Eerder heb ik dit topic gemaakt:
R&P / Mezelf niet kunnen zijn/accepteren., ik wil nog verder op in gaan, ik dacht ik maak een nieuw topic, maar ik weet niet of dat de bedoeling is.
Ten eerste mezelf. Ik ben zover dat ik mezelf kwa uiterlijk kan accepteren. Ik ben niet overdreven knap of lelijk, maar gewoon gemiddeld, de een vind me knap, de ander iets minder. Ik doe aan bodybuiling waardoor ik het lichaam heb wat ik wil, ik verzorg me goed, doe fatsoenlijke kleren aan en ondanks dat ik mijn gezicht niet geweldig vind ben ik grotendeels van mijn acne af. Daarnaast probeer op mijn houding te letten, al besef ik dat ik geen jongen ben met een ongelooflijke uitstraling.
Bij mijn innerlijk zit een deel van het probleem, ik ben nog altijd wat onzeker en lichtelijk depressief, waardoor ik mijn gedachten niet op orde heb en voor anderen ook niet altijd interessant ben. Een aantal dingen hierover, zoals de acne en mezelf niet kunnen accepteren, staan in het andere topic.
Een deel van die onzekerheid komt door mijn geaardheid. Vanaf mijn 17e ongeveer twijfel ik hierover, ik ben nu 21 en ben er nog steeds niet uit. Ik begon ineens te denken dat ik homo/bi was en heb de nodige sekservaringen met jongens. Maar omdat ik nooit echt gevoelens heb gehad voor deze jongens, begin ik te twijfelen of ik niet alsnog hetero ben. Op het gebied van vrouwen ben ik een groentje, ik heb eigenlijk zelden contact met vrouwen, nog nooit seks of verkering gehad en kan er vaak niet mee overweg. Daarnaast heb ik ook amper dingen die aantrekkelijk lijken te zijn voor vrouwen, wel dingen die homo's aantrekkelijk vinden. Maar ik voel me dus wel seksueel aangetrokken tot vrouwen, ik vind ze mooier dan mannen en ik ben vroeger verliefd geweest op een meisje, weliswaar via internet. Maar kwa innerlijk lijk ik er weinig mee te hebben.Overigens vind ik jongens wel degelijk aantrekkelijk, maar ik weet niet of ik er ook verliefd op kan worden. Ik denk in ieder geval niet dat het is omdat ik geen vrouw kan krijgen.
Ik lijk mentaal niet in staat om iets aan mijn contact met vrouwen te doen en mijn lichaam blijft me vertellen dat ik dit toch moet doen. Ik merk dat dit frustraties oplevert. Alleen contact met jongens lijkt niet genoeg te zijn. Mijn problemen komen uiteraard voort uit het verleden en een aantal afwijzingen die vrij hard zijn aangekomen.
Ik merk ook dat ik een minderwaardig heb ontwikkeld ten opzichte van een vriend en mijn broer, met wie ik veel omgaan. Deze lijken wel de dingen te hebben die vrouwen aantrekkelijk vinden en hun gaat het dan ook vrij makkelijk af. Ik probeer me er niks van aan te trekken, maar ik kan het helaas niet negeren.
Daarnaast heb ik nog een ander probleem, dat is de porno verslaving. Ik heb idee dat dit me enorm tegen staat, maar ik kom er vooralsnog niet vanaf. Een onweerstaanbare drang naar seks die ik niet kan krijgen en als je eraan toegeeft dan merk je de nadelen en begint het cirkeltje weer opnieuw. Met verslaving bedoel ik ook echt dat ik op een vrije dag het amper kan negeren en er vrij lang mee kwijt ben.
Ik ben al naar de psycholoog geweest en bijvoorbeeld mijn decaan op school, ik heb ook met een paar goede vrienden van mij over gehad. Ik zit dus in in onophoudelijke cirkel, in ieder geval totdat ik er echt wat aan doe. Mijn geaardheid, mijn contact met vrouwen, de onzekerheid en de porno verslaving. Ik heb overigens wel positieve vorderingen gemaakt, bijvoorbeeld nieuwe vriendelijke contacten, waardoor ik in ieder geval plezier uit het leven kan halen.