Helaas zit ik met een veel voorkomend probleem. Mijn relatie van 2,5 jaar is afgelopen zaterdag stukgelopen. Via een voicemail werd er een punt achter gezet. De dag daarna had ik een dubbel gevoel, aan de ene kant vond ik het verschrikkelijk en wilde ik dit absoluut niet. Aan de andere kant was ik een héél klein beetje opgelucht, onze relatie was namelijk al lang niet meer wat het was geweest aan het begin, en elke vorm van interactie moest mijn initiatief zijn, dat was best wel kwetsend. Vorige jaar, ook vlak voor de feestdagen zijn we ook even uit elkaar geweest, dat was ook zijn beslissing, maar mijn ex kreeg spijt en zijn we na een weekje weer bij elkaar gekomen. Dat was toen even goed voor onze relatie, maar de enthousiasme, vooral van zijn kant, verdween dus weer na driekwart jaar. De grootste factor die hierin meespeelt is denk ik zijn hobby, muziek. Iets wat hij ook studeert. Ik had het idee dat ik mijn vriendje moest delen met het begrip “muziek”, die 75% van hem kreeg, en ik de rest.
Maar nu, voel ik me ongelofelijk eenzaam en kan ik alleen denken aan de dingen in onze relatie die wel geweldig waren en die ik ontzettend mis. Wat moet ik doen? Proberen hem terug te winnen? En zo ja hoe? Of moet ik niets doen en hopen dat dit gevoel snel weer verdwijnt.
Nog een paar andere dingen die misschien handig zijn om te weten:
- We zitten in dezelfde vriendengroep, dus we komen elkaar vroeg of laat weer tegen.
- Ik heb hem als laatste gezien op een feest, 5 dagen geleden, het was erg ongemakkelijk, vooral omdat we wel steeds elkaars blikken vingen.
- Ik heb hem sinds toen niet meer gesproken, we zitten wel in dezelfde groeps-App met een stuk of 12 andere vrienden waar ik wel eens wat zeg maar nooit tegen hem.
- Hij zei dat hij vrienden wilde blijven.
Ik wilde graag weten, van een neutrale partij, aangezien al mijn vrienden mijn ex ook kennen, wat mijn kansen nog zouden kunnen zijn. En of ik het wel moet proberen of door moet gaan met leven, volgend schooljaar ga ik studeren en alles, dus misschien kan ik me dan beter afleiden. Hoe lang duurt het om een relatie als deze heen te komen?
X-Littlelightson
Precies. Voicemail.quote:Op zaterdag 4 januari 2014 11:13 schreef motorbloempje het volgende:
Via een voicemail? Na 2.5 jaar? Houd je dat voor als je het er even lastig mee hebt en je zou je alweer een stuk beter moeten voelen.
Beter kwijt dan rijk. Zou er geen energie meer in steken...
Samenvatting: tijd heelt alle wonden. Rustig verder gaan met je leven.
). Dit soort situaties kent 1 oplossing: negeren en verder gaan. Als hij er iets om geeft komt ie op dat moment (dat jij uit jouw rol gaat) naar jou. En dan heb ik t niet over na een weekjeOverigens via de voicemail...geen ballen dus. hoe weet je zo zeker dat het een 'hij' is en geen nagemaakte?
Blijf wel bij jezelf. Als je al weet dat jullie relatie gedoemd is te mislukken, maak het dan niet later weer aan omdat je hem zo gemist hebt. Daarmee hou je het in stand dat je continue teleurgesteld gaat worden.
Sterkte ermee.
Vergeet die gast.
) Zoals je hem omschrijft zijn er veel andere dingen belangrijk in zijn leven en een relatie per voicemail vind ik ook niet bepaald respectvol.
Zijn er geen betere vissen in de zee voor je?
Zoek lekker iemand anders die wel tijd voor je heeft.
Het liefst zit ik alleen maar om me vrienden heen, wat ik de afgelopen dagen ook heb gedaan, maar maandag begint school weer, waar ik alle tijd krijg om alleen te zijn met mijn gedachte en dat vind ik toch een beetje eng..
logisch dat je nog wat voelt en door wilt gaan en denkt aan alle leuke momenten.. maar vergeet de slechte momenten ook niet nu.. even slikken en weer doorgaan.. het leven weer tegemoed gaan lachen en gelukkig worden met jezelf.. en daarna met iemand anders..
Idd, je gaat de leukste tijd van je leven tegemoetquote:
Ik denk dat ik voorlopig geen relaties meer wil/kan hebben, want deze nasleep duurt vast nog wel even. Ik ga volgend jaar studeren, een dikke 2 uur en 3 kwartier van huis af, lekker weg van dit alles.
motorbloempje weet er vermoedelijk alles vanquote:
Precies, nieuwe frisse start, leuke nieuwe mensen leren kennen in een nieuwe omgeving.
Al had ik pas mijn eerste vriendje toen ik 17 was. Hij maakte het uit per email geloof ik Zie je, óókquote:
E-mail is ook best wel een schande..
Beter kwijt dan rijk dat soort figuren!Ik ben weleens gedumpt per SMS!quote:
E-mail is ook best wel een schande..
Je gevoelens zijn normaal, maar niet met alle gevoelens hoef je iets te doen. ;-)
En verder alles wat Motorbloempje zegt.
Op het moment dat niets moeite kost in op zijn minst de eerste 6 maanden van je relatie. Althans, dat was hier zo.quote:
Wanneer weet je het of je wel iemand hebt die oprecht om je geeft en niet alleen als hem het uitkomt?
Awh. Hoe oud ben je? Je gaat nog studeren dus je hebt nog alle tijd van de wereld.quote:
Het is best wel eng, als je op internet kijkt, en je iemand van 60 ziet die zegt. 'Ik blijf altijd alleen.' Dan heb ik echt zoiets van 'slik, dat wil ik niet.'
Van wat ik zo lees ben je gewoon een leuke jonge meid van 18, die binnenkort gaat studeren, iets teveel waarde heeft gehech aan relaties in de pubertijd en gewoon even moet gaan leven voor zichzelf en met zichzelf in plaats van 'als vriendin van' Je hebt gelijk, ik moet gewoon van het leven genieten en niet zo gericht zijn op relaties, tot nu toe overkwamen ze me altijd, en dat zal in de toekomst vast ook wel zo blijven.quote:
Er is slechts een héél klein percentage (relatief gezien) dat tegen de zin het hele leven alleen blijft. Dit kan allerlei oorzaken hebben.. van het verkiezen van een carrière boven tijd maken voor een eventuele partner tot het hebben van onhebbelijkheden waar niemand mee kan leven
Oke,quote:
Houd de eer aan jezelf en doe gewoon 'normaal'. Heel erg obsessief gaan negeren is voor jou niet leuk, voor de groep niet leuk (wat hij er van vindt zou me aan m'n reet roesten, eigenlijk). Zou niet doen alsof er niets gebeurd is, maar ik zou niet als een kleuter alles wat hij zegt negeren of ridiculiseren ofzo... Gewoon meedoen met de gesprekken, als hij iets zegt wat je 'gewoon' op kunt en wilt reageren dat gewoon doen en ga zo maar door. Niet naast hem gaan zitten bij een avondje uit, maar als jullie beide uitmaken van een gesprek, dat ook gewoon blijven doen.
Zal ik doen!Dat is waarquote:
tussen 18 en 60 zit nog een heeeeeel groot gat... studeren, jezelf vermaken en have fun!
Ik heb binnenkort weer examens, en dit gedoe heeft mijn motivatie echt de grond in geboord, dus die moet ik even oprapen, anders is het 'doei' diploma.Grapje, een relatie uitmaken doe je door er over te praten en niet door er lafjes een eenzijdig bericht aan te wijden.
Over tien jaar denkt ze hier aan terug en denkt ze.. Pfoe wat was ik toen anders.quote:
tussen 18 en 60 zit nog een heeeeeel groot gat... studeren, jezelf vermaken en have fun!
Preciesquote:Op zaterdag 4 januari 2014 12:02 schreef SiemeN het volgende:
[..]
Over tien jaar denkt ze hier aan terug en denkt ze.. Pfoe wat was ik toen anders.
! Ik ben nu 28, en de dingen die ik 10 jaar geleden dacht en deed... Waarschijnlijk wel en dan lach ik mezelf vierkant uit, zoals ik al doe om mijn eerste relatie, dat was stom. Dit enig sinds ook, ik heb vaak een leuke tijd gehad, maar beter dat het voorbij is, het had toch niet gewerkt.quote:
[..]
Over tien jaar denkt ze hier aan terug en denkt ze.. Pfoe wat was ik toen anders.