R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik ben depressief, door mezelf en andere mensen.
Hallo,
Mijn naam is Bevert. Ik ben geboren met PDD-nos. Een lichte vorm daarvan.
Het begon allemaal toen ik jong was. Ik was een stille en verlegen jongen, die niet snel huilde als baby. Ik had wel de behoefte aan liefde, maar ik was toch afstandelijk en kreeg het dus niet. Op school was ik een stille jongen, die vrijwel niks zei, alleen tegen mensen die ook tegen mij praatten. Daar begon het dus al. Ik praatte alleen met een beperkt aantal mensen die ik vertrouwde. Ik was goed in sport, en boekte op jonge leeftijd goede resultaten op school en daar haalde ik mijn voldoening uit.
Ik groeide op in een arme wijk, en kwam al snel in contact met de '' verkeerde '' vrienden. Ja je kiest ze zelf uit. Maar goed ik was een meeloper en ik voelde me vaak onprettig en niet op mijn gemak. Ik blowde al op ongeveer mijn 14de. Op mijn 19de kreeg ik een paranoide psychose. Het was de ergste nachtmerrie uit mijn leven. Ik zal jullie de details besparen. Maar goed daarna werd ik nog angstiger/onzekerder dan voor de psychose en maakte ik domme fouten uit frustratie, en werd ik nog angstiger. Ik voelde me lang onveilig en ontspannen zat er niet meer in. Ik had nog wel hobbies zoals gamen en films kijken, waar ik ook een soort structuur in had.
Nu loop ik al een tijdje stage en ik merk dat dat heel moeilijk gaat. Ik slaap zeer weinig, en ben brak, moe, en met hoofdpijn. Ik kijk geen TV meer en al zeker niet naar het nieuws. Elke dag praat ik tegen mezelf, en ben ik aan het focussen, om maar te kunnen begrijpen hoe ik in elkaar zit, en waarom ik de fouten gemaakt heb die ik heb gemaakt. Ik schreef het ook op en moest vaak huilen, terwijl ik dat deed. Maar ik wil niet dat mensen mij niet mogen. Waar ik hou ook niet van denigrerende woorden zoals:
-Kneus
-Sukkel
-Faker
Mensen uitschelden kan heel veel pijn doen/
Door mijn onzekerheid neem ik die woorden heel serieus en die doen mij heel erg pijn. Zo was er ook iemand die mij Judas noemde, omdat ik zo onzeker en wantrouwend ben naar mensen. Ik ben bang om de verkeerde dingen te zeggen. Volgens hem was ik bang dat de waarheid boven tafel zou komen. Welke waarheid? Ik heb niks te verbergen, ze kennen mij niet, maar ik wil niet dat mensen ''denken'' dat ik slecht ben, of een loser, dus reageer ik te defensief. Dit deed mij heel erg pijn, want ik kan er niks aan doen dat ik zo ben, en ik ben naar mijn weten een goed mens. Toch? Ik twijfel de hele tijd aan mezelf. Iedereen is toch anders? Nu ben ik volgens hem een Judas. Sorry het kan aan mij liggen, maar hoe kan ik een Judas zijn? Ik neem alles heel serieus op en kan dan soms wel eens vervelend reageren. Maar mensen begrijpen niet dat ik me aangevallen voel. En dan ben ik weer de boeman. Nu heb ik mezelf daar weer laten bannen, omdat ik me buitengesloten voelde, en nu voel ik me weer eenzaam.
Er is zoveel haat in deze wereld. Soms denk ik, wat doe ik hier eigenlijk nog, met mensen die mij voor van alles en nog wat uitmaken, uitschelden enzovoort. Niemand houdt van mij
[ Bericht 0% gewijzigd door Bevert op 11-01-2014 10:56:09 ]
Mijn naam is Bevert. Ik ben geboren met PDD-nos. Een lichte vorm daarvan.
Het begon allemaal toen ik jong was. Ik was een stille en verlegen jongen, die niet snel huilde als baby. Ik had wel de behoefte aan liefde, maar ik was toch afstandelijk en kreeg het dus niet. Op school was ik een stille jongen, die vrijwel niks zei, alleen tegen mensen die ook tegen mij praatten. Daar begon het dus al. Ik praatte alleen met een beperkt aantal mensen die ik vertrouwde. Ik was goed in sport, en boekte op jonge leeftijd goede resultaten op school en daar haalde ik mijn voldoening uit.
Ik groeide op in een arme wijk, en kwam al snel in contact met de '' verkeerde '' vrienden. Ja je kiest ze zelf uit. Maar goed ik was een meeloper en ik voelde me vaak onprettig en niet op mijn gemak. Ik blowde al op ongeveer mijn 14de. Op mijn 19de kreeg ik een paranoide psychose. Het was de ergste nachtmerrie uit mijn leven. Ik zal jullie de details besparen. Maar goed daarna werd ik nog angstiger/onzekerder dan voor de psychose en maakte ik domme fouten uit frustratie, en werd ik nog angstiger. Ik voelde me lang onveilig en ontspannen zat er niet meer in. Ik had nog wel hobbies zoals gamen en films kijken, waar ik ook een soort structuur in had.
Nu loop ik al een tijdje stage en ik merk dat dat heel moeilijk gaat. Ik slaap zeer weinig, en ben brak, moe, en met hoofdpijn. Ik kijk geen TV meer en al zeker niet naar het nieuws. Elke dag praat ik tegen mezelf, en ben ik aan het focussen, om maar te kunnen begrijpen hoe ik in elkaar zit, en waarom ik de fouten gemaakt heb die ik heb gemaakt. Ik schreef het ook op en moest vaak huilen, terwijl ik dat deed. Maar ik wil niet dat mensen mij niet mogen. Waar ik hou ook niet van denigrerende woorden zoals:
-Kneus
-Sukkel
-Faker
Mensen uitschelden kan heel veel pijn doen/
Door mijn onzekerheid neem ik die woorden heel serieus en die doen mij heel erg pijn. Zo was er ook iemand die mij Judas noemde, omdat ik zo onzeker en wantrouwend ben naar mensen. Ik ben bang om de verkeerde dingen te zeggen. Volgens hem was ik bang dat de waarheid boven tafel zou komen. Welke waarheid? Ik heb niks te verbergen, ze kennen mij niet, maar ik wil niet dat mensen ''denken'' dat ik slecht ben, of een loser, dus reageer ik te defensief. Dit deed mij heel erg pijn, want ik kan er niks aan doen dat ik zo ben, en ik ben naar mijn weten een goed mens. Toch? Ik twijfel de hele tijd aan mezelf. Iedereen is toch anders? Nu ben ik volgens hem een Judas. Sorry het kan aan mij liggen, maar hoe kan ik een Judas zijn? Ik neem alles heel serieus op en kan dan soms wel eens vervelend reageren. Maar mensen begrijpen niet dat ik me aangevallen voel. En dan ben ik weer de boeman. Nu heb ik mezelf daar weer laten bannen, omdat ik me buitengesloten voelde, en nu voel ik me weer eenzaam.
Er is zoveel haat in deze wereld. Soms denk ik, wat doe ik hier eigenlijk nog, met mensen die mij voor van alles en nog wat uitmaken, uitschelden enzovoort. Niemand houdt van mij
[ Bericht 0% gewijzigd door Bevert op 11-01-2014 10:56:09 ]
Ik vind het zware kost op zo'n jonge leeftijd. Ik denk dat je je teveel aantrekt van wat andere mensen over je denken wat vaak niet eens zo is. En al zou het zo zijn laat gaan, maak je niet druk wat een buitenstaander van je vindt. Misschien toch eens een therapeut opzoeken om je hiermee te helpen?
Als je in discussie gaat met een trol, wint hij. Als je een trol beledigt, wint hij. Als je tekeer gaat tegen een trol, wint hij. Het enige waar trollen niet tegen kunnen, is te worden genegeerd.
- Hoe oud ben je nu, en waar zijn je ouders in dit verhaal?
- Woon je op jezelf? Heb je broers, zussen, vriend/vriendin, vrienden?
- Wat geeft jou het gevoel dat niemand van jou houdt?
Veel vragen, maar met zulke beperkte informatie is het moeilijk om je verhaal goed te begrijpen.
Ik zou sowieso een professional opzoeken als ik jou was, want de liefde van onbekenden op het internet moet je niet willen.
Ik weet eerlijk gezegd ook vrijwel niks over PDD-NOS, behalve dan dat het op autisme lijkt(?). Dus ik weet niet wat voor eventuele versterkende gevolgen dit heeft op je gedachten en gevoelens.
Verder wens ik je natuurlijk alle sterkte. Het is zeker rot om je te voelen zoals jij je nu voelt.
- Woon je op jezelf? Heb je broers, zussen, vriend/vriendin, vrienden?
- Wat geeft jou het gevoel dat niemand van jou houdt?
Veel vragen, maar met zulke beperkte informatie is het moeilijk om je verhaal goed te begrijpen.
Ik zou sowieso een professional opzoeken als ik jou was, want de liefde van onbekenden op het internet moet je niet willen.
Ik weet eerlijk gezegd ook vrijwel niks over PDD-NOS, behalve dan dat het op autisme lijkt(?). Dus ik weet niet wat voor eventuele versterkende gevolgen dit heeft op je gedachten en gevoelens.
Verder wens ik je natuurlijk alle sterkte. Het is zeker rot om je te voelen zoals jij je nu voelt.
Ik maak me inderdaad teveel druk om wat andere mensen over me denken, ik wil gewoon geen ruzie. En het doet me pijn als mensen zo over me denken/praten.
heb al een telefoontje gepleegd gisteren.
heb al een telefoontje gepleegd gisteren.
Je kunt toch niet ieders vriend zijn? Dat is een onmogelijke opgave, er zullen altijd mensen zijn die jou niet liggen en vica versa daar moet je tegen bestand zijn want zo is het nu éénmaal, je kan niet allemans vriend zijn. Hopelijk kan een psych of een peut je daar een beetje mee helpen zodat je daar beter mee om kan gaan in de toekomst.quote:Op zaterdag 11 januari 2014 07:52 schreef Bevert het volgende:
Ik maak me inderdaad teveel druk om wat andere mensen over me denken, ik wil gewoon geen ruzie. En het doet me pijn als mensen zo over me denken/praten.
heb al een telefoontje gepleegd gisteren.
Als je in discussie gaat met een trol, wint hij. Als je een trol beledigt, wint hij. Als je tekeer gaat tegen een trol, wint hij. Het enige waar trollen niet tegen kunnen, is te worden genegeerd.
meer iets voor R&P dit.
En PDD-NOS is een mooie verzamelnaam van "we weten niet wat je hebt, maar hier heb je een stempel".
Bron : ervaringsdeskundige.
En PDD-NOS is een mooie verzamelnaam van "we weten niet wat je hebt, maar hier heb je een stempel".
Bron : ervaringsdeskundige.
Ik ben geen sukkel
Ik ben geen faker, ( hoewel ik me op fora wel meer durf te uiten)
Ik ben geen kneus
Ik weet ook niet wat ik heb, niemand weet dat.
Wat is TS, en nee ik troll niet.
Ik ben geen faker, ( hoewel ik me op fora wel meer durf te uiten)
Ik ben geen kneus
Ik weet ook niet wat ik heb, niemand weet dat.
Wat is TS, en nee ik troll niet.
Gewoon een laag zelfvertrouwen, waarschijnlijk niets meegekregen vanuit huis.quote:Op zaterdag 11 januari 2014 08:07 schreef Bevert het volgende:
Ik ben geen sukkel
Ik ben geen faker, ( hoewel ik me op fora wel meer durf te uiten)
Ik ben geen kneus
Ik weet ook niet wat ik heb, niemand weet dat.
Wat is TS, en nee ik troll niet.
En dat blowen hielp ook niet, dat verneukt je hersenen als je dat te vaak zo jong al doet.
Vooral zo na of liever gezegd, tijdens je puberteit kan zoiets een sneltreinvaart nemen als er niets tegenover staat of als je dat zelf niet meer inziet dat het allemaal wel meevalt met hoe men over je denkt. (je raakt paranoïde, vandaar die extreme uiting ervan toen je 19 was, dat bouwt op en ontploft als het ware)
Je bent nu ergens in de 20 gok ik?
Hoe ouder je word, hoe meer dat slijt, maar dan moet je er wel aan werken.
Realistische gedachtes proberen te vormen.
Dat kan met behulp van gedachte schemas, vraag ernaar bij je psycholoog als je die hebt en anders zoek je een psycholoog op.
Ja, dat is daar onderdeel van.quote:Op zaterdag 11 januari 2014 08:16 schreef Bevert het volgende:
Ik ben nu 25 en woon op mezelf,
bedoel je cognitieve therapieën?
TS is topicstarter, dat ben jij dus. 
Verder denk ik dat dit forum je niet veel kan helpen, aangezien je, zoals je al merkt, flink wat onzin krijgt van niet zo serieuze mensen waardoor jij je alleen maar erger gaat voelen.
Ik denk ook dat dit topic verplaatst word van Klaagbaak naar een andere, meer serieuze, hoek.
Ook wil ik zeggen dat iedereen wel eens of meerdere keren in een flinke dip zitten en geen zin meer in het leven hebben maar dat het uiteindelijk wel goed gaat komen.
Mijn advies: ga naar de huisarts, hij kijkt serieus naar je situatie en kan je eventueel doorsturen naar een psycholoog.
Verder denk ik dat dit forum je niet veel kan helpen, aangezien je, zoals je al merkt, flink wat onzin krijgt van niet zo serieuze mensen waardoor jij je alleen maar erger gaat voelen.
Ik denk ook dat dit topic verplaatst word van Klaagbaak naar een andere, meer serieuze, hoek.
Ook wil ik zeggen dat iedereen wel eens of meerdere keren in een flinke dip zitten en geen zin meer in het leven hebben maar dat het uiteindelijk wel goed gaat komen.
Mijn advies: ga naar de huisarts, hij kijkt serieus naar je situatie en kan je eventueel doorsturen naar een psycholoog.
En daar zit de kern van je probleem.quote:Op zaterdag 11 januari 2014 07:07 schreef Bevert het volgende:
Dit deed mij heel erg pijn, want ik kan er niks aan doen dat ik zo ben, en ik ben naar mijn weten een goed mens.
Je hebt jezelf zo hard in de slachoffer rol geduwt dat je in een vicieuze cirkel van "Ik kan er niks aan doen, dus ben ik zo, dus kan ik er niks aan doen, etc." terecht bent gekomen waar je enige uitweg nog is "IEDEREEN IS SLECHT".
Ja, je kunt er wel wat aan doen. Nog sterker: JIJ bent de enige die er wat aan kan doen. Je worstelt met een intern probleem en jij bent de enige die dat interne probleem aan kan pakken.
De wereld is wat hij is. Dat ga jij niet veranderen. Maar zolang je "De Wereld" de schuld blijft geven loop je weg voor het zelf oplossen van je eigen probleem.
En waarschijnlijk kun je het inderdaad niet in je eentje veranderen. Zoek dus hulp bij een professional. En psycholoog, haptotherapeut, weet ik veel. Maar zoek hulp bij iemand die je de handvaten kan geven om te zorgen dat jij anders naar jezelf en de wereld kunt kijken.
Het is dus misschien wel mogelijk om dingen niet zo hard op te vatten?
Want dat doe ik al mijn hele leven.
Want dat doe ik al mijn hele leven.
Dat kan zeker!quote:Op zaterdag 11 januari 2014 08:35 schreef Bevert het volgende:
Het is dus misschien wel mogelijk om dingen niet zo hard op te vatten?
Want dat doe ik al mijn hele leven.
Deed ik vroeger ook altijd, alles keihard opvatten. Tot mijn 20ste of zo, toen dacht ik: "schijt aan iedereen." En ik ben ook behoorlijk getreiterd door mensen tijdens de basisschool en middelbare school, dus herken het allemaal wel.
Maar het is het echt niet waard. Straks ben je met wat geluk 70 of 80 en dan ga je dood. En dan? Heb je je leven geleid door wat anderen vinden. Zonde
Had ik veel eerder moeten denken. Lekker boeiend wat men van je vindt, zolang je zelf gelukkig en tevreden bent. Maar het is inderdaad moeilijker dan 'zomaar' eventjes doen. Maar toch moet je het proberen! Denk aan de leuke dingen in het leven. Of zoek een doel, dat kan soms ook helpen.
Betrap mezelf er nog wel op dat ik nog steeds soms zulke gedachtes heb, dus echt helemaal weg is het niet. Maar het heeft niet de bovenhand
Ik heb een mooi huis nu, dat zeg ik ook al de hele tijd tegen mezelf misschien heb ik het zo slecht nog niet.
Alleen duurt het denk ik even voordat ik me weer beter voel.
Alleen duurt het denk ik even voordat ik me weer beter voel.
Beste bevert ik help mensen alleen im r&p in mijn 50+ jaar van leven heb ik wel geleert me weinig aan te trekken van de dingen.
Ik heb geen pdd nos en vind het hele labeltje maar onzin. Niet dat jij niets hebt maar wat heb je aan een label als je niet weet hoe het werkt.
Maar goed ik help alleen in r&p topics
Ik heb geen pdd nos en vind het hele labeltje maar onzin. Niet dat jij niets hebt maar wat heb je aan een label als je niet weet hoe het werkt.
Maar goed ik help alleen in r&p topics
Het leven is een vijand die je niet met een uppercut kan slaan.
Kapotte topics van een kapotte jongen - Spongeboss
Het belangrijkste wordt onderdrukt als in de kelder van Fritzl, de duivel woont naast de deur, geloof me, dat is het stigma van mensen.
Kapotte topics van een kapotte jongen - Spongeboss
Het belangrijkste wordt onderdrukt als in de kelder van Fritzl, de duivel woont naast de deur, geloof me, dat is het stigma van mensen.
Index --> relAtie psychologie.
Daar is men serieuzer.
Daar is men serieuzer.
Het leven is een vijand die je niet met een uppercut kan slaan.
Kapotte topics van een kapotte jongen - Spongeboss
Het belangrijkste wordt onderdrukt als in de kelder van Fritzl, de duivel woont naast de deur, geloof me, dat is het stigma van mensen.
Kapotte topics van een kapotte jongen - Spongeboss
Het belangrijkste wordt onderdrukt als in de kelder van Fritzl, de duivel woont naast de deur, geloof me, dat is het stigma van mensen.
quote:Op zaterdag 11 januari 2014 09:12 schreef Bevert het volgende:
Oke, maar waar is het r&p topic en wat is het verschil?
Hier dus, klikquote:Op zaterdag 11 januari 2014 09:17 schreef Spongeboss het volgende:
Index --> relAtie psychologie.
Daar is men serieuzer.
|
|
Ik ben depressief, door mezelf en andere mensen.
