R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik ben wel benieuwd naar hoe de relatie is van de fokker met zijn of haar ouders. Misschien ook wel fijn om even je leeftijd te vermelden, om zo een iets beter beeld te krijgen van de situatie. Als puber zul je je namelijk sneller irriteren aan je ouders 
Mijn mening:
Om te beginnen ik ben 30 jaar oud. Mn ouders hebben altijd hard gewerkt en er alles aan gedaan om mij een goed leven te geven. Dat is iets waar ik ze erg dankbaar voor ben. Ik ben nooit iets tekort gekomen en ik hou ook zeker wel van mn ouders.
Aan de andere kant zijn ze wel redelijk starre mensen die vast blijven zitten in hun oude ideeën. Nadat mijn vader een tijdje ernstig ziek is geweest (hij is nu weer beter) is hij wel wat milder geworden in zijn meningen. Toch ben ik een klein beetje teleurgesteld in mijn ouders. Ik vind ze alles behalve wijze mensen. Ze zijn zeker niet onnozel of dom, maar gewoon redelijk starre denkers die hun informatie nog steeds alleen uit de krant halen en het NOS journaal en die nooit eens een interessant non-fictie boek zullen lezen over een in mijn ogen boeiend onderwerp. Zichzelf intellectueel uitdagen is iets dat ze niet kennen.
Maar dat zijn zaken die ik ze kan vergeven. Ik begrijp ook dat ze in een andere tijd zijn opgegroeid dan ik. Wat me wel mateloos irriteert is dat ze mij steeds het gevoel geven dat ik niet alles uit mijn leven haal als het aankomt op carrière maken. Carrière maken interesseert me echt geen flikker en dat is iets dat mijn ouders maar niet kunnen begrijpen. En ook al zeggen ze het niet hardop, ik denk dat ik ze daarin toch wel teleurstel. Dat terwijl ik me door de jaren heen steeds rijker ben gaan voelen van binnen. Maar ja, hoe druk je innerlijke rijkdom uit in woorden en laat je mensen zien dat innerlijke rijkdom duizend keer meer waard is dan uiterlijke rijkdom?
Met name het feit dat ze dat laatste niet begrijpen, creëert toch wel een behoorlijke afstand tussen mij en mn ouders. De rode draad in mijn leven is momenteel mijn nieuwsgierigheid de vrije loop laten en zoveel mogelijk leren over de wereld in al zijn facetten. Dit is dus iets wat ik totaal niet gemeen heb met ze.
Okay, dat was mijn verhaal. Ben benieuwd naar wat andere fokkers te zeggen hebben over hun ouders
[ Bericht 1% gewijzigd door Probably_on_pcp op 29-12-2013 23:39:31 ]
Mijn mening:
Om te beginnen ik ben 30 jaar oud. Mn ouders hebben altijd hard gewerkt en er alles aan gedaan om mij een goed leven te geven. Dat is iets waar ik ze erg dankbaar voor ben. Ik ben nooit iets tekort gekomen en ik hou ook zeker wel van mn ouders.
Aan de andere kant zijn ze wel redelijk starre mensen die vast blijven zitten in hun oude ideeën. Nadat mijn vader een tijdje ernstig ziek is geweest (hij is nu weer beter) is hij wel wat milder geworden in zijn meningen. Toch ben ik een klein beetje teleurgesteld in mijn ouders. Ik vind ze alles behalve wijze mensen. Ze zijn zeker niet onnozel of dom, maar gewoon redelijk starre denkers die hun informatie nog steeds alleen uit de krant halen en het NOS journaal en die nooit eens een interessant non-fictie boek zullen lezen over een in mijn ogen boeiend onderwerp. Zichzelf intellectueel uitdagen is iets dat ze niet kennen.
Maar dat zijn zaken die ik ze kan vergeven. Ik begrijp ook dat ze in een andere tijd zijn opgegroeid dan ik. Wat me wel mateloos irriteert is dat ze mij steeds het gevoel geven dat ik niet alles uit mijn leven haal als het aankomt op carrière maken. Carrière maken interesseert me echt geen flikker en dat is iets dat mijn ouders maar niet kunnen begrijpen. En ook al zeggen ze het niet hardop, ik denk dat ik ze daarin toch wel teleurstel. Dat terwijl ik me door de jaren heen steeds rijker ben gaan voelen van binnen. Maar ja, hoe druk je innerlijke rijkdom uit in woorden en laat je mensen zien dat innerlijke rijkdom duizend keer meer waard is dan uiterlijke rijkdom?
Met name het feit dat ze dat laatste niet begrijpen, creëert toch wel een behoorlijke afstand tussen mij en mn ouders. De rode draad in mijn leven is momenteel mijn nieuwsgierigheid de vrije loop laten en zoveel mogelijk leren over de wereld in al zijn facetten. Dit is dus iets wat ik totaal niet gemeen heb met ze.
Okay, dat was mijn verhaal. Ben benieuwd naar wat andere fokkers te zeggen hebben over hun ouders
[ Bericht 1% gewijzigd door Probably_on_pcp op 29-12-2013 23:39:31 ]
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ok, ik bespeur een hoop onvrede, terwijl uit het verhaal niet blijkt of dit terecht is.
Ikzelf:
23, ouders hebben ongetwijfeld ook hard gewerkt, maar omdat er altijd iemand thuis was voelde dit anders. Financieel niks te klagen, niet verwend opgevoed, degelijk, netjes, standaard wellicht. Een goede jeugd zou je kunnen zeggen.
Ik denk dat mijn ouders wel mijn grote voorbeelden zijn. Mijn vader als het gaat om 'gezin'. Niet dat mijn moeder hier geen rol in heeft gehad maar het 'vaderplaatje' past hem wel in mijn ogen. En mijn moeder is altijd erg betrokken, ook bij haar omgeving, en ik hoop later iets van die betrokkenheid te ervaren.
Nadeel van mijn ouders. Mijn moeder onthoud niks. Kan serieus na 3 jaar nog vragen of ik de fiets neem van het station terwijl ik standaard de bus pak. Maar dat zie ik dan zelf maar als ouderdom. Vader heeft een vrij 'simpel' leven, soms vraag ik me af wat hem gelukkig maakt omdat ik nooit echt vrienden van hem over de vloer zag komen, maar aan de andere kant heb ik hem nog nooit ongelukkig meegemaakt dus ik vermoed dat het wel goed zit. Hij heeft uiteraard hobby's zoals sport.
Eindoordeel: Positief.
Ikzelf:
23, ouders hebben ongetwijfeld ook hard gewerkt, maar omdat er altijd iemand thuis was voelde dit anders. Financieel niks te klagen, niet verwend opgevoed, degelijk, netjes, standaard wellicht. Een goede jeugd zou je kunnen zeggen.
Ik denk dat mijn ouders wel mijn grote voorbeelden zijn. Mijn vader als het gaat om 'gezin'. Niet dat mijn moeder hier geen rol in heeft gehad maar het 'vaderplaatje' past hem wel in mijn ogen. En mijn moeder is altijd erg betrokken, ook bij haar omgeving, en ik hoop later iets van die betrokkenheid te ervaren.
Nadeel van mijn ouders. Mijn moeder onthoud niks. Kan serieus na 3 jaar nog vragen of ik de fiets neem van het station terwijl ik standaard de bus pak. Maar dat zie ik dan zelf maar als ouderdom. Vader heeft een vrij 'simpel' leven, soms vraag ik me af wat hem gelukkig maakt omdat ik nooit echt vrienden van hem over de vloer zag komen, maar aan de andere kant heb ik hem nog nooit ongelukkig meegemaakt dus ik vermoed dat het wel goed zit. Hij heeft uiteraard hobby's zoals sport.
Eindoordeel: Positief.
Ik heb mijn ouders heel hoog zitten eigenlijk wel. Heel gelukkige jeugd gehad. Ik ben voor hen in de puberteit wel heel lastig geweest en ze heel wat zorgen gegeven. Ze hebben me altijd geholpen, altijd voor me klaargestaan. En ze helpen me nog steeds.
Het maakt hen niet uit wat ik doe in mijn leven (zolang het mijn gezondheid niet schaadt), als ik maar gelukkig ben.
Leuke mensen ook trouwens dat kan ook niet anders
Ik ben 30 trouwens
[ Bericht 3% gewijzigd door Magica op 29-12-2013 21:51:18 ]
Het maakt hen niet uit wat ik doe in mijn leven (zolang het mijn gezondheid niet schaadt), als ik maar gelukkig ben.
Leuke mensen ook trouwens dat kan ook niet anders
Ik ben 30 trouwens
[ Bericht 3% gewijzigd door Magica op 29-12-2013 21:51:18 ]
Onredelijk en hebben compleet gefaald in hun opvoeding.quote:
Op Als we het er nu 10 jaar later over hebben leggen ze schuld steeds bij anderen.
Zijn inmiddels ook uit elkaar en leven compleet verschillende levens.
blablablabla
Ik heb hele toffe ouders Hou heel veel van ze en hun opvoeding heeft bij mij erg goed aangeslagen (itt bij m'n zusje). Ze zijn nog steeds bij elkaar en als ik naar hun vrienden kijk dat is dat een unicum Ben zelf 24.
Hou heel veel van ze en hun opvoeding heeft bij mij erg goed aangeslagen (itt bij m'n zusje). Ze zijn nog steeds bij elkaar en als ik naar hun vrienden kijk dat is dat een unicum Ben zelf 24.
Om aan te geven hoe hoog Erdogan het moederschap acht, gaf hij een voorbeeld uit de praktijk. ''Ik kuste wel eens de voeten van mijn moeder omdat ze naar het paradijs roken. Zij wierp me dan een zedige blik toe en huilde soms.''
Dan begrijp ik dat je ze debielen vindt.quote:Op zondag 29 december 2013 21:47 schreef Elan het volgende:
[..]
Onredelijk en hebben compleet gefaald in hun opvoeding.
Als we het er nu 10 jaar later over hebben leggen ze schuld steeds bij anderen.
Zijn inmiddels ook uit elkaar en leven compleet verschillende levens.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
29 jaar.
Mijn ouders zijn geweldige mensen. Mijn vader heeft altijd hard gewerkt. Hij is manusje van alles. Als wij iets in huis gedaan willen hebben zal hij altijd helpen. Qua geld hebben ze niets te klagen. Vroeger konden we 2 keer per jaar op vakantie. Wintersport, 1 week en zomervakantie, 3 weken.
Mijn moeder was thuis, op 2 dagen na. Soms vond ik dat mega-irritant, ik wilde uit school alleen thuis zijn.
Ik kan altijd alles tegen ze zeggen. Alles vragen. Ze doen over weinig dingen echt moeilijk. Zo mocht ik op mijn 17e alleen met de trein (2,5 uur) naar mijn toenmalige vriendje toe, nadat hij 1 keer naar mij was gekomen om kennis te maken. Ik heb eerlijk kunnen zeggen dat ik een SV van 53 had, terwijl ik 25 was.
Zij zijn ook oprecht en eerlijk. Zo vinden ze mijn haar nu maar niks, maar ze zien nog steeds een heel mooi knap meisje.
Ik kan ontzéttend lachen met mijn moeder, we hoeven elkaar maar aan te kijken of we liggen ergens om in een deuk. Vooral als het over m'n vader gaat, bijv dat ie een lang haartje op z'n kin heeft ofzo.
Ik ben een vaderskindje, met hem had ik weinig ruzie toen ik nog thuis woonde. Met mijn moeder een stuk meer. Had soms echt een hekel aan wat ze zei. Of aan "Die Blik".
Ik vind dat ik het heel erg getroffen heb met mijn ouders. Ik had ook in een vreselijk gezin terecht kunnen komen (adoptie). Ik hou iig heel veel van ze.
Mijn ouders zijn geweldige mensen. Mijn vader heeft altijd hard gewerkt. Hij is manusje van alles. Als wij iets in huis gedaan willen hebben zal hij altijd helpen. Qua geld hebben ze niets te klagen. Vroeger konden we 2 keer per jaar op vakantie. Wintersport, 1 week en zomervakantie, 3 weken.
Mijn moeder was thuis, op 2 dagen na. Soms vond ik dat mega-irritant, ik wilde uit school alleen thuis zijn.
Ik kan altijd alles tegen ze zeggen. Alles vragen. Ze doen over weinig dingen echt moeilijk. Zo mocht ik op mijn 17e alleen met de trein (2,5 uur) naar mijn toenmalige vriendje toe, nadat hij 1 keer naar mij was gekomen om kennis te maken. Ik heb eerlijk kunnen zeggen dat ik een SV van 53 had, terwijl ik 25 was.
Zij zijn ook oprecht en eerlijk. Zo vinden ze mijn haar nu maar niks, maar ze zien nog steeds een heel mooi knap meisje.
Ik kan ontzéttend lachen met mijn moeder, we hoeven elkaar maar aan te kijken of we liggen ergens om in een deuk. Vooral als het over m'n vader gaat, bijv dat ie een lang haartje op z'n kin heeft ofzo.
Ik ben een vaderskindje, met hem had ik weinig ruzie toen ik nog thuis woonde. Met mijn moeder een stuk meer. Had soms echt een hekel aan wat ze zei. Of aan "Die Blik".
Ik vind dat ik het heel erg getroffen heb met mijn ouders. Ik had ook in een vreselijk gezin terecht kunnen komen (adoptie). Ik hou iig heel veel van ze.
Wacht maar, over 2 jaar heb ik prachtig lang haar. (Hey dat rijmt!)
Ik heb nooit echt het gevoel gehad dat mijn moeder er echt voor mij was,ze heeft ons gewoon in de steek gelaten. Mijn vader was er wel voor ons, ook al kon hij dat niet, hij was wel heel erg streng, en het is niet leuk om elke dag te horen wat voor een kut hoer je moeder is,
Ookal hou ik van mijn ouders, ik had liever gewild dat ze dezelfde persoon waren maar toch niet zo extreem.
Ookal hou ik van mijn ouders, ik had liever gewild dat ze dezelfde persoon waren maar toch niet zo extreem.
Ze geloven, zijn homofoob en racistisch. Ik ga daarom niet meer met die tokkies om 
Nieuw is niet altijd beter.
Je hebt helemaal geen contact meer met ze?quote:Op zondag 29 december 2013 23:22 schreef ikbennieuwopfok het volgende:
Ze geloven, zijn homofoob en racistisch. Ik ga daarom niet meer met die tokkies om
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Nope. Toen ik wat ouder was geworden en niet meer zo wereldvreemd was (opgegroeid op een achterlijk dorp) dacht ik eens goed na en besloot ik dat ik niet meer om ga met mensen die ik niet mag, omdat ik dan mijn tijd verdoe.quote:Op zondag 29 december 2013 23:38 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Je hebt helemaal geen contact meer met ze?
Nog geen moment spijt van gehad
Nieuw is niet altijd beter.
28
Ik houd erg veel van mijn ouders en waardeer enorm wat ze voor mij en mijn zusje gedaan hebben en nog steeds doen. Niets is te gek en we hoeven maar een kik te geven of ze staan op de stoep, zélfs nu we in het buitenland wonen.
Maar we zijn ook zéér verschillend (naast dat we op sommige fronten uiteraard wel op elkaar lijken), en dat leidt vaak tot ergernissen en strubbelingen, zéker als we langer bij elkaar zijn, heb ik zo ook weer rond de kerstdagen gemerkt toen ze hier 3 dagen waren. Dingen veel gehaaster of juist erg op z'n elfendertigst op de verkeerde momenten, andere interesses en meer van dat soort dingetjes die niet opvallen als je elkaar een dagje/avondje ziet, maar die op de zenuwen kunnen werken indien langer. Vind ik wel eens jammer, maar zo gaat 't en ik houd erdoor niet minder van ze.
Uit huis gaan op mijn 19e zodra ik studeerde was dan ook de beste keus geweest die ik heb kunnen maken. Band is hierdoor verbeterd en het scheelt gewoon als we niet continu op elkaar's lip zitten.
Ik houd erg veel van mijn ouders en waardeer enorm wat ze voor mij en mijn zusje gedaan hebben en nog steeds doen. Niets is te gek en we hoeven maar een kik te geven of ze staan op de stoep, zélfs nu we in het buitenland wonen.
Maar we zijn ook zéér verschillend (naast dat we op sommige fronten uiteraard wel op elkaar lijken), en dat leidt vaak tot ergernissen en strubbelingen, zéker als we langer bij elkaar zijn, heb ik zo ook weer rond de kerstdagen gemerkt toen ze hier 3 dagen waren. Dingen veel gehaaster of juist erg op z'n elfendertigst op de verkeerde momenten, andere interesses en meer van dat soort dingetjes die niet opvallen als je elkaar een dagje/avondje ziet, maar die op de zenuwen kunnen werken indien langer. Vind ik wel eens jammer, maar zo gaat 't en ik houd erdoor niet minder van ze.
Uit huis gaan op mijn 19e zodra ik studeerde was dan ook de beste keus geweest die ik heb kunnen maken. Band is hierdoor verbeterd en het scheelt gewoon als we niet continu op elkaar's lip zitten.
Ja doei.
En jij bent nu een ongelovige afvallige ketter voor ze? Hoe lang heb je ze al niet gesproken en weten zij waar jij woont?quote:
[..]
Nope. Toen ik wat ouder was geworden en niet meer zo wereldvreemd was (opgegroeid op een achterlijk dorp) dacht ik eens goed na en besloot ik dat ik niet meer om ga met mensen die ik niet mag, omdat ik dan mijn tijd verdoe.
Nog geen moment spijt van gehad
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Pa is in een gespreid bedje geboren, gewend om te delegeren en verzorgd te worden, egocentrisch maar met voldoende zelfspot. Ma komt uit een Zeeuws christelijk boerengezin, het verzorgende type. Het combineert goed want ze zijn al heel lang (> 45 jaar) zonder noemenswaardige 'downs' bij elkaar.
Beide zijn zeer extravert en ik ben zeer introvert waardoor er nog wel eens onbegrip is tussen ons maar daar heb we al lang mee leren leven, ik ben 40+ overigens. Ze hebben ongelimiteerd vertrouwen in me en dat is goud waard, zowel mentaal alsook in materiële zin. Ik ben ondernemer en heb barre tijden meegemaakt, zonder enige strubbeling hebben ze mij aangeboden om bij hun te komen wonen. Ik vind ze wel oppervlakkig en conservatief, dat weten ze, waren ze altijd al en het interesseert ze niets. Op enkele felle discussies na, hebben we nooit ruzie gehad en de weekeinden hebben nog altijd een bourgondisch sfeertje. En als ik om me heen kijk besef ik dat ik het heel goed getroffen heb.
Beide zijn zeer extravert en ik ben zeer introvert waardoor er nog wel eens onbegrip is tussen ons maar daar heb we al lang mee leren leven, ik ben 40+ overigens. Ze hebben ongelimiteerd vertrouwen in me en dat is goud waard, zowel mentaal alsook in materiële zin. Ik ben ondernemer en heb barre tijden meegemaakt, zonder enige strubbeling hebben ze mij aangeboden om bij hun te komen wonen. Ik vind ze wel oppervlakkig en conservatief, dat weten ze, waren ze altijd al en het interesseert ze niets. Op enkele felle discussies na, hebben we nooit ruzie gehad en de weekeinden hebben nog altijd een bourgondisch sfeertje. En als ik om me heen kijk besef ik dat ik het heel goed getroffen heb
.
Geen flauw idee hoe ze over me denken, zal vast niet al te positief zijn.quote:
[..]
En jij bent nu een ongelovige afvallige ketter voor ze? Hoe lang heb je ze al niet gesproken en weten zij waar jij woont?
Het is al ~5 jaar geleden nu. En ja ik woon maar 10km verderop dus ze zullen vast weten waar ik woon omdat ik nog wel met de normale mensen uit het dorp om ga. Maar tegenkomen doe ik ze nooit, die zitten toch of thuis of in de kerk. Maar ik ben van plan om na mijn studie in het buitenland te gaan wonen dus ik zie ze waarschijnlijk nooit meer.
Nieuw is niet altijd beter.
Wauw, wel heftig. Maar ik had precies hetzelfde gedaan in jouw situatie. Een beetje rare ouders dat kan nog, maar als ze zo zijn als jouw ouders dan kun je idd beter voor jezelf kiezen.quote:
[..]
Geen flauw idee hoe ze over me denken, zal vast niet al te positief zijn.
Maar ik ben van plan om na mijn studie in het buitenland te gaan wonen dus ik zie ze waarschijnlijk nooit meer.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Mijn ouders zijn geweldig. Ik ben 21 en ik was echt een afgrijselijk kind met heulheulheul veul problemen in de puberteit, maar mijn ouders zijn altijd eindeloos supportive geweest en ik heb me nog nooit ongewenst gevoeld. Ze zijn nu bijna 27 jaar bij elkaar en nog steeds heel verliefd en echt het voorbeeld van hoe een huwelijk er volgens mij uit moet zien.
In de opvoeding zijn ze altijd consequent en duidelijk geweest, maar ook altijd zachtaardig en begrijpend en oplossingsgericht. Ik mocht vanaf jongs af aan overal over meepraten waar ik een mening over had en ik werd altijd serieus genomen. Goede argumenten werden beloond.
Ik hoop dat ik later net zo'n goede moeder ben als mijn moeder is en ik zie nu al overeenkomsten tussen mijn vriend en mijn vader, absoluut in positieve zin. Er is geen haar op mijn hoofd die twijfelt aan of mijn vriend een goede vader zou zijn.
Ze zijn nu bijna 27 jaar bij elkaar en nog steeds heel verliefd en echt het voorbeeld van hoe een huwelijk er volgens mij uit moet zien. In de opvoeding zijn ze altijd consequent en duidelijk geweest, maar ook altijd zachtaardig en begrijpend en oplossingsgericht. Ik mocht vanaf jongs af aan overal over meepraten waar ik een mening over had en ik werd altijd serieus genomen. Goede argumenten werden beloond.
Ik hoop dat ik later net zo'n goede moeder ben als mijn moeder is en ik zie nu al overeenkomsten tussen mijn vriend en mijn vader, absoluut in positieve zin. Er is geen haar op mijn hoofd die twijfelt aan of mijn vriend een goede vader zou zijn.
Your opinion of me is none of my business.
Toevallig hoger opgeleid? Vroeg ik mij af, was benieuwd of het klopt. Mijn ouders zijn het beide niet, ben wel altijd geholpen met school als ik dat nodig had denk ik. Kan me zo voorstellen dat het positief werkt.quote:
Ik heb geweldige ouders. Ze hebben altijd hard gewerkt in hun eigen zaak en zijn nu 10 jaar met pensioen. Ze staan altijd voor ons klaar, zijn open minded, super vriendelijk en hebben allebei een groot hart. Ik had mij geen betere ouders kunnen wensen. Als puber wel een aantal akkefietjes gehad, maar inmiddels op 31jarige leeftijd niks dan goeds.
"Life is what happens to you, while you're busy making other plans"
Bij mij werd er gezegd "je ouders hebben altijd gelijk" als ik in discussie wilde gaan. Zo verschrikkelijk irritant vond ik dat als de deur op die manier in je gezicht werd dichtgegooid.quote:
In de opvoeding zijn ze altijd consequent en duidelijk geweest, maar ook altijd zachtaardig en begrijpend en oplossingsgericht. Ik mocht vanaf jongs af aan overal over meepraten waar ik een mening over had en ik werd altijd serieus genomen. Goede argumenten werden beloond.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ja, mijn moeder via een omweg doctorandus geworden voor ze mij kreeg en mijn vader na een wo studie toch besloten dat hbo-v meer iets voor hem was. Discussieren werd en wordt altijd aangemoedigd en mijn broertje en ik volgen nu allebei een wo studie. Mijn moeder moet nog steeds lachen om dat we vroeger pimpampet speelden en zij iets moest noemen wat licht geeft met de M. Ze zei de maan, broertje/ik: 'Nee, die geeft geen licht, die reflecteert licht!' En we hadden een hele discussie over of de hemel blauw was of dat dat een weerspiegeling van de ozonlaag was oid.quote:
[..]
Toevallig hoger opgeleid? Vroeg ik mij af, was benieuwd of het klopt. Mijn ouders zijn het beide niet, ben wel altijd geholpen met school als ik dat nodig had denk ik. Kan me zo voorstellen dat het positief werkt.
Leuke kindertijd gehad altijd, ondanks alle persoonlijke shit.
Your opinion of me is none of my business.
Sad storyquote:
[..]
Geen flauw idee hoe ze over me denken, zal vast niet al te positief zijn.
Maar ik ben van plan om na mijn studie in het buitenland te gaan wonen dus ik zie ze waarschijnlijk nooit meer.
En altijd het laatste woord.
Lastig, ik sta daar aardig dubbel in. Aan de ene kant heb/had ik erg lieve ouders, aan de andere kant hadden ze beide een alcoholprobleem waardoor de sfeer vaak om te snijden was en met name de emotionele opvoeding op een laag pitje kwam te staan. Ze konden hun problemen niet aan en vluchtten daarom in hun verslaving. Daarom heb ik ze vaak hartgrondig gehaat maar een poosje later waren het weer de tofste mensen van de wereld. Je komt daardoor als kind/puber ook in allerlei rare interne loyaliteitsconflicten.
37 hier.
37 hier.
Tante minthy!! O+
Achtbaan1 is voor mij te intens
Achtbaan1 is voor mij te intens
|
|
