Ik ben binnen een huwelijk geboren, mijn vader toen (vader A) heeft me bij de burgerlijke stand aangegeven. Enkele jaren later is mijn moeder hertrouwd met een andere vader (vader B). Mij is altijd verteld dat dit niet mijn natuurlijke vader is, maar dat dat vader A is. Vader B heeft mij als zijn eigen kind opgevoed (hij heeft een testament voor mij). Mijn moeder heeft me nooit willen vertellen waar mijn natuurlijke vader woonde.
10 jaar geleden overleed mijn vader (vader A). Maanden later heeft mijn moeder dat tegen mij gezegd en toen kreeg ik ook voor het eerst contact. Ik was enig erfgenaam en moest zijn huis leegruimen. Een ontzettend emotionele aangelegenheid. Ik heb van vader A geërfd. Zijn familie wist mij toen te vertellen dat dit waarschijnlijk mijn vader niet was. Maar voor een test was het te laat omdat er geen goed profiel meer gevonden kon worden. Een oom zou mijn vader zijn volgens hun. Ik stond daar toen totaal niet voor open, ik was meer bezig met het leegruimen en daarmee het leren kennen van mijn natuurlijke vader. En vond de test überhaupt onzin eigenlijk.
Toch heeft het me nooit losgelaten en ik kreeg er eigenlijk steeds meer last van. Waarop ik vorig jaar de stoute schoenen heb aangetrokken en mijn oom (aangetrouwd) heb gevraagd een test te doen. Gelukkig ging hij accoord. Hij blijkt mijn natuurlijke vader te zijn (vader C). Ik heb dus eigenlijk het (onwijs vieze) huis van een vreemde lopen uitruimen denkende dat hij mijn vader was
. Het toilet van Trainspotting is er schoon bij 
. Ik heb nu de klap een beetje verwerkt. Maar ik wil nu eigenlijk ook dat hij (vader C) mij echt erkent. Uit emotionele overwegingen. Maar hoe zit dat dan met de erfenis die ik al heb gehad? Zou ik die dan terug moeten betalen aan zijn familie? Niet dat het een belemmering is om door te gaan met de erkenning, maar ik zou van tevoren graag weten hoe dat zit. Ik kan dat nergens vinden op het Internet, vandaar de vraag hier.
Pfff, lastig dit zo op te schrijven maar ik wil het toch vragen.
Maar hiervan is in dit verhaal geen sprake. Ik weet al wie mijn vader is
Ik ga dit ook bij een notaris neerleggen voordat ik het mijn vader vraag.
Als vader c straks het loodje legt, krijg je weer een erfenis. Kassa!
En als vader B overlijdt ook. Ik had liever eigenlijk gewoon één vader gehad.
Weten jullie of als vader C mij erkent, of de erfenis van vader A dan terug moet?
Zaken gaan altijd over naar een andere notaris.quote:Op maandag 13 januari 2014 15:29 schreef zerodelight het volgende:
Ja, die is er betrokken bij geweest. Maar hij is met pensioen en daarmee zijn kantoor ook.
Ik ga dit ook bij een notaris neerleggen voordat ik het mijn vader vraag.
Oh, dat wist ik niet. Kan ik gewoon een andere notaris bellen om te vragen naar welke notaris dit over is gegaan of moet ik ergens anders zijn?quote:
[..]
Zaken gaan altijd over naar een andere notaris.
?quote:10 jaar geleden overleed mijn vader (vader A). Maanden later heeft mijn moeder dat tegen mij gezegd en toen kreeg ik ook voor het eerst contact.
Als ik je verhaal zo lees ís vader B toch gewoon jouw vader? Wat vindt hij er van dat je zo naarstig op zoek bent naar iemand die de 'titel' 'krijgt' die hij eigenlijk 'verdient'?quote:
Ik ben nu erkend door iemand die ik helemaal niet ken en ook niet mijn natuurlijke vader is. Het emotionele aspect zit hem in dat ik gewoon een vader wil hebben. Ik ken mijn oom al mijn hele leven lang en hij is ineens mijn vader. Ik wil dat nu ook op papier ook en dat ik de juiste achternaam krijg. Dáár hoor ik bij.
En als vader B overlijdt ook. Ik had liever eigenlijk gewoon één vader gehad.
Weten jullie of als vader C mij erkent, of de erfenis van vader A dan terug moet?
Ja, maar voor wie? Een erfenis kan ook schulden bevatten... Zelfs als je de erfenis beneficiair accepteert zal je op zijn minst moeten proberen om de schuldeisers schadeloos te stellen zodat je er in elk geval werk (en kosten, wegens acte van beneficiair accepteren) aan hebtquote:
Wat is er emotioneel om als kind erkent te zijn?
Als vader c straks het loodje legt, krijg je weer een erfenis. Kassa!
Vader C is nu mijn vader omdat de DNA test dit uitwijst. Vader B heeft mij opgevoed. Maar ik heb een erg slechte relatie met hem (ik heb hem al 15 jaar niet meer gesproken). We liggen elkaar echt niet. Al diverse malen geprobeerd de relatie beter te krijgen maar we hebben een 'understanding' dat het gewoon niet gaat.
Met vader C heb ik altijd een ontzettend goede relatie gehad. Het idee dat hij nu nog dichter bij komt te staan hierdoor en ik zijn achternaam mag dragen, daarom wil ik dat. Maar als ze dan gaan vragen de erfenis van toen even terug te storten, is dat lastig.
Misschien zit C er wel helemaal niet op te wachten zijn bezittingen af te staan, en onterft hij TS.quote:
[..]
Ja, maar voor wie? Een erfenis kan ook schulden bevatten... Zelfs als je de erfenis beneficiair accepteert zal je op zijn minst moeten proberen om de schuldeisers schadeloos te stellen zodat je er in elk geval werk (en kosten, wegens acte van beneficiair accepteren) aan hebt
Vernietiging van erkenning ten tijde van minderjarig, jouw geval dus, kan tot drie jaar na de ontdekking dat de erkenner (vermoedelijk) niet de biologische vader is/was. Of binnen 1 jaar na ontdekking van het ontbreken van wilsgebrek.quote:
Maar als ze dan gaan vragen de erfenis van toen even terug te storten, is dat lastig.
Dat laatste punt lijkt me je enige mogelijkheid als je er nog binnen valt. Indien dit te laat is lijken me andere vragen overbodig. Dit gaat altijd via de rechter en je hebt veel aan een advocaat gespecialiseerd in familierecht, of heb je die al?
Als C een aangetrouwde oom is, heeft je moeder het met de man van haar zus gedaan? Grofgezegd. Ofsnap ik het nietmeer?quote:
Mijn moeder heeft dit niet meteen tegen mij gezegd omdat ze (denk ik) bang was dat ik erachter zou komt dat vader A niet mijn natuurlijke vader is, maar dat vader C dat is. Toen ze te horen kreeg dat de notaris naar mij op zoek was (ze schrijven dan gemeentes aan) heeft ze me het verteld (dat mijn vader was overleden).
Vader C is nu mijn vader omdat de DNA test dit uitwijst. Vader B heeft mij opgevoed. Maar ik heb een erg slechte relatie met hem (ik heb hem al 15 jaar niet meer gesproken). We liggen elkaar echt niet. Al diverse malen geprobeerd de relatie beter te krijgen maar we hebben een 'understanding' dat het gewoon niet gaat.
Met vader C heb ik altijd een ontzettend goede relatie gehad. Het idee dat hij nu nog dichter bij komt te staan hierdoor en ik zijn achternaam mag dragen, daarom wil ik dat. Maar als ze dan gaan vragen de erfenis van toen even terug te storten, is dat lastig.
Maar wat gebeurt er dan met de al ontvangen erfenis? Mijn vader (vader C) en ik zijn van plan dit via een advocaat in familierecht te regelen. Maar voor die tijd dacht ik hier vast wat informatie in te winnen.
Nee joh. Dat zou het helemaal een soap maken.quote:
Ik had het niet helemaal goed begrepen zie ikquote:Op maandag 13 januari 2014 18:01 schreef k_man het volgende:
Nee joh. Dat zou het helemaal een soap maken.
Omdat je vermoeden al van tien jaar terug is. Volgens de letter van de wet gaat die eerste dus niet op.quote:
@Deshain Waarom niet het eerste punt? Dat is precies wat er gebeurt. Tot 3 jaar na ontdekking dat de erkenner niet de biologische vader is. Dat is vorig jaar gebeurd met de test.
[ Bericht 100% gewijzigd door Yskoud op 13-01-2014 20:52:05 ( o|O) ]
Mijn vermoeden stamt niet van 10 jaar terug, maar van vorig jaar. Toen ik het echt vermoedde heb ik ook de test laten doen. 10 jaar geleden is mij gezegd dat er geruchten waren dat mijn oom mijn vader was, maar ik heb dat nooit toegelaten. Belachelijk, dacht ik. Ik heb dat nooit serieus genomen omdat ik eerder dacht dat zijn familie liever zelf de erfenis wilde hebben. Mijn werkelijkheid was anders. Ik heb het toen nooit vermoed, not even close.quote:Op maandag 13 januari 2014 18:09 schreef Deshain het volgende:
[..]
Omdat je vermoeden al van tien jaar terug is. Volgens de letter van de wet gaat die eerste dus niet op.
De test die we toen hebben laten doen is een test op materiaal wat we in zijn huis vonden. En was voornamelijk om zijn familie gerust te stellen. (een vaderschapstest). Maar er kon geen profiel gevonden worden.
[ Bericht 91% gewijzigd door zerodelight op 13-01-2014 19:56:42 ]
Heb je nou wel een test laten doen 10 jaar geleden of niet?quote:
[..]
Mijn vermoeden stamt niet van 10 jaar terug, maar van vorig jaar. Toen ik het echt vermoedde heb ik ook de test laten doen. 10 jaar geleden is mij gezegd dat er geruchten waren dat mijn oom mijn vader was, maar ik heb dat nooit toegelaten. Belachelijk, dacht ik. Ik heb dat nooit serieus genomen omdat ik eerder dacht dat zijn familie liever zelf de erfenis wilde hebben. Mijn werkelijkheid was anders. Ik heb het toen nooit vermoed, not even close.
De test die we toen hebben laten doen is een test op materiaal wat we in zijn huis vonden. En was voornamelijk om zijn familie gerust te stellen. (een vaderschapstest). Maar er kon geen profiel gevonden worden.
Het staat nergens duidelijk dus het is een beetje verwarrend allemaal. Alleen de rechter moet je verzoek tot vernietiging behandelen en daarbij moet hij het toetsen aan de wet dus zorg in ieder geval dat je verhaal duidelijk is.
teringJa dat zal allemaal, maar dat is niet wat ik probeer aan te geven. Jij moet aantonen aan de rechter dat het vermoeden in de drie jaren voorafgaand aan de mogelijke vernietiging gerezen is en dat verhaal over die test van 10 jaar gelden maakt dat niet heel erg sterk naar mijn mening.quote:
@Deshain. Ik heb 10 jaar geleden wel materiaal (tandenborstel, haren met haarwortel) dat we in het huis vonden getest. Om zijn zus gerust te stellen, niet omdat ik vermoedde dat hij niet mijn vader was. Maar ze konden geen DNA profiel uit het materiaal (dat ook al een paar maanden oud was toen) vinden. Dus dan weet je nog niets.
Hoe een rechter tegenover dit verhaal staat, tsja. Hij zal absoluut twijfelen of ik toen 10 jaar geleden ook al niet een vermoeden heb gehad.
Overigens wil hij mij erkennen als zijn kind. Dat we daarvoor naar een advocaat moeten heeft te maken dat de rechter hier een uitspraak over moet doen, niet dat we niet door een deur kunnen.
Maar stel dat de erkenning door mijn niet biologische vader A niet meer vernietigd kan worden. Zou dat betekenen dat ik geen familieband voor de wet meer zou kunnen hebben met vader C?
Inderdaad..quote:
Maar stel dat de erkenning door mijn niet biologische vader A niet meer vernietigd kan worden. Zou dat betekenen dat ik geen familieband voor de wet meer zou kunnen hebben met vader C?
Al even afgezien van het feit dat het meer dan 10 jaar geleden is, is het voor een erkenning of geboorte binnen het huwelijk ook niet van belang dat een kind het biologische kind van de erkenner of echtgenoot is.
Ach kom, er wordt binnen families zoveel gekletst, en in dit geval wellicht zelfs omdat het kind dat ze nooit gezien hebben even de erfenis komt halen.quote:
[..]
Ja dat zal allemaal, maar dat is niet wat ik probeer aan te geven. Jij moet aantonen aan de rechter dat het vermoeden in de drie jaren voorafgaand aan de mogelijke vernietiging gerezen is en dat verhaal over die test van 10 jaar gelden maakt dat niet heel erg sterk naar mijn mening.
Daarbij is TS binnen het huwelijk geboren, en dus automatisch erkend, en had zijn moeder na jaren zwijgen net verteld dat zijn vader overleden was, wat voor reden heeft hij dan om aan te nemen dat z'n moeder na al die jaren zwijgen ineens een leugen vertelt (in plaats van de waarheid na al die jaren zwijgen) en een tante die een compleet onbekende met de erfenis ziet vertrekken de waarheid zou vertellen?
Al even afgezien van het feit dat de kans vrij klein is dat de tante beter op de hoogte is van de feiten dan de moeder.
En haar verhaal (of eigen bloedband met vader A) niet sterk genoeg vond om haar eigen DNA ook te laten testen?
In dit geval omdat het de waarheid blijkt te zijn geweest.quote:
[..]
Ach kom, er wordt binnen families zoveel gekletst, en in dit geval wellicht zelfs omdat het kind dat ze nooit gezien hebben even de erfenis komt halen.
Dat snap ik, had ik reeds gepost.quote:Daarbij is TS binnen het huwelijk geboren, en dus automatisch erkend,
Ik hoef niet overtuigd te worden, TS moet voor de rechter aannemelijk maken dat hij binnen de eisen voor vernietiging valt.quote:en had zijn moeder na jaren zwijgen net verteld dat zijn vader overleden was, wat voor reden heeft hij dan om aan te nemen dat z'n moeder na al die jaren zwijgen ineens een leugen vertelt (in plaats van de waarheid na al die jaren zwijgen) en een tante die een compleet onbekende met de erfenis ziet vertrekken de waarheid zou vertellen?
Misschien heeft vader C het wel aan zijn vrouw verteld? Maakt ook geen donder uit verder, gewoon met de advocaat overleggen en vernietiging verzoeken. Probeer alleen aan te geven dat je deze punten goed naar voren brengt bij je advocaat zodat je een goede en aannemelijke verklaring hebt voor wat je hier allemaal hebt verteld.quote:Al even afgezien van het feit dat de kans vrij klein is dat de tante beter op de hoogte is van de feiten dan de moeder.
http://www.notaris.nl/het-opvolgersarchiefquote:
[..]
Oh, dat wist ik niet. Kan ik gewoon een andere notaris bellen om te vragen naar welke notaris dit over is gegaan of moet ik ergens anders zijn?
Daar kan je het vinden.
Lekker gemakkelijk praten. TS heeft een paar keer in de veronderstelling geleefd dat de verkeerde persoon zijn echte vader was. Ik neem aan dat jij lekker bent opgegroeid in een knus gezinnetje waar alles reeds was uitgestippeld?quote:
Wat is er emotioneel om als kind erkent te zijn?
Als vader c straks het loodje legt, krijg je weer een erfenis. Kassa!
Ik zou niet zo blij zijn...
De zus van vader A vertelde het aan TS, vader C is met de zus van moeder getrouwd, vader C en de zus van vader A hebben dus niets met elkaar te maken.quote:
Misschien heeft vader C het wel aan zijn vrouw verteld?
Ik geloof je zo, reden te meer om het verhaal duidelijk te krijgen want er is geen touw aan vast te knopenquote:
[..]
De zus van vader A vertelde het aan TS, vader C is met de zus van moeder getrouwd, vader C en de zus van vader A hebben dus niets met elkaar te maken.
Waarom ik niet zo boos ben op mijn natuurlijke vader (vader C) is mij een raadsel, maar het is gewoon niet zo. Ik mag hem heel graag en we kunnen ontzettend goed met elkaar opschieten.
[ Bericht 17% gewijzigd door zerodelight op 14-01-2014 11:54:43 ]
Mijn moeder heeft met vader C lopen krukken terwijl ze met vader A getrouwd was. Vader A heeft mij aangegeven, mijn moeder is van vader A gescheiden en hertrouwd met vader B.
Ik krijg nu dit gevoel:quote:
[..]
Ik geloof je zo, reden te meer om het verhaal duidelijk te krijgen want er is geen touw aan vast te knopen
Geldt dat ook als de persoon die je ooit erkent heeft al is overleden? Want deze kan niet persoonlijk de erkenning intrekken.quote:
Je kunt ook later (dus na die drie jaar) nog vernietiging van erkenning krijgen op basis van het Family life zoals vastgelegd in het EVRM. Volgens mij kan één en ander echter wel gevolgen hebben want vernietiging van erkenning werk met terugwerkende kracht tot moment van geboorte. Gezien de erfenis van vader A lijkt het mij dus wel zaak je goed te laten voorlichten/bijstaan door een advocaat.
Hee! Dat is mijn vaderquote:
[..]
Ik krijg nu dit gevoel:
[ afbeelding ]
Ja, als de rechter er aanleiding toe ziet.quote:
[..]
Geldt dat ook als de persoon die je ooit erkent heeft al is overleden? Want deze kan niet persoonlijk de erkenning intrekken.
Een iets ander verhaal is tamelijk bekend omdat er nogal wat rechtszaken over gevoerd zijn/worden waarin een overleden man de vader wordt en er dus problemen ontstaan rond een erfenis:
http://www.dejongmoons.nl(...)n_notaris_postma.pdf
Vader D?quote:
Ja, die!quote:
quote:
..... Maar hoe zit dat dan met de erfenis die ik al heb gehad? Zou ik die dan terug moeten betalen aan zijn familie?
Ze hadden ook geen poot om op te staan maar dat wordt anders als jij ineens niet meer erfgenaam bent van vader A.quote:
Toen zijn ze accoord gegaan (hebben me niets in de weg gelegd) om de erfenis op te eisen.
Lees die link die ik eerder gaf. Iets ander verhaal maar wel duidelijk hoe het kan gaan met de erfenis. Als jij met terugwerkende kracht geen zoon meer bent heb je met terugwerkende kracht geen recht meer op de erfenis. Het zal afhangen van heel veel factoren wat er dan gaat gebeuren en alleen een deskundig advocaat die het hele verhaal kent kan dat precies beoordelen.
In dit geval zou ik me totaal niet drukmaken om die erfenis. Ze wisten ervan en hebben hun kans gehad.quote:
Volgens zijn familie was ik niet zijn natuurlijke kind. Ik ben met ze gaan praten en toen werd hen duidelijk dat ik mijn hele leven heb gedacht dat ik zijn natuurlijke kind was. Toen zijn ze accoord gegaan (hebben me niets in de weg gelegd) om de erfenis op te eisen.
@Wespensteek: Dank je wel voor alle input. Ik ga de link die je stuurde zeker lezen, maar ik moet nu weg.
Heb je het verhaal wel gelezen??quote:
Op (Jouw signature is best wel op mij van toepassing eigenlijk
)De erfenis die je van vader A hebt ontvangen was fiscaal belast uitgaande van het gegeven dat je de 1e lijn zou zijn.
Als nu blijkt dat het een totaal vreemde is geweest voor je kan er op dat vlak nog wel eens een staartje gaan komen.
Immers, achter jou naam staat ws bij de fiscus dat je al een keer van je "vader"hebt geerfd. Even uitgaande van de aanname dat ieder mens slechts 1 biologische vader heeft of in ieder geval maar 1 persoon als vader geregistreerd kan hebben staan.... kan ik mij voorstellen dat de fiscus achter de oren krabt als jij voor de tweede keer als 1e lijn van je "vader" gaat erven...
Misschien is dat een puntje dat je toch ook even wat beter moet bekijken...
Stel namelijk dat je van vader A maar een klein bedrag hebt ontvangen maar van vader B of C of... een zeer stevig bedrag gaat krijgen dan heb je van die laatste liever de 1e lijns "bonus". Is het echter andersom qua bedragen... nah ja, you do the math...
[flauw]Je zou in dat geval natuurlijk altijd nog met hem kunnen trouwen[/flauw]quote:
Maar stel dat de erkenning door mijn niet biologische vader A niet meer vernietigd kan worden. Zou dat betekenen dat ik geen familieband voor de wet meer zou kunnen hebben met vader C?
sorry....
[ieeeuw]Deze vader is in 2006 overleden.....[/ieeeuw]quote:
[..]
[flauw]Je zou in dat geval natuurlijk altijd nog met hem kunnen trouwen[/flauw]
sorry....
euh, oops.quote:
[..]
Deze vader is in 2006 overleden.....
Gemist in het topic. Mijn fout.
Vader C is toch de gene die nog leeft, en Vader A die is overleden?quote:
[..]
[ieeeuw]Deze vader is in 2006 overleden.....[/ieeeuw]
Kun je die vaders niet voor het gemak 'Adriaan', 'Bassie' en 'Claas' ofzo noemen
Ik raak helemaal in de war van die A, B, en C's.Dus, Adriaan is mijn niet natuurlijke vader die mij na mijn geboorte heeft aangegeven. Bassie is mijn opvoedvader, de man waarmee mijn moeder later is getrouwd. En Claas is de vader (vader C) die nu mijn natuurlijke vader is. Prima zo.
In dat geval: Claas is getrouwd en heeft kinderen. Twee ex neven en een ex nicht zijn nu dus twee half broertjes en een half zusje.
Hoezo is Claas jouw oom? Dat is toch de broer van vader A of B dan?quote:
Ow, ik dacht dat hij het over vader A(driaan) had. Niet goed gelezen zie ik nu.
Dus, Adriaan is mijn niet natuurlijke vader die mij na mijn geboorte heeft aangegeven. Bassie is mijn opvoedvader, de man waarmee mijn moeder later is getrouwd. En Claas is de vader (vader C) die nu mijn natuurlijke vader is. Prima zo.
In dat geval: Claas is getrouwd en heeft kinderen. Twee ex neven en een ex nicht zijn nu dus twee half broertjes en een half zusje.
M.a.w: wat was de band tussen jou en Claas voordat je wist dat hij je vader was?
Waar woon je TS? Meerdijk?
Ah, dus toch een trouwerijquote:
Ow, ik dacht dat hij het over vader A(driaan) had. Niet goed gelezen zie ik nu.
