R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Wat moet ik doen met de frustratie tegenover mijn Ex?
Hoi,
Ik heb al een keer eerder gepost over het feit dat mijn relatie ten einde is gekomen en alles, en dat doet er ook niet toe omdat ik op het moment gekomen ben dat ik weet dat ik 'beter' af ben zonder hem en niets nieuws zou willen beginnen als die mogelijkheid er zou zijn. Nu is het heel vervelend dat ik wel nog met een hoop vragen zit en een boek frustratie. Vragen waar ik graag nog antwoord op wil. Uit ervaring weet ik dat deze frustratie niet zomaar over zal gaan, aangezien ik die problemen met een eerdere ex van mij ook heb gehad en het minimaal 1,5 jaar duurde voordat ik niet meer boos was en geen vragen meer had. Wat kan ik het beste doen? Ik denk dat als ik hem benader, en al mijn vragen zijn beantwoord ik niet steeds die vragen bij mezelf neer hoef te leggen, en me weer gewoon kan concentreren op andere dingen en niet constant de haren uit mijn hoofd moet trekken. Zou een gesprek met hem aan gaan om dit alles af te sluiten een goed idee zijn? En zo ja, hoe moet ik hem benaderen? (Ik wil geen gesprek via mail of Whats-app enzo..)
Ik heb al een keer eerder gepost over het feit dat mijn relatie ten einde is gekomen en alles, en dat doet er ook niet toe omdat ik op het moment gekomen ben dat ik weet dat ik 'beter' af ben zonder hem en niets nieuws zou willen beginnen als die mogelijkheid er zou zijn. Nu is het heel vervelend dat ik wel nog met een hoop vragen zit en een boek frustratie. Vragen waar ik graag nog antwoord op wil. Uit ervaring weet ik dat deze frustratie niet zomaar over zal gaan, aangezien ik die problemen met een eerdere ex van mij ook heb gehad en het minimaal 1,5 jaar duurde voordat ik niet meer boos was en geen vragen meer had. Wat kan ik het beste doen? Ik denk dat als ik hem benader, en al mijn vragen zijn beantwoord ik niet steeds die vragen bij mezelf neer hoef te leggen, en me weer gewoon kan concentreren op andere dingen en niet constant de haren uit mijn hoofd moet trekken. Zou een gesprek met hem aan gaan om dit alles af te sluiten een goed idee zijn? En zo ja, hoe moet ik hem benaderen? (Ik wil geen gesprek via mail of Whats-app enzo..)
One day, we will find a place where our dreams and reality collide.
Om eerlijk te zijn denk ik dat je beter eens met je huisarts kunt gaan praten, niet gezond om 1,5 jaar boos te zijn op een ex. Het is een ex, vergeet hem. Hij kan nooit meer iets bijdragen in de rest van je leven lijkt me.
Niet boos, dat heb ik een beetje verkeerd verwoord denk ik, meer dat als ik aan hem denk, wat niet vaak gebeurd, dat ik dan spijt krijg van de dingen die ik niet heb gezegd toen ik nog de kans had.quote:Op woensdag 8 januari 2014 13:09 schreef Tha_Duck het volgende:
Om eerlijk te zijn denk ik dat je beter eens met je huisarts kunt gaan praten, niet gezond om 1,5 jaar boos te zijn op een ex. Het is een ex, vergeet hem. Hij kan nooit meer iets bijdragen in de rest van je leven lijkt me.
One day, we will find a place where our dreams and reality collide.
Die dingen heb je niet gezegd toen je de kans had, dus waarom zou je die dan nu wel zeggen? Hij kan of doet er waarschijnlijk toch niets mee. Mijn partner heeft daar een mooie oplossing voor bedacht, toen ze gescheiden was in een vorige relatie: schrijf alles wat je wil zeggen op een stuk papier, koop een fles wijn en - onder het genot van een glaasje - verbrandt de brief. Een soort afrondings- of afscheidsritueel. Als het niet helpt, dan heb je in ieder geval een lekkere fles wijn op.
En verder zou ik het (en hem) loslaten.
En verder zou ik het (en hem) loslaten.
The sky is no limit
Gewoon laten. Je bent er al een keer doorheen geweest, die shit slijt vanzelf. Had zelf ook bijna een jaar nog wel zoiets van Ja verklaar je eens... Inmiddels heb ik die behoefte lang en breed niet meer, kwam hij er opeens mee aan om eens aan tafel te gaan zitten, nou, nee bedankt. 
Gewoon doorgaan, slijt vanzelf wel een keer. Maar val hem er iig niet mee lastig, de kans dat je echt een bevredigend antwoord krijgt is klein en het risico dat je jezelf er alleen maar nog erger mee hebt is groot.
Gewoon doorgaan, slijt vanzelf wel een keer. Maar val hem er iig niet mee lastig, de kans dat je echt een bevredigend antwoord krijgt is klein en het risico dat je jezelf er alleen maar nog erger mee hebt is groot.
Bay of Plenty
Doorgaan met je leven. Een gesprek zou je kunnen initieren, om alles gezegd te hebben en te vragen. Kijk hoe hij reageert op het verzoek. Als hij er niet voor open lijkt. Dan weet je genoeg en heeft zo'n gesprek ook geen zin.
Kan gebeuren. Gewoon goed onthouden, en zorgen dat het je niet nog een keer overkomt.quote:
[..]
Niet boos, dat heb ik een beetje verkeerd verwoord denk ik, meer dat als ik aan hem denk, wat niet vaak gebeurd, dat ik dan spijt krijg van de dingen die ik niet heb gezegd toen ik nog de kans had.
Vragen houd je vaak na afloop. Heb ik ook, als is het bij mij pas een maand. Maar ik probeer mezelf erbij neer te leggen dat ik daar gewoon geen antwoord op zal krijgen. De enige manier hoe ik misschien antwoord zou kunnen krijgen is als zij het initiatief zou nemen om eens eerlijk alles op te biechten. Ik ga er niet achterna lopen en dat is denk ik ook mijn advies aan jou. Het is heel moeilijk misschien, maar probeer het te laten rusten. Je zult vaker met dit soort situaties geconfronteerd worden, dat je nog veel vragen hebt maar geen antwoorden. Ook iets wat je leert; vrede hebben met dingen die niet goed of incompleet zijn afgesloten.
Gloeiende, gloeiende, gloeiende!
Dit is zo de spijker op de kop slaan. En met vrede hebben is daar ook naar handelen.quote:
... Ook iets wat je leert; vrede hebben met dingen die niet goed of incompleet zijn afgesloten.
Ik zal eerlijk zeggen dat ik er ook nog moeite mee heb hoor. Maar ik weet dat ik het zal moeten gaan accepteren en dus ga ik ook niet meer vissen en zoeken naar antwoorden. Ik weet dat ik er uiteindelijk wel vrede mee zal gaan hebben, dat heeft gewoon nog een paar weken nodig.quote:
[..]
Dit is zo de spijker op de kop slaan. En met vrede hebben is daar ook naar handelen.
Het is ook een heel lastig iets. Mensen willen altijd overal antwoorden en 'closures'. Als je dat dus niet krijgt, ga je er automatisch over piekeren. Is mens eigen denk ik.
En wanneer je geen antwoorden krijgt, of niet voldoende, slaat dat snel om in woede of frustratie. Is helemaal te begrijpen en ook best logisch, maar wat het belangrijkst is; daar heb je alleen jezelf mee. Je gaat je nog beroerder voelen en je kan ook andere mensen van je af duwen wat je eigenlijk helemaal niet bedoelt.
Wat voor mij heel erg helpt; zoveel mogelijk afleiding. Dat werkt goed, als ik dan eenmaal weer alleen zit, denk ik alleen nog maar; 'ohja, verdorie(naam van ex), helemaal niet meer aan gedacht'.
Gloeiende, gloeiende, gloeiende!
|
|
Wat moet ik doen met de frustratie tegenover mijn Ex?
