Een ruige kerstavond - Het verhaal van smethoer Janny

Zoals het hoort drink ook ik als man gaarne een glas pils tijdens de feestdagen.

Echter liep het gisteravond (op een op het oog rustig lijkende) kerstavond compleet uit de hand.
Heerlijk genietend van koud gerstenat werd er opeens aangebeld. Ik ben over het algemeen een lieve man en help zo nodig mensen die het moeilijk hebben. Op kerstavond aanbellen is vreemd en ik deed de deur open.
Ineens stond daar Janny, een vrouw die lid was van Belangenvereniging Sien, vertelde ze me.



Nadat ze zich had voorgesteld keek ze mij onmiddelijk streng aan en sprak de woorden:
"Meneer Mono, luister goed. Op dit moment zijn er problemen gaande met Gerben. Hij heeft jouw hulp nodig, want... "
Ze maakte haar zin niet af want ze werd plots door een donker gestalte doodgegooid met een bevroren kalkoen. Maar niet zomaar een kalkoen. Uit dit bevroren karkas stak een enorm vleesmes met een briefje eraan.


I shit you not, dit lag op de deurmat met het lijk van Janny er naast.

Ik bedacht me geen moment en rende achter de neger aan. Op de één of andere manier hield hij het verdacht lang vol. Dat zal wel aan de genen liggen of zoiets.
Toen de neger uit het zicht was liep ik bedroefd en lichtelijk ontzet terug naar huis. Ik gaf Janny een schop zodat ze niet meer pontificaal voor mijn deur lag. "Doodgaan is prima, dat moet je zelf weten, maar niet op een plek waar ik er last van heb, vieze piratenhoer " snauwde ik Janny de teef toe.

Ik pakte het briefje van de kalkoen en schonk een glas bier in. Potverdomme, zei ik: "er gaat niets boven een koud glas Hertog Jan op Kerstavond."
Ik veegde de stukjes bot, bloed en hersenen van het briefje af. De paarse massa viel op de grond en de kat snuffelde hier aan en besloot dit terstonds maar op te eten. Vreemde kat dacht ik en begon te lezen.

"HET IS EEN LEUGEN, MENSEN VAN BELANGENVERSTRENGELING SIEN ZIJN NIET TE VERTROUWEN. HET WAS EEN PROSTITUEE DIE ZICH LIET BETALEN OM HAAR HOERENKAK OVER EEN FOK!MODERATOR TE SMEREN"

Nu werd het verdomme wel heel bont. Een dode stronthoer voor mijn deur is één ding. Dat ze verdomme niet meer een FOK! moderator kunnen plezieren was voor mij de druppel. Bloedlink was ik.

*ding dong*

Hevig snuivend liep ik weer richting de deur, terwijl ik mijn Hertog Jan in Janny haar gezicht smeet. Toch moest ik even gniffelen, denkend aan Hertog Janny. Ik deed de deur open en het was Torfu the magnificent cunt destroyer (klik hier voor meer informatie over Torfu), om mij te vertellen over de ware bedoelingen van Janny en de rennende neger.

Na een lange omhelzing van deze oude vriend was het tijd voor serious business.
Ik kwam te leren dat Gerben een man was met een verstandelijke beperking. Gerben was geboren en getogen op Urk. Al sinds hij een 'grote jongen' was likte hij 5 maal per dag aan een lantaarnpaal. Er was geen lantaarnpaal in Urk waar hij niet aan gelikt had, stelde Torfu.

Janny heeft gelezen dat ik nogal vreemde dingen meemaak in mijn leven. Ze zag mij als de laatste hoop op het vinden van Gerben. Hij was namelijk al 2 weken vermist. Torfu en ik sloten de ogen, zongen (een paar octaven hoger dan onze normale intonatie) ons Georgische strijdlied en zwoeren om Gerben te vinden en veilig terug te brengen.



Gerben, de vermiste lantaarnpalenlikker uit Urk

Al snel bevonden Torfu en ik zich op Urk. Hier klopte we op elke deur en kregen donders veel boze blikken. Het was natuurlijk Kerstavond, en op Urk zijn ze nogal gesteld op dat soort dagen of zo.
Ik liet het er niet bij zitten. Ik was nog steeds ziedend omdat Janny haar onzedelijke praktijken niet meer kon uitvoeren bij een FOK!moderator. Dat lag mij nog steeds gevoelig.

We zetten de kofferbak van Torfu zijn auto open en uit zijn enorme speakerset schreeuwden wij teksten als: "Gratis kip en watermeloenen" en "Meer geld voor onderzoek naar katten-HIV" , en "Alle inwoners in de Bundesrepubliek Deutschland hebben een onbijbelse geaardheid".
Stiekem hadden wij hier veel plezier in.

Op dat moment keek er een neger uit het raam



Bingo, de enige neger op Urk, en wij hadden hem gevonden. Binnen no time zat hij vastgebonden aan een stoel en bleven we op hem inslaan om informatie te vergaren. Na meerdere klappen en het urineren in zijn anus gaf hij eindelijk toe. Hij stapte met zijn handen geboeid in de auto en we reden naar een verlaten loods. Toen we de deur open deden zat Oerbeer daar. Hij schrok zich kapot. Nadat we hem overmeesterden vonden we meerdere kooien met diverse inwoners.
- Neusapen
- Natte honden
- Poolse hoeren
- Doodgeboren foetussen

En in een hoekje zat Gerben te spelen met zijn genitaliën en een biljartkeu. We namen Gerben mee in de auto en zette hem af bij stichting Sien.



Maar daarmee is het verhaal nog niet af. Oerbeer liep nog op vrije voeten, en we wisten nog steeds niet bij wie Janny regelmatig op bezoek kwam om die FOK!moderator onder te schijten. De link Oerbeer en informatie was snel gelegd.

Ook Oerbeer moest uiteindelijk zwichten voor martelingen. Toch hield hij het urenlang vol met een smiechtelijke glimlach op zijn bakkes.
Janny, de uitwerpselhoer, zoals ze bekend stond, werkte voor escortbureau 'Yvonne Incorporated'.
Een gerenommeerd escortbedrijf dat regelmatig dames van lichte zeden uithuurt aan diverse perverselingen. Huilend gaf Oerbeer toe dat hij een vaste dame had die hem drie keer in de week kwam uitlaten in het bos, aan de riem. Daarna werd hij samen met drie buurthonden gewassen en mocht hij opdrogen voor de kachel met een glas ranja en droge mariakaakjes.



Toen we een bezoekje brachten aan het hoofdkantoor van Yvonne Incorporated kregen we pardoes Yvonne zelf te spreken. Geluk was aan onze kant, knikten Torfu en ik naar elkaar. Yvonne wilde de betreffende mod uiteraard niet kenbaar maken, en daar hield onze zoektocht gelijk op. Yvonne is geen vrouw om te mutileren en ondervragen op perverse manieren.

Om ons toch niet met ongedane zaken heen te zenden, bood ze ons aan om aan te schuiven bij het Kerstdiner van haar en haar hoertjes.
Dit lieten wij ons geen twee keer zeggen en strak in pak (zonder ondergoed) schoven Torfu en ik aan tafel bij de hoeren.
Lichtelijk opgewonden heb ik me laten aftrekken onder de tafel door een 30 jarige hoer met lepra. Hoe die stompjes tegen mijn kloppende fallus schuurden, was enorm opwindend. Toen ik mijn hoogtepunt bereikte, ontsnapte er direct een hele zachte, maar vooral welriekende wind mijn anus.



Meerdere hoertjes waren misselijk geworden en kozen eieren voor hun geld. De tafel liep langzaam leeg en het slettenfestijn liep tegen het einde aan.
Yvonne, Torfu en ik bleven achter en de lege flessen drank stapelde zich op.

En toen gebeurde het. Na meerdere shotjes Stroh 80-rum noemde ze een naam.
Het was niemand minder dan HeaN82,

HeaN liet zich graag onderkakken door Janny, en nu moet hij haar dus missen omdat ze is overleden door een (lichtelijk flatulent) bevroren kalkoenenkarkas.

Namens meerdere ONZ-users wil ik HeaN82 condoleren met zijn verlies, en hem enorm veel sterkte wensen in het zoeken van een nieuwe prostituee die bepaalde handelingen wilt uitvoeren met hem.

Bier.

[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 26-12-2013 03:29:48 ]

JAAAAAAA

Met een glimlach gelezen

quote:

Op donderdag 26 december 2013 02:40 schreef Geralt het volgende:

[..]

Alleen jammer dat die cuntdestroyer al dood was (zie eerdere topic).

Dus hoe kon die voor de deur staan?

Was 'ie dood ja ?
Ik dacht dat ik het nog in het ongewisse hield vorig topic _!
Hmm dat is wel een beste flaw ja