Zat even mijn 'statistieken' te bekijken.

Zoals de meesten hier wel weten ben ik een 30 jarige maagd met geen perspectiefsgevoel.

Ik heb er iets tegen om mensen vanaf het nulpunt te moeten leren kennen, heb in mn leven veel mensen ontmoet en ben er letterlijk doodmoe van om weer helemaal vanaf het begin te beginnen met mensen te ontmoeten die zelf mischien wel 30 jaar aan luggage hebben, en vrienden waar ik dan opeens mee om moet gaan etc.

Maar goed ik zat even dus al mijn liefdes op een rijtje te zetten.
Ik zet ze ff neer met enkel de voorletters ivbm privacy, overigens als ik liefdes zeg bedoel ik dat in eenrichtingsverkeer tenzij ik anders neerzet. (2) en (3) zijn niet dezelfde persoon.

-
6-7: m (thuis)
8-9: a (zwemmen)
10+ -12: e (lagere school)
13+ -13: e(2) (middelbaar school)
13+ -14: n (tehuis)
14+ -18: e(3) (internaat)
18+ -20: h (thuis)
27+ -28: a (3e eigen huis)

v bovenstaande 2 officieel (h en a) oftewel vriendin, rest eenrichtingsverkeer.
1 (a) 'iets' mee gedaan maar geen penetratie.

Tussendoor 3 'kans' op iets mee gehad:
- t
- i
- f

Maar laten schieten.
-

Nu zat ik de halve dag hier te bedenken wie ik allemaal nog meer van vroeger kende en zocht ze hier en daar een beetje op, de enige mensen die mij leuk vonden hebben nu zelf een perfect leven met vriend en kinderen dus dat is weer lekker deprimerend.
Gewoon al mn schoolgenoten en mensen waar ik vroeger van hield zijn gesettled en happy en ik zit hier met niks dan een slecht verhaal over hoe ik 30 ben en alleen slechte ervaring heb met mn laatste ex en niks van daten en uitgaan en dergerlijk opgeklopt gebeuren moet hebben. Ik heb al 100 dating sites geprobeerd, zelfs paiq maar dat begrijp ik niet helemaal want elke persoon die je daar tegenkomt vraagt je alleen hoe het met je is of hoe je dag is geweest en dan heb ik weinig te vertellen. Ja negatieve dingen. Heb niks positiefs te vertellen.

Hoeveel ik wel niet van mensen alle clichés heb gehoord "jouw tijd komt wel" "je bent een laatbloeier" "blijf je eigen ding doen en je komt wel iemand tegen"
Maar ik wil niet 'iemand tegen komen' ik wil iemand tegen komen waar ik me al prettig bij voel en niet iemand die ik als een project systematisch moet ontleden.
Het ergste is nog dat het meisje waar ik me het aller rustigst bij voel lesbisch is (mn lagere school crush). En dat neem ik haar niet kwalijk begrijp me niet verkeerd maar het is echt het liefste en rustuitstralendste meisje wat ik heb mogen kennen in mn jeugd. Sigh.

Ik ben gewoon opgezet te falen in het leven ik weet het, ik kan wel hier en daar de clown spelen om mn eigen dag vrolijker te maken maar buiten dat om voel ik me verre van prettig, existentieel helemaal niet daar ik ook nog eens zat medische problemen heb die mn energie volledig opslurpen waardoor ik dus al helemaal geen puf heb om 'mensen te leren kennen vanaf scratch'.
En het gaat me echt niet om het label maagd zijn, maar meer om het gevoel te hebben dat ik iets wat normaal hoort te zijn in een mensenleven niet heb en de grootste patatvreter al wel.

Weet het ook niet meer.
Soms sta ik voor mn raam de sterren te smeken om een wonder maar de sleur gaat maar door.

quote:

Op zondag 5 januari 2014 16:25 schreef arjan1112 het volgende:
Ga op vakantie

Als mensen willen doneren voor een vakantie mag dat, kan ik goed gebruiken ja.
Maar heb zelf geen geld ervoor ik leef ook maar van een lage wajong. :/

quote:

Op zondag 5 januari 2014 16:35 schreef Kper_Norci het volgende:

[..]

Herken ik ook wel een beetje. Zou liever verliefd worden op iemand die ik al goed ken dan dat ik eerst weer iemand helemaal moet leren kennen om er dan weer achter te komen dat diegene toch niet zo goed bij me past als dat ik dacht.

Ja precies, vooral omdat ik geen energie meer heb en je dat nodig hebt om als een niemand in nulpunt' iemand te worden. Je moet je namelijk uitsloven.
Als je iemand al kent heb je al een soort van band en voelt het ook bekender of mischien wel veiliger om dingen te doen samen.

Dacht trouwens een tijdje om 'fuckbuddy' te zoeken maar had nergens succes, en je zou denken dat dat in deze tijden niet super veel moeite nodig zou hebben, gewoon zonder dat hele geforceerde relatiegedoe waarin je elkaar constant kunt kwetsen iemand vinden die gewoon genegenheid/opwinding/sex wilde hebben maar niks gewoon.. :/
Zelfs dat lukt me al niet.

En ik zie er (of je dat over jezelf kunt zeggen of niet) beter uit dan de meeste petjes die het wel lukt.

quote:

Op zondag 5 januari 2014 16:56 schreef DEVIEZEMAN. het volgende:

[..]

Nee...en? Jij kan hun toch ook aanspreken

Ik had het daar laatst nog met een maat over..eigenlijk is het gek dat sommige mensen bij wijze van spreken nog liever bungeejumpen van een brug dan dat ze zomaar iemand aan moeten spreken.

Komt dat door hoe de maatschappij is, of zou dat altijd al zo zijn geweest?

Omdat er na het aanspreken jaren aan gedoe bij komt kijken en bij bungeejumpen is het een uurtje natrillen en thats it.

Ik bedenk me voor het aanspreken van iemand (in de iemand die leuk lijkt zin) altijd of het wel iemand is waar ik iets voor kan voelen of mee wil opbouwen en is het antwoord daar nee op spreek ik ze liever niet aan, ik wil niet mezelf in relaties werpen waar veel moeite in zit en ik uiteindelijk niet happy bij ben.

Ik denk dat ik in geen enkele relatie echt happy kan zijn waarin het vantevoren al een relatie word genoemd, ik ken liever iemand waar ik graag bij ben en waar ik wellicht sex mee heb en dat ik daar achteraf over zeg dat het een relatie is/was dan dat ik iets een relatie noem en me daar dan systematisch aan moet houden alsof je een rol speelt.

quote:

Op zondag 5 januari 2014 17:04 schreef littlelightson het volgende:
Tja, dit is vervelend. Je zegt dat je geen mensen wil ontmoeten. Maar het wordt denk ik het een of het ander. Je kennissen zullen vroeg of laat opraken. En als jij dadelijk 50 bent en nog steeds alleen, baal je dat je toch geen actie hebt ondernomen. Ga bij een leuke club of iets Misschien kan je je beter afvragen hoe je aan het probleem kan werken van waarom je geen nieuwe mensen wil ontmoeten? Dat helpt je waarschijnlijk meer.

Heb al een club geprobeerd maar dat was niks, ik voelde me ook niet echt prettig in de drukte, sowieso al niet.

Juist daarom zoek ik in mn verleden naar mensen, ik snap het verder ook niet ik heb een mooi huis ik speel gitaar en ik zie er goed uit en mensen merken niet aan me dat ik depressief voel etc, ben altijd positief tegen mensen... komt het allemaal omdat ik niet uitga? En omdat ik geen mobiele telefoon heb en daarom niet besta volgens mensen?

Ze zien me toch lopen? :/

quote:

Op zondag 5 januari 2014 17:11 schreef littlelightson het volgende:

[..]

Ik heb me heel lang ook ongelofelijk onzeker gevoeld. Daar groei je overheen op het moment dat je jezelf ermee confronteert. Hou echter altijd in je hoofd dat er in elke stad idioten zijn de mensen willen kleineren en dit niets persoonlijks is. Als je het echt vervelend vindt om in een ruimte te zijn met allemaal vreemden, vraag dan een vriend mee, en vertel hem ook hoe je je voelt. Daar zijn vrienden voor. Je zal zien dat je plezier zal hebben, niet meteen, misschien ook niet de eerste keer, maar het komt. Ga erheen met een open-mind. En laat het 'ik wil eigenlijk geen mensen ontmoeten want..' thuis.

Er was een vriend mee maar hij heeft een mobiel en ging daar toen mee bezig en andere mensen ook en ik had een lichte psychose omdat een van de meisjes daar op iemand leek die ik vroeger kende en ben ook weggegaan omdat ik me op een andere dag onwel voelde omdat ik kwaad was ergens over en valeriaan thee had gedronken.

Maar sowieso kan ik niet tegen druktes omdat ik me door mn add niet kan orienteren en het een blurr van geluid word waar ik geen individuele zinnen in herken zelfs niet als iemand tegen me praat terwijl er enkel een radio op de achtergrond aan staat, kan ik niet horen wat ze zeggen omdat het mengt met de radio.

quote:

Op zondag 5 januari 2014 17:21 schreef eefje801 het volgende:

[..]

Jij zit teveel in je hoofd. Heb je hobby's, passies? Vrienden?

En Wajong houdt niet in dat je nooit meer kunt werken. Het is nu heel moeilijk op de arbeidsmarkt maar er zijn echt wel mogelijkheden. Zoek een vrijwilligersbaan die goed bij je past, probeer het eens als je dat nog niet hebt gedaan.

dat heb ik al innumerabel vaak geprobeerd en het lukt niet door een combinatie van mn add, stress aandoening en huidige medische problemen.

quote:

Als het gaat om het communiceren met vrouwen, de liefde, whatever: Dat gaat niet vanzelf. Voor niemand niet. Iedereen gaat op zijn bek en staat uiteindelijk weer op. Als je je laat leiden door je angst voor afwijzing of falen gebeurt er ook niks. Het is heel pittig, die eerste stap en je kunt het niet controleren of berekenen. Het is niet voldoende dat jij iemand leuk vindt, het moet wel wederzijds zijn.

Dat is echter geen persoonlijke afwijzing van jou als persoon maar gewoon een kwestie van klik of chemie, meer niet. In de eerste instantie dan. Je denkt veel te ver vooruit en dat kan de vrouw in kwestie nogal afschrikken, mocht ze dat merken. Neem je verliezen maar kijk ook vooral naar wat je al wel durft of hebt geprobeerd. Hou je aan dat laatste vast en lééf een beetje. Het is niet nodig om je zo te verstoppen. Als het je teveel wordt kun je je altijd even terugtrekken.

Geen energie meer voor dat...