Geneeskunde #108 zonder titel

quote:

Op zondag 8 december 2013 18:31 schreef Seam het volgende:

[..]

Ik stel me tegenwoordig voor als tweedejaars. De meeste meiden gaan er dan vanuit dat je 19-20 bent, terwijl je bij geneeskunde net zo goed 23 kunt zijn Gelukkig leidt mijn torso goed af van dat soort gesprekken

ben 30, en zit er nu. Geen enkel probleem.

Ahh oke, dan denk ik dat ik pubmed artikelen ga doornemen.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24312847

Goed genoeg toch? Ik had een wat langere inhoud verwacht.

Edit:

Dus die links leiden naar de gehele artikel.

quote:

Op maandag 9 december 2013 19:02 schreef DefinitionX het volgende:
Ahh oke, dan denk ik dat ik pubmed artikelen ga doornemen.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24312847

Goed genoeg toch? Ik had een wat langere inhoud verwacht.

Edit:

Dus die links leiden naar de gehele artikel.

Ik zou denk ik niet beginnen met een artikel geschreven door Iraanse studenten over de medicinale effecten van gember

Waarom niet:o?

Overigens, ik snap niet echt wat ze bedoelen met P:

quote:

Results: Ginger supplementation significantly reduced the levels of TNF-α (P = 0.006), IL-6 (P = 0.02) and hs-CRP (P = 0.012) in ginger group in comparison to baseline. Moreover, the analysis of covariance showed that the group received ginger supplementation significantly lowered TNF- α (15.3 ± 4.6 vs. 19.6 ± 5.2; P = 0.005) and hs-CRP (2.42 ± 1.7 vs. 2.56 ± 2.18; P = .016) concentrations in comparison to control group. While there were no significant changes in IL-6 (7.9 ± 2.1 vs. 7.8 ± 2.9; P > .05).

Ik wil geloven dat het met percentage te maken heeft. Misschien de spreiding?

Edit:

(15.3 ± 4.6 vs. 19.6 ± 5.2; P = 0.005)

Als ik ga rekenen zie ik geen verschil van 0.5%.

Ik zou zeggen: koop een statistiekboek. Medical statistics at a glance of zo.

Ligt de drempel zo hoog bij de decentrale inmiddels dan? Ik had als VWO'er totaal geen kennis van al die zaken.

dotKoen, zal ik aan denken als ik de volgende keer in de bieb ben. Van kopen zal niets komen aangezien ik geen geld heb.

clumsy_clown, als dat zo is, hoe komt het dan dat er maar zo weinig doorgaan? Dan moet voor dat deel vrijwel iedereen een voldoende hebben gehaald.

Seam, ach, je moet de toets in Belgie eens zien. Cynische kant is dat ik dat liever onderga dan een dc bij de EUR.

quote:

Op maandag 9 december 2013 19:37 schreef DefinitionX het volgende:
dotKoen, zal ik aan denken als ik de volgende keer in de bieb ben. Van kopen zal niets komen aangezien ik geen geld heb.

clumsy_clown, als dat zo is, hoe komt het dan dat er maar zo weinig doorgaan? Dan moet voor dat deel vrijwel iedereen een voldoende hebben gehaald.

Seam, ach, je moet de toets in Belgie eens zien. Cynische kant is dat ik dat liever onderga dan een dc bij de EUR.

Die cijfers betekenen het gemiddelde +/- de standaarddeviatie. Wat standaarddeviaties zijn kan ik je niet in 3 regels uitleggen. De p-waarde houdt in dat er een kans is van 0.05 (dus 5%) dat het verschil dat je gevonden hebt tussen 2 dingen berust op toeval, en niet een echt verschil is. In de medische wereld wordt 5% als algemeen acceptabel risico gevonden.
Stel je hebt bijvoorbeeld de stelling dat lange mannen ook lange vingers hebben. Om dat te bewijzen ga je 400 mannen opmeten. Daarin vind je bijvoorbeeld dat mannen met een lengte van > 1.80 m vingers hebben die zo'n 2 centimeter langer zijn dan die van korte mensen. De gemiddelde vingerlengtes tussen de 2 groepen vergelijk je met een statistische test, en daaruit komt dan die 2 centimeter, met een p-waarde. Als die p-waarde 0,05 of kleiner is, dan kun je zeggen dat het verschil er écht is, en als hij groter is dan zeg je dat er geen verschil is tussen de groepen (want dan was deze bevinding toeval en kun je bij wijze van spreken bij 400 andere mannen iets heel anders vinden).

quote:

Op maandag 9 december 2013 19:56 schreef Pluizel het volgende:

[..]

Die cijfers betekenen het gemiddelde +/- de standaarddeviatie. Wat standaarddeviaties zijn kan ik je niet in 3 regels uitleggen. De p-waarde houdt in dat er een kans is van 0.05 (dus 5%) dat het verschil dat je gevonden hebt tussen 2 dingen berust op toeval, en niet een echt verschil is. In de medische wereld wordt 5% als algemeen acceptabel risico gevonden.
Stel je hebt bijvoorbeeld de stelling dat lange mannen ook lange vingers hebben. Om dat te bewijzen ga je 400 mannen opmeten. Daarin vind je bijvoorbeeld dat mannen met een lengte van > 1.80 m vingers hebben die zo'n 2 centimeter langer zijn dan die van korte mensen. De gemiddelde vingerlengtes tussen de 2 groepen vergelijk je met een statistische test, en daaruit komt dan die 2 centimeter, met een p-waarde. Als die p-waarde 0,05 of kleiner is, dan kun je zeggen dat het verschil er écht is, en als hij groter is dan zeg je dat er geen verschil is tussen de groepen (want dan was deze bevinding toeval en kun je bij wijze van spreken bij 400 andere mannen iets heel anders vinden).

Enorm bedankt!

Ook in de biologie wordt meestal gewerkt met P < 0.05. In andere wetenschappen zoals de fysica worden er veeeel kleinere waarschijnlijkheid aangehouden.

quote:

Op maandag 9 december 2013 19:11 schreef Kassaa het volgende:

[..]

Ik zou denk ik niet beginnen met een artikel geschreven door Iraanse studenten over de medicinale effecten van gember

Beter dan een artikel geschreven door Iraanse studenten over effecten van radiatie op de celcyclus. Giggity.

Ik heb al een tijdje interesse in het doen van wetenschappelijk onderzoek en wil daarom graag ergens een ingang zien te vinden. Ik ben tweedejaars student (Maastricht) en tot nu toe is er in het curriculum ontzettend weinig aandacht besteed aan (het doen van) onderzoek, mijn vaardigheden op dat gebied zijn daarom bijna nul. Uiteraard ben ik wel bereid om er genoeg tijd in te steken om aan die vaardigheden te werken, en de tijd heb ik daar ook voor. Ik heb wel een idee in welke gebieden het onderzoek me het meest aanspreekt, maar ik ken binnen die onderzoeksgroepen helaas niemand.

Wat is volgens jullie het beste om zoiets aan te pakken? Een onderzoeker binnen de vakgroep mailen of binnenlopen bij het secretariaat van zo'n onderzoeksgroep en dan maar raak vragen? Ik hoop dat een van jullie in een vergelijkbare situatie heeft gezeten en wil delen hoe je het hebt aangepakt

quote:

Op maandag 9 december 2013 22:36 schreef meneer_valk het volgende:
Ik heb al een tijdje interesse in het doen van wetenschappelijk onderzoek en wil daarom graag ergens een ingang zien te vinden. Ik ben tweedejaars student (Maastricht) en tot nu toe is er in het curriculum ontzettend weinig aandacht besteed aan (het doen van) onderzoek, mijn vaardigheden op dat gebied zijn daarom bijna nul. Uiteraard ben ik wel bereid om er genoeg tijd in te steken om aan die vaardigheden te werken, en de tijd heb ik daar ook voor. Ik heb wel een idee in welke gebieden het onderzoek me het meest aanspreekt, maar ik ken binnen die onderzoeksgroepen helaas niemand.

Wat is volgens jullie het beste om zoiets aan te pakken? Een onderzoeker binnen de vakgroep mailen of binnenlopen bij het secretariaat van zo'n onderzoeksgroep en dan maar raak vragen? Ik hoop dat een van jullie in een vergelijkbare situatie heeft gezeten en wil delen hoe je het hebt aangepakt

Het hoofd (meestal een Prof.) van een onderzoeksafdeling mailen en je verhaal vertellen, heel misschien laten ze je dan wel in het lab snuffelen aan onderzoek onder begeleiding van een senior researcher.
Lab vaardigheden leer je toch niet op de uni, zelfs al dacht ik als (medische) biologie student met veel practicum ervaring dat dat wel het geval was. Kom je in een lab te werken, dan moet je alles opnieuw leren, pipetteer technieken zijn opeens anders op de werkvloer, protocollen zijn anders, je moet zelf je agar platen gieten, reinstrijken maken is anders, geen practicum assistenten die al je vragen beantwoorden, alles is anders.

En dus: everyone starts at zero.

quote:

Op maandag 9 december 2013 22:36 schreef meneer_valk het volgende:
Ik heb al een tijdje interesse in het doen van wetenschappelijk onderzoek en wil daarom graag ergens een ingang zien te vinden. Ik ben tweedejaars student (Maastricht) en tot nu toe is er in het curriculum ontzettend weinig aandacht besteed aan (het doen van) onderzoek, mijn vaardigheden op dat gebied zijn daarom bijna nul. Uiteraard ben ik wel bereid om er genoeg tijd in te steken om aan die vaardigheden te werken, en de tijd heb ik daar ook voor. Ik heb wel een idee in welke gebieden het onderzoek me het meest aanspreekt, maar ik ken binnen die onderzoeksgroepen helaas niemand.

Wat is volgens jullie het beste om zoiets aan te pakken? Een onderzoeker binnen de vakgroep mailen of binnenlopen bij het secretariaat van zo'n onderzoeksgroep en dan maar raak vragen? Ik hoop dat een van jullie in een vergelijkbare situatie heeft gezeten en wil delen hoe je het hebt aangepakt

Aan een docent na een college vragen of hij iets weet/heeft, of inderdaad iemand mailen. Meestal zijn mensen wel blij met enthousiaste studenten!

quote:

Op maandag 9 december 2013 19:56 schreef Pluizel het volgende:

[..]

Die cijfers betekenen het gemiddelde +/- de standaarddeviatie. Wat standaarddeviaties zijn kan ik je niet in 3 regels uitleggen. De p-waarde houdt in dat er een kans is van 0.05 (dus 5%) dat het verschil dat je gevonden hebt tussen 2 dingen berust op toeval, en niet een echt verschil is. In de medische wereld wordt 5% als algemeen acceptabel risico gevonden.
Stel je hebt bijvoorbeeld de stelling dat lange mannen ook lange vingers hebben. Om dat te bewijzen ga je 400 mannen opmeten. Daarin vind je bijvoorbeeld dat mannen met een lengte van > 1.80 m vingers hebben die zo'n 2 centimeter langer zijn dan die van korte mensen. De gemiddelde vingerlengtes tussen de 2 groepen vergelijk je met een statistische test, en daaruit komt dan die 2 centimeter, met een p-waarde. Als die p-waarde 0,05 of kleiner is, dan kun je zeggen dat het verschil er écht is, en als hij groter is dan zeg je dat er geen verschil is tussen de groepen (want dan was deze bevinding toeval en kun je bij wijze van spreken bij 400 andere mannen iets heel anders vinden).

wat artsen vaak vergeten is dat de effectgrootte net zo belangrijk is als de p-waarde. Effect kan niet significant zijn maar toch betekenisvol groot, en iets kan significant zijn maar compleet betekenisloos in grootte. Maar goed, dat vragen sowieso niet op die toets, dat weten de meeste artsen vaak niet eens helaas.

quote:

Op dinsdag 10 december 2013 07:54 schreef Grumpey het volgende:

[..]

wat artsen vaak vergeten is dat de effectgrootte net zo belangrijk is als de p-waarde. Effect kan niet significant zijn maar toch betekenisvol groot, en iets kan significant zijn maar compleet betekenisloos in grootte. Maar goed, dat vragen sowieso niet op die toets, dat weten de meeste artsen vaak niet eens helaas.

Zijn ze bij mijn onderzoeksgroep erg streng in overigens.

Bedankt Sam en Kassaa!

quote:

Op maandag 9 december 2013 22:36 schreef meneer_valk het volgende:
Ik heb al een tijdje interesse in het doen van wetenschappelijk onderzoek en wil daarom graag ergens een ingang zien te vinden. Ik ben tweedejaars student (Maastricht) en tot nu toe is er in het curriculum ontzettend weinig aandacht besteed aan (het doen van) onderzoek, mijn vaardigheden op dat gebied zijn daarom bijna nul. Uiteraard ben ik wel bereid om er genoeg tijd in te steken om aan die vaardigheden te werken, en de tijd heb ik daar ook voor. Ik heb wel een idee in welke gebieden het onderzoek me het meest aanspreekt, maar ik ken binnen die onderzoeksgroepen helaas niemand.

Wat is volgens jullie het beste om zoiets aan te pakken? Een onderzoeker binnen de vakgroep mailen of binnenlopen bij het secretariaat van zo'n onderzoeksgroep en dan maar raak vragen? Ik hoop dat een van jullie in een vergelijkbare situatie heeft gezeten en wil delen hoe je het hebt aangepakt

Vond je het honoursprogramma niks dan? Er is een speciaal programma voor research, heb het zelf gevolgd.

quote:

Op dinsdag 10 december 2013 13:24 schreef Seam het volgende:

[..]

Vond je het honoursprogramma niks dan? Er is een speciaal programma voor research, heb het zelf gevolgd.

Dat is sinds dit jaar helaas helemaal veranderd, ze hebben de verschillende richtingen die het honoursprogramma vroeger had bij elkaar gegooid en er was dus geen programma meer dat specifiek gericht was op onderzoek.

quote:

Op dinsdag 10 december 2013 13:51 schreef meneer_valk het volgende:

[..]

Dat is sinds dit jaar helaas helemaal veranderd, ze hebben de verschillende richtingen die het honoursprogramma vroeger had bij elkaar gegooid en er was dus geen programma meer dat specifiek gericht was op onderzoek.

Oh damn balen zeg. Ja dan moet je nu zelf wat meer moeite gaan doen. Je kan vragen aan een van je tutors of hij meewerkt aan wetenschappelijk onderzoek en zeggen dat je interesse hebt. Docenten bij een college kun je ook proberen maar meestal staan ze daar niet zo open voor (spreek uit ervaring). Verder kun je ook gewoon direct contact opnemen met een van de onderzoeksinstituten en vragen wat er mogelijk is voor jou.

quote:

Op dinsdag 10 december 2013 14:04 schreef Seam het volgende:

[..]

Oh damn balen zeg. Ja dan moet je nu zelf wat meer moeite gaan doen. Je kan vragen aan een van je tutors of hij meewerkt aan wetenschappelijk onderzoek en zeggen dat je interesse hebt. Docenten bij een college kun je ook proberen maar meestal staan ze daar niet zo open voor (spreek uit ervaring). Verder kun je ook gewoon direct contact opnemen met een van de onderzoeksinstituten en vragen wat er mogelijk is voor jou.

Ik heb ook hier en daar meegeholpen met wat onderzoeken, is opzich best te regelen. Welke richting zoek je een beetje op? Wellicht kan ik je wat in de richting helpen.

Ah, heb de verkeerde gequote..

meneer_valk, ik weet niet waar je zit (in Nijmegen zou ik bij Derma wellicht wat kunnen regelen), maar ik heb ook gewoon als bachelor student het afdelingshoofd gemaild en zo is dat gaan rollen. Nu heb ik in principe mijn eigen onderzoek om te verneuken