Een tijdje geleden ja, maar ik had het gevoel dat ze mij niet begreep en ben daar dus ook vrij snel mee gestopt.quote:Op woensdag 8 januari 2014 17:15 schreef motorbloempje het volgende:
En heb je al professionele hulp gezocht?
Thuis was er veel gezeik, ik deed moeilijk over de kleinste dingen in het huishouden en ik ging amper naar school (waardoor ik dus ook veel moest liegen). Het liefst zat ik veilig in mijn kamer met mijn laptop. Er moest dus iets veranderen...en dat is dus dit geworden...de andere optie was ongeveer een maand naar een "opvoedkamp" met psychische hulp, maar dat vond ik toch wel wat te overdreven, aangezien daar mensen zitten met ergere problematiek.quote:Op woensdag 8 januari 2014 17:21 schreef Tja..1986 het volgende:
Wat ben je daar aan het doen en waarom?
Dan vraag je iemand anders. Soms botert het niet echt met therapeuten tot je er een hebt waar het wel mee klikt.quote:Op woensdag 8 januari 2014 17:17 schreef star12345 het volgende:
[..]
Een tijdje geleden ja, maar ik had het gevoel dat ze mij niet begreep en ben daar dus ook vrij snel mee gestopt.
Als ik deze post kon 'liken' dan zou ik het doen:)quote:Op woensdag 8 januari 2014 20:07 schreef Trinitrobenzeen het volgende:
Ga met een andere blik naar alles om je heen kijken... Jij wilt graag wat gaan maken van je leven, en je bent daar in het buitenland tot die openbaring gekomen, dan zou ik het so far een topvakantie noemen. En als je daar nu al achter bent, realiseer dan eens hoeveel goede ervaringen je nog kunt opdoen nu je er bent. Maak vrienden, ga goede gesprekken met mensen hebben die in een andere cultuur leven, vraag hun om advies over deze situatie.
Echt, je hebt nu de kans om jezelf te vinden en straks fris en gemotiveerd met de rest van je leven te starten. Gebruik deze kans en gooi hem niet weg.
Als dat het enige is waar je voor leeft dan is het logisch dat je je zo gaat voelen. Tenzij je daar daadwerkelijk gelukkig van word.quote:Op woensdag 8 januari 2014 17:26 schreef star12345 het volgende:
[..]
Thuis was er veel gezeik, ik deed moeilijk over de kleinste dingen in het huishouden en ik ging amper naar school (waardoor ik dus ook veel moest liegen). Het liefst zat ik veilig in mijn kamer met mijn laptop. Er moest dus iets veranderen...en dat is dus dit geworden...de andere optie was ongeveer een maand naar een "opvoedkamp" met psychische hulp, maar dat vond ik toch wel wat te overdreven, aangezien daar mensen zitten met ergere problematiek.
Mijn leven hier bestaat trouwens uit sporten, sporten, sporten...en gezond eten:) (heb nu nog introweek btw)
No problemoquote:Op woensdag 8 januari 2014 20:57 schreef star12345 het volgende:
[..]
Als ik deze post kon 'liken' dan zou ik het doen:)
Geweldig verwoord! Toevallig voor dat ik dit las, was ik al een stuk positiever!![]()
Maar als ik me weer een keertje 'down' voel, dan ga ik dit stukje lezen en weet ik waarom ik dit doe.
Thanks
Was niet helemaal goed uitgelegd...quote:Op woensdag 8 januari 2014 21:38 schreef Solo14 het volgende:
[..]
Als dat het enige is waar je voor leeft dan is het logisch dat je je zo gaat voelen. Tenzij je daar daadwerkelijk gelukkig van word.
Ts je zou toch een keer volwassen moeten worden. Wees blij dat je zo'n tripje kan maken gewoon voor de fun. Kijk met een andere blik ernaar, leer zelfstandiger te worden, ga dingen ondernemen. Niemand kent je daar, over een half jaar ben je weg. Wat heb je te verliezen? Je kan zijn wie je wilt eigenlijk.quote:Op donderdag 9 januari 2014 10:18 schreef star12345 het volgende:
[..]
Was niet helemaal goed uitgelegd...
Ik zal het wat beter uitleggen. Ik zit op een highschool. Ik deel een kamer met een meisje (zij is misschien nog terughoudender dan ik, dus zij zal mij zeker niet naar dingen meenemen) maargoed...Je hebt verschillende sporten en daar kun je er 2 van uitkiezen die je wilt volgen, ook heb je vakken zoals psychologie en drama bijv. Er zijn ook activiteiten.
Voor de rest is het dus "nieuwe vrienden maken", maar aangezien dat al in NL niet mijn sterkste kwaliteit was, is het nu helemaal lastig, aangezien ik die taal niet spreek. (wel engels, maar als mensen in een groepje zijn dan praten ze toch liever hun eigen taal ofcourse)
Ook merk ik dat ik het heel lastig vind dat ik geen privacy meer heb, aangezien ik een kamer deel. Douchen hier is al helemaal kut, bahen ook moet ik zelf mijn kleren wassen etc. Ik ben dus op mezelf aangewezen en dat vind ik toch wel heel lastig:( en dit zijn echt redenen waardoor ik gewoon naar huis wil en niet snap waarom ik gelijk zo'n grote stap heb gemaakt..maaaaaaargoed
Ja ik kan het opzich wel goed met haar vinden, maar ze voelt zich steeds niet lekker en daarom is ze veel op haar kamer, wat er toe leidt dat ik daar dus nu ook zitquote:Op donderdag 9 januari 2014 11:18 schreef Solo14 het volgende:
[..]
Ts je zou toch een keer volwassen moeten worden. Wees blij dat je zo'n tripje kan maken gewoon voor de fun. Kijk met een andere blik ernaar, leer zelfstandiger te worden, ga dingen ondernemen. Niemand kent je daar, over een half jaar ben je weg. Wat heb je te verliezen? Je kan zijn wie je wilt eigenlijk.
Tijdens die activiteiten raak je aan de praat met mensen. Zo weet je vanzelf met wie je het goed zou kunnen vinden. Echt vrienden zullen er misschien niet uit komen, maar mensen om mee uit te hangen vast wel.
Kan je het een beetje goed vinden met dat meisje waarmee je de kamer deelt? Dan zou je eventueel haar over kunnen halen uit te gaan daar ergens, misschien geeft iemand hosselen je weer een boost zeg maar.
Je bent zelf een meisje?quote:Op donderdag 9 januari 2014 11:30 schreef star12345 het volgende:
[..]
Ja ik kan het opzich wel goed met haar vinden, maar ze voelt zich steeds niet lekker en daarom is ze veel op haar kamer, wat er toe leidt dat ik daar dus nu ook zitIets in mij vind het wel prima zo, lekker in mijn kamer waar niemand me ziet en ik gewoon kan relaxen. Ik heb al wel wat contacten gemaakt, maar dat zijn eigenlijk alleen jongens
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |