Hoe gaan jullie om met zenuwen tijdens sollicitatiegesprek?

De persoon waarmee je het gesprek hebt is ook maar een mens en zit 's avonds ook weer gewoon aan de piepers.

quote:

Op woensdag 18 december 2013 19:54 schreef MangoLotion het volgende:

[..]

Ja, ik heb vaak het idee dat zenuwachtig zijn juist een afknapper is voor die mensen

Het is normaal om dat te zijn. Als het in je karakter zit kan je daar ook moeilijk wat tegen doen. Dat blijft.

quote:

Op woensdag 18 december 2013 17:31 schreef valentijn101 het volgende:
Draai het gewoon om.
Je gaat op gesprek om te kijken of je daar wel wil werken.
Stel je vragen over het werk, uurverdeling, welke taken er bij je functie horen, doorgroeimogelijkheden.
Dan is zo n gesprek ineens heeeel anders voor je gevoel. Succes

Precies dit inderdaad
En daarbij, je gaat waarschijnlijk 30-60 minuten praten over iets wat jij leuk vindt: je achtergrond en een baan die je graag wil hebben. Probeer dus gewoon een leuk gesprek met die mensen te hebben en dan merk je achteraf vanzelf wel of ze jou willen en belangrijker, of jij daar wil werken.

Niet. Ik sta voor mezelf en mijn kwaliteiten.

quote:

Op donderdag 19 december 2013 12:44 schreef Catch22- het volgende:
Niet. Ik sta voor mezelf en mijn kwaliteiten.

Dat dus. Ik ben ook nooit zenuwachtig voor zo een gesprek. Sterker nog, ik vind het altijd leuk om te doen.

Vooral als van die domme HR kutjes weer met idiote vragen komen is mooi.

quote:

Op woensdag 18 december 2013 19:54 schreef MangoLotion het volgende:

[..]

Ja, ik heb vaak het idee dat zenuwachtig zijn juist een afknapper is voor die mensen

Inderdaad, als er een sollicitant komt voor een zwaardere functie wil je natuurlijk niet dat hij van zo'n soort gesprekken al zenuwachtig wordt.
Voor mij zou het een (grote) afknapper zijn als iemand dit aangeeft.