanden weg en daardoor zit ik eigenlijk altijd op hete kolen, en kan moeilijk gewoon eens een leuke tijd hebben op het moment zelf zeg maar.. Kun je hier iets aan doen, of zit dat echt in je karakter? | |
hoas | woensdag 15 januari 2014 @ 17:10 |
Kun je zeker iets aan doen, bezoek de website sochicken eens http://sochicken.nl/ | |
Raggingbull | woensdag 15 januari 2014 @ 17:13 |
Ja of eens met je huisarts gaan praten. Of een psycholoog mischien zit de reden wel dieper dan je denkt. Altijd de moeite waard van het proberen. | |
BenjaminLinus | woensdag 15 januari 2014 @ 17:16 |
Ben al 2 x bij de studentenpsycholoog geweest, maar dat viel me zacht gezegd nogal tegen. Echt elke vraag die ik verwachtte dat ze zou stellen, stelde ze ![]() | |
BenjaminLinus | woensdag 15 januari 2014 @ 17:17 |
tnx dacht eerst dat je een grapje maakte maar ziet er nog best useful uit. | |
Raggingbull | woensdag 15 januari 2014 @ 17:18 |
Keej tja misschien zijn dat de beste vragen? Kheb geen idee heb er niet voor gestudeerd. Misschien een idee om niet naar een studentenpsycholoog te gaan en een gewone psycholoog te bezoeken. | |
hoas | woensdag 15 januari 2014 @ 17:38 |
Ja idd, sommige dingen slaan nergens op en andere zijn echt bruikbaar en simpel. | |
Babela | woensdag 15 januari 2014 @ 17:43 |
Highsensitive? | |
Wespensteek | woensdag 15 januari 2014 @ 18:37 |
Je moet leren jouw energie te besteden aan de zaken waar je invloed op hebt want nu ga je te veel energie steken in de dingen waar je geen invloed op hebt. Bijvoorbeeld:In plaats van te piekeren over de training kun je tijd besteden aan het voorbereiden ervan, dan ben je beter voorbereid en gaat het beter. Je krijgt dan zelfvertrouwen wat zorgt dat er in de toekomst minder reden te piekeren is. Als je gaat piekeren moet je dus proberen te stoppen en na te gaan denken waarom je piekert en wat je nu concreet kunt doen om dat "probleem" opgelost te krijgen. | |
K44S | woensdag 15 januari 2014 @ 18:48 |
Ik had vandaag een stage sollicitatie gesprek, en ik begon daar ( vanaf het moment dat de persoon had gebeld ) over te piekeren. Heb toen gezegd tegen me zelf: je weet wat je kan, en je kan niet meer doen dan je best! Hup.... stress was meteen een stuk minder. | |
Grutsk | woensdag 15 januari 2014 @ 22:44 |
Wauw, dit had ik kunnen schrijven! Ik ga even meelezen in dit topic. Zelf heb ik vooralsnog geen oplossing maar als ik die heb zal ik hem posten. | |
MokerDude80 | donderdag 16 januari 2014 @ 07:19 |
Ik denk dat je dit nodig hebt: Egal, of de sterkere variant: Großpackung Scheißegal. | |
Deshain | donderdag 16 januari 2014 @ 08:21 |
Ja, vooral voor dat soort bullshit... | |
PBateman1978 | donderdag 16 januari 2014 @ 08:48 |
Je leeft teveel in de toekomst of in het verleden, leer in het nu te leven. Als je dus op je kamer zit en een film kijkt bv, focus je daar dan op en niet op je gedachten over wat komen gaat. Wie dan leeft wie dan zorgt was het toch? ![]() | |
sitting_elfling | donderdag 16 januari 2014 @ 08:49 |
Iets chiller door het leven? Kap eens met al dat nadenken...... | |
vera166 | donderdag 16 januari 2014 @ 08:52 |
Een mens lijdt het meest door het leed dat hij vreest ![]() | |
Urquhart | donderdag 16 januari 2014 @ 10:22 |
R&P / Te veel nadenken - Kracht van het Nu topic #13 Neem hier eens een kijkje ![]() | |
Grutsk | donderdag 16 januari 2014 @ 10:42 |
Als het zo makkelijk was ![]() | |
Gray | donderdag 16 januari 2014 @ 11:14 |
Mediteren, mindfulness, eet- en slaapgewoonten verbeteren. | |
sitting_elfling | donderdag 16 januari 2014 @ 12:22 |
Wees eerlijk. Is dat niet makkelijk? Is het niet veel moeilijker om continu in angst modus te zitten en overal om te moeten piekeren? Is het niet veel makkelijker om gewoon alles los te laten en meer met een "fuck it" attitude te leven? | |
Grutsk | donderdag 16 januari 2014 @ 18:34 |
Ik ben eerlijk en nee, dat is niet makkelijker. Anders had TS dit topic waarschijnlijk niet geopend. Het piekeren is juist hetgeen wat niet te stoppen is. Stel dat ik nu op de bank ga zitten met een boek. Het gaat mij nooit lukken om een uur relaxed te lezen want na vijf minuten ga ik al nadenken. Ik moet dit nog doen, dat moet nog gebeuren... het hoeven niet eens acute dingen te zijn, zoals TS al zegt. Als het makkelijk was, was er geen probleem geweest. En ik denk dat het toch wel deels in de aard van de persoon zit, maar er moet wel een manier zijn om relaxter door het leven te gaan. | |
Maargoed. | vrijdag 17 januari 2014 @ 10:03 |
Precies. | |
PBateman1978 | vrijdag 17 januari 2014 @ 10:37 |
Het is weldegelijk te leren om je gedachten beter onder controle te houden. Daarbij moet je je ook bedenken dat als jij jezelf hebt wijs gemaakt dat dit onmogelijk is, het je sowieso niet gaat lukken. Wat vera al zei, een mens lijdt het meest door het leed dat hij vreest. Je doet het eigenlijk helemaal zelf dat gepieker. Ook hier maar weer de boekentip : ‘’Ik kan denken en voelen wat ik wil.’’ Aanrader voor piekeraars. | |
CherryLips | vrijdag 17 januari 2014 @ 10:50 |
Crisis, wat herkenbaar. En bij mij wordt het juist erger hoe ouder ik word, ik begin op m'n moeder te lijken. Alleen maar piekeren en stressen en dan achteraf denken 'waar was dat voor nodig?' Overal beren op de weg zien, nergens meer van kunnen genieten. Even een paar minuutjes mediteren in een stille ruimte kan helpen, je hoofd leeggooien en alleen aan je ademhaling denken. Maar ja, dat kun je moeilijk de hele dag doen. | |
sitting_elfling | vrijdag 17 januari 2014 @ 11:30 |
Hoezo had TS dit topic anders niet geopend? Soms denk je in verkeerde patronen. Dit kan daar 1 van zijn ![]() Als jij zegt, dat het al nooit gaat lukken om een uur rustig een boek te lezen, dan gaat dat ook nooit lukken. Mijn inziens heeft dat wel degelijk met de mindset te maken en als je het zelf niet kunt inzien, lijkt een tripje naar de psycho-therapeut me het beste ![]() | |
PBateman1978 | vrijdag 17 januari 2014 @ 11:31 |
RET therapie bijvoorbeeld. ![]() http://nl.wikipedia.org/wiki/Rationeel-emotieve_therapie | |
Nininatorr | vrijdag 17 januari 2014 @ 21:29 |
Dit komt me zeer bekend voor, en ik ben er nu zo'n beetje vanaf. Ik zal je wel vertellen hoe ik eraan gewerkt heb ![]() Ik ben van nature altijd een positief persoon geweest, totdat mijn eindexamens kwamen. Daar kreeg ik door mijn docenten het idee dat ik het niet kon halen en maakte me dat onzeker. Dat leidde tot hele erge faalangst met regelmatige, en vooral heftige, paniekaanvallen. Toen ik mijn eindexamen had gehaald dacht ik er vanaf te zijn, maar toen mijn leven op de universiteit begon kwam deze stress weer net zo hard terug. Ik kon me niet concentreren op mijn studie omdat ik alleen maar bezig was met piekeren en angst voor de tentamens. Wat mij toen heeft geholpen, is om me op dat soort paniekmomenten te bedenken waar je bang voor bent. Ik was bang voor het tentamen. Dan bedacht ik me of deze angst realistisch was. Mijn angst voor het tentamen was niet realistisch omdat ik nog genoeg tijd had en ik goed op schema was. Dus wat ik nu probeer te zeggen? De reden dat ik stress had was vanwege angst, een angst die niet realistisch was. Ik had een negatief gedachtenpatroon, en die kun je doorbreken door positieve gedachten te nemen ipv je negatieve gedachten. Dat klinkt makkelijker dan dat het is, maar het is heel werkzaam. Als je in de stress of angst schiet, vraag je dan af vanuit welke gedachte dat gevoel komt, en kijk dan naar die gedachte of die gedachte reëel is. En zodra je erover uit bent dat het een irreële negatieve gedachte is, kun je het vervangen door een positieve gedachte. In jouw voorbeeld zou je het misschien eng vinden om debattraining te doen met nieuwe mensen die je niet kent, en je bang bent dat ze je niet mogen. Het is nogal irreëel om van tevoren al te denken dat deze mensen jou niet mogen zonder ze ontmoet te hebben, en wie weet heb je het heel gezellig met ze en heb je een leuke kans om nieuwe vrienden te maken! Het is een lang proces om negatieve gedachten door te breken, maar als je er goed mee bezig bent lukt het wel. Er zijn ook therapieën voor, deze hebben te maken met positieve cognitie. Als je er heel erg mee zit kun je zoiets misschien wel proberen. Ik hoop dat je er wat aan hebt! | |
PBateman1978 | vrijdag 17 januari 2014 @ 23:27 |
Goede post! | |
Krzwl | zaterdag 18 januari 2014 @ 18:11 |
| |
GS-Raw | zondag 19 januari 2014 @ 16:32 |
Herkenbaar! Vaak zit het in het aard van het beestje (al dan niet veroorzaakt door bepaalde gebeurtenissen). Mocht je er dermate tegenaan lopen dat het je leven beheerst dan is een (korte) sessie bij een psycholoog te overwegen. Je kan natuurlijk ook zelf wat googlen naar tips, want geloof me: dit probleem komt ontzettend vaak voor. Wat mij helpt is een 5G-schema maken of een 'doemscenario' maken. Wat is het allerergste dat kan gebeuren? Vaak valt dit reuze mee.... | |
DevonOne | woensdag 22 januari 2014 @ 21:07 |
*Edit [ Bericht 19% gewijzigd door DevonOne op 23-01-2014 01:56:32 (Nergens voor nodig sorry!) ] | |
Veertje321 | donderdag 23 januari 2014 @ 21:15 |
Net een account aangemaakt op Fok! Je bent zeker niet de enige die dit heeft. Ik heb er zelf ook last van alleen misschien niet op dezelfde manier. Ik denk dat er verschillende oorzaken kunnen zijn die misschien wel in verband met elkaar staan. Het kan zijn dat je kampt met faalangst. Waarom ben je zenuwachtig voor dat debat? Is het omdat je bang bent dat het niet goed gaat? Het kan zijn dat je gewoon graag de controle over dingen wilt hebben. Zelf kan ik me ook erg over dingen opwinden, maar als het voorbij is denk ik altijd, waarom eigenlijk? Op een gegeven moment moet je gewoon accepteren dat je niet overal de controle over kan hebben en dat wanneer er iets mis gaat het niet per se jouw schuld is. Die site sochicken is inderdaad erg handig. Ik heb zelf de app gedownload en daar staan vaak best nuttige en leuke artikelen op. Lees ze vaak 's avonds door in bed. Over hoe je rust in je hoofd krijgt, waarom niet alles moet enz. Succes ermee!! |