Mooi dat je het gelijk opmerkt, zegt al een hoop.quote:Op zaterdag 11 januari 2014 16:22 schreef Bevert het volgende:
Mijn OP?
Oke ik zal dat boek eens gaan lezen dan.
De titel geeft al wel een beetje een vermoeden waar het over zou kunnen gaan.
iig bedankt.
Tijd voor een goed psychologisch onderzoek? En nee, laat je topics maar lekker staan hoor, je zit hier echt niemand in de weg.quote:Op zondag 12 januari 2014 13:17 schreef Bevert het volgende:
Na, 25 jaar is het nog steeds niet duidelijk wat ik heb. :l
Kan ik iets vragen?
Is er iets verkeerds aan mijn topics? Anders verwijder ik het.
Was dat wat eruit kwam? En is je geen therapie aangeraden?quote:Op maandag 13 januari 2014 21:05 schreef Bevert het volgende:
Ik heb al wel 1 gedaan zonder succes.
Ik voel me niet verbonden met mensen.
Ik heb het gevoel dat mensen me niet mogen en dit doet mij heel veel pijn.
Ik zal voor de rest van mijn leven alleen zijn.
Het heeft niks geholpen. Ik heb soms het gevoel alsof ik tegen een muur praat als ik naar mijn svp-ers ga. Een echte psycholoog moet je toch voor betalen ?quote:Op maandag 13 januari 2014 21:14 schreef zomertje het volgende:
[..]
Was dat wat eruit kwam? En is je geen therapie aangeraden?
Niemand hoeft voor de rest van zn leven alleen te zijn. Ik ken veel mensen, ook mensen die niet zo van t 'gezellig' doen zijn. En toch kunnen ook die mensen iemand vinden die om ze geeft.
2e lijns hoef je niet voor te betalen, dit hangt van je diagnose af. Als het goed is heb je naast je spv'er ook een hoofdbehandelaar. Die zou je dat eens kunnen vragen.quote:Op maandag 13 januari 2014 21:22 schreef Bevert het volgende:
[..]
Het heeft niks geholpen. Ik heb soms het gevoel alsof ik tegen een muur praat als ik naar mijn svp-ers ga. Een echte psycholoog moet je toch voor betalen ?
Cognitieve gedragstherapie was mij wel aangeraden. Om beter met negatieve gedachtes om te gaan. Woorden komen gewoon heel hard over, en het heeft invloed op mijn gemoedstoestand.
Heyquote:Op maandag 13 januari 2014 21:52 schreef Bevert het volgende:
Ik ben een beetje de controle over mijn leven aan het verliezen.
Ik kan niks meer, ik doe niks meer aan school, huishouden, hobbies.
Ik kan me niet meer concentreren op mijn stage, en ben dan ook telkens niet met mijn gedachten erbij. Soms huil ik, soms moet ik lachen. Ik loop de hele tijd te ijsberen.
Ik kan niet meer van het leven genieten.
Het is nu een beetje alles of niets geworden. Heb ook telkens het gevoel alsof mensen me kennen.
Ik word s'nachts wakker om 4 tot 5 uur en dan kan ik niet meer slapen.
Ik val s'avonds niet in slaap tenzij ik wiet rook.
Ik heb echt zulke stomme fouten gemaakt, en ik kan ze niet herstellen, het wordt alleen maar erger en ik dwaal maar af.
Ik ben ook jarenlang angstig geweest, depressief en moe, maar met een ander medicijn is dat minder geworden, maar nu komt het weer terug.
Dat zij het niet snappen kan jij toch niets aan doen? Noem eens iets waar je trots op bentquote:Op maandag 13 januari 2014 22:28 schreef Bevert het volgende:
Hai
Nee dat klopt, en wat een voorgaande poster ook zei, iedereen heeft problematiek en ik zag mezelf altijd als een normaal persoon. Ik stond er nooit zo bij stil dat ik PDD-nos had enzo, maar toch ben ik te klein om mee te kunnen doen in de maatschappij en op sociaal gebied. Ik woon wel op mezelf enzo maar toch. Ik kan alleen goed praten met mensen die heel dicht bij me staan. En toch neemt niemand mij(n) (problemen) serieus. Ik moet per see fulltime gaan werken, maar ik kan een stage al niet aan. En als ik dat probeer uit te leggen snappen ze het niet. En dan voel ik me weer schuldig. Nu doe ik gewoon een opleiding, maar ik wil die wel afmaken.
Dat is ook heel belangrijk. Het is belangrijk dat je kan lachenquote:Op maandag 13 januari 2014 22:42 schreef Bevert het volgende:
hmmm, ik heb nu een mooie woning sinds de zomer.
Ik had op school gewonnnen met estafette en ik kwam als laatste loper als eerste over de streep.Ik moest wel even lachen.
Je vindt het niet makkelijk. Is dat de reden waarom je niet veel aan school doet? Of heeft dat meer te maken met dat je je niet goed voelt?quote:Op maandag 13 januari 2014 23:00 schreef Bevert het volgende:
Ik doe eigenlijk logistiek teamleider, omdat ik een mbo 4 opleiding gedaan had, maar mijn functie is nu op magazijnmedewerker niveau.
Ik doe goederenontvangst, controle, orderpicken, pakketjes inpakken, tellen en dat soort dingen.
Ik heb ook een andere stagaire een beetje geholpen. Best wel leuk werk, maar niet makkelijk.
Heb je wel vrienden? Hoe is je contact met je familie?quote:Op maandag 13 januari 2014 23:06 schreef Bevert het volgende:
De opdrachten zijn niet eens zo heel moeilijk voor mijn gevoel, ondanks dat ik lang niet alles kan beantwoorden, maar het heeft er meer mee te maken dat ik me niet goed voel. Besteed alleen al een dagdeel aan de afwas.
Je schreef eerder dat niemand van je houdt, maar je zegt dat je wel vrienden hebt. Zijn die vrienden dan echt wel vrienden? Je hoeft je niet te verdedigen of jezelf anders voor te doen dan je bent. Ik heb namelijk een soortgelijk verleden en ook een diagnose. Voor mij lijkt het net alsof ik met mezelf praatquote:Op maandag 13 januari 2014 23:17 schreef Bevert het volgende:
Ik heb 3 tot 6 vrienden.
En ik heb heel goed contact met mijn moeder, zij betekent ook alles voor mij en is altijd 100 % positief.
alleen met mijn vader gaat het nogal stroef.
Mooi geschreven dit. Echt heel goedquote:Op zaterdag 11 januari 2014 16:53 schreef -mosrednA het volgende:
Overigens een toevoeging:
In de berichten die jij hier post maak ik op dat je, voor mijn gevoel, de innerlijke drang hebt om je aan te passen zodat andere mensen met jou om kunnen gaan en je accepteren en waarderen zoals jij zelf bent. Ik weet niet of je er zo over denkt, maar als ik jou persoonlijk nog een tip mag geven, zou ik zeggen dat je het zo moet zien:
Kijk naar jezelf, allereerst naar de positieve punten, en daarna naar de negatieve punten. Concludeer wat je wél goed doet en waar je nog aan moet werken. Kijk vervolgens naar andere mensen. Kijk allereerst naar hun positieve punten, en daarna naar de negatieve punten. Concludeer ook nu wat hún wel goed doen en waar ze aan moeten werken.
Maar heel belangrijk is het om deze positie in te nemen: Ik ben een goed mens, en zij zijn dat ook. Alleen hebben we beide punten om aan te werken.
Vervolgens kun je met de uitkomsten van je "analyse" kijken hoe jij op basis van je goeie kwaliteiten het beste om kunt gaan met al die moeilijke mensen om je heen die zelf ook niet altijd even normaal doen, of reageren. Houd als uitgangspositie dat jullie beiden oké zijn, maar dat de communicatie tussen beide niet altijd synchroon loopt.
En dit is heel belangrijk:
Vervolgens is het niet de bedoeling dat je kijkt naar hoe jij je moet gedragen t.o.v. anderen zodat zij met jou beter om kunnen gaan. Maar het is de bedoeling dat je kijkt naar hoe jij je moet gedragen t.o.v. anderen zodat jij beter met hun om kunt gaan.
Het probleem ligt namelijk niet bij jou. Noch bij hun. Leer het probleem in het midden te leggen en te zien dat je even waardevol bent als anderen. Welke psychische problemen je ook mag hebben, iedereen heeft ze, en iedereen is in mijn ogen gelijk aan elkaar. Ik ben niets meer dan jou, en andersom. Kijk dus naar jezelf, en naar anderen, om met hun om te kunnen gaan en hun gebreken te kunnen accepteren. Continu naar jezelf kijken belemmerd je om naar buiten te kijken en te zien welke mogelijkheden er in je leven op je wachten.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |