Ik ben een jongen van 18 die op een instelling zit. Ik heb klassiek autisme.
Toen ik 16 was zat ik op een gesloten jeugdzorg. Ik mocht daar toen geen laptop op mijn kamer hebben. Mijn verslaving was gamen. En het liefst online, het doet mij goed om 3 uur lang samen met een wereldvreemde op je beeldscherm een kerker te doorlopen of te raiden met vrienden. Ik praat over World of Warcraft en Allods Online. Echter, had ik in die tijd voor World of Warcraft geen geld, dus speelde ik voornamelijk Allods.
Maar toen ik op een gesloten jeugdzorg zat, en de reden daarvoor was mijn gedrag en suïcidaliteit. Maar daar wil ik het niet over hebben. Ik mocht geen laptop op mijn kamer, je moest veel op de groep zijn. En ook had ik geen bevoegdheid tot internet. Dus was mijn bevlieging muziek. Ik luisterde veel naar muziek, muziek was een uitlaatklep voor me. Maar muziek was niet alles.
Wat herkenbaar is bij autisten, is de drang om ergens een obsessie van te creëren en daar heel goed in te zijn. Ik ging meteen voor het gekste: sociale contacten. Dat lukte me ook, ik had meteen 130 vrienden op Facebook en gebruikte voor het eerst in mijn leven Social Media.
Nou, sinds 2014 is er een belletje rinkelen. Ik ben keihard gebruikt door mijn vrienden. Ik liep teveel mee. Ik ben een jongen, en het klinkt gek, maar mijn benen strelen zichzelf als ik met een laptop van 4000 euro op bed lig en met het mooiste beeld b.v. Blade & Souls speel. Ik vond toen ik 12 was Role Playing Games echt geweldig.
Maar ik ging de andere kant op, ik ging uit, naar de hoeren, gebruikte voor het eerst cocaïne, slikte pilletjes, had voor het eerst in mijn leven een mobieltje terwijl ik nooit bel, dusdanig dat het gekke gedrag a.k.a. meeloperij zo erg is doorgedraven. Dat ik mijn moeder met een mes had bedreigd voor geld, omdat mijn vrienden geld nodig hadden voor drugs en zeiden: als je geen geld meeneemt, dan hoor je niet meer bij ons. Hierdoor ben ik in de cel beland en ben ik met een IBS opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis
Nou is het 2014 en ben ik ruim 1 maand opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis met een IBS. En ik heb mijn Facebook verwijderd, mijn Tagged verwijderd en alle andere sociale media. Heb mijn Vodafone geblokkeerd, dat ik niet meer bereikbaar ben en een ander nummer genomen.
Maar ik zit nu in tranen, tranen van: ''blijf ik heel mijn leven een sneue jongen, die enkel waarde hecht aan zijn laptop en elke dag MMOHut checkt voor nieuwe spelletjes. En nooit contact opzoekt. Want de buitenwereld is best hard, en sommige vrienden gebruiken je keihard. Ik ben best wel down, en best klote hoe ik terugkijk op alles wat er gebeurd was