Mezelf niet kunnen zijn/accepteren.

Het word eens tijd om een topic aan te maken aangezien ik voor geen meter op schiet. Ik ben een jongen van 20 en ben de laatste 3 jaar al depressief. Ik heb problemen op verschillende gebieden en zal proberen ze te omschrijven zonder al te veel zelfmedelijden.
Mijn gezinssituatie is niet al te goed. Mijn vader is werkloos en behoorlijk onzeker, een beetje een einzelgänger, ik ben bang dat ik daar steeds meer op ga lijken. Ik heb wel een broer die me veel steunt en zelf ook depressief is geweest, maar die heeft zichzelf wel goed veranderd.

Ik heb vrijwel geen vrienden, alleen wat oppervlakkige contacten, dit is al zo sinds mijn oude vrienden groep uit elkaar is gegaan. Ik ga ook maar zelden op stap en ben daarin vrij afhankelijk van anderen. Een probleem is altijd geweest dat ik een totaal ander beeld van mezelf heb dan dat ik in het echt overkom, ik wil graag de zelfverzekerde jongen zijn die durft te zeggen wat hij wil, maar in het echt ben ik, los van een aantal situaties in mijn comfort zone, het stille muisje.
Ik heb mezelf eigenlijk nog niet geaccepteerd merk ik elke dag weer, zo ook mijn uiterlijk, waarbij ik mijn gezicht nog altijd niet kan accepteren. Ik heb sinds de middelbare school last van acne gehad en zit nu aan mijn 3e kuur roaccutane. Een enorme invloed op mijn onzekerheid. Ik heb nog nooit een echte relatie, meestal was het een net niet verhaal, ik heb het verschillende keren op internet geprobeerd. In sommige gevallen was het voor mij niet alles, in andere gevallen voor haar niet, vooral de afwijzingen zijn blijven hangen. Ik ben een keer echt verliefd geweest, wat wederzijds was, tot dat ze merkte dat ik heel onzeker was, waarna ze vrij snel een ander had.
Dat was vooral toen ik 15-16 was en rond mijn 17e werd ik depressief, sinds toen heb ik het nooit meer geprobeerd. Ik moet erbij zeggen dat ik daarna pas mijn uiterlijk ben gaan veranderen, ik heb een nieuw kapsel genomen, heb vaker nieuwe kleren gekocht en ben gaan trainen voor een gespierd lichaam, wat toen mijn passie werd. Toen ik 17 was en slechte ervaringen had met het daten van meisjes, ben ik naar een homo site gegaan en kreeg verschillende reacties (veel wanhopige jongens). Ik ben toen ook gaan chatten en heb tot nu een aantal leuke jongens ontmoet en seks mee gehad, ook kan ik er goed gesprekken mee voeren. Ik heb nooit een verliefd gevoel gehad, maar het voelde wel goed. Sindsdien denk ik dat ik bi ben. Ik denk dat ik het heb gedaan met gebrek aan succes bij meisjes, toen ik dus ineens knap en aantrekkelijk werd bevonden, ben ik daar blijven hangen. Ik heb dus nog nooit seks gehad met een meisje, wel een keer gezoend.

Ik sport vrij veel, ik doe aan tennis en heb daarna al een competitiegroep, voorderest heb ik mijn levensstijl de laatste 1,5 jaar aangepast aan fitness/bodybuilding om mezelf beter te voelen. Ik ga naar een psycholoog, maar dat levert dat nu toe niet het resultaat wat ik zou willen. Ik heb een aantal mailcontacten waarmee ik praat over problemen. Ik kan nog altijd mijn gedachten niet veranderen of een positievere houding aannemen. Ik heb dus ook een sociale angst, die erger lijkt te worden, omdat ik bang ben dat mensen mij op deze manier zien. Buiten school, sport en af en toe winkelen en familie bezoeken, kom ik de deur ook amper uit. En als ik eruit ga, is dat met enorme moeite. Ik had me voorgenomen om op mijn nieuwe studie (hbo) eindelijk eens mezelf te zijn en laten horen en hier contacten op te doen. Maar dat is dus niet gelukt.

Ik heb veel stemmingswisselingen, het ene moment krijg ik een positief inzicht, het andere moment denk ik aan zelfmoord. Ik ben op de middelbare school een korte periode gepest, niet overdreven erg, maar het heeft wel ingewerkt op mijn vertrouwen naar mensen toe en de manier waarop ik naar de wereld kijk. Overigens werd ik gepest door mijn zwakte, omdat ik me niet goed verzorgde, veel puisten had, slecht gekleed was en heel onzeker was.

Ik ben ervan op de hoogte dat er op deze manier geen veranderingen gaan komen en dat er dus nodig wat moet gebeuren, maar ik heb geen flauw idee meer waar te beginnen. Als ik niet eens meer rustig over straat kan lopen is dat ook een teken dat er wat moet veranderen. Ik kan nog wel even doorschrijven, maar dan word het wel erg lang, veel korter is me niet gelukt.

quote:

Op maandag 24 december 2012 15:37 schreef ch0c0l0c0 het volgende:
This will help

The Secret Trailer: Dutch HD

Ik heb al veel motivatie filmpjes gezien, dan krijg je even een positief inzicht, maar uiteindelijk blijkt het uitvoeren toch een heel ander verhaal.

quote:

Als je in ieder geval wilt proberen om normaal over straat te gaan, dan kan ik je wel een paar tips geven om je sociale kring wat uit te breiden.

Ja, dat blijf ik wel doen, al is het niet vaak.

@pietverdriet: dat is een deel van het probleem, ik weet niet wat ik ben of hoe ik me ernaar moet gedragen. Het beeld wat is wil met mezelf komt niet overeen met de werkelijkheid.

quote:

Op maandag 24 december 2012 16:04 schreef ch0c0l0c0 het volgende:

[..]

Ik voel precies hetzelfde ik maak ook precies hetzelfde mee en zo dacht ik afgelopen 1,5 jaar ook en nu ik die film nog een keer ging kijken (1,5 uur) ben ik het echt gaan toepassen en geloof me het werkt echt. En je kan er beter nu mee beginnen want de status waar je nu in zit is echt een hel, ik maak het ook mee en nu gaat het steeds beter en beter doordat ik het geheim toepas

Prima, ik kijk hem wel, al geloof ik niet zo in geheimen. Ik denk dat wel weet wat er ongeveer in terug gaat komen, maar dan moet je het nog steeds kunnen toepassen. Hoe heb jij dat gedaan?

quote:

Op maandag 24 december 2012 16:15 schreef ch0c0l0c0 het volgende:

[..]

Er in geloven en het ECHT willen, ook al doe je het niet dan moet je alsof doen, alles wordt uitgelegd in die film. Je moet letterlijk het hele proces uit die film gewoon doen, ook al geloof je er niet in. Je moet het echt willen en uiteindelijk ga je er in geloven. En dan, dan gaat alles vanzelf, na 1,5 jaar dacht ik dat er een wonder bleek te gebeuren, ik leerde weer mensen kennen, ging weer uit, kreeg weer een vriendin, ik voelde me weer heerlijk! 1,5 jaar alleen maar binnen gezeten en ik sprak echt nobody, 40.000 euro kwijt aan psychologen en coachs, ik ben 1x het proces uit die film gaan toepassen en met 3 maanden bleek er wel een wonder gebeurd te zijn. Ik zeg doen!

Ik zal de film kijken en het proberen toe te passen. Het komt een beetje raar op me over, maar het is het proberen waard.

quote:

Ik herken redelijk wat dingen van mezelf in jou, op dat bi zijn na dan. Maar ik was/ben ook redelijk onzeker op een aantal vlakken, terwijl dat niet mijn ware aard is. Ik heb dat anderhalf jaar compleet losgelaten, ik had ook goede vrienden die me wel 'plaagden' met mijn muzieksmaak of filmsmaak ofzo, als dat te vrouwelijk was (zo kijk ik graag chickflicks en vind ik gilmore girls een leuke serie). Maar al die angst dat mensen je daarom niet zouden accepteren heb ik helemaal losgelaten. Nu zeg ik het juist trots, en loop altijd zeer zelfverzekerd door school of door de stad. En voor die tijd had ik nooit gezoend, nooit echte relatie gehad, en sinds is mezelf ben en geen ene fuck geef om wat mensen denken, ging er echt een wereld open. Nooit gewend om vrouwelijke interesse te krijgen, en nu zie ik iedere keer tijdens het uitgaan wel of zo simpel als op school vrouwen me lang aanstaren. Je moet niet alleen voor anderen maar ook voor jezelf zelfverzekerd zijn.

En uiterlijk speelt zeker wel een rol, dus moet je netjes in blijven, maar het moet niet de reden zijn om het maar te vergeten als je wat puisten hebt ofzo. Ik zie zo vaak een lelijke jongen met een behoorlijk mooie meid, echt te vaak, en dan heb ik het niet over een middelmatige jongen, maar soms gewoon echt een 3 met een 7. Dus blijf zeker aan je uiterlijk werken, maar doe ondertussen lekker je ding en heb schijt aan iedereen die je niet mag. En dat gebeurt sowieso niet, want als mensen zien dat je erg zelfverzekerd bent dan heeft men niets meer dan respect voor je.

Pas er alleen mee op dat je er niet in doordraaid, de grens tussen zelfverzekerd en een arrogante klootzak zijn is erg dun.

Succes man.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet precies weet hoe ik dit moet gaan doen. Ik probeer vaker positief te denken, maar uiteindelijk overwint het negatieve. Het klinkt wel logisch dat het zo werkt, maar wat veranderd in je gedachten als je van depressief naar het verbeteren van je leven gaat?

Stel je gaat ergens heen en van te voren voel je je er niet goed over, en je kunt het niet veranderen in iets positiefs, het gevoel blijft hangen. Het draai je die knop dan om?

quote:

Op maandag 24 december 2012 17:13 schreef ch0c0l0c0 het volgende:

[..]

het zal werken! gegarandeerd

Ik heb de film ondertussen gezien en het is leerzaam. Ik zal het ook toepassen en zien wat het oplevert. ik geloof er wel in dat ik ik er beter van zal worden.

quote:

The Secret is niet een waargebeurd of werkend verhaal, maar het trekt paralellen naar gedragingen/mentaliteitsveranderingen in het 'echte' leven die goed/wenselijk zijn, dus voor sommigen zal het absoluut helpen. Het is niet dat die film an sich zaligmakend is.

Ik verwacht geen wonderen ofzo, maar ik denk dat het mijn geloof en mentaliteit in het leven wel kan verbeteren.

quote:

Op maandag 24 december 2012 19:17 schreef ch0c0l0c0 het volgende:

[..]

Heb je hem zo snel al gezien? Dan ben je er wel goed en serieus mee bezig! Ik zou zeggen neem in ieder geval even contact met mij op over 1-2 maanden en zeg wat de veranderingen zijn! en goed volhouden he?

Ja, ik heb hem meteen gekeken, ik was er benieuwd naar en had een positieve wending nodig vandaag. Ik ga mijn best doen het toe te passen.