oh, zo bedoel ik het ook. Maar onze school geeft dan ook niet echt prullen. Maar een leuk kado. En de ouders maken een surpise. Voor de onderbouw dan.quote:Op zaterdag 14 december 2013 23:06 schreef erodome het volgende:
[..]
Maar er bestaat toch ook gewoon een thuis waar je dat soort dingen nog kan doen? Ik vind het wel een mooi iets dat op school het gaat om cadeautjes met een persoonlijke waarde, niet om gekochte prullen. Van die het mag niet meer dan 2 euro kosten prulletjes waar de meeste kinderen eigenlijk niets mee hebben. Dan is juist dat persoonlijk gemaakte cadeautje leuker naar mijn idee.
Thuis kan je het anders doen, kan je wat je geeft veel meer afstemmen op wat het kind graag wil, op school gaat dat amper tot niet, zeer zeker niet met van die prulletjes uit de speelgoedwinkel voor 2 euro max.
Nu zat mijn zoon gewoon op een openbare basisschool dus heb ik vooral ervaring met die prulletjes uit de speelgoedwinkel. Maar die prulletjes waren eigenlijk altijd een "teleurstelling", ook daar ging het veel meer om de gedachte die telt, waarom dat niet wat verder doortrekken aangezien het anders bij een halfbakken poging blijft?
Ik geloof niet dat ik me genoeg heb verdiept in het antroposofisch gedachtegoed om "een antroposofische blik" te hebben. Wel merk ik dat elementen uit de antroposofie (en de Vrije School) parallel lopen aan hoe ik van nature in het leven sta. Of dat mij een antroposoof maakt, waag ik te betwijfelen. Ik ken er persoonlijk drie, en die staan echt anders in het leven dan ik. Wel stukken steviger, als ik dat zo mag zeggen. Ik vraag me wel eens af of ik net zo veel zelfvertrouwen had gekregen als ik op als kind ook op een vrije school had gezeten. Maar ik werd gewoon naar de school op de hoek gestuurd, want lekker dichtbij. Over verschillende vormen van onderwijs en hoe die je kind mogelijkerwijs beïnvloeden werd toen nog lang niet zo over nagedacht als nu, heb ik het idee.quote:Op zaterdag 14 december 2013 21:49 schreef debuurvrouw het volgende:
Het komt bij jou over precies goed omdat je er met je antroposofische blik naar kijkt.
Dat is ook niet zo vreemd natuurlijkquote:Op zaterdag 14 december 2013 23:53 schreef debuurvrouw het volgende:
Je proeft compleet verkeerd. Ik ben groot voorstander van allemaal verschillend. Jùist. En het hoeft niet duur. Maar nu beslist de leraar een map en mag ik een map maken voor mijn kind die wellicht veel meer behoefte heeft aan iets anders. Kan jij het wel individueel vinden, het blijft de leraar die beslist dat iedereen een map moet.
Maar goed. Ik ervaar het: ik begrijp de achtergrond ook als hautain klinkt voor mij als:als ik maar zo verlicht was als jullie dan begreep ik het wel. Dat ik te beschadigd/teleurgesteld/noem maar iets ben. Dat niet achter Steiner staan per definitie betekent dat je dwalende bent. Die vibe pik ik steeds op.maar ik herken dan wel mijn eigen aandeel
En ik weet niet hoe oud jij bent maar ik ben met 40 toch geen jonkie. En ja, mijn ouders dachten daar al wel over na.
tegenoverquote:een zacht meisje dat het altijd over elfjes had een map met elfen in de teerste aquareltinten geschilderd
Maar wellicht komt jouw 'mal' ook slecht aan bij de ontvangerquote:Dat is wel eens wat anders dan iets dat panklaar in de speelgoedwinkel gekocht is.
Suprise's vond ik dan wel weer een leuk iets, met nadruk op ik Mijn zoon vond het helemaal niets, bij de rest van de kinderen was dat heel wisselend, vooral bij de jongens waren er veel die een suprise knutselen helemaal niet leuk vonden. Ook dat kan je een mal noemen, er wordt door school bepaald dat er een suprise gemaakt moet worden, er wordt bepaald hoe duur het cadeautje max mag zijn, wordt bepaald dat er een gedichtje bij moet. Maar het is gewoon zo dat die sturende werking vanuit school noodzakelijk is om in dit geval tot een leuk en geslaagd feest te komen. Ik vind het dus niet zo'n groot verschil eigenlijk.quote:Op zaterdag 14 december 2013 23:14 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
oh, zo bedoel ik het ook. Maar onze school geeft dan ook niet echt prullen. Maar een leuk kado. En de ouders maken een surpise. Voor de onderbouw dan.
Het is mijn eigen jeuk hoor, dat realiseer ik me. Maar ik heb last van mijn macrobiotische opvoeding. En het tevreden moeten zijn met een zelfgekleide elf. Ik heb me daardoor juist nooit erkend of gehoord gevoeld. Alleen maar door de mal van Steiner geperst. (Niet echt Steiner maar wel die hoek) dat is wat kinderen leuk vinden en dit is hoe kinderen zijn.... Ik kan niks met die veralgemenisering
Ook al noemen ze het individualisering. Het is gewoon door een mal persen.
Maar ik vind de mal van "een surprise maken" een stuk ruimer dan "een map" maken. Dat laatste kun je mijns inziens beter vergelijken met "een stoomboot-surprise maken".quote:Op zondag 15 december 2013 11:07 schreef erodome het volgende:
[..]
Suprise's vond ik dan wel weer een leuk iets, met nadruk op ik Mijn zoon vond het helemaal niets, bij de rest van de kinderen was dat heel wisselend, vooral bij de jongens waren er veel die een suprise knutselen helemaal niet leuk vonden. Ook dat kan je een mal noemen, er wordt door school bepaald dat er een suprise gemaakt moet worden, er wordt bepaald hoe duur het cadeautje max mag zijn, wordt bepaald dat er een gedichtje bij moet. Maar het is gewoon zo dat die sturende werking vanuit school noodzakelijk is om in dit geval tot een leuk en geslaagd feest te komen. Ik vind het dus niet zo'n groot verschil eigenlijk.
Als je keer op keer echt met ieder individu rekening moet houden wordt het een zooitje die voor niemand leuk is. Mijn zoon had dan geen suprise gemaakt, geen gedicht gemaakt, een ander die dat wel leuk vond had wat supercools gemaakt en zo was het een gedoe geworden.
Ik denk dat het een kwestie is van een mal die ruim genoeg is om wat in te kunnen bewegen, maar onder een "mal" kom je niet uit, niet helemaal.
Met het (door mij) vetgedrukte gedeelte ben ik het niet eens. Ik denk dat de ene ouder er meer tijd/aandacht/vaardigheid voor heeft dan een ander. En dat kinderen dat ook opmerken.quote:Op zaterdag 14 december 2013 23:32 schreef Gwywen het volgende:
Ook proef ik een soort ondertoon in dat het niet goed is dat iedereen hetzelfde krijgt (correct me if I'm wrong). Maar het is niet hetzelfde. Het is allemaal anders, het had niet verschillender kunnen zijn - alleen is het toevallig allemaal een map, of een boekenlegger. Ik vind dat erg mooi, want dan kan er geen afgunst zijn. Immers, niemand krijgt een groter of leuker cadeau dan een ander.
Neuh, dat denk ik niet. Dat zou zo kunnen zijn wanneer het voorwerp neutraal was, wanneer alle ouders de opdracht kregen iets (na) te maken, maar niet wanneer het aan de ouders is om er een draai aan te geven die specifiek bij dát kind past. De vorm wordt ondergeschikt aan de inhoud, als het ware.quote:Op maandag 16 december 2013 14:00 schreef Grijs het volgende:
[..]
Met het (door mij) vetgedrukte gedeelte ben ik het niet eens. Ik denk dat de ene ouder er meer tijd/aandacht/vaardigheid voor heeft dan een ander. En dat kinderen dat ook opmerken.
Ik vertel alleen maar wat ik heb gezien. Ik heb toen ik er die keer bij was, geen cadeaus gezien die beschamend kneuterig bij de andere afstaken. Misschien zijn ouders die voor de vrije school kiezen, zelf creatiever van aard, ik weet niet. Misschien als moeder er niet zo goed in is, gaat vader aan de slag. Nogmaals, ik kan alleen maar vertellen wat ik heb gezien.quote:Op maandag 16 december 2013 14:59 schreef Pvoesss het volgende:
Ik denk echt dat je heel erg fout zit.
Bij eigengemaakte dingen zijn er ouders die het wel kunnen en ouders die het niet kunnen.
Ik kan er 500uur in stoppen en nog ziet het er niet uit. Hoe erg het ook bij het kind past..
Er zal afgunst zijn als de ander net wel dat paardje in het roze hebben ookal zijn ze ook heel blij met het eigen paardje in het paars. etc etc
Ik had het er niet bij vermeld bedenk ik me nu, maar wat ik beschreef ging inderdaad over klas 1 of 2.quote:Op dinsdag 17 december 2013 14:47 schreef watmoetikkiezen het volgende:
De door ouders zelfgemaakte cadeaus waren bij ons alleen in de klassen waarvan de meeste kinderen nog in Sinterklaas geloofden. en op die leeftijd herinner ik me ook dat we dat leuk vonden. In de hogere klassen hadden we ook gewoon surprises maken, net als andere scholen (en hadden ze denk ik bij ons ook neit met die zelfgekleurde mappen aan moeten komen).
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |