[AVONTUUR] Bitterlemon en zijn walgelijke oneerbare voorstellen

Ja vrinden, ik ben een tijdje weggeweest van FOK!.
Slechts weinig wisten de echte reden. Ik zal jullie mijn verhaal vertellen. Echter al vooraf een waarschuwing: Dit topic kan aardig wat tekst bevatten, evenals de smerigste in detail vertelde verhalen die ik heb weg proberen te stoppen in de krochten van mijn hersenpan.

Hier ga ik dan...

Het was een warme dag en zoals gewoonlijk genoot ik van een goed koud glas pilsener. Het leven zag er goed uit. Ik heb een baan, een mooie vriendin, een mooi stulpje om mijn dagen te slijten. Ja vrinden, er was geen vuiltje aan de lucht.

Tot ik werd aangesproken door een user op FOK! onder de naam Bitterlemon. Deze vertelde mij en unieke kans te hebben op rijkdom, de kunst van het dansen van de Rutjsenitsa (een Bosnische volksdans red.) en een enorm avontuur.
Mijn interesse was gewekt en Bitterlemon besloot dat het tijd was om af te spreken.
We spraken af in een vaag rokerig etablissement in Schalkhaar. Ik kwam binnen lopen en droeg zoals afgesproken een afgesneden paardenhoofd in mijn hand. Dit was subtiel en geheimzinnig.


Gedramatiseerde scene van de Rutjsenitsa uitgevoerd door Oerbeer en twee gewillige Poolse dames van lichte zeden, die Oerbeer die avond gruwelijk heeft misbruikt. Van de dames is overigens nooit meer wat vernomen...

Afijn, terug naar de kroeg in Schalkhaar. Een nogal dikkige man ging naast mij zitten, legde zijn peniskoker op tafel en brabbelde in een vreemde Voodoo taal tegen mij.
Ik vertelde de man in keurig ABN dat ik geen ene kut verstond van hem, en dat ik hoopte dat hij een bushokje zou koppen op de weg naar huis. Dat zal hem leren.
Bitterlemon keek toe van achter een hoekje terwijl hij aan zijn glas Fristi rook. Hij gniffelde, de vuilak. Hij had me in de val gelokt. De rotzak had de ober mij een glas bier gebracht, met roofie's er in. Het duurde niet lang tot mijn toch al verlepte lichaam de rotzooi tot zich nam. Half verlamd (en een beste angst voor een reëel op handen zijnde verkrachting) zag ik angstig toe hoe Bitterlemon bij mij kwam zitten aan tafel. Het was een knappe man die vast niets had te klagen van aandacht van het vrouwelijk ras. Hij begon zijn verhaal, maar dat is te lang om uit te typen dus ga ik gewoon verder naar het volgende hoofdstuk, dat is ook spannender dan dat uilenbraak wat hij mij vertelde toen ik zo high als een moederneuker aan de tafel zat.


Bitterlemon met een paar van zijn kornuiten, samen Fristi drinkend in de plaatselijke taveerne.

Hoofdstuk 2: Het avontuur begon in Azerbeidjan
3 dagen later zat ik in het vliegtuig naar Bakoe en ik moest daar contact opnemen met een ene "Torfu the magnificant Cunt Destroyer", een toepasselijke naam en ik had bij voorbaat al enorm veel respect voor deze onbekende dwaas.

Ik kwam Torfu tegen en vertelde hem op avontuur te zijn gestuurd door Bitterlemon (Zijn echte naam zal ik vanwege privacyredenen niet noemen).
Ik moest toegeven, ondanks dat ik geen hoge pet van hem op had door het sneaky toedienen van drugs, had de beste man bergen verzet om onze queeste te vermakkelijken. Huurauto's stonden klaar, supply's er bij. Alles wat je maar nodig had.
Maar wat had ik nodig? Ik had nog steeds geen flauw idee wat ik eigenlijk ging doen.

Na 2 dagen rijden door sloppenwijken, ongerepte natuur, mijn anus had laten likken door een Aziatische beer kwamen we aan in een huisje in de natuur. Daar lag een pakketje met een DVD; tje er in.
De galbak en ijdeltuit van een Bitterlemon had een heuse intro gemaakt met powerpoint, Windows Moviemaker en wat subliminal messages. Ook meen ik gayporn te hebben gezien, maar ik denk dat mijn hersens die troep sowieso blokkeren dus dat laat ik maar in het midden.


Een foto die ik heb gemaakt van Zchnovka, de Aziatische beer die heeft gebaft.

Na een hoop geblaat op die DVD kwam het hoge woord er uit. We moesten op zoek gaan naar Kniakachov. Een zeer zeldzame papegaai. Ik had wel een vermoeden dat Bitterlemon zich bezig zou houden met dubieuze zaken. Van verkrachting tot mensensmokkel en nu ook de invoer van beschermde en bijna-uitgestorven inheemse gevleugelden.
Ik moest walgen bij de gedachte, maar de beloning zou exorbitant hoog zijn. Zo hoog dat ik mijn principes wel opzij zou zetten. Zo ben ik nu éénmaal.

Na een zoektocht van maar liefst 3 maanden was het ons gelukt de Kniakachov te lokaliseren in het gebergte. Wat een onmens lelijk beest was dat. En stinken dat dat beest deed. Ik moest braken toen ik het nest vond. De lucht viel met geen pen te beschrijven. Ik en Torfu the Cunt Destroyer hadden een inventieve val gezet en het beest gevangen.


De Kniakachov toen we hem gevangen hadden. We noemde haar "Olga the Tormended".

Na een voorspoedige terugreis waar we dan eindelijk de Rutjsenitsa uitvoerde met enorm veel plezier, kwamen we terug in Schalkhaar. We vertelde Bitterlemon het goede nieuws, en hij danste in het rond als een kind dat net hoorde dat hij een zak lego kreeg omdat hij niet doorvertelde dat zijn oom hem had misbruikt. Het zag er triest en tegelijkertijd enorm debiel uit. Maar goed, wij waren nieuwsgierig naar de beloning.

En wat voor een beloning was het De hufter liet ons oppakken voor dierensmokkel, en switchte snel Olga de Kniakachov om voor een Indiaase parkiet en wij zaten met de gebakken peren.
Na een Gestapo verhoor van enkele dagen inclusief het waterboarden lieten ze me vrij omdat ik voet bij stuk hield.
Van Torfu the magnificant Cunt Destroyer heb ik helaas niets meer vernomen. Ik vrees dat hij dood is.

Ik zinde op wraak en zocht Bitterlemon in het geheim op. Toen ik een Glock.45 had bemachtigd was ik ziedend en kon ik maar één ding wensen, een kogel tussen zijn ogen jassen.
Ik keek voorzichtig door het raam, op zoek naar een manier om hem 'het hoekje om te helpen' en tot mijn enorme walging en verbazing zag ik dat Bitterlemon naakt op bed lag en Olga de papegaai die aan zijn anus knabbelde.
De smerige hufter had ons Olga op laten zoeken omdat dat schijnbaar de beste anusknabbelaars in het dierenrijk zijn. Dit heb ik mij laten vertellen door een politie beambte die onderzoek deed naar bestaliteitsfetisjisten.

Ik bedacht me niet en terwijl mijn maag anti peristaltische bewegingen maakte schoot ik gericht met mijn Glock.45 Bitterlemon in zijn balzak.
De hufter verdiende het niet om te sterven, maar hij zou zijn genitaliën nimmer meer kunnen gebruiken voor dit soort walgelijke praktijken.

Moe en voldaan kwam ik vanavond thuis en vond ik dat ik mijn verhaal moest vertellen. Dit is een verhaal dat men aan elkander moet vertellen om een einde te maken aan de gang van zaken. Ik ben blij dat ik Olga heb kunnen redden van haar tiran en dat ik nu een volleerd Rutjsenitsa danser ben.

Ik probeer te genieten van een goed glas bier op het moment maar de kokhalsneigingen blijven mij nog dagen bij vrees ik.


Dit topic draag ik op aan 'Torfu the magnificant Cunt Destroyer. Rest in peace.
1967 - 2013
Nosdravja

quote:

Op donderdag 19 september 2013 22:28 schreef Plamboom het volgende:
En wanneer ligt het boek in de schappen?

Ik denk niet dat er een uitgever is die het aandurft om dit soort verhalen te publiceren.
Echter zou het voor de literatuur een aanvulling zijn me dunkt.

quote:

Op donderdag 19 september 2013 22:31 schreef Bitterlemon het volgende:
Monopoly, de hufter. Gelukkig is Olga tevens een magnifieke zaadleiderknabbelaar. Dit is nog niet over.

Ik hoop dat je nooit meer kan lopen met je gemutileerde voortplantingsorganen. Ik mis Torfu dagelijks en ik huil nachtenlang om zijn onnodige dood

Ik hou van anders, lekker fris.
Ik hou van lekker fris, anders.

Ik hou van brood, ik hou van vers
Ik hou van vers waar brood op zit.

Veel tekst, maar het is de moeite waard!